“ขอแอบชอบได้ไหม ถ้าไม่รบกวนหัวใจพี่”
Ep.2
เสียงประชาสัมพันธ์ดังขึ้นเป็นสัญญาณเตือนให้นักเรียนทุกคนเตรียมตัวเข้าแถว
พรีมยืนอยู่ตรงสนามหญ้าเธอก้มมองรองเท้านักเรียนของตัวเอง
พยายามเบี่ยงเบนความคิดไม่ให้กลับไปนึกถึงสายตานิ่ง ๆ ของพี่ฟ้าเมื่อเช้า
พรีม
(“จะใจเต้นทำไม…”
“ก็แค่คนตรวจระเบียบ…”)
แต่ยิ่งคิด...ก็ยิ่งห้ามตัวเองไม่ได้
พรีม
(คนอะไรน่ารักเป็นบ้า)
“นักเรียน ม.4 ใหม่ มาตรงนี้ค่ะ!”
เสียงครูฝ่ายปกครองดังขึ้น พรีมรีบเดินไปตามเสียงพร้อมกับนักเรียนอีกหลายคนที่เธอไม่รู้จัก
ทุกคนยืนต่อแถวกันเรียบร้อย
พรีมยืนแถวหลัง ๆ สุด เพราะมาสายกว่าใครเพื่อน
“แถวหน้าเสาธง โรงเรียนหญิงล้วน ม.ปลายแบบจริงจัง…”
เธอมองไปรอบ ๆ ด้วยความรู้สึกทั้งตื่นเต้นและประหม่า
และแล้วเสียงจากไมค์ก็ดังขึ้น
เสียงนั้นคุ้นมาก…
พรีมเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยทันทีที่ได้ยิน
ใช่นั่นคือพี่ฟ้า
ยืนอยู่บนเวทีด้านหน้า ข้างครูใหญ่
ใส่ปลอกแขนสภานักเรียนไว้ที่แขนซ้าย
ผมสั้นสีดำเข้มรับกับแสงเช้า
และแววตาเรียบเฉยที่กำลังมองกวาดลงมาอย่างเป็นระเบียบ
หลังจากเสียงคุณครูจบลง พี่ฟ้าก็ยืนตรงกลางหน้าเสาธง แล้วหันไปพูดกับกลุ่มเด็กใหม่อย่างเป็นทางการ
ฟ้า
“วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอม และเป็นวันแรกของการเปิดเทอมของน้องๆที่เข้ามาใหม่ด้วยนะคะ”
“พี่ในฐานะประธานนักเรียน…ขอต้อนรับเข้าสู่รั้วโรงเรียนแห่งนี้นะคะ”
ฟ้า
“นักเรียนที่เข้ามาใหม่ทั้งหมด เดี๋ยวพี่สภานักเรียนจะพาเดินทัวร์โรงเรียนนะคะ จะได้รู้ว่าตึกไหนคืออะไร ห้องเรียน ห้องพยาบาล โรงอาหาร ห้องสมุด...และห้องกิจกรรมต่างๆ”
น้ำเสียงนิ่ง แต่ไม่ได้เย็นชา
กลับทำให้หัวใจพรีมเต้นดังขึ้นจนน่ากลัว
เธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไมต้องตื่นเต้น
ก็ไม่ใช่พูดกับเธอคนเดียว...
พอจบการกล่าวต้อนรับ
นักเรียนทุกคนโค้งทำความเคารพ
พรีมเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง
สายตาเธอเผลอมองไปที่พี่ฟ้าอีกหน
...และจังหวะนั้นเอง
พี่ฟ้าหันมาพอดี สบตากันแบบเต็ม ๆ
พรีมเบิกตานิดหนึ่ง แล้วรีบหันหน้าหนีแทบไม่ทัน
หัวใจเธอเต้นแรงจนกลัวคนอื่นจะได้ยิน
และสิ่งเดียวที่เธอคิดในตอนนั้นคือ...
พรีม
(ช่วยด้วยค่ะแม่ หนูรู้สึกชอบพี่เขาไม่ไหวแล้ว หลงเสียงเขาแล้วค่ะตอนนี้😭)
ฟ้า
งั้นเดี๋ยวพวกพี่จะพาพวกเราเริ่มทัวร์โรงเรียนเลยนะคะ
ฟ้า
“ระหว่างเดิน ใครมีคำถามก็ถามได้นะคะ พี่จะตอบทุกเรื่อง...ถ้าไม่ลืม”
พี่ฟ้าพูดปิดท้ายเรียบๆ แต่น้องหลายคนหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ รวมถึงพรีมเองก็ยิ้มนิดๆ
มาย
สงสัยตรงไหนถามได้เลยนะคะน้องๆ
แพรว
ถามใครก็ได้ไม่ต้องเกร็งน้าา
กลุ่มเด็กใหม่เริ่มเดินตามพี่ๆ สภานักเรียน โดยมีพี่ฟ้าเดินนำอยู่ด้านหน้า คอยอธิบายจุดต่างๆ ในโรงเรียนไปเรื่อยๆ เสียงเธอฟังดูนิ่ง ๆ แต่พอพูดถึงห้องสมุด ดวงตาก็มีแววสนใจพิเศษ
จีน
สงสัยตรงไหนถามได้เลยนะคะน้องๆ
ฟ้า
“ห้องนี้เป็นห้องสมุดถ้าใครชอบเงียบ ๆ นั่งอ่านหนังสือคนเดียว จะติดอยู่ได้ทั้งวัน”
พรีมเงยหน้ามอง เธอไม่รู้ตัวเลยว่าพี่ฟ้ากำลังพูดขณะสบตาเธอโดยตรง
ก่อนพี่ฟ้าจะเบือนหน้ากลับไปพูดต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
พรีม
(นี่เขามองเรารึเปล่า...หรือเราคิดไปเองอีกแล้วนะ...)
ขบวนของเด็กใหม่เดินต่อไปยังโซนโรงอาหาร พี่ๆ สภานักเรียนบางคนเริ่มพูดคุยสนุกสนานมากขึ้น บางคนเล่นมุกแซวกันเองจนบรรยากาศเริ่มผ่อนคลาย
แต่พรีมยังรู้สึกเกร็งนิดๆ เธอไม่ค่อยชินกับการอยู่ในกลุ่มใหญ่แบบนี้เท่าไหร่
ในจังหวะที่เธอกำลังจะเดินหลบมุมออกมานิดนึงเพื่อเว้นจังหวะจากคนข้างหน้า จู่ๆ มือเรียวๆ ก็ยื่นมาด้านหน้าเธอ พร้อมเสียงเรียบๆ ดังขึ้นข้างหู
เป็นพี่ฟ้าที่เอื้อมมือมากันตัวเธอไว้ไม่ให้ชนเสาโรงอาหาร
พรีมหยุดกะทันหัน หัวใจเต้นแรงไม่ใช่เพราะเกือบชน...แต่เพราะพี่เขาอยู่ใกล้เกินไปแล้ว
พี่ฟ้าไม่ตอบอะไรนอกจากยิ้มเบาๆ แล้วเอามือกลับ
แต่พอพรีมก้มมองต่ำไปอีกนิด เธอก็เห็นว่าพี่ฟ้าหยิบขวดน้ำเย็นในมือมายื่นให้ด้วย
ฟ้า
“ดูหน้าซีดๆ ดื่มน้ำก่อน เดี๋ยวเป็นลม”
พรีมอึ้ง...จะไม่เขินได้ไง ในเมื่อเธอยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่พี่ฟ้ากลับสังเกตเห็นแล้ว
แพรว
กุว่าไอ่ฟ้าชอบน้องคนนั้นหว่ะ(กระซิบ)
จีน
กุก้ว่างั้นว่ะ(กระซิบ)
หมวย
ดูแลน้องดุจเจ้าหญิงเลยเนาะ5555(กระซิบ)
จีน
ดูแลแบบพิเศษใส่ไข่(กระซิบ)
เพื่อนทั้ง4คนต่างมองหน้ากันแล้วยิ้มมุมปาก
ฟ้ายกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา ก่อนหันกลับมาหาน้องๆ ด้วยแววตาเรียบนิ่งแต่ไม่เย็นชา
ฟ้า
“ไปต่อได้แล้ว เดี๋ยวไม่ทันเข้าห้องปฐมนิเทศ”
เสียงทุ้มๆ ไม่ดัง แต่ชัดเจนจนทุกคนเงียบลงทันที
พรีมรีบขยับตัวจะเดินตามกลุ่ม แต่ไม่ทันระวัง สะดุดก้อนหิน หน้าเกือบคะมำ
…แล้วมือใครบางคนก็คว้าแขนเธอไว้ก่อน
ฟ้า
“เดินระวังหน่อยสิ พื้นตรงนี้มันไม่เรียบ”
เสียงพี่ฟ้าฟังดูเหมือนไม่ได้ดุ แต่ใจพรีมนี่สั่นแทบล้ม
พอเธอเงยหน้าจะขอบคุณ พี่ฟ้ากลับไม่ได้มองเธอแล้วด้วยซ้ำ
เหมือนเป็นแค่เรื่องเล็กๆ สำหรับพี่เขา…
แต่กับพรีม มันไม่เล็กเลย
มาย
นั่นมันเอาอีกแล้ว5555(กระซิบ)
แพรว
กุว่ามันชอบน้องชัวร์(กระซิบ)
จีน
คุณว่าไงผมว่างั้นครับ555555(กระซิบ)
หมวย
กุก้ว่างั้นหว่ะ(กระซิบ)
มือเธอยังอุ่นอยู่จากสัมผัสนั้น
พี่ฟ้ายื่นแขนออกเล็กน้อยเหมือนจะบังแดดให้ตอนเดินผ่านลานกลางแจ้ง
ไม่ได้พูดอะไร แต่พรีมก็รับรู้ได้ถึงความใส่ใจที่ไม่ต้องใช้คำพูด
พรีม
(ทำไมพี่น่ารักจัง...)
หลังจากเดินจบทัวร์โรงเรียน พรีมเดินกลับมากับเพื่อนสองคน
พรีมได้ทำความรู้จักกับเพื่อนตอนกิจกรรมทัวร์โรงเรียนนะคะ555
แบบเขาให้ถามชื่อเพื่อนไรงี้
ปลาย
เมื่อกี้มันอะไรพรีมมม
พลอย
ฉันว่าพี่ฟ้าเขาต้องชอบพรีมแน่เลยว่ามั้ยปลาย
พรีม
เขาจะมาชอบคนอย่างฉันเนี่ยนะ
พรีม
เขาเป็นถึงประธานนักเรียนเลยนะ
พรีม
เขาจะมาชอบคนบ้าๆมึนอย่างฉันได้ไง555
พลอย
แกก้ว่าไป แกสวยขนาดนี้พี่เขาจะไม่ชอบได้ไง
พลอย
สวยแบบนี้พี่ฟ้าจะไม่หลงได้ไงง
พรีม
บ้าา5555 ก็คงจะมีแต่ฉันละมั้งที่แอบชอบพี่ฟ้าอยู่ฝ่ายเดียวอะ
พลอย
หน้าแดงเป็นมะเขือเทศแล้วว🍅5555
เสียงประชาสัมพันธ์ดังขึ้น
🗣️ขณะนี้เวลา15:30น.หมดเวลาปฐมนิเทศของนักเรียนใหม่ทุกระดับชั้นแล้ว
🗣️ขอให้นักเรียนทุกคนกลับบ้านอย่างปลอดภัย
พลอย
งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะพวกแก
พรีม
ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะพวกแกก
แอดเองง
จบแล้วค่ะEp.2 เป็นไงกันบ้างง
แอดเองง
ชอบไม่ชอบยังไงบอกกันได้เลยนะคะ
แอดเองง
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านค่ะ🙇🏻♀️💕
Comments