“ขอแอบชอบได้ไหม ถ้าไม่รบกวนหัวใจพี่”
Ep.4
เสียงนาฬิกาปลุกดังลั่นห้อง
พรีมลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย แต่ทันทีที่นึกถึงเหตุการณ์เมื่อวาน...เธอก็ยิ้มออกมาเอง
“ตื่นสิเธอ ตื่นไปเจอพี่ฟ้า เอ่ย ไม่ใช่! ไปโรงเรียน!”
พรีมรีบเด้งตัวลุกขึ้นมา หัวใจเต้นตึกตักแบบไม่มีเหตุผลหรือมีเหตุผลอยู่...แต่เธอไม่กล้าพูดออกมาแค่นั้น
หลังอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เธอหยิบหวีขึ้นมาสำรวจผมตัวเองหน้ากระจก
“วันนี้มัดแบบไหนดีนะ...ไม่อยากให้ผิดระเบียบเหมือนเมื่อวานอีก”
ขณะที่มือกำลังยุ่งกับการจัดผม ปลายก็ส่งข้อความเข้ามา
ปลาย
เจอกันหน้าตึก3นะจ๊ะเพื่อนๆๆ
ปลาย
พี่ฟ้าเดินตรวจระเบียบหน้าตึกด้วยแหละ 🤭
พลอย
เอ๊ะทำไมพรีมอ่านไม่ตอบ
พรีมอ่านจบก็เขินจนต้องปิดทรศ.
ตัดไปตอนถึงโรงเรียนเลยนะคะ
พรีมก้าวลงจากรถหน้าโรงเรียน เช้านี้อากาศแจ่มใส
แต่ในอกกลับอุ่นจนเหมือนแดดส่องตรงหัวใจ
เธอกวาดตามองรอบ ๆ เพื่อมองหาเพื่อน
พรีมเดินมาถึงหน้าตึกเรียน
ไม่นานก็เห็นเพื่อนๆโบกมือให้จากไกล ๆ พร้อมยิ้มตาหยี
พลอย
เธอมาสายนิดเดียวเองนะ ฉันนึกว่าจะเขินจนไม่กล้ามาแล้วซะอีก
ปลาย
แหม เสียงสูงเชียวน้าา
เพื่อนๆขยับเข้ามาใกล้ หรี่ตายิ้มแบบรู้ทัน
พรีม
ป่ะ ไปหาข้าวกินกันดีกว่าา~~`
พลอย
รีบเปลี่ยนเรื่องเลยน้าา5555
ทั้งสามคนได้เดินมาถึงโรงอาหาร
กลิ่นข้าวเช้าหอมฟุ้งอยู่เต็มโรงอาหาร
เด็กนักเรียนต่อแถวกันยาวตั้งแต่หน้าร้านจนถึงทางเข้าแต่บรรยากาศก็ยังเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยสบาย ๆ ยามเช้า
คนเยอะมาก พลอยพูดเบา ๆ ขณะเดินหลบไหล่คนที่อยู่ในโรงอาหารพรีมพยักหน้าเงียบ ๆ ดวงตากวาดมองไปทั่วโรงอาหารเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่าง...เอ๊ะ! หรือใครบางคน
ปลาย
มองหาใครอยู่หรอค่ะเพื่อนพรีม
พรีมรีบตอบไวเกินปกติจนทั้งปลายกับพลอยต้องหันมามองหน้ากันก่อนจะหลุดขำเบา ๆ
พรีม
ก็มองหาร้านที่จะกินหน่ะสิ
แต่เหมือนโชคชะตาจะไม่ปล่อยให้พรีมตั้งสติได้นานเพราะทันทีที่เธอหันไปทางมุมเสาใหญ่ของโรงอาหาร
ดวงตาก็หยุดอยู่ตรงนั้น...ที่คนคนนั้น
พี่ฟ้าประธานนักเรียนที่ใครๆก็พูดถึง
ตอนนี้พี่ฟ้ากำลังนั่งอยู่เพียงลำพัง ก้มหน้ากินข้าวอย่างเรียบเฉยแต่เหมือนรับรู้สายตาหลายคู่ที่แอบมองอยู่ รวมถึงขพรีมที่กำลังแอบมองด้วย
และจังหวะนั้นเอง...
พี่ฟ้าเงยหน้าขึ้น
ดวงตาคมสงบของเธอเลื่อนมาสบกับพรีมพอดี
ไม่มีรอยยิ้ม
ไม่มีคำทัก
แต่เพียงแค่สบตา
หัวใจพรีมก็เต้นเหมือนตีกลองอยู่ในอก
พลอย
แกก ดูพี่เขามองมาดิิ (กระซิบ)
ปลาย
มองเธอคนเดียวด้วยนะนั่นน (กระซิบ)
พรีมรีบหลบสายตา ก้มหน้าหนักกว่าเดิมมือที่ถือจานข้าวเริ่มสั่นนิด ๆ
ทั้งสามเดินหาโต๊ะนั่งในโรงอาหาร
แต่ระหว่างทาง พรีมก็ยังแอบเหลือบมองกลับไปที่โต๊ะมุมนั้นอีกครั้ง...
พรีมนั่งตรงกลางระหว่างปลายกับพลอยจ้องไข่ดาวในจานอย่างตั้งใจ แต่ไม่มีทีท่าว่าจะตักเข้าปาก
พลอยแกล้งถาม พร้อมแอบยื่นช้อนมาตักข้าวพรีมเล่น
ปลาย
อร่อยแค่ไข่ดาว แต่ใจไม่อยู่ที่จานเลยใช่มั้ยย
ขณะที่พรีมกำลังก้มหน้ากินข้าว
เพื่อนๆก็เหลือบไปเห็นพี่ฟ้าที่กำลังเดินมา
พลอย
พรีมๆ พี่ฟ้าเดินมานู่นแล้ว(กระซิบ)
พรีมรีบเงยหน้าขึ้น
แล้วหัวใจก็เต้นแรงทันที
พี่ฟ้า...กำลังเดินถือจานเปล่าผ่านโต๊ะพวกเธอไปท่าทางเรียบนิ่ง ขายาวก้าวสม่ำเสมอ ไม่มีรีบ ไม่มีช้า
กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ผ่านหน้าเธอไปเบา ๆ
แต่ที่ทำให้มือพรีมชะงักค้างอยู่ตรงกลางระหว่างจานคือจังหวะที่พี่ฟ้าหันมามองนิดหนึ่ง
เพียงแว๊บเดียว
พรีมไม่รู้ว่าจินตนาการไปเองรึเปล่า
แต่มันเหมือนสายตานิ่ง ๆ คู่นั้น...มาหยุดที่เธอก่อนจะหันไปทางอื่น
ปลาย
พี่อย่ามองแบบนั้นสิคะ อย่ามองหนูแบบนั้น หนูเขินน้าา (กระซิบ)
พลอย
เธอได้ยินมั้ยเสียงหัวใจพรีม มันดังมากเลยนะ5555 (กระซิบ)
พรีม
หยุดเลยนะพวกแก พอได้แล้ว
พรีมพูดเสร็จรีบก้มหน้ากินข้าว
แต่ไม่ว่ายังไง...เธอก็หยุดยิ้มคนเดียวไม่ได้
แอดเองง
รอติดตามชมได้เลยนะคะ
Comments