เงาในอดีต

“คุณจะให้ฉันดูเอกสารพวกนี้จริงๆ เหรอคะ?” โรสถามขณะที่มองกองแฟ้มหนาบนโต๊ะไม้ในห้องทำงาน

“เธออยากใช้หนี้ไม่ใช่หรือ?” ฟรานโก้พูดโดยไม่มองหน้าเธอ “นี่คือธุรกิจส่วนหนึ่งของฉัน ถ้าอยากมีประโยชน์ เธอต้องเริ่มจากตรงนี้”

หญิงสาวพยักหน้าเบาๆ แม้ในใจจะสับสนอยู่ไม่น้อย

ฟรานโก้ไว้ใจเธอ หรือแค่โยนงานให้เหมือนกันแน่?

เวลาในแต่ละวันของโรสเริ่มถูกแบ่งออกเป็นชั่วโมงๆ

เช้าเรียนรู้บัญชี กลางวันช่วยจัดการเอกสารธุรกิจ กลางคืนทบทวนสิ่งที่เรียน

ระหว่างที่เธอค่อยๆ ซึมซับความลับในโลกของมาเฟีย เธอก็เริ่มสังเกตว่า มีบางอย่างในแฟ้มเอกสารที่เกี่ยวพันกับพ่อเลี้ยงของเธอ

ชื่อของโจเซฟ...ปรากฏอยู่ในสัญญาการขนส่งระหว่างประเทศเมื่อหกเดือนก่อน

“สัญญาฉบับนี้...” เธอพึมพำพลางเปิดหน้าแนบสัญญาด้วยความเร็ว

มันมีลายเซ็นของโจเซฟ และมีชื่อของบริษัทรับหน้าที่ขนส่งที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน

โรสรีบปิดแฟ้ม และตัดสินใจไม่พูดเรื่องนี้กับใคร แม้แต่ฟรานโก้

ในอีกมุมหนึ่ง ฟรานโก้ยืนมองจากระเบียงชั้นสอง สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่หญิงสาวในสวนที่กำลังก้มหน้าอ่านเอกสาร

“เธอเรียนรู้เร็ว...เกินกว่าที่คิด”

เสียงเข้มของเขาพึมพำเบาๆ

“หรือเธอกำลังซ่อนอะไรบางอย่างไว้เหมือนกัน?”

คืนนั้นเอง หลังจากโรสกลับเข้าห้อง เธอก็หยิบมือถือเครื่องเก่าขึ้นมากดส่งข้อความหาสหายรัก

“โซเฟีย...ฉันเจอชื่อพ่อในสัญญาของฟรานโก้ มันมีอะไรแน่ๆ”

ไม่นาน โซเฟียก็ตอบกลับมา

“อย่าทำอะไรเสี่ยง ถ้ามีชื่อเขา แปลว่าเธอใกล้จะรู้ความจริงแล้ว”

“ฉันจะไม่หยุด จนกว่าจะรู้ว่าเขาหายไปเพราะอะไร”

เช้าวันถัดมา ฟรานโก้เรียกโรสไปพบ

“วันนี้ ฉันจะพาเธอออกไปข้างนอก”

“ไปไหนคะ?” เธอถามงงๆ

“มีธุระที่ท่าเรือ แล้วฉันอยากให้เธอเห็นการทำงานจริง”

รถยนต์สีดำคันหรูพาเธอมาถึงท่าเรือแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ห่างจากเมืองไม่มากนัก ที่นี่มีคนของฟรานโก้ยืนเฝ้าเต็มไปหมด สัมภาระถูกเคลื่อนย้ายขึ้นลงอย่างมีระบบ

“นี่คือเส้นทางที่พ่อเลี้ยงเธอเคยใช้ก่อนจะหายไป” ฟรานโก้พูดตรงๆ ขณะเดินเคียงข้างเธอ

โรสรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว

“คุณรู้ใช่ไหม...ว่าเขาทำอะไร?”

“รู้บางส่วน” เขายอมรับ

“และถ้าเธออยากรู้ทั้งหมด เธอควรอยู่ใกล้ฉันมากกว่านี้”

“แล้วคุณจะไว้ใจฉันได้เหรอ?” โรสย้อนถาม สีหน้าเต็มไปด้วยความท้าทาย

ฟรานโก้ยิ้มมุมปาก ก่อนตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง

“ฉันไม่เคยไว้ใจใคร...แต่บางทีเธออาจเปลี่ยนมันได้”

ก่อนจะกลับจากท่าเรือ มีเสียงปืนดังขึ้นจากอีกฝั่งของโกดัง

“หมอบลง!” ฟรานโก้ผลักโรสให้นั่งย่อตัวทันที ขณะมือควักปืนจากด้านในสูท

เสียงปืนดังขึ้นอีกนัด พร้อมเสียงจอร์นตะโกน

“มีคนลอบยิง! คุ้มกันนาย!”