“ขอแอบชอบได้ไหม ถ้าไม่รบกวนหัวใจพี่”
Ep.5
ห้องเรียน ม.4/3 เงียบสงบแสงแดดยังไม่แรงมาก ลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาแบบอุ่น ๆ เสียงเปิดหนังสือ กับเก้าอี้ที่ขยับนิด ๆ บอกว่าทุกคนยังง่วงอยู่พอสมควร
ปลาย
นึกถึงหน้าใครอยู่น้าา
พลอย
จร้าา คิดถึงบ้าน หรือคิดถึงสายตานิ่ง ๆ เมื่อกี้กันแน่
พรีมหยิบหนังสือมาบังหน้าแทบไม่ทัน
แต่ก่อนที่เพื่อนจะได้แซวอะไรต่อ
ประตูห้องเรียนก็เปิดออก พร้อมเสียงครูประจำชั้นเดินเข้ามา
คุณครูที่ปรึกษา ม.4/3
สวัสดีค่ะนักเรียนที่น่ารักทุกคนน
เสียงคุณครูมิวเป็นเสียงนุ่มที่ยังมีความจริงจังซ่อนอยู่นักเรียนลุกยืนพร้อมกล่าวไหว้ แล้วนั่งลงอย่างเป็นระเบียบ
คุณครูที่ปรึกษา ม.4/3
วันนี้ครูมีเรื่องจะแจ้งนิดหน่อยนะคะ
ทางฝ่ายกิจกรรมของโรงเรียน จะมีการจัดกิจกรรมปรับพื้นฐานให้นักเรียน ม.4 ในสัปดาห์หน้าและจะมีรุ่นพี่จากระดับชั้น ม.5 มาช่วยดูแลในแต่ละห้อง
หัวใจพรีมสะดุดทันที
เหมือนสมองสั่งให้ตั้งใจฟังอัตโนมัติ
คุณครูที่ปรึกษา ม.4/3
ซึ่งห้องเราจะมีรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ครูเชื่อว่าหลายคนคงรู้จักแล้ว
และเหมือนคำพูดครูยังไม่ทันจบดี
เสียงเคาะประตูเบา ๆ ก็ดังขึ้น
ประตูเปิดออกอย่างช้า ๆ
ก่อนร่างสูงในชุดนักเรียนหญิงที่ดูเรียบร้อยเกินคำว่าธรรมดาจะก้าวเข้ามา
พรีมเบิกตากว้าง
เพื่อนทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วค่อย ๆ หันมามองเธอ
พี่ฟ้า
ยังคงเสื้อนักเรียนพับแขนเรียบเป๊ะ
สายตาเรียบนิ่งเหมือนเดิม แต่แอบกวาดมองนักเรียนทั้งห้อง
จนกระทั่งหยุดลง…ที่คนคนหนึ่งใกล้หน้าต่าง
สบตากันอีกครั้ง
และครั้งนี้…เหมือนโลกทั้งห้องเงียบไปชั่ววินาที
ทั้งห้องเงียบกริบตอนพี่ฟ้าก้าวเข้ามา
ไม่ใช่เพราะไม่รู้จัก แต่เพราะ...รู้จักกันทั้งโรงเรียน
คุณครูที่ปรึกษา ม.4/3
“เด็ก ๆ คะ นี่พี่ฟ้าจาก ม.5/1 ประธานนักเรียนปีนี้ เขาจะมาช่วยดูแลกิจกรรมห้องเราช่วงเตรียมงานโรงเรียน”
ครูมิวพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ ก่อนจะหันไปทางพี่ฟ้า “เชิญแนะนำตัวเลยค่ะ”
พี่ฟ้าพยักหน้าเล็กน้อย
เธอไม่ยิ้ม ไม่เกร็ง
แต่ยืนตรงแบบสงบ เสียงที่เปล่งออกมานุ่ม ทุ้ม และชัดเจน
ฟ้า
“สวัสดี พี่ชื่อฟ้า ม.5/1 จะดูแลกิจกรรมของห้องนี้ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
มีอะไรให้ช่วย บอกได้…แต่ถ้าไม่จำเป็น ก็ไม่ต้องเรียก”
ทั้งห้องเงียบ…
แล้วก็ฮือฮาเบา ๆ ตามด้วยเสียงกรี๊ดในลำคอของใครบางคน
แต่ที่ทำให้หัวใจพรีมสะดุด
คือจังหวะที่พี่ฟ้าหันมามองทางเธอ…
เพียงเสี้ยววินาที แต่สายตานิ่ง ๆ คู่นั้นเหมือนจับจ้องอะไรบางอย่างไว้
ก่อนที่พี่เขาจะพูดทิ้งท้าย...
ฟ้า
บางคนพี่อาจเคยเห็นหน้าแล้ว ถ้าใครคิดว่าใช่ ก็ไม่ต้องหลบตา
พรีมแทบก้มหน้าทันที
แต่ปลายกับพลอยยื่นหน้ามาแทบชน หยิบหนังสือขึ้นบังปากแล้วกระซิบเสียงต่ำอย่างตื่นเต้น
Comments