ชายาราชาปีศาจ บทที่ 2 แคว้นเฮยอวิ๋น

มือของอี๋เหอจะค่อยๆเปิดม่านหน้าต่างออกอย่างช้าๆ

สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือความว่างเปล่า

ไม่มีแม้แต่คนยกเกี้ยว

แล้วเหตุใด เกี้ยวของนางจึงยังคงเดินทางไปด้านหน้าด้วยตัวของมันเอง

นางมือสั่นเล็กน้อย

ซู อี๋เหอ

ม..มันคงเป็นเรื่องปกติ//เสียงแผ่ว

ซู อี๋เหอ

เมืองปีศาจนี้..อัศจรรย์จริงแท้

ซู อี๋เหอ

(ข..ข้าจะไม่กลัว)

ซู อี๋เหอ

//หลับตา

บทที่ 2 แคว้นเฮยอวิ๋น

สองชั่วยามผ่านไป

บัดนี้ เกี้ยวที่ไร้ผู้คน มีเพียงนาง ก็เคลื่อนตัวมาถึงประตูทางเข้าแคว้นเฮยอวิ๋น

เมื่อเกี้ยวหยุดลง นางค่อยๆก้าวออกมากจากเกี้ยวช้าๆ

ซู อี๋เหอ

...

ซู อี๋เหอ

แคว้นเฮยอวิ๋น...

ครืดดดด~!

ประตูใหญ่เปิดออกด้วยตนเอง เพื่อต้อนรับชายาราชาปีศาจ

นางเดินเข้าไปโดยไม่อิดออด เพราะหากยังทำอะไรเชื่องช้า อาจทำให้พวกเขาโมโหก็เป็นได้

' นางเพียงกลัวตายก่อนพบหน้าว่าทีสามี '

เมื่อเดินเข้ามาพบว่ามีทั้งสาวใช้ องครักษ์ ที่ยืนเรียงแถวต้อนรับ

ซู อี๋เหอ

(นับว่าเขายังใส่ใจอยู่มาก)

เมื่อนางเดินมาถึงจุดสูงสุด ที่มีร่างสูงผู้หนึ่งยืนหันหลังให้นาง

ทั้งหมด : คารวะพระชายา

ซู อี๋เหอ

อ..เอ่อ

ซือ เหยี่ยน

...

ซือ เหยี่ยน

เริ่มพิธี

คนตรงหน้านางตอนนี้คือ ซือเหยี่ยน เจ้าแห่งปีศาจทั้งปวง...

พิธีได้ดำเนินไปจนผ่านไปครึ่งทางแล้ว

ต่อไป! คำนับฟ้าดิน!

ซือ เหยี่ยน

พอแล้ว

อ..เอ่อ

นายท่านติดขัดตรงไหนหรือพระเจ้าค่ะ

ซือ เหยี่ยน

ข้าเบื่อพิธียุ่งยากพวกนี้

ซือ เหยี่ยน

ส่งนางเข้าห้องหอแล้วพวกเจ้าไปกินเลี้ยงก็พอ

พูดจบ เจ้าแห่งปีศาจก็หันหลังเดินออกจากลานพิธีทันที

นางคิดในใจ"เพิ่งชมไปไม่ถึงสองถ้วยชา¹"

อ..เอ่อ พระชายา//คำนับ

เช่นนั้นท่านก็ทำตามที่นายท่านบอกแล้วกัน

ซู อี๋เหอ

ได้

ข้าจะให้สาวใช้ส่วนตัวไปส่งท่านนะขอรับ

ซู อี๋เหอ

?(ข้ามีหรือ?)

ชิงหรัน -สช.นอ.

คารวะพระชายา😊

อาอิ๋น -สช.นอ.

คารวะพระชายา😁

พวกเจ้าพาพระชายาไปพักที่ตำหนักเฉียนฉ่วน

ทั้งคู่ : เจ้าค่ะ

ตำหนักเฉียนฉ่วน

อาอิ๋น -สช.นอ.

นายหญิงค่อยๆเดินเจ้าค่ะ

เด็กสาวตัวน้อยคนนี้เอาแต่ห่วงความปลอดภัยนางตลอดทาง

แม้แต่ตอนนางสดุดก้อนหินก้อนเล็กๆ นางเด็กคนนี้กลับเตะก้อนหินนั้นแล้วตะโกนด่ายกใหญ่

ซู อี๋เหอ

เอ่อ ขอบคุณเจ้ามาก

อาอิ๋น -สช.นอ.

😁ยินดีเจ้าค่าา

ชิงหรัน -สช.นอ.

เจ้าน่ะก็หัดเดินดีๆซะบ้าง

อาอิ๋น -สช.นอ.

ชิ

ชิงหรัน -สช.นอ.

นายหญิงเข้าไปด้านในก่อนเถอะเจ้าค่ะ

ทั้งสามเข้ามาด้านในห้องนอนที่ตกแต่งด้วยสีแดง โดยที่อี๋เหอนั่งบนเตียง

ชิงหรัน -สช.นอ.

นายหญิงมีอะไรจะรับสั่งหรือไม่เพคะ

ซู อี๋เหอ

พวกเจ้า เป็นพี่น้องกันหรือ

อาอิ๋น -สช.นอ.

นางเป็นพี่ไม่แท้ข้าเจ้าค่ะ

อาอิ๋น -สช.นอ.

ข้าเป็นปีศาจไผ่ขาว นางเป็นปีศาจฝูหรงเจ้าค่ะ

ซู อี๋เหอ

ป..ปีศาจ?

ชิงหรัน -สช.นอ.

😊นายหญิงไม่ต้องกลัวเจ้าค่ะ

ชิงหรัน -สช.นอ.

ปีศาจหลายตนมากที่ใจดี

อาอิ๋น -สช.นอ.

ใช่ๆ พวกเราเช่นกันเจ้าค่ะ

ซู อี๋เหอ

☺️ข้าไม่ได้กลัว เพียงแค่ไม่เคยอยู่ต่อหน้าปีศาจเท่านั้น

อาอิ๋น -สช.นอ.

นายหญิง ท่านช่างสุขุมเยือกเย็นดูเข้ากับนายท่านยิ่งนัก

ซู อี๋เหอ

😳 ย..อย่างนั้นหรือ

ชิงหรัน -สช.นอ.

จริงเจ้าค่ะ

ชิงหรัน -สช.นอ.

ข้ายังไม่เคยเห็นหน้านายหญิงเลย เพราะท่านใส่ผ้าคลุมศรีษะ

ชิงหรัน -สช.นอ.

แต่ฟังจากน้ำเสียง นายหญิงต้องงามล่มเมืองเป็นแน่😸

ซู อี๋เหอ

พวกเจ้ามีแต่คนพูดเก่ง🤭

ชิงหรัน -สช.นอ.

เอาเป็นว่าเราออกไปก่อนดีกว่า

ชิงหรัน -สช.นอ.

ตามธรรมเนียม นายหญิงนั่งรอนายท่านเฉยๆก็พอเจ้าค่ะ

ซู อี๋เหอ

เข้าใจแล้ว

หลังจากสาวใช้ทั้งสองออกไป ที่ก็ผ่านมาเกือบสองชั่วยามแล้ว

นั่งรอนานจนนางเริ่มเมื่อยแล้วด้วย

และแล้ว

ครืด! .เสียงเปิดประตู

ซู อี๋เหอ

//หลังตรง

ประกอบ

คารวะพระชายา

ประกอบ

นายท่านให้มาบอกให้ท่านพักผ่อนได้เลย

ประกอบ

นายท่านไม่ใช่คนใส่ใจพิธีการมากนัก

ประกอบ

หลังจากนี้ขอให้ท่านทำตัวดีๆ ก็จะได้อยู่ที่นี่อย่างสุขสบายเจ้าค่ะ

พูดจบนางคนนั้นก็เดินหันหลังออกไปทันที

ซู อี๋เหอ

...

ซู อี๋เหอ

เหตุใดไม่บอกตั้งแต่สองชั่วยามก่อน

ซู อี๋เหอ

ปล่อยให้ข้าเมื่อยเสียนาน😾

บ่นอยู่ซักพัก นางก็เรียกสาวใช้มาเปลี่ยนเสื้อผ้า

ซู อี๋เหอ

พวกเจ้าเข้ามาช่วยข้าผลัดเสื้อที

~ ~

หอมแดง 'อีกแล้ว

สองถ้วยชา¹ = บอกเวลา. 1 ถ้วยชาประมาณ10-15นาที

หอมแดง 'อีกแล้ว

สช. ย่อมาจาก สาวใช้ นอ. " นางเอก พอ. " พระเอก ตามนี้คั้บ

หอมแดง 'อีกแล้ว

ยังไม่ได้ตรวจคำผิดค้าบบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ