เสียงสายลมเย็นพัดพริ้วคลอเคลียเปลวเพลิงที่ล้อมร่างหลินซีเยว่ไว้ ดั่งพยายามกลบแสงทองให้จางหาย ทว่าไม่ว่าจะอย่างไร รัศมีของนางก็ยังคงเจิดจ้า—เจิดจ้าจนแม้แต่เงามืดของจันทราก็สั่นไหว
เยี่ยนหลัวก้าวออกมาจากความมืดทีละก้าว สายตาคมคู่นั้นจับจ้องนางโดยไม่แม้แต่จะกะพริบ ดวงตาที่ควรจะเย็นชา กลับอ่อนโยนเมื่อได้สบตากับเทพีแห่งแสงอรุณ
“หลินซีเยว่…เจ้ารู้หรือไม่ ว่าสวรรค์กำลังจะล่มสลาย”
เสียงของเขาหนักแน่น หากแต่แฝงความห่วงใยอย่างที่นางจดจำได้ไม่เคยลืม
“ข้ารู้” นางตอบเบา ๆ “แต่ข้า…ไม่อาจเชื่อคำพูดของผู้ที่ถูกตราหน้าว่าเป็นศัตรูของสวรรค์”
คำพูดนั้นช่างโหดร้าย หากแต่ดวงตาของนางกลับสั่นคลอน นางกำมือแน่นเพื่อตรึงหัวใจที่กำลังเต้นแรงเพราะการได้พบเขาอีกครั้ง
เยี่ยนหลัวยิ้มบาง ๆ ก่อนเอ่ยต่อ
“ตราบใดที่ข้ายังหายใจอยู่…เจ้าก็ไม่มีวันเชื่อข้าเลยหรือ?"
หลินซีเยว่นิ่งไปครู่หนึ่ง…แววตานั้นราวกับย้อนนึกถึงกาลก่อนที่ทั้งสองเคยยืนเคียงข้างกัน—ก่อนที่สวรรค์จะพิพากษาให้เขากลายเป็น “เงาที่ต้องถูกลบ”
แต่ยังไม่ทันที่นางจะตอบ แผ่นฟ้าก็สั่นสะเทือน!
เสียงคำรามของสุริยันดวงที่ห้าดังขึ้น เปลวไฟอันร้อนแรงปะทุจากขอบฟ้า ก่อนที่แสงของมันจะถูกเงามืดมหาศาลกลืนกินไปทีละน้อย
หลินซีเยว่สะดุ้ง ใบหน้าซีดเผือด
“ไม่จริง…สุริยันกำลังดับอีกดวง!”
เงามืดนั้นแผ่ซ่านลงมาจนถึงวังสุริยัน เปลวเพลิงที่ควรส่องสว่างกลับกลายเป็นควันดำราวกับฝันร้าย
เยี่ยนหลัวเอื้อมมือคว้ามือของนางไว้ทันที
“เจ้าจะไม่มีวันหยุดหายนะนี้ได้ หากยังคงยึดมั่นในคำสั่งสวรรค์…จงมองให้ลึกเข้าไปเถิดเยว่เอ๋อร์ ที่แท้แล้ว ใครกันแน่ที่เป็นศัตรูตัวจริง!”
สัมผัสจากมือเขาร้อนผ่าวแต่กลับอบอุ่น นางสั่นสะท้าน ไม่รู้ว่าสิ่งที่น่ากลัวกว่าคือ ความมืดที่กลืนกินสุริยัน…หรือหัวใจของนางที่กำลังสั่นไหวไปกับเขาอีกครั้ง
“ ข้า...มิรู้..ท่านคือศัตรู!.. ข้าไม่มีทางเชื่อท่านแน่นอน..”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 14
Comments