กุหลาบรอยแค้น ตอนที่ 1

นภา

นังดาว!!

นภา

นังฟ้า!!

นภาตะโกนเรียกลูกสาวทั้งสองคนของเธอ

:จ๋าแม่!!

เสียงเด็กหญิงวัย7ขวบขานรับผู้เป็นแม่ที่ใช้น้ำเสียงนี้เรียกลูกทั้งสองเป็นประจำ

นภา

พวกแกสองคนไปไหนกันมาห้ะ!!!

นภา

ไปไหนไม่เคยบอกฉันจะตีพวกแกให้จำเอง!!

นภาเดินไปหยิบไม้กวาดก่อนจะรีบเดินปี่มาหาเด็กหญิงสองคนที่ยืนกอดกันกลมแล้วใช้ไม้กวาดในมือกระหน่ำตีมาที่เด็กหญิงทั้งสองโดยไม่สนว่าเด็กทั้งสองจะรู้สึกยังไง

ดาว-ละอองดาว

แม่จ๋า...แม่อย่าตีดาวกับฟ้าเลยนะจ้ะ😭

นภา

ไม่ให้ฉันตีพวกแกแต่เสือกแรดออกไปข้างนอกโดยไม่บอกฉันสักคำ!!!😡

นภา

ฉันจะตีให้ตายเลย!

เมื่อผู้เป็นแม่ง้างไม้กวาดจะตีเด็กหญิงละอองดาวจึงยกมือสองข้างมาห้ามแม่ของตนก่อนพูดว่า...

ดาว-ละอองดาว

แม่จ๋า..ฮึก....ถ้าแม่จะดีแม่ตีดาวคนเดียวเถอะ...ฮึก..ดาวพาฟ้าไปเอง😢

นภา

ดี!

นภา

นังดาว!นังตัวดีชอบเป็นนางเอกมากใช่มั้ย

นภา

ฉันจะทำให้แกรู้เลยว่าอีพวกทำสันดารนางเอกมันจะมีชีวิตยังไง!!!

ละอองดาวผลักพราวฟ้าที่ยืนกอดเธออยู่ในหลบไปก่อนที่ผู้เป็นแท่จะกระหน่ำตีเธออีกครั้งจนเธอล้มลงกับพื้น

ฟ้า-พราวฟ้า

แม่!!!😭

ฟ้า-พราวฟ้า

แม่พอเถอะ!!😭

ฟ้า-พราวฟ้า

อย่าตีพี่ดาวนะแม่😭

พราวฟ้ากระโดดเกาะแขนนภาผู้เป็นแม่แท้ๆของเธอที่กำลังตีพี่สาวสุดที่รักของเธออย่างเอาเป็นเอาตายแต่ถูกแขนของแม่เธอสลัดจนกระเด็นไปนั่งกองกับพื้นก่อนผู้เป็นแม่จะหันมาต่อว่า...

นภา

นังฟ้า!แกจะเอาอีกคนใช่มั้ยห้ะ😡

พราวฟ้าส่ายหน้าไปมาหลังผู้เป็นแม่หันมาดุเธอตาเขียวปั๊ดเธอขี้ขลาดเกินไปที่จะโดนแบบพี่สาวเธอได้เธอทำได้แค่นั่งร้องไห้เพราะสงสารพี่สาวของเธอ

พราวฟ้ารู้สึกผิดละอองดาวบอกแม่ว่าเธอเป็นคนชวนพราวฟ้าไปข้างนอกแต่กลับเป็นพราวฟ้าต่างหากที่ชวนพี่สาวของตัวเองไปข้างนอกเธอเป็นต้นเหตุที่ทำให้พี่สาวของเธอโดนแม่ตี

ดาว-ละอองดาว

ฮือออ...😭😭

ดาว-ละอองดาว

แม่....😭

ฟ้า-พราวฟ้า

แม่พอเถอะแม่!!😭😭

ฟ้า-พราวฟ้า

อย่าตีพี่ดาวเลย😭

นภากระหน่ำตีละอองดาวอยู่นานตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกปวดมือแล้วเธอโยนไม้กวาดทิ้งก่อนที่จะเดินออกไป

เธอไม่ใช่คนโง่ที่มองรู้ว่าใครเป็นคนชวนใคร แต่เธอเบื่อลูกสาวของเธอที่ชอบทำนิสัยเป็นนางเอกละครหลังข่าวมากกว่า

นภาเดินออกไปข้างนอกโดนไม่ได้หันมามองละอองดาวที่นอนหมดสติอยู่บนพื้นเมื่อนภาผู้เป็นแม่โยนไม้กวาดที่ใช้ตีจนหักทิ้งพราวฟ้าก็รีบวิ่งเข้ามากอดพี่สาวที่นอนหมดสติไว้แน่นพร้อมร้องไห้ปานจะขาดใจ

:ว๊ายยย!

แบม-บวรลักษ์(เลขา)

คุณโรส!!

แบม-บวรลักษ์(เลขา)

ดื่มอีกแล้วหรอคะ!?

แบมที่เดินเข้ามาในบ้านแล้วเจอกับรสรินที่นอนอยู่บนโซฟาในห้องนั่งรับแขกพร้อมมีขวดไวน์วางละเกะละกะอยู่บนโต๊ะถึงขั้นร้องเสียงดังทำให้คนที่นอนอยู่รู้สึกตัว

รสรินสะดุ้งตื่นจากฝันร้ายที่ฝังอยู่ในความทรงจำของเธอเพราะเสียงของผู้จัดการไนท์คลับตัวดีที่บางทีทำตัวเปรียบเป็นแม่ของเธอ

หญิงสาวหันไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังบ้านโทนสีเทาดำก่อนเอ่ยถามผู้ที่มากวนเธอแต่เช้าด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย