PROLOGUE

ไฟทั้งเมืองดับพรึ่บลงในวินาทีเดียว เหลือเพียงเส้นขอบตึกสีดำซ้อนกันเป็นชั้น ๆ กับท้องฟ้าที่จางกว่าความมืดเพียงแค่เล็กน้อย หน้าปัดในค็อกพิตกะพริบสองครั้งก่อนเงียบสนิท เหมือนหัวใจที่ลังเลว่าจะเต้นต่อหรือไม่

"เหลือเวลาออนไลน์ของภารกิจ 90 วินาที” ข้อความสุดท้ายบนจอผุดขึ้น แล้วก็ดับไป

ลมหายใจของเขาได้ยินเองชัดจนเกินจริง คล้ายเสียงเครื่องยนต์ที่เหลืออยู่เครื่องเดียวในเมืองทั้งเมือง เขาขยับมือจับคันบังคับ หุ่นยนต์ที่เขาขับได้คุกเข่าขวาลง ชันเข่าซ้ายขึ้น เอียงคอเล็กน้อยและยกปืนยาวขนาดยักษ์ขึ้นมาเล็งตรงไปข้างหน้า กึก--แกร๊ก ชิ้นส่วนของปืนกระทบกันทำให้เกิดเสียงเบา ๆ ขึ้นมา

[???] : ซ้ายล่าง 40 เมตร เงาเคลื่อนที่…อย่างช้า ๆ…หยุดแล้ว

ไม่มีชื่อ ไม่มีสัญญาณเรียกขาน มีแต่เสียงที่คุ้นเคยที่มีเสียงราวกับวิทยุเก่า ๆ ของทหารที่ดังขึ้นผ่านหูฟังที่กับแผนที่ในหัวที่ต้องวาดเอง

เขาคลายลมหายใจ ยกกล้องเล็งขึ้น... มองไม่เห็นอะไรนอกจากความมืดที่ขยับได้

แสงวาบหนึ่งกะพริบจากตรอกด้านล่าง เหมือนคนสูบบุหรี่แล้วลืมบังไฟ... เขาไม่ยิงทันที เขานับ...หนึ่ง…สอง…ไฟวาบอีกครั้ง

เขาลั่นไกออกไปพร้อมกับเสียงปืนที่ดังสนั่นราวกับว่าสามารถฉีกภูเขาได้ทั้งลูก กระสุนพุ่งตรงไปกรีดอากาศและเข้ากลางตัวเป้าหมายเต็ม ๆ เงาหุ่นยนต์ด้านล่างล้มส่งเพียงเสียงโลหะกระทบพื้นเบา ๆ พร้อมปลอกกระสุนทองเหลืองเด้งออกมาจากปืนของเขา ขนาดของปลอกกระสุนนั้นสามารถทับรถบัสได้ทั้งคัน เลยทีเดียว

[???] : ขวาบน ดาดฟ้าตึกข้างหน้า... เร็ว

เขาสะบัดลำกล้อง หยุดหายใจชั่วขณะ เหลือเพียงจังหวะนิ้วกับน้ำหนักไก

วาบ--แสงได้ปะทุจากปลายตึกข้างหน้า เขารีบยิงสวนกลับอย่างรวดเร็วก่อนที่เสียงปืนอีกฝั่งจะถึงหูเขาด้วยซ้ำ แต่หลังจากนั้นเพียงเสี้ยววินาทีหุ่นยนต์ของเขาก็ถอยหลังเสียหลักและเกือบจะตกจากตึกเพราะถูกฝ่ายตรงข้ามยิงเหมือนกัน

เงานั้นหายไป เหลือคราบประกายไฟตกลงด้านข้างเหมือนอุกกาบาตที่แตกสลายกลายเป็นดาวตก ถึงแม้จะจัดการอีกฝ่ายได้แต่ก็แลกมากับแขนซ้ายของหุ่นยนต์ของเขาที่ถูกยิงไปเต็ม ๆ

รอบตัวเงียบอีกครั้ง เมืองทั้งเมืองกลายเป็นเมืองร้างที่มีใครบางคนจับจ้องอยู่ในคืนเดือนดับ

[???] : เหลืออีกหนึ่ง…ไม่แน่ใจตำแหน่ง แต่รู้สึกว่ากำลังล็อกเราอยู่ ระวังแสง

"มาไม่ให้พักเลยนะ..."

ทันใดนั้น ขอบตึกด้านตรงข้ามสว่างวาบเพียงเสี้ยววินาที เป็นแสงยาวและคมเกินกว่าแสงธรรมดา เสียงคำรามจากปืนพลังงานได้ดังขึ้น ลำแแสงได้พุ่งตรงฉีกความมืดเข้ามาหาเขา

เขารีบบังคับหุ่นให้ถอยหลังหนึ่งก้าว เขากดคันบังคับหลบมุม สีข้างด้านซ้ายถูกยิงเฉียดทำให้บางชิ้นส่วนแตกกระจายเป็นประกายไฟเล็ก ๆ

ช็อตสองมาเร็วกว่าเดิม เขาลดลำตัวหุ่นให้อยู่ต่ำที่สุด ทำให้เขาโดนยิงที่ไหล่ซ้ายเพียงเฉียด ๆ

[???] : ดาดฟ้าตรงหน้า ตึกที่สูงที่สุด... ระยะไกลมาก ขึ้นไปใกล้ ๆ และอยู่ใต้เท้ามันจะเข้ามุมบอดได้

เขาพยักหน้ากับตัวเองแม้ไม่มีใครเห็นพร้อมกับไต่จากดาดฟ้าหนึ่งนี้ไปอีกดาดฟ้าหนึ่ง ใช้เงามืดของป้ายโฆษณาเก่าเป็นกำบัง เสียงลมพัดผ่านโครงเหล็กเป็นเสียงเดียวที่พูดได้

ศัตรูยิงใส่เขาที่กำลังตรงมาหนึ่งนัดแต่ไม่โดน.... ช็อตต่อไปก็พลาดอีกครั้ง ไม่รู้เพราะโชคหรือการกะจังหวะถูก

เขาไถลเข้าถึงขอบตึกสุดท้ายก่อนระยะประชิด ปลดบูสเตอร์สั้น ๆ เพื่อข้ามช่องว่างแคบ ๆ และวิ่งบนเครนสีเหลืองขนาดใหญ่ที่ดูเก่าเต็มทน

แล้วทุกอย่างก็พลิกผันในครึ่งวินาทีที่พลาด... เครนเหล็กใต้เท้าแตก หุ่นเสียหลัก เท้าขวาลื่นออกนอกขอบ บีมลำแสงยาวเฉือนเข้าที่กลางหัวหุ่นยนต์ เสียงเตือนดังรัวเกินจะอ่านทัน

"ถือว่าแลกกันนะ"

เขายิงสวนกลับเข้าไปอย่างศัตรูที่ยิงมาที่เขาสองนัด ทำให้ขาทั้งสองข้างของทางนั้นหายไปทั้งหมด แต่หลังจากนั้นหุ่นยนต์ของเขาก็ถูกยิงส่วนล่างหายไปหมดทำให้สูญเสียการควบคุมและตกลงพื้นโดยที่ไม่สามารถหยุดได้ ในเสี้ยววินาทีที่หุ่นกำลังจะถึงพื้นทันใดนั้นเขาก็รีบเปิดประตูค็อกพิทและกระโดดออกมาจากหุ่นยนต์ของเขาในทันที

เขากลิ้งไปกับพื้นคอนกรีต หยุดตรงมุมแคบ ๆ มุมหนึ่ง

หุ่นยนต์ของเขาตกลงมาที่ด้านหลังนอนราบไปกับพื้นพร้อมกับเสียงที่ดังสนั่น

เขารีบวิ่งเข้าไปในบังเกอร์ที่อยู่ข้างหน้า ในนั้นมีอะไรบางอย่างที่หนักและยาวเกินคนเดียวจะยกได้อย่างสบาย

ปืนต่อต้านรถถัง

ฐานปืนพาดบนขอบกำแพงพอดี เหมือนรอใครสักคนที่จะกล้าลั่นไกจากในความมืด

[???] : มันยังอยู่ที่เดิม แต่ลดระดับลงมาหน่อย…คงคิดว่าเรายังอยู่ในหุ่น ระยะยิงไกลของมันแคบลงแล้ว นี่แหละช่อง ระวังโดนมันทับด้วยเพราะว่ามันไม่มีขาแล้ว

เขาเอียงไหล่ สอดท้ายปืนเข้าบ่า เล็งขึ้นไปข้างบน ไม่มี HUD ไม่มีตัวช่วยเล็ง ไม่มีการแสดงระยะ มีแต่ศูนย์เล็งที่ทำจากโลหะและมีเงาขนาดยักษ์อยู่ในศูนย์เล็งเท่านั้น

เขารอ... รอให้ศัตรูใกล้เข้ามาอีกนิด รอจนแสงจากทรัสเตอร์ด้านหลังของหุ่นยนต์ได้สว่างขึ้น

เขายิงกระสุนทั้งหมดที่มีใส่กลางท่อขับดันของทรัสเตอร์หุ่นยนต์อีกฝ่าย แสงวาบสีเหลืองจากการยิงกระสุนของเขากระพริบออกมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ฝ่ายตรงข้ามเห็นตำแหน่งของเขาและยิงปืนลำแสงใส่ แต่ไม่ว่าจะยิงอย่างไรก็ยิงไม่โดนเพราะว่าตำแหน่งที่เขาอยู่นั้นอยู่ใต้เท้าของหุ่นยนต์พอดี

ทรัสเตอร์ของฝ่ายตรงข้ามเสียหายหนักมากเหลือ อีกแค่นัดเดียวก็จะระเบิด และครั้งนี้จะต้องยิงให้เข้าท่อขับดันเป๊ะ ๆ

ยิง--

หลังของหุ่นยนต์ฝ่ายตรงข้ามเกิดระเบิดอย่างรุนแรง จากตอนแรกที่ค่อย ๆ ลดระดับลงมาในแนวตั้งกลับกลายเป็นหมุนตัวแบบไร้ทิศทางและกำลังตกลงมาโดยที่ไม่สามารถหยุดได้

เขารีบออกจากบริเวณนั้น และเข้าไปหลบอยู่หลังตึก ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นหุ่นยนต์ก็ตกลงมากระแทกพื้นอย่างรุนแรง เสียงนั้นดังสนั่นจนแม้แต่หน้าจอก็ยังสั่น แรงกระแทกนั้นทำให้เกิดฝุ่นคลุ้งจนบดบังทัศนวิสัย ยิ่งรวมกับความมืดแล้วยิ่งทำให้มองไม่เห็นมากกว่าเดิม สิ่งเดียวที่เขาสามารถเชื่อใจได้ในตอนนี้เหลือเพียงปืนพกหนึ่งกระบอกในมือเขาเท่านั้น

[???] : …หยุดแล้ว มันออกจากหุ่น

[???] : จากนี้ฉันช่วยอะไรต่อไม่ได้แล้วนะ นายต้องพึ่งตัวเองแล้ว ขอโทษนะ

"ไม่ต้องขอโทษหรอก นายช่วยพวกเรามาตั้งเยอะ"

[???] : มันอยู่ห่างจากนาย 5 เมตร ตรงปืนของหุ่น ฉันให้นายได้แค่นี้แหละ

"ขอบใจมาก เชื่อมือฉันได้เลย"

เสียงทุกอย่างนั้นได้ดับลงเหลือเพียงแต่ความเงียบในความมืดมิดที่เต็มไปด้วยความกดดัน การพลาดเพียงเสี้ยววินาทีนั่นหมายถึงจุดจบ

คนหนึ่งซ่อนด้านขวา คนหนึ่งซ้าย ไม่มีใครเห็นหน้าใคร แต่ทั้งสองฝ่ายต่างก็รู้ดีว่าพวกเขาอยู่ใกล้กันมากจนแม้แต่เสียงเปลี่ยนแม็กกาซีนเบา ๆ ก็ยังสามารถได้ยินได้ชัดเจน

เขาหายใจลึก ๆ และค่อย ๆ ถอยห่างจากกำบังราวห้าก้าวแล้วย่องไปด้านซ้ายและหันปืนไปด้านขวาอย่างช้า ๆ แต่มั่นคง

อยู่ ๆ เท้าซ้ายของเขาก็เหยียบเศษกระจกบนพื้นส่งเสียงดัง--แก๊ก

เงาสีดำได้โผล่ออกมาจากหางตาขวาของเขาอย่างรวด เมื่อเขารีบหันปืนไปตามจุดนั้นก็พบว่าอีกฝ่ายหายตัวไปแล้ว ในตอนนี้รู้สึกราวกับว่าเขาตกกลายเป็นเป้าเสียเอง ทุกอย่างนั้นมืดไปหมดจนดวงตานั้นแทบจะเรียกได้ว่าเป็นของไร้ประโยชน์

เขาค่อย ๆ หลับตาลง ทุ่มประสาทสัมผัสทั้งหมดลงไปที่หูทั้งสองข้าง ฟังเสียงฝีเท้าที่วนเวียนอยู่รอบ ๆ ตัวเขา กะจังหวะการก้าวขา กะระยะห่าง คาดคะเนตำแหน่งสุดท้ายและในพริบตาเขาก็ลืมตาขึ้น หันหลังและลั่นไก

แสงจากปืนทั้งสองฝ่ายแวบขึ้นมาพร้อมกับเสียงที่ดังก้องไปทั่วทั้งเมืองด้วยกระสุนคนละนัด

.

.

.

.

ใครกันนะที่ยังคงยืนอยู่ ?

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***