ALAS KWATRO UNO

"OOHHH.." napadaing ako nang makagat ko ang aking dila. Bahagyang naluluha ako sa kirot na dulot nito.

"Bakit ka ba naman kasi nagmamadali, eh maaga pa naman." nagtatakang tanong ni Manang Diday. Sabay pahid ng basang kamay sa pulang apron nito.

Hindi ko ito nasagot agad at wala din akong planong sagutin ang katiwala. Kahit pa magmukha akong walang respeto at utang na loob.

"Good morning Manang Diday! Good morning--"

Nabitin sa ere ang plano nitong paghalik sa aking pisngi dahil sa mabilis pa sa alas kwatro akong umiwas. It was his routine kissing me good morning, kissing me good evening, good night at kahit afternoon basta gusto niya. Wala naman yung problema noon pero ngayon--it is questionable.

"Ah! Good morning!" matabang bati ko dito. Na di man lang nakipagtagpo ng tingin. Though, plano ko itong hindi kibuin. Pero traydor tong bibig ko. Naunang bumuka. Huli na para mapigilan ko. Nilagok ko nalang ang isang tasa kong gatas pagkatapos ay mabilis at tuwid na tuwid na tumayo sukbit ang aking itim na shoulder bag, na birthday gift niya sa akin. Tsk! Hindi ito kasali sa pagka-asar ko sa kanya kaya gamit ko ito ngayon, bukas at sa susunod pang maraming bukas. Sa tibay nito ay masarap itong panghampas sa mga taong may masasamang balak at may masasamang mukha.

"Do we have a problem here, Amy?" tanong nito na di ko inakalang mabilis itong nakasunod sa akin. Well, sa haba ba naman ng biyas nito ay mabilis at madali lang talaga ako nitong masusundan.

Haysss. Papaalis na sana ako kung hindi lang sana ako inaasar ng pagkakataon.

"Yeeesss!" mabilis na tugon ko na di parin nakipagtagpo ng tingin dito. "I am looking for my key." half meant na dugtong ko.

"Oh--Okay!" di kumbinsidong wika nito. Dinig ko din ang pagbuntong hininga nito.

"Aissshhh! Goodness! Nasaan na ba yun?!" asar na asar na sambit ko. Sa hindi mahanap na susi ng sasakyan. Kung kailan kailangan na kailangan at nagmamadali saka naman hindi mahagilap. And since I have my own car saka naman ito naganap. This is somehow, unbelievable!

"I can drop you by--"

"NO!" mabilis at may diin na tanggi ko. Saka ko nabungaran ang naghihinala nitong tingin.

Minsan lang ako nagtataas nang boses. At mostly, sa office lang yun. Lalo na at may trabahante akong sakit sa ulo. Yung mga trabahanteng hindi nakikinig, ginagawang laro ang mga bagay-bagay, bida-bida, di nagagawa ang gusto kong mangyari at lalo na yung biglang umaabsent after sweldo kasi may hang-over.

Nag-iwas agad ako ng tingin nang bigyan ako nito ng isang mabigat na titig.

"I think, we should talk about our problem, Amy?" sinusubukan nitong maging mahinahon sa pakikipag-usap.

"What? Ha-ha...My goodness para ka namang babae Brennan!  You are just overthinking. Ha-ha.." sabay pakawala ng pilit na tawa. At muling hinanap ang nawawalang susi.

"Stop looking for that damn key! Let's talk." nagpipigil na saad nito.

Para naman akong napaso nang hawakan nito ang braso ko pero agad din naman itong bumitaw. Parang nakahinga ako ng maluwag. Thanks G'!

"You are not wearing our wedding ring." he's not questioning me but stated the words imperatively.

Napatingin naman ako sa palasingsingan ko. Mayroong white mark doon. Na siyang ipinagkaiba sa aking right finger.

"Hmmm.." panimulang ungot ko. "I put it in the jewelry box." sabay angat ng tingin dito.

"W--why?"magkahalong pagdadalawang isip at nanghihinang tanong nito. Looking straight to my eyes.

Napabawi ako ng tingin dito. He's eyes are speaking and asking for more. I heaved a sigh. Pero mabilis ko rin inaalala kung bakit ba ako nagkaganito.

"Gusto ko lang e-secured. Baka mawala ko." pabulong kong sabi.

A lie that I know he won't buy. Sino naman ang maniniwala na na gusto kong e-secured yun? I am not talking about it's price but referring the wedding sentiments. Nahh, alam naman niya ang katotohanan simula pa nung una.

"Ow--Okay." maagang pagsukong  tugon nito. Na sa tingin ko'y umiiwas siya sa maaaring kahihinatnan. Na lalong nagpapa-asar sa akin. I hate him for being like this.

I am Amethyst Fiel Padillo-Lim. Some known me as independent, strong woman. Well, I am! And the guy with a broad shoulder, has a thick black eyelashes, has a perfect jaw, a straight nose, a high cheekbones and red full lips that just walk out  through my bedroom's door is my husband in paper, Brennan Lim. He is handsome. Yes! Pero hindi ko siya mahal. And he knows it!

-------------------------

At 7:30 ay lunan ako ng taxing pinara ko sa labas ng subdivision.

Obviously, hindi ako nagtagumpay sa paghanap ko ng susi sa aking sasakyan. I am a bit frustrated kasi for two years having a car ngayon ko lang di mahagilap ang susi ko. As I remember, I had put it inside this black shoulder bag of mine yesterday--kagabi. Hindi ako pabaya sa aking mga gamit. Mapa-office o bahay, my things will always be well set, according to their purposes. Maingat ako sa aking mga gamit. Knowing na pinagpuyatan at pinagpawisan ko ito para mabili.

"Good Morning Madam!" bungad sa akin ng nakangiting si Mila. She is my mother-in-law assistant for 5 years. Ganun katagal dahil ganun siya ka loyal sa pamilyang Lim. Ang mga magulang ng mother-in-law ko ang nagpaaral sa kanya kaya siguro ganun. Mila  is still beautiful in her mid 40's.

"Good morning." bati ko pabalik.

Hindi ako ngumingiti sa empleyado ko. Dahil I believe maraming abusado ang nag-aabang para umatake. And I believe if you put strong aura people will respect you.

"Good Morning Madam!" sabay-sabay na bati ng aking mga empleyado. Ready for todays event. Tinanguan ko ang mga ito saka ko ito nilampasan at dumiretso sa opisina ko.

Well I am an event specialist by the way. I assist my clients needs in their ideal celebration. Such as Christening, Birthdays, Weddings or any kind of parties. I always put my heart to my work that leaves my clients and their guest in awe, I mean speechless.

As I sat in my swivel chair. I put my black shoulder bag beside the table. Readying my self for workload today. May pupuntahan pa pala akong meeting with 3 clients. As I remember talking to Mila yesterday. Three different clients to be exact. Inilibot ko ang paningin sa apat na sulok na office but I end up watching those buildings, different vehicles and people walking outside through my glass wall.

"Start working your ***, Amethyst!" pabulong kong saad saka hinarap ang mga papeles sa aking lamesa. Nang tumunog ang aking Cellphone ng magkasunod-sunod. My phone is for my private life used. Kahit maypagtataka man ay kinuha ko ito.

Brennan:

Hi!

Tumaas ang kilay ko sa text nito. Brennan will never text me like this. So I assume, baka namaling pindot lang. So I just shrugged my shoulder. But the second one caught my attention.

The sender and the message. Tinitigan ko ito ng ilang minuto.

Saka ako nagtype ng short na reply.

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***