(ต่อ) ข้อตกลงที่ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ

เสียงรถหรูแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้าน “ชัชธนกิจเรสซิเดนซ์” อย่างเชื่องช้า ประตูบ้านหลังใหญ่เปิดออก เผยให้เห็นร่างของ คุณชัช ที่เดินเข้ามาพร้อมกับไหล่ที่แบกภาระหนักอึ้งไว้เต็มพลัง เขาไม่ต่างจากชายชราที่ถูกกาลเวลากัดกร่อนลงไปในชั่วข้ามคืน

ในห้องนั่งเล่นอันหรูหรา วาริน ลูกสาวคนเดียว กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟา เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนส์เรียบง่าย ผมยาวสลวยถูกรวบไว้หลวมๆ ทำให้ใบหน้าเรียวเล็กของเธอดูอ่อนหวาน ทว่าดวงตากลับฉายแววเฉลียวฉลาด

เมื่อเห็นสีหน้าของพ่อที่ดูอิดโรยกว่าทุกครั้ง หัวใจของเธอก็พลันเต้นแรง

“พ่อ… เกิดอะไรขึ้นคะ? ทำไมหน้าตาดูเครียดแบบนั้น”

คุณชัชหยุดก้าวเท้าเพียงชั่วครู่ ก่อนทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามกับลูกสาว เสียงถอนหายใจหนักๆ ดังขึ้นจนบรรยากาศเงียบงันไปทั้งห้อง

“วาริน… พ่อมีเรื่องสำคัญจะบอกลูก”

หญิงสาวขมวดคิ้ว รู้สึกถึงความไม่ปกติในน้ำเสียงของผู้ให้กำเนิด

“เรื่องอะไรคะพ่อ?”

ชายวัยกลางคนลังเลอยู่นาน เหมือนกับว่าคำพูดที่จะเอ่ยออกมานั้นเป็นดั่งมีดคมที่พร้อมจะบาดหัวใจของลูกสาว แต่ในที่สุดเขาก็เลือกที่จะพูด

“บริษัทของพ่อ… มันกำลังจะล้มละลาย”

หัวใจของวารินหล่นวูบลงไปทันที หนังสือในมือแทบหล่นลงพื้น

“ว่าไงนะคะ? บริษัทที่พ่อสร้างมากับมือ… จะล้มละลาย?”

คุณชัชพยักหน้าช้าๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

“ใช่… พ่อพยายามหาทางออกแล้ว แต่ไม่ว่าจะกู้ธนาคารหรือหานักลงทุน ไม่มีใครยอมช่วยเราเลย”

หญิงสาวเม้มริมฝีปากแน่น หัวใจเต็มไปด้วยความห่วงใย

“แล้วพ่อจะทำยังไงต่อไปคะ?”

คุณชัชเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยช้าๆ

“วันนี้… พ่อไปเจรจากับคุณอัครพล อัครนิเรศเมธารัฐ เขาเสนอจะช่วยเรา… อัดฉีดเงิน ฟื้นบริษัทให้กลับมายืนได้อีกครั้ง”

ดวงตาของวารินสว่างวาบขึ้นมาเล็กน้อย

“จริงเหรอคะพ่อ? งั้นก็ดีแล้วสิ อย่างน้อยบริษัทก็ยังอยู่ได้”

แต่รอยยิ้มที่เพิ่งจะปรากฏก็เลือนหายไปทันที เมื่อพ่อของเธอพูดต่อ

“แต่… มันมีข้อแลกเปลี่ยน”

หัวใจของหญิงสาวเริ่มเต้นแรง รู้สึกไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก

“ข้อแลกเปลี่ยน… อะไรคะ?”

คุณชัชมองลูกสาวด้วยแววตาที่สั่นไหว ก่อนจะกลั้นใจพูดออกมา

“เขาต้องการให้ลูก… แต่งงานกับอคิน ลูกชายของเขา”

ทันทีที่สิ้นคำพูด ความเงียบก็ปกคลุมห้องทั้งห้อง ราวกับเวลาได้หยุดหมุนไป

วารินเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะลุกพรวดขึ้นจากโซฟา

“อะไรนะคะ!? พ่อพูดจริงเหรอ? ให้รินแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก!?”

เสียงของเธอสั่นเครือ เต็มไปด้วยความโกรธปนตกใจ

“พ่อรู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา พ่อจะเอาชีวิตลูกสาวไปแลกกับธุรกิจไม่ได้เด็ดขาด!”

คุณชัชก้มหน้าลงต่ำ ความรู้สึกผิดกัดกินหัวใจ

“พ่อรู้… พ่อรู้ว่ามันโหดร้ายกับลูก แต่พ่อไม่มีทางเลือกแล้วจริงๆ”

“ไม่ค่ะรินไม่ยอม!” หญิงสาวน้ำตาคลอเบ้า “การแต่งงานต้องเกิดจากความรัก ไม่ใช่ผลประโยชน์สิ!”

คุณชัชเงยหน้าขึ้น สายตาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

“ถ้าพ่อไม่ทำแบบนี้… บริษัทจะล้ม พนักงานหลายร้อยชีวิตจะตกงาน ครอบครัวพวกเขาจะลำบาก… แล้วเราจะอยู่ยังไงริน? พ่อจะเอาเงินที่ไหนมาดูแลลูก?”

น้ำเสียงสั่นเครือของพ่อทำให้หัวใจของหญิงสาวพลันบีบรัด ความโกรธค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวด

“พ่อ…”

คุณชัชเอื้อมมือมากุมมือของลูกสาว น้ำตาเอ่อคลอในดวงตาชายที่แข็งแกร่งมาตลอดชีวิต

“ริน… พ่อขอโทษที่ต้องเอาชีวิตลูกไปผูกกับข้อตกลงนี้ แต่ถ้าพ่อปล่อยบริษัทล้ม พ่อคงไม่เหลือศักดิ์ศรีอะไรอีกแล้ว และคนที่ลำบากจะไม่ใช่แค่เรา แต่รวมถึงครอบครัวของพนักงานทั้งหมดด้วย”

หญิงสาวกัดริมฝีปากแน่น ความคิดตีกันวุ่นวายในหัวใจ ด้านหนึ่งเธออยากจะปฏิเสธอย่างสุดหัวใจ แต่ด้านหนึ่งเธอไม่อาจทำเป็นไม่เห็นน้ำตาของพ่อผู้ที่เสียสละทุกอย่างเพื่อลูกมาตลอดชีวิต

น้ำตาของวารินหยดลงบนหลังมือของพ่อ เธอสั่นไหวไปทั้งตัว ก่อนจะพึมพำเสียงเบาแทบไม่ออก

“ริน… ไม่อยากทำเลยคะพ่อ… แต่ว่า… ถ้ามันช่วยให้พ่อรอด… รินจะยอม”

คำพูดนั้นเหมือนมีดกรีดลงกลางหัวใจของเธอเอง แต่ก็เป็นคำตอบเดียวที่เธอเลือกได้

คุณชัชโอบกอดลูกสาวแน่น น้ำตาไหลอาบแก้ม

“ลูกพ่อ… พ่อขอโทษจริงๆ…”

ในอ้อมกอดนั้น หญิงสาวกัดฟันกรอด ดวงตาเต็มไปด้วยหยดน้ำใสที่ไม่อาจห้ามได้

เธอรู้… ว่าตั้งแต่วินาทีนี้ไป ชีวิตของเธอจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***