คนอย่างเหมันต์ไม่เคยก้มหัวให้ใคร
ตอนที่4 (NC a little)
ไรเลย์
อะ..อื้มม~อื้อห์..อร้าง อ๊าา..~ //เกยไหล่ของเหมันต์อยู่ พร้อมน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้ม
เหมันต์
ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลย ดารินคงจะนอนอยู่ //จับเอวของน้องให้บดก้นลงมา
เหมันต์
ลูกคงยังจะไม่ออกมารอเธอตอนนี้หรอก.. //ก้มลงไปเลียใบหูของน้อง
ไรเลย์
อะ..ฮรึกห์~ //ค่อยๆหันไปมองนาฬิกาบนรถ
ไรเลย์
อะ..อร้าง~!! อ๊าาๆ..~ อื้มม //หน้าแดงจัด
ไรเลย์
//ยกก้นตนเองขึ้นลงอยู่บนก้อนเนื้ออ้วนของเหมันต์
เหมันต์
ชี้ดด..อ่าา ยังแน่นเหมือนเดิมเลย.. //จับก้นของน้องไว้
เหมันต์
//เอื้อมมือไปจับคางของน้องให้หันมาหาตนเอง
ไรเลย์
อะ..เฮ้อ~ฮรึก.. //สีหน้าที่ดูไร้เรี่ยวแรงของน้องมองมาที่หน้าของเหมันต์
เหมันต์
โธ่..ที่รัก คุณช่างน่าสงสารจังเลย //กระแทกสวนน้องอย่างแรง
ไรเลย์
อะ..อ๊าาๆ~!! อือห์..อื้มม~!! อื้อส์..อร้างง.. //ตาเบิกโพลง
เหมันต์
จะเสร็จแล้วหรอ.. //มองท่าทางของน้อง
เหมันต์
งั้นปล่อยมันออกมาพร้อมกันนะ //กระแทกเน้นจุด
ไรเลย์
อะ..อ๊าาๆ~ อื้อส์..อืออ~อร้าง จะ..จุก กึก..~ //น้ำตาไหลอาบสองแก้ม
พรวด~!! //น้ำสีขาวขุ่นไหลพุ่งออกมาเต็มก้นของน้อง
เหมันต์
ชี้ดด..~แน่นชิบหาย //ปรดปล่อยน้ำทั้งหมดใส่ตัวของน้อง
ไรเลย์
อะ..เฮือก~!! อืออ //สลบคาอกของเหมันต์
เหมันต์
หว่า..เมื่อกี้ยังปากดีอยู่เลย //เข้าไปลูบปากน้องเบาๆ
เหมันต์
ง่ายดีหนิ.. //ยิ้มมุมปากพลางก้มลงมองร่างของน้อง
ไรเลย์
อะ..อืมม์ //งัวเงีย
ไรเลย์
//ค่อยๆลืมตา มองไปรอบๆ
พบว่าตัวน้องนอนอยู่ในห้องของตนเอง
ไรเลย์
ดาริน..ฮึก ดารินอยู่ไหนลูก //ค่อยๆพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง
ในระหว่างที่น้องเรียกหาดารินอยู่นั้น จู่ๆประตูห้องก็ถูกเปิดออก
ไรเลย์
อะ..ฮึก ดารินลูก //พยายามใช้แรงลุกขึ้น
ดาริน
แม่คะ แม่อย่าลุกนะคะ //เด็กตัวเล็กค่อยๆเดินเข้าหาไรเลย์ช้าๆ
ดาริน
พ่อทำร้ายแม่..อีกแล้วหรอคะ //เสียงสั่น
ไรเลย์
ไม่จ่ะลูก พ่อไม่ได้ทำร้ายแม่เลย.. //มือเรียวบางค่อยๆไปสัมผัสกับแก้มของดาริน
Comments