Chapter 3 [ New Year, New World ]

[ Sana makatulong ito sa kanila kahit na kaunti lamang…Cough ]

Sa isang mala-silid na misteryosong espasyo, makikita ang isang nilalang na hugis lalake na umuubo ng tila-dugong likido mula sa kanyang bibig,

[ Wag kana muna mag salita. Ginawa na natin lahat ang ating makakaya sa abot ng ating kapangyarihan. Ngayon ay nasa kanilang mga kamay na ang kapalaran ng kanilang mundo.]

Mahinhin na pagkakasabi ng hugis at tunog babae habang tinutulungan nitong tumayo ang kanyang kasamahan na tila ay lalagapak na sa sahig.

[ Ang hiling ko nalang ay sana ay mag bunga itong ating huling tanga ng pagtulong. ]

[ Yan din ang aking hiling..]

Habang sila ay nag lalakad sa mala daanan sa kalawakan, hiniling nila nang labis ang malampasan at kaligtasan ng sangkatauhan sa mga pagsubok na kanilang haharapin mula ngayon.

• • •

Isang misteryoso at semi-transparent na floating panel na lumulutang ngayon sa harapan ni White na tila hindi makagalaw sa gulat dahil sa nakita nyang impormasyon na nilalaman nito.

"Music…Hero?"

Isang hindi maipaliwanag na tuwa at saya ang nararamdaman nya ngayon nang mabasa nya ang salitang 'Hero' sa [Status Window] sa kanyang harapan.

"I'm a Hero? Yes!!!"

Masayang sigaw ni White mula sa kailaliman ng kanyang puso na tila isa syang bata. Naalala nya ang matagal nya nang pangarap noong bata pa sya na maging isang matapang, malakas at hinahangaang 'Hero' na isang tagapagligtas ng mundo.

"Mwehehehehe…"

Habang sya at ang takbo ng kanyang isip ay lumulubog na sa sarili nyang kamunduhan, bigla syang ginising sa reyalidad ng tunog ng floating panel na ngayon ay ipinapakita na kupletong ditalye ng kanyang [Status Window].

[ •Name: White Alyan• ]

[ •Class: Music Hero• ]

[ •Title: The One who overcome his fears• ]

[ •Unique Trait: The Way of Music (Unknown)• ]

[ •Innate Traits• ]

• Versatile

• Cold-blooded

• Rational

[ •Level: 1 • ]

• HP: 87/100

• ÆP: 170/200

[ •Exp: 0/50 • ]

[ •Stats• ]

Strength •15

Stamina • 14

Agility • 19

Intelligence • 20

Dexterity • 17

Resistance • 15

Points Unused • 0

[ •Skills• ]

• Beginner Skill: Stab (LVL 1)

[ •Passive Skills• ]

• Æ Absorption

"Uhm…wait, what?"

Nagulantang sya sa kasalukuyan nyang nakikita.

"A Music Hero? How does that work? Anong klasing hero yun? at bakit isa lang active skill ko?"

Si White, na nagulat at hindi ulit makapaniwala sa kanyang nakikita, ay ginising muli ng floating panel na tila ba ay sinasabihan syang magising delusyon nyang mala out of this world.

[ •Ngayon ay ibinabalik na sa mortal na katawan ng Player• ]

Gaya nga ng ipinakita ng floating panel sa kanya, ang kakaibang pakiramdam na tila ay hinihila ang kanyang kaluluwa ng hindi maipaliwanag na lakas, ay bumalik para ibalik sya sa katawan nya sa mundo.

Maya maya lamang ay hinay-hinay na minulat ni White ang kanyang mga mata pagkatapos maibalik ng ligtas at maayos ang kanyang kaluluwa habang sumasakit ang kanyang ulo dahil sa biglaang mga pangyayare.

'Muntik ko nang makalimutan na hindi pa pala ako nakakabalik sa katawan ko..Ughhphh'

Biglang napayuko si White mula sa pagkakaupong posisyon dahil parang bumabaliktad ang kanyang sikmura mula sa hindi maipaliwanag na pakiramdam na nararamdaman nya ngayon.

Nang umayos-ayos na ang pakiramdam nya habang tiningnan nya ulit ng mabuti ang nilalaman ng [Status Window], narinig nya ang boses ng kapatid nyang tila'y may malay na.

'Mukhang gising na yung kapatid ko'

Tumingin sya sa dereksyon ng kama at mahinhin na tinanong si Zia

"Musta na pakiramdam mo Zia? Wag ka masyadong mag likot since halos sariwa pa ung mga sugat-sugat mo galing sa aksidente kanina."

Pagkatapos nya itong tulungan na makasandal sa dingding, ay umupo sya sa tabi nito.

"A-anyare? Hindi ba sini celebrate pa natin ngayon ung new year's eve? Aray.."

Napa-daing si Zia dahil sa biglaang sakit na nararamdaman sa kanyang uluhan.

Nang makita ito ni White ay dali-dali nyang tinulungan ang kapatid nyang tila malalaglag sa higaan dahil sa matinding sakit na nararamdaman niya ngayon.

"Kakasabi ko lang na wag ka masyadong gumalaw eh. Tsk tsk. Chill kalang muna dyan. Ipapaliwanag ko ng dahan-dahan lahat ng nangyayare ngayon pag medyo okay kana."

Tinanong nya kung ano ang nararamdaman nya ngayon at sinuportahan sya nang naaayos sa nararamdaman nito.

Thankfully, gumaan ang pakiramdam at mas komportable na ang nararamdaman ni Zia pagkatapos siyang alagaan ng kanyang kuya.

Matapos nyang kumpirmahin na maayos na ang kalagayan ng kapatid nya ay ipinaliwanag na ni White ang lahat nang nangyayare mula sa pagka punit ng kalangitan, paglitaw ng mga misteryosong nilalang, kung paano siya nasugatan at nailigtas at kung saan sila kasalukuyang sumisilong.

"So sinasabi mo na..hindi un panaginip…? na muntik na akong mamatay dahil sa duwendeng yon?…"

Si Zia, na nakakaramdam ng labis na pagkabalisa at panlulumo pagkatapos marinig ang kasalukuyang sitwasyon ay pinipigilan ang sarili na maiyak at nagtanong pa ng isa pang tanong.

"Si Mama at Papa? asan sila? Nakita mo ba sila? Safe ba sila?"

Hindi alam ni White kung anong isasagot nya sa katanungang iyon.

Nang makita ni White ang mukha ni Zia na halos maiiyak na ay nagiisip sya ng maisasagot na hindi sya mas lalong pang malulungkot.

"Well, Hindi ko pa sila nakikita nung hinahanap ko kayong lahat kanina. There's a chance na safe din sila ngayon somewhere and just taking a shelter."

Although, hindi nya alam at hindi sya sigurado sa sitwasyon ng mga magulang nila ngayon, he made sure na hindi sya makasabi ng unnecessary word na maaaring mas ikalungkot pa ng kapatid nya.

"Or na rescue na din sila ng mga police at pinoprotektahan sila. Sa ngayon, panalangin nalang natin na safe sila at pumunta sila dito bukas."

Dagdag nya.

Matapos neto ay maharan nya itong niyakap, kino-comfort para maibsan ang lungkot na naradama at sinamahan matulog gaya ng hiling ng kapatid nya.

Isang malalim na gabi, matamihik na paligid, at ang magkapatid na sumilong sa kubo sa isang mala-liblib na lugar ay ngayon natutulog ng mahimbing, habang ang mala apocalyptic na gabi at pangyayare ay nagaganap malayo sa kanilang mga paningin.

• • •

Ang unang umaga ng New year na dapat sinasalubong ng masayang tao, mga batang naglalaro at matatandang binabati ang isa't isa sa daan, mga pamilyang nag bibigayan ng pagkain sa mga kapitbahay nila at mga daang puno ng masasayang tanawin at kapaligiran sa buong mundo, ay napalitan ng isang apocalyptic scenario na hindi maipaliwanag gaming ng salita lamang.

Ang amoy ng mga gasolina galing sa mga sumabog na sasakyan, ang kakaiba at bulok na amoy ng mga kakaibang nilalang na ngayon ay nananalasa sa buong bayan, ang mga malalakas na apoy na paunti unting sinusunog at mga bahay na gawa sa kahoy at mga katawan ng mga taong hindi na makilala dahil sa sa pagkakagat at pagkapunit sa kanila ng mga nilalang.

Ang tanawin ng mga building na nabibitak at bumabagsak sa isa't isa, mga bahay na gumuguho na parang sandcastle, at mga buhay na tao ngunit pianghahabol parin ng mga misteryosong halimaw are either crushed by falling debris, rammed themselves unconciously into sharp obstacles of buildings or ruined vehicles, getting sliced by the monsters at a speed that is not visible to the ***** eye of humans and streets full of monsters and creatures landed from the torn sky that came from different plane of the Universe.

Nanghina si White habang tinitingnan ang kaguluhang nagaganap sa malayo mula sa itaas ng mataas na puno malapit sa kubo.

Bumagsak ng husto ang kalooban nya matapos marealize na all of this ridiculous, unbelievable, and nightmarish situation ay ang bagong reyalidad nila simula ngayon.

"So everything that happened was not a dream at all…"

Tila nanggaspang ang boses nya habang tumulo ang luha sa kanyang pisngi.

He wished na lahat ng nangyari kagabi ay isang kakila-kilabot na bangungot lamang at magigising sya na maayos ang lahat but, its was just a wishful thinking.

Dahan-dahan syang bumaba mula sa itaas ng puno pagkatapos punasan ang mga luha sa pisngi nya.

"I should go outside to get food before Zia wakes up."

Naglakad papunta sa bayan si White pagkatapos nyang mag iwan ng sulat sa tabi ng higaan.

[ Pupunta muna ako sa bayan para kumuha ng makakain natin. Magpahinga ka muna at hintayin mokong makabalik. ]

Maingat na naglibot si White sa bayan nila to gather resources, a new set of cloth for himself, and their daily necessities.

Balak din nyang i familiarize sarili nya sa nag iisang skill na nakuha nya sa kanyang awakening.

At first, wala syang balak na lapitan o pumatay ng mga gumagalang halimaw and just go away stealthily as possible to not garner any attention from them pero na realize nya na wala ding kwenta kung puro lang sya takbo.

Kung nais nyang protektahan ang pamilya nya, kailangan nyang maging malakas at matatag, especially in this new reality.

Matapos nyang tibayan ang kayang loob ay naghanap kaagad sya ng halimaw na madaling patayin, kagaya nung humahabol sa kapatid nya na naging rason para sya ay maging awakened.

Sa isang sulok ng isang maliit na sari-sari store, nakita ni White ang kaparehong uri ng halimaw na hinahanap nya.

It was eating 'something' that he dared not to imagine.

Maingat nya itong nilapitan at hinigpitan ang pagkakahawak sa Itak na kinuha nya sa kubo bago umalis na ngayon ay nasa kanang kamay nya.

May limang metro ang pagitan mula sa posisyon ni White at kung saan naka duko ang halimaw habang dahan-dahang kinakain ang 'something'.

'This distance should be enough'

White's heart was pounding like crazy but soon calmed down.

Focusing on his current situation, White then shouted with all his might the name of the Skill

"Beginner Skill: Stab!"

Contradictory to his fears, the Skill activated successfully and a bright light shone around the Bolo Knife.

The weird thing he noticed is that for some reason, he can't control his body after he shouted the name of the skill and his body automatically moved after the weapon emits bright light.

Hindi man lang makasigaw ang halimaw nang biglang pumutok ang ulo nito because of the destructive effect of the Skill.

Although, nangingisay ang katawan neto sa sahig for some reason.

Pinunasan ni White ang noo nyang biglang namawis habang nanginginig pagkatapos i double-check ang katawan ng halimaw kung patay naba talaga ito.

"Phew. I guess this is it."

***Download NovelToon to enjoy a better reading experience!***