ชายาราชาปีศาจ บทที่ 1 ' 三月初三

หากวันนี้ผ่ายพ้นไป พวกเขาจะคิดถึงข้าหรือไม่?

หากงานแต่งนี้เสร็จสิ้นพวกเขาอาจจะพอใจ และมองข้าเป็นครอบครัว?

หรือถ้าหากไม่ใช่ทั้งสองอย่าง...

พวกเขา จะส่งข้าไปตายหรือ...?

~ ~

บทที่ 1 ' 三月初三

ช่วงต้นเดือนสามปีนี้ไม่เงียบสงัดอีกต่อไป งานมงคลถูกจัดขึ้นอย่างโอ่อ่าอลังการ

ชาวบ้านต่างพากันมาดูขบวนสินสอดทองหมั้นเจ้าสาว นี่ยาวกว่าขนาดความยาวของมังกรดำอีกมิใช่หรือ

หาผู้ไม่รู้ก็ต้องคิดว่าต้องเป็นงานสมรสของท่านอ๋องท่านใดท่านนึงเป็นแน่

ส่วนคนที่รู้ถึงที่มาของงานแต่งนี้ คงจะโขกหัวขอบคุณเจ้าสาวผู้นี้ยกใหญ่

ณ จวนสกุลซู

บัดนี้ถูกประดับตกแต่งด้วยสีแดงเนื่องในงานมงคลสมรส

ถึงแม้จะไม่ได้แต่งที่นี่ แต่หากดูหมิ่นเกียรติ์ของลูกเขยคนนี้ สกุลซูคงหาไม่เป็นแน่

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

นี่! พวกเจ้าแต่งตัวให้คุณหนูเสร็จรึยัง ใกล้ถึงฤกษ์มงคลแล้วนะ!

ประกอบ

เจ้าค่ะฮูหยิน เสร็จแล้วเจ้าค่ะ

👱‍♀️ : คุณหนูตกกระป๋องผู้นั้นมาแล้ว//กระซิบ 👩 : เจ้าเบาเสียงหน่อยเถอะ//เสียงเบา

ซู จ้าว

...

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

นางออกมาแล้ว ท่านพี่มีอะไรจะพูดกับลูกสาวหรือไม่

ซู จ้าว

จ..เจ้าล่ะมีหรือไม่

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

ท่านพี่--

ซู อี๋เหอ

หากไม่มี ก็หลีกทางให้ข้าเดินเถิดเจ้าค่ะ

ซู จ้าว

...

ซู อี๋เหยา

นี่น้องรอง จะยังไงก็ต้องรู้ผิดชอบชั่วดี

ซู อี๋เหยา

ท่านพ่อให้ที่อยู่เจ้านับสิบปี เจ้ากลับพูดเช่นนี้

ซู อี๋เหยา

หากแต่งไปที่นั่นสกุลซูคงไม่ถูกหัวเราะเยาะตายหรือ

ซู จ้าว

อาเหยา!

ซูจ้าวได้ยินเช่นนั้นก็หันไปดุลูกสาวคนโตด้วยท่าทางไม่จริงจังมากนัก

ซู อี๋เหอ

...

ซู อี๋เหอ

อาเฉียน ไม่มีอะไรจะพูด

อาเฉียน หรือ เสี่ยวเฉียน เป็นชื่อรองของอี๋เหอ บัดนี้ข้าแทนตัวเองด้วยชื่อรองเพราะเป็นครั้งสุดท้ายที่ข้าจะพูดกับคนสกุลซูในฐานะครอบครัว

ซู อี๋เจิ้ง

พ..พี่หญิงรอง

ผู้เป็นน้องเล็กสุดอยากจะจับมือของอี๋เหอเป็นครั้งสุดท้าย

ทว่าอี๋เหอก้าวถอยมา1ก้าว

ซู อี๋เหอ

มิกล้าให้ว่าที่ชายาจงซื่ออ๋องต้องเป็นห่วง

ซู อี๋เหยา

อาเจิ้ง เจ้าจะเสียเวลาคุยทำไม

ซู อี๋เหยา

ปล่อยให้นางเดินไปให้จบๆ

ซู อี๋เจิ้ง

...//ก้มหน้า

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

อ...เอ่อ เอาล่ะๆ

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

เสี่ยวเฉียนเจ้าอย่าโกรธเราเลย

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

เราเองก็ลำบากใจยิ่ง

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

ใครๆก็รู้ว่าแคว้นเฮยอวิ๋นน่ากลัว แถมมีปีศาจ

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

หาไม่ใช่เพราะราชาปีศาจคอยคุ้มกัน อาจมีปีศาจหลุดมา

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

หมุษย์อย่างเราๆก็จบเห่น่ะสิ

ซู อี๋เหอ

ดังนั้น

ซู อี๋เหอ

ลูกอดีตฮูหยินที่ไม่ค่อยมีบทบาทอย่างข้า

ซู อี๋เหอ

จึงต้องสละตนเอง

ซู อี๋เหอ

....

ซู อี๋เหอ

ดียิ่งนัก

ซู อี๋เหยา

เจ้าจะพูดถึงอดีตฮูหยินที่ตายไปแล้วให้ได้อะไร

ซู จ้าว

เจ้าหยุดพูดไปเลย!

ซู อี๋เหยา

ชิ..

ซู จ้าว

เอาล่ะ

ซู จ้าว

เช่นนั้น

ซู จ้าว

เจ้าขึ้นเกี้ยวไปเถอะ

ซู อี๋เหอ

คารวะท่านพ่อ

ซู อี๋เหอ

คารวะ....อนุหลิน

ซู อี๋เหยา

//ข่มอารมณ์

ซูฮูหยิน แซ่หลิน

😒

อี๋เหอไม่ได้สนใจว่าใครจะมองนางว่าทรพีหรือไม่

เพราะหลังจากนี้ มีชีวิตอยู่เพิ่มขึ้นอีก1วันก็นับว่าดียิ่งแล้ว

การเดินทางอันยากลำบากใกล้จะสิ้นสุด เมื่อขบวนจ้าวสาวย่างกรายเข้ามาในเขตแดนแคว้นเฮยอวิ๋น

ซู อี๋เหอ

(จู่ๆอุณหภูมิก็เปลี่ยนเร็วเช่นนี้?)

ซู อี๋เหอ

(หนาวใช้ได้)

ผ่านมาซักพักนางรู้สึกว่าเกี้ยวจะโคลงเคลงเล็กน้อย

: นี่..ข้ากลัว : ข้าก็เช่นกัน : เจ้าว่าเราเอาเครื่องประดับของนางเล็กๆน้อยๆ แล้วหนีไปดีกว่าหรือไม่? : จะดีหรือ : เจ้าอยากตายที่นี่หรือไม่เล่า

เสียงของสาวใช้ประมาณ5-6คนกำลังตัดสินใจร่วมกัน

ซู อี๋เหอ

...

ก่อนที่จะมีเสียงค้นของเบาๆแล้วก็ เสียงวิ่งของพวกนางที่ไกลออกไป

ซู อี๋เหอ

คนยกเกี้ยว!

ซู อี๋เหอ

สาวรับใช้พวกนั้น

...ไม่มีเสียงตอบกลับ

ซู อี๋เหอ

นี่..พวกเจ้าได้ยินข้าหรือไม่

แปลกที่ว่า ไม่มีเสียงเท้า แต่เกี้ยวยังโคลงเคลงราวกับมีคน(?)กำลังยกเกี้ยวตามหน้าที่

ซู อี๋เหอ

ฟู่ ข..ข้าจะไม่กลัว

นางเสียงสั่นเล็กน้อย

ก่อนที่มือของอี๋เหอจะค่อยๆเปิดม่านหน้าต่างออกอย่างช้าๆ

~ ~

หอมแดง 'อีกแล้ว

คารวะนายท่านนายหญิงทั้งหลายยยยยย

หอมแดง 'อีกแล้ว

น้องหอมเปิดเรื่องใหม่อีกแล้วเจ้าค่ะ😋

หอมแดง 'อีกแล้ว

ฝากจิ้มๆหน่อยน้าาา

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ