ในวันที่มึงยังยิ้มให้กู..
การเปลี่ยนแปลง
ตะวัน.นายเอก
//เงยหน้ามองเฮีย... ยิ้มจางๆ
เฮียมาแล้วจริงๆ ด้วย…
ธานินท์.พระเอก
//เดินเข้ามาเงียบๆ ไม่พูดอะไร นั่งลงข้างเตียง
…
ตะวัน.นายเอก
//มุดหน้าลงกับไหล่เฮีย
หนูฝันว่ามีคนมารับหนูไปทุกคืนเลย~
ธานินท์.พระเอก
//ยกมือขึ้นลูบหัวเบาๆ
มึงไม่เปลี่ยนเลยนะ
ตะวัน.นายเอก
หนูก็หวังว่าเฮียจะไม่เปลี่ยนเหมือนกัน
ธานินท์.พระเอก
กูเปลี่ยนไปเยอะ…
มึงไม่ควรต้องรอคนอย่างกูเลยตะวัน
ตะวัน.นายเอก
//ซุกหน้าแน่นขึ้น พึมพำ
แต่หนูยังเป็น "หนูของเฮีย" ได้อยู่มั้ย…
ธานินท์.พระเอก
…
//กอดตอบแน่นๆ จนตัวอีกคนสั่นตาม
มึงไม่เคยไม่เป็นเลย…
//เสียงรถยนต์จอดนิ่งหน้าประตูรั้วเหล็กเก่าๆ เด็กๆ หลายคนวิ่งตามออกมาดู ส่วน "ตะวัน" สะพายกระเป๋าผ้าใบเล็กใบหนึ่งอยู่หน้าบ้าน
//ธานินท์ลงจากรถ เดินไปยืนตรงหน้าเขาเหมือนวันแรกที่เจอกันใหม่ๆ
Comments