แผ่นดินหลงเซีย
บนเส้นทางถนนหลวงอันมั่งคั่งแห่งแคว้นหลงหยวน ประชาชนต่างยืนเป็นระเบียบเรียบร้อยตลอดสองฝั่ง ส่งเสียงแซ่ซ้องต้อนรับการกลับมาพร้อมชัยชนะของแม่ทัพอวิ๋นลั่วผู้ยิ่งใหญ่
แม่ทัพอวิ๋นลั่วผู้นี้ได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในตำนานแห่งหลงหยวน บุรุษผู้ปกป้องเขตแดนมา นับหลายปีเพื่อป้องกันแว่นแคว้นจากชาติศัตรู ซ้ำเมื่อไม่นานมานี้ ยังได้กำราบสี่เมืองขึ้นเป็นประเทศราชในการรบเพียงครั้งเดียว ยังความพึงพอใจมาให้ฮ่องเต้เป็นอย่างยิ่ง ไม่เพียงแต่ทรงเรียกตัวอวิ๋นลั่วกลับคืนสู่เมืองหลวงเพื่อสรรเสริญ แต่ได้พระราชทานพระบรมราชโองการเปล่า หมายถึงคำมั่นสัญญาว่าฮ่องเต้จะทรงทำตามคำขอใดๆ ก็ได้ข้อหนึ่งอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม หลังการหวนคืนอย่างยิ่งใหญ่นั้น จอมแม่ทัพอวิ๋นลั่วไม่ได้เข้าเฝ้าองค์ฮ่องเต้ หากแต่เร่งรุดกลับไปยังจวนของตนในทันที
เหล่าทหารที่ตามมาต่างไม่เอ่ยวาจาใดๆ รู้ดีที่สุดว่าทำไมยอดแม่ทัพอวิ๋นลั่วจึงได้รีบเร่งเช่นนี้! เพราะหลานสาวคนโตแห่งตระกูลอวิ๋นนั่นเอง
ว่ากันว่าระหว่างที่ยอดแม่ทัพสู้รบเพื่อปกป้องเขตแดนนั้น หลานสาวผู้ไร้ประโยชน์กลับดีแต่สร้างเรื่อง นิสัยหยิ่งยโสโอหัง เอาแต่ใจ เกรี้ยวกราด และเจ้ากี้เจ้าการยังพอจะมองข้ามไปได้ แต่ที่ร้ายคือนางได้สร้างเรื่องราวฉาวโฉ่จากการฉุดบุรุษรูปงามกลางถนน ด้วยเหตุนี้องค์รัชทายาทจึงได้ทรงยกเลิกการหมั้นหมาย อย่างไรก็ตามคุณหนูใหญ่ไม่อาจยอมรับผลแห่งการกระทำนี้ได้ จึงเลือกฆ่าตัวตายด้วยการแขวนคอ
ถ้าหากว่านางตายไปเสียจริงๆ จวนแม่ทัพคงมีเรื่องให้ต้องกังวลน้อยลงหนึ่งเรื่อง ทว่านางผู้ไร้ประโยชน์กลับไม่ตาย ซ้ำยังเปลี่ยนไปกลายเป็นคนละคน นางขังตัวเองอยู่แต่ในห้อง ไม่ออกไปไหนมาไหนอยู่ครึ่งเดือน ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เอง จอมแม่ทัพอวิ๋นลั่วถึงได้รีบเร่งกลับบ้านนัก
…
ณ เวลานี้ บนยอดเนินจำลองแห่งจวนแม่ทัพ ปรากฏเด็กสาวในชุดขาวเอนกายเอกเขนก พิงก้อนหินพลางประสานมือหนุนศีรษะ ดวงตาหรี่ลงขณะมองไปยังดวงตะวันเจิดจ้าบนท้องฟ้า
“ไม่อยากเชื่อเลยว่าเวลาจะผ่านไปเร็วขนาดนี้ ฉันมาที่นี่ได้ครึ่งเดือนกว่าแล้ว โชคดีที่ระหว่างนั้นฉันได้ซึมซับความทรงจำของเจ้าของร่างเก่านี้โดยสมบูรณ์ แล้วก็เริ่มเข้าใจแล้วว่าที่นี่เป็นสถานที่แบบไหน”
เมื่อครึ่งเดือนที่ผ่านมา ขณะทำการทดลองอยู่ในห้องปฏิบัติการทางการแพทย์ของมหาวิทยาลัยหวาเซี่ยก็เกิดเหตุระเบิดขึ้น พอฟื้นอีกทีเธอก็มาอยู่ในโลกแปลกประหลาดนี้เสียแล้ว…
ตอนอยู่หวาเซี่ยเธอก็ชื่ออวิ๋นลั่วเฟิงเช่นกัน ทว่าความแตกต่างคือเธอเป็นนักศึกษาอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยที่อาจารย์ให้ความชื่นชม ส่วนอวิ๋นลั่วเฟิงที่โลกนี้คือบุคคลชื่อเสียผู้ไร้ประโยชน์ ไม่เอาอ่าวทั้งเรื่องศาสตร์หรือศิลป์ใดๆ ทั้งสิ้น แค่รวบรวมพลังลมปราณยังทำไม่ได้ นับประสาอะไรกับการเป็นผู้ฝึกฌาน
ในโลกนี้ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นที่ได้รับการยกย่อง ดังนั้นเศษสวะผู้ไม่สามารถก้าวขึ้นมาเป็นผู้ฝึกฌานได้ต้องทนรับการดูถูกเหยียดหยาม และตราหน้าสาปส่งมากเพียงใดก็พอจะเดาออก
อย่างไรก็ตามไม่เพียงแต่นางขยะนี่จะมีปู่เป็นถึงแม่ทัพใหญ่ นางยังมีคู่ครองเป็นบุรุษอันดับหนึ่งที่สตรีทุกคนในหลงหยวนใฝ่ฝัน นั่นคือองค์รัชทายาทผู้เป็นคู่หมั้นคู่หมายของนางมาตั้งแต่กำเนิด ทว่านางกลับไม่พอใจเพียงคู่หมั้นผู้สมบูรณ์แบบ ยังมีหน้าไปล่วงเกินบุรุษรูปงามจากตระกูลผู้ดี! องค์รัชทายาทท้ายที่สุดก็มิอาจอดทนได้อีกต่อไป จึงยอมเสี่ยงหักหน้าแม่ทัพอวิ๋น ชิงล้มเลิกการหมั้นกับหญิงสวะผู้นั้นเสีย
ใครจะไปคิดว่าไม่เพียงหญิงสวะอวิ๋นลั่วเฟิงจะไม่สำนึกผิด นางยังคิดใช้การฆ่าตัวตายหวังขู่ให้องค์รัชทายาทเปลี่ยนพระทัย ทว่าองค์รัชทายาทเพียงแต่หันหลังเดินจากไป โชคดีที่คนในจวนแม่ทัพมาช่วยไว้ได้ทัน มิเช่นนั้นคงต้องตายอย่างน่าอนาถ
ใครเลยจะรู้ว่าตอนที่ช่วยอวิ๋นลั่วเฟิงขึ้นมาได้นั้น วิญญาณเจ้าของร่างได้ตายจากไปแล้ว บัดนี้ร่างของนางตกเป็นของอวิ๋นลั่วเฟิงแห่งหวาเซี่ยต่างหาก
Sek. punyapatมอบหมายให้NovelToonตีดพิมพ์ผลงานเรื่องนี้ เนื้อหาเป็นเพียงความคิดเห็นของนักเขียน ไม่เป็นตัวแทนทางNovelToon
คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลอวิ๋น EP.1 คอมเมนท์