คนอย่างเหมันต์ไม่เคยก้มหัวให้ใคร
ตอนที่3
ไรเลย์
คุณจะพาผมไปไหน ผมจะกลับบ้าน!! //หันไปหาเหมันต์ที่นั่งอยู่ข้างๆ
เหมันต์
หุบปาก แล้วนั่งอยู่เฉยๆได้มั้ย!! //หัวเสีย
ไรเลย์
เหอะ.. //เบือนหน้าไปทางอื่น พร้อมกับกอดอก
ไรเลย์
//กำลังจะเปิดประตูออกไป
เหมันต์
//กดปุ่มเพื่อล็อครถไว้
ไรเลย์
//พยายามดึงประตูให้เปิดออก
เหมันต์
ทำไม อยากออกไปขนาดนั้นเลยรึไง
เสียงของเหมันต์ ทำให้น้องหยุดการกระทำของตนเองทันที
ไรเลย์
ลูกผมรออยู่ ถ้าคุณไม่เห็นแก่ผม ก็เห็นแก่ลูกหน่อยก็ได้!!
เหมันต์
ขึ้นมานั่งบนตักฉัน //เหมันต์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา
ไรเลย์
ไม่มีทาง //รู้ได้ทันที ว่าผู้เป็นสามีคิดจะทำอะไร
ไรเลย์
ผมไม่มีทางที่จะใช้ของ ร่วมกับใคร //มองส่วนล่างของเหมันต์
เหมันต์
เธอจะปล่อยให้ดาริน รออยู่แบบนั้นหรอ
ไรเลย์
... //น้องชะงักกับคำพูดของเหมันต์ไปสักพัก
ไรเลย์
(ถ้าไม่ใช่เพราะดารินป่วยอยู่ ผมไม่ยอมง่ายๆหรอก..)
ไรเลย์
//ขึ้นไปนั่งคร่อมบนตักของเหมันต์
เหมันต์
ถ้าครั้งนี้เธอทำดี ฉันจะให้เงินเธอเป็นค่าตอบแทน //มือหนาเข้าไปลูบที่ก้นของน้อง
ไรเลย์
ผมไม่ได้ขาย //กัดฟันแน่น พร้อมกับจ้องเขม็งไปที่หน้าของเหมันต์
เหมันต์
แต่ฉันรู้ ว่ายังเธอก็ต้องยอมทำ เพราะดารินกำลังป่วยอยู่.. //เข้าไปประกบปากของน้อง
ไรเลย์
อะ..อืมม์~ อืออ.. //โอบแขนรอบคอของเหมันต์
เหมันต์
อ่า..ยังหวานเหมือนเดิมเลยนะ เมียจ๋า.. //ก้มลงไปเลียต้นคอของน้อง
ไรเลย์
อะ..ฮรึก~กึก.. //หายใจหอบ
เหมันต์
//กัดเข้าไปที่ต้นคอของน้องอย่างแรง
ไรเลย์
อะ..กึด~ ฮรึก.. //น้ำตาไหล
เหมันต์
//เลียเลือดที่ไหลออกมาจากรอบกัดของน้อง
เหมันต์
ถึงว่ารอบนี้ ฉันยังไม่อยากทำอะไรเธอมากแล้วกัน //ค่อยๆดึงกางเกงของน้องลง
เหมันต์
//ล้วงนิ้วตนเองเข้าไปด้านในก้นของน้อง
Comments