คนอย่างเหมันต์ไม่เคยก้มหัวให้ใคร
ตอนที่2
เหมันต์
เธอพูดอะไร ก็ระวังปากตัวเองด้วย
เหมันต์
เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดกับฉันแบบนี้!! //ทุบโต๊ะ
เหมันต์
เงินทุกบาททุกสตางค์ ฉันก็เป็นคนหามา
เหมันต์
แล้วมันเรื่องอะไร ที่ฉันต้องให้เธอ!!
ไรเลย์
คุณนี้มันโง่จริงๆ..
ไรเลย์
//หลังพูดจบน้องได้เดินออกไปทันที
เหมันต์
อยากดกอะไรสั่งไป //ลุกขึ้นยืน
เหมันต์
//เหมันต์รีบเดินตามหลังของน้องไปทันที
โอโซน
... //โอโซนเลิกคิ้วก่อนจะหันไปสั่งของกับพนักงาน
โอโซน
(ปากหมาใส่เมียมึงไปเถอะ เดี๋ยวพอเขาหอบลูกหนี แล้วกูจะรอหัวเราะให้..)
เหมันต์
เดี๋ยว //มือหนาเข้าไปคว้าข้อมือเล็กของน้อง
ไรเลย์
ผมจะไปไหน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ //หันมาหาเหมันต์
เหมันต์
ไรเลย์!! //เหมันต์ตะคอกเสียงดัง
ไรเลย์
คุณจะไปไหนก็ไป อย่ามายุ่งกับผม //น้องตอบกลับเสียงเรียบ
เหมันต์
เธอคิดว่าฉันเป็นเพื่อนเล่นกับเธอหรอ..ได้
เหมันต์
//มือหนาได้เข้าไปคว้าเอวของน้องมาหาตนเอง
เหมันต์
//ก่อนจะแบกตัวน้องขึ้นที
ไรเลย์
อะ..ฮึก!! ปล่อยผมนะ //ทุบแผ่นหลังหนาเหมันต์อย่างแรง
เหมันต์
//ไม่รู้สึกอะไร ก่อนจะแบกตัวน้องเดินไปทางรถของตนเอง
ไรเลย์
(เคยรู้สึกอะไรบ้างมั้ยเนี้ย!!?)
ไรเลย์
ปล่อยผมนะ!! ผมจะกลับบ้านไปหาดาริน //พยายามดิ้น
ไรเลย์
//แต่แรงของน้อง ก็ไม่สามารถสู้แรงของชายร่างสูงได้
เหมันต์
//โยนร่างของน้องลงบนเบาะข้างคนขับอย่างแรง
ปึก!! //ก้นของน้องกระแทบเข้ากับเบาะอย่างแรง
เหมันต์
//ปิดประตูรถอย่างหัวเสีย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ตนเองขึ้นมา
เหมันต์
📞: มึงกลับเองนะไอโอโซน
ยังไม่ทันที่เสียงในสายตะพูดตอบ เหมันต์ก็กดวางสายทันที
โอโซน
เอ้า..ไอเหี้ยนี้ //โอโซนพูดตัดพ้อ
Comments