คำนำ

คำนำ

ฉันขอโทษที่เธอวาดโลกทั้งใบให้ฉันและไม่เคยได้ครอบครองมัน ฉันขอโทษที่สิ่งที่เป็นไปได้ระหว่างเราในท้ายที่สุดมันเป็นไปไม่ได้ แต่ที่รัก เธอมีกุญแจไขหัวใจของฉันและฉันรู้ว่าฉันคิดผิด แต่ฉันจะทำยังไงกับความบ้าคลั่งแสนหวานนี้ดีนะ น้ำหวานอันขมขื่นที่คุณเรียกว่าความรักทำให้ฉันล่องเรือไปในทะเลแห่งการลืมเลือน วันนี้ฉันยอมแพ้ที่เท้าของคุณเพราะคุณคือแรงดึงดูดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน คุณคือสิ่งล่อลวงและการล่มสลายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน ฉันแค่อยากให้คุณรู้ว่าการอำลาครั้งนี้ที่คุณจากไป ทำให้ความเจ็บปวดภายในตัวฉันไม่สามารถหยุดได้ บางทีคุณควรลบความทรงจำของฉันและให้ยาที่เหมาะสมกับฉันด้วยการอำลาครั้งนี้ที่ฉันไม่เคยต้องการให้เกิดขึ้น ฉันไม่ต้องการให้สิ่งที่เรามีชีวิตอยู่มาสูญเปล่า แต่มันหมดไปแล้ว ... และระหว่างเราทั้งสอง ฉันไม่รู้ว่าจะทำให้คุณเข้าใจได้อย่างไร ว่าคุณควรอยู่ข้างฉัน อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้อันดับหนึ่งในใจของคุณไปแล้ว และฉันจะแข่งขันในงานแข่งขันที่ฉันถูกตัดสิทธิ์ตั้งแต่แรกได้อย่างไร? ฉันทำไม่ได้ ฉันไม่ควร แต่ฉันต้องการ ฉันหวังว่าคุณจะยังคงมั่นใจว่ารอยของฉันจะคงอยู่บนผิวของคุณ และแม้ว่าฉันจะออกจากใจคุณไป คุณก็จะไม่ออกจากใจฉัน...

ฉันเข้าใจแล้วว่าวันนี้ฉันต้องสูญเสียคุณไปเพื่อเสริมสร้างความสุขของคุณในอ้อมแขนอื่น ในร่างกายอื่น และกับอีกคนหนึ่ง ฉันต้องสูญเสียเพราะฉันไม่ได้เรียนรู้กฎของเกมแห่งความรักที่คุณได้สร้างขึ้นและมอบให้เขาอย่างลับๆ ในขณะที่ฉันต้องถอดรหัสว่าฉันต้องเลือกปีกไหนที่จะเผาใกล้คุณ เพราะที่นี่ฉันกำลังเปิดใจให้คุณ อ้อนวอนขอเศษเสี้ยวแห่งความรักของคุณ และแทบจะตายด้วยความเจ็บปวดเมื่อเห็นคุณอยู่ในอ้อมแขนของเขา...

ฉันจะรักคุณเสมอ แต่ความขี้ขลาดนี้ทำให้ฉันมองไม่เห็นอย่างชัดเจนว่าทำไมเขาถึงเป็นฝ่ายชนะ และฉันต้องพ่ายแพ้เพื่อให้เขาคว้ารางวัลไป เพราะฉันไม่อยากเป็นนักสะสมเพลงเศร้าและความอกหักอีกต่อไป เพราะฉันต้องการเป็นสิ่งแรกที่คุณมองเมื่อตื่นนอน และเป็นคนที่คุณทิ้งวิญญาณของคุณให้พักผ่อนในคืนที่มืดมิด ทำไมฉันถึงยอมแพ้ไม่ได้? ทำไมหัวใจฉันถึงเต้นแรงขึ้นทุกครั้งที่เห็นเธอเดินผ่านไป หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ และมันจะไม่หยุดจนกว่าเธอจะเป็นคนวางยาพิษให้ฉันหลับไปชั่วนิรันดร์...

ถึงอย่างนั้น ฉันก็เปิดประตูให้เธอไว้พร้อมเปิดไฟไว้เผื่อว่าเธอจะจำฉันได้และตัดสินใจกลับมา

ฉันจะอยู่ที่นี่รอเธอไปจนชั่วนิรันดร์ มองดูชีวิตที่ผ่านไปและปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ภาวนาว่าอย่าให้เวลาผ่านไปเร็วเกินไป เธอจะได้ไม่มีเวลาลืมฉัน เพื่อที่อย่างน้อยฉันก็จะยังคงเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำที่ไร้สำนึกของความทรงจำที่สูญเสียไปของเธอ ที่รัก ฉันไม่อยากปล่อยเธอไป ฉันจะปล่อยความรักในชีวิตของฉันไปได้อย่างไร ผู้ชายเพียงคนเดียวที่ส่องประกายให้ฉันเพียงแค่มีตัวตนอยู่ ฉันทำไม่ได้และฉันไม่อยากปล่อยเธอไป ดังนั้นเมื่อทุกอย่างผ่านไปและไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เธออาจเป็นเพื่อนของฉันได้... คืนนี้ ฉันสาบานว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา เพราะฉันเบื่อที่จะทำในสิ่งที่คุณไม่ชอบ แค่เป็นเพื่อนที่ดีกับฉันในคืนอันมืดมิดของจิตวิญญาณ อย่าปล่อยให้ฉันตายเพียงลำพัง อยู่จนกว่าหัวใจจะหยุดเต้น ตาของฉันหยุดมองเห็น และปอดของฉันไม่สามารถหายใจได้อีกต่อไป เมื่อนั้นฉันจะยอมรับว่าฉันพ่ายแพ้และเขาชนะแล้ว

ที่รัก อยู่เงียบๆ คืนนี้ในขณะที่ความทรงจำโจมตีฉันด้วยพลังที่มองไม่เห็นของจิตวิญญาณที่เจ็บปวด...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***