เสียงฝนโปรยปรายยามค่ำคืน ทำให้เมืองทั้งเมืองดูหม่นมัวกว่าทุกวัน ลิเลียนยืนอยู่ริมหน้าต่าง มองหยดน้ำกลิ้งไหลลงกระจกใสราวกับสายเลือดในอดีตที่เธอไม่มีวันลืม
"สิบสองปีแล้ว..."
เธอพึมพำเบา สายตายังจับจ้องภาพเบื้องหน้า แต่หัวใจกลับล่องลอยกลับไปยังวันที่ทุกอย่างพังทลาย
— วันนั้น…คือวันที่บ้านของเธอถูกเผา
ในเปลวเพลิง ลิเลียนในวัยสิบสี่ วิ่งฝ่าควันไฟเพื่อหาน้องชายที่เธอรักที่สุด เสียงกรีดร้องของผู้คนในหมู่บ้านยังดังก้องในหูเธอจนถึงวันนี้
แต่สิ่งที่เธอจดจำได้แม่นยำยิ่งกว่า คือสัญลักษณ์สีแดงเลือดที่ปรากฏอยู่บนหน้าผากของศพแม่เธอ...
— รูปหัวสิงโตสองหัวไขว้กัน นั่นคือสัญลักษณ์ของตระกูลโวลคอฟ
"คาร์เซียน โวลคอฟ..." เธอเรียกชื่อเขาในลำคอ ริมฝีปากสั่นน้อย ๆ
“ฉันไม่รู้ว่าแกเป็นคนสั่ง...หรือแค่คนที่รอดจากเกมนั้น…แต่ฉันจะต้องรู้ให้ได้”
ลิเลียนบีบกำไลที่สวมอยู่กับข้อมือแน่น มันคือของเพียงชิ้นเดียวที่รอดจากกองเพลิงในคืนนั้น และภายในมันคือชิปข้อมูลที่ถูกล็อกด้วยระบบเฉพาะ
เธอยังไม่มีโอกาสถอดรหัสมันได้...
แต่นั่นคือเป้าหมายรองของเธอในการมาโวลคอฟ กรุ๊ปครั้งนี้ — ค้นหากุญแจที่ไขความลับเบื้องหลังเหตุการณ์วันนั้น
...
ขณะเดียวกัน ด้านบนสุดของตึก
คาร์เซียนนั่งอยู่ในห้องมืดเพียงลำพัง หน้าจอขนาดใหญ่ฉายภาพจากกล้องวงจรปิดภายในห้องของลิเลียน
เขามองภาพเธอยืนเงียบ ร่างบางแน่นิ่ง แต่ดวงตาสะท้อนบางอย่างที่ไม่ใช่ความกลัว
“เธอแบกอะไรมาในใจกันแน่...มิสเฟย์”
เขาพึมพำกับตัวเอง ดวงตาหรี่ลงคล้ายกับเริ่มจับจุดบางอย่างได้
เขาเคยเห็นสายตาแบบนั้นมาก่อน—ในสนามรบ, ในแววตาของคนที่สูญเสีย, ในแววตาของศัตรูที่รอจังหวะสุดท้ายเพื่อแทงสวนกลับ
และนั่นทำให้เขาระวังตัวมากกว่าเดิม...
แต่ก็ยิ่งรู้สึก “น่าสนใจ” มากขึ้นเรื่อย ๆ
ทันใดนั้น อีวานก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมข่าวใหม่
“บอส ข่าวด่วนจากโตเกียว...มีคนซื้อข้อมูลของเราจากตลาดมืดไปเมื่อคืน และผู้ซื้อใช้รหัสเข้าระบบของ—เซเรนิตี้”
คาร์เซียนลุกพรวด ดวงตาคมกริบวาววับด้วยโทสะ
“พวกมันเริ่มก่อนสินะ...”
เสียงเขาเย็นเยียบ
เขาเดินไปหยิบกล่องไม้จากตู้ด้านหลัง เปิดออก ภายในมีปืนพกสีดำสนิทประจำตัว และไฟล์ลับหนึ่งชุดที่เขาไม่เคยให้ใครแตะต้อง
เมื่อเขาเปิดแฟ้มขึ้น หน้าแรกคือภาพถ่ายขาวดำของครอบครัวหนึ่งในเมืองชายแดนที่ถูกสังหารเมื่อสิบสองปีก่อน
ภาพถ่ายที่ถูกส่งมาโดย “ใครบางคน” ซึ่งใช้ชื่อว่า...
L
ดวงตาของเขาหรี่ลงทันที
“หากเธอคือลิเลียน...จริง ๆ”
ริมฝีปากของจักรพรรดิแห่งโลกมืดกระตุกยิ้มมุมปาก
“เกมนี้...กำลังจะกลายเป็นมากกว่าแค่การชิงอำนาจแล้วล่ะ”
...
กลางดึกคืนนั้น สายลมเย็นยะเยือกพัดผ่านระเบียงห้องลิเลียน
เธอลูบกำไลบนข้อมืออีกครั้ง และกระซิบเบา ๆ กับความมืด
“ฉันจะไม่มีวันให้อภัยใครที่พรากทุกอย่างไปจากฉัน...ไม่ว่าเขาจะอยู่ในคราบราชาหรือปิศาจก็ตาม”
และขณะนั้น—กล้องวงจรปิดตัวหนึ่งกะพริบไฟสีแดง ก่อนจะดับวูบไป...
---
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
Ming❤️
สนุกสนาน
2025-06-08
0