เปลวเพลิงและเงามืดยังปะทะกันกลางนภา เสียงกึกก้องดังสะเทือนเลื่อนลั่น รัศมีทองกับม่านดำประสานกันราวกับจะฉีกฟากฟ้าออกเป็นสองส่วน
ทว่าเสียงหนึ่งก็ดังก้องลงมาจากเบื้องบน—
เสียงทรงอำนาจของ จวินเทียน เทพสวรรค์ผู้ปกครองเก้าสุริยัน
> “หลินซีเยว่! เจ้าเป็นเทพีแห่งสุริยัน แต่กลับร่วมมือกับเงามืด ต้องการหักหลังสวรรค์หรือ!?”
แสงสายฟ้าแห่งพิพากษาฟาดลงมายังพื้นหอสุริยัน เปลวเพลิงรอบกายหลินซีเยว่พลันสั่นสะท้าน นางกัดฟัน พยายามยืนหยัดโดยไม่ถอยแม้เพียงก้าว
เยี่ยนหลัวก้าวมาขวางเบื้องหน้า ดวงตาลุกโชนด้วยแรงท้าทาย
“สวรรค์ไม่เคยถามว่าเหตุใดเงามืดจึงเกิดขึ้น มีแต่ลงโทษโดยไม่ฟัง…เช่นนี้หรือคือความยุติธรรมของพวกเจ้า?”
เสียงของเขาเต็มไปด้วยความเดือดดาล แต่ในห้วงแววตาเมื่อหันมามองหลินซีเยว่กลับมีเพียงความห่วงใยอันลึกซึ้ง
---
[ในอดีต]
คืนหนึ่งในอดีต
ใต้ต้นพญาเพลิงที่เบ่งบานในสวนสวรรค์ หลินซีเยว่กับเยี่ยนหลัวเคยนัดพบกันอย่างลับ ๆ
“เยว่เอ๋อร์…เจ้าไม่ควรเสี่ยงมาที่นี่ หากถูกจับได้ เจ้าจะ—”
“ข้ารู้” นางตอบพลางยิ้มบาง ๆ “แต่ทุกคืนที่ไม่ได้เห็นเจ้า มันทรมานยิ่งกว่าการถูกลงโทษเสียอีก”
เยี่ยนหลัวกุมมือนางแน่น แววตาเขาสั่นไหว
“หากวันหนึ่งสวรรค์ให้ข้าเป็นศัตรู เจ้ายังจะเลือกข้าอยู่หรือไม่?”
หัวใจหลินซีเยว่ปวดร้าว แต่คำตอบที่หลุดออกจากริมฝีปากนางคือ—
“ตราบใดที่เจ้าคือเยี่ยนหลัวของข้า…ข้าจะไม่ทอดทิ้งเจ้า ไม่ว่าโลกจะมองอย่างไร”
---
[กลับสู่ปัจจุบัน]
ภาพอดีตยังวนเวียนในใจหลินซีเยว่… และวันนี้เอง นางกลับต้องยืนอยู่ตรงกลาง ระหว่าง คำสาบานในอดีต กับ หน้าที่แห่งสุริยัน
จวินเทียนชี้ปลายนิ้วลงมา
> “ในนามแห่งสวรรค์ ข้าจะพิพากษาเจ้า หลินซีเยว่—เทพีแห่งแสงอรุณที่แปดเปื้อนเงามืด!”
เสียงก้องสะท้อนทั่วทั้งเก้าสวรรค์ สายฟ้าแห่งพิพากษาเตรียมฟาดลงบนร่างนาง
ทันใดนั้น เยี่ยนหลัวก็ก้าวเข้ามากอดนางไว้แน่น เงามืดจากจันทราก่อตัวขึ้นโอบล้อมทั้งคู่
“หากสวรรค์ต้องการทำร้ายเจ้า…ก็ต้องผ่านข้าไปก่อน”
เมื่อแสงสายฟ้าฟาดกระหน่ำ เปลวเพลิงสุริยันกับเงามืดจันทราก็ปะทุรวมกัน ก่อเกิดเป็นประกายอันเจิดจ้า—
ประกายรักที่เหนือเก้าสวรรค์
และนั่นคือการเริ่มต้นของสงครามที่ไม่มีผู้ใดหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไป…
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 14
Comments