SS1 EP1 "ความฝัน"

"ครับ ในตอนนี้นะครับ ทั้งสองทีมมีสกอร์อยู่ที่ 12-12 เข้าแมทช์พ้อยท์ไปเป็นที่เรียบร้อยครับ หลังจากจบไฟท์นี้จะต้องมีทีมนึงตกรอบครับ !"

"อ๊ะ ตอนนี้หุ่นยนต์ของเพื่อนทีมของคุณ__ถูกจัดการไปหมดแล้วครับ เหลือแค่ไซเลนท์แฟลชสีดำอันเลื่องชื่อของเขาแล้วล่ะครับ ในขณะที่อีกฝ่ายยังเหลือกันอยู่ครบ 6 คน จะแก้สถานการณ์ยังไงดีครับ"

"แคปซูลยังไม่ถูกทำลายครับ ถ้าเขาไปเก็บแคปซูลและพาออกจากเขตได้ก็ยังคงชนะอยู่ครับ"

"ตามที่ว่าเลยครับ แต่การจะทำแบบนั้นมันเสี่ยงเกินไป และผมว่าเขาก็คงจะใช้วิธีนั้นเหมือนกันกับทุก ๆ ครั้งแหละครับ"

ไซเลนท์แฟลช หุ่นยนต์สีดำทะมึนสูงกว่า 15 เมตรยืนอยู่บนพื้นถนนกลางมหานคร ทั่วทั้งตัวนั้นมีการติดตั้งเพียงแผ่นเกราะบาง ๆ อีกทั้งยังมีร่องรอยความเสียหายอยู่เต็มไปหมด มือขวาถือดาบยาวสีดำรูปทรงคล้ายคาตานะ บนไหล่ซ้ายมีแผ่นเกราะขนาดใหญ่ติดตั้งอยู่ เขาเงยหน้ามองขึ้นไปบนตึกระฟ้าด้านหน้าที่มีหุ่นยนต์ฝ่ายศัตรูทั้ง 6 เครื่องที่กำลังกระหน่ำโจมตีเข้ามา

มิสไซล์นับสิบลูกได้ตรงเข้ามาพร้อมทั้งล้อมเอาไว้เป็นวงกลมก่อนที่ทุกลูกจะถูกฟันขาดและระเบิดกลางอากาศ ขณะเดียวกัน ไซเลนท์แฟลชก็ได้พุ่งตรงไปยังหุ่นยนต์ที่อยู่ตรงกลางกลุ่มของศัตรู พร้อมกับใช้ดาบแทงเข้าไปที่กลางอกของอีกฝ่าย

ภายในสี่วินาที ไซเลนท์แฟลชตวัดดาบที่ปัดเอาไว้ออกมาปาใส่กลางหัวของสไนเปอร์ที่อยู่บนอีกตึกหนึ่งซึ่งห่างออกไปมากที่สุดก่อนที่จะหันไปยังด้านตรงข้ามและหยิบคุไนขึ้นมาปาใส่หุ่นยนต์อีกฝ่ายพร้อมกับใช้ขากระหน่ำเตะจนทำลายหุ่นยนต์ได้สำเร็จ หลังจากนั้นจึงพุ่งทะยานไปยังสไนเปอร์ที่ถูกดาบแทงเข้าที่กลางหัว เขาใช้เท้าเหยียบบนไหล่ของฝ่ายตรงข้าม จับดาบที่ปักเอาไว้แล้วดึงออกมา ทันใดนั้นหุ่นยนต์เครื่องหนึ่งก็ได้รีบบินเข้ามาช่วย ไซเลนท์แฟลชได้ปล่อยดาบแล้วจึงกระโดดตีลังกาขึ้นฟ้าก่อนที่จะขึ้นไปเหยียบบนตัวหุ่นยนต์ที่บินมา เขาใช้คุไนแทงเข้าไปที่ตัวหุ่นแล้วถีบให้หุ่นยนต์ตกลงมาทับตัวของสไนเปอร์ เขาดึงดาบออกและฟันศัตรูทั้งสองขาดในดาบเดียว ทันใดนั้นเอง หุ่นยนต์ที่เหลืออีกสองเครื่องได้ตรงเข้ามาหาเขาโดยขนาบข้างทั้งซ้ายและขวา ไซเลนท์แฟลชได้ชี้ปลายดาบลงพื้นข้างหน้าก่อนที่จะร่ายรำดาบรอบทิศเป็นลวดลายคล้ายดอกไม้ หุ่นยนต์ฝ่ายศัตรูทั้งหมดถูกทำลายในทันที

เสียงเฮของผู้ชมดังสนั่นไปทั้งฮอลล์ เต็มไปด้วยเสียงเชียร์ของเหล่าแฟน ๆ และความตะลึง นักพากย์เกมได้ลุกขึ้นจากเก้าอี้พร้อมกับถือไมค์อย่างตื่นเต้น

"และก็จบเกมด้วยเอซที่พาทีมเข้ารอบชิงชนะเลิศอย่างสวยงาม !"

เด็กน้อยชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งกำลังนั่งดูโทรทัศน์อย่างใจจดใจจ่อ ดวงตาของเขาเปล่งประกายราวกับแสงดาวพร้อมกับกำมือแน่น

"เท่จังเลย ผมเองก็อยากจะเป็นแบบนั้น !"

.

.

.

(หลายปีต่อมา)

ในร้านบาร์บีคิวร้านหนึ่ง

(ภาษาญี่ปุ่น)

เถ้าแก่ : พวกเธอสองคนโดนไล่ออก

เด็กหนุ่ม : เอ๋ ?!

เถ้าแก่ : ไม่ต้องมาเอ๋เอ๋อเลย ฉันบอกว่าไล่ออก

เด็กหนุ่ม : แต่เดี๋ยวสิครับ ผมก็มาทำงานตรงเวลาตลอดนะครับ

เถ้าแก่ : กี่รอบแล้วที่เธอเสิร์ฟให้ลูกค้าผิดโต๊ะ หรือเสิร์ฟผิดเมนู ลูกค้าจะเอาชาเขียวแต่ดันเอาน้ำเขียวมาเสริฟ

เถ้าแก่ : ส่วนเธอไม่ต้องพูด ล้างจานยังไงให้จานแตกทุกใบ บอกจนปากเปียกปากแฉะว่าเวลาใส่ถุงมือให้เอาด้านที่มีดอกยางไว้ข้างนอก แต่ก็ยังเอาดอกยางไว้ข้างในตลอด

เถ้าแก่ : ไล่ ออก

ทั้งสองคนได้เดินออกมาจากร้าน เด็กหนุ่มได้สะพายกระเป๋านักเรียนพร้อมกับดูโทรศัพท์ไปด้วย สีหน้าของเขาดูค่อนข้างเหนื่อยและกลุ้มใจ

ในมือถือของเด็กหนุ่มคนนั้นมีโน้ตที่ลิสต์อะไรบางอย่างเอาไว้ หากดูดี ๆ จะเห็นว่าเป็นลิสต์งานต่าง ๆ ที่เด็ก อายุ 15 สามารถทำได้ เขาได้พิมพ์ "เด็กเสิร์ฟ" ลงบนบรรทัดใหม่ในลิสต์

เด็กหนุ่ม (คิดในใจ) : งานพาร์ทไทม์ที่ทำได้ก็ไม่มีแล้ว ทำไมเวลาเราทำอะไรมันจะต้องผิดพลาดตลอดเลยนะ

เขาหยิบสมุดเล็ก ๆ ขึ้นมาเปิดดูหน้าหน้าหนึ่ง เป็นภาพวาดดินสอของไซเลนท์แฟลชที่เขาได้เขาได้วาดเมื่อนานมาแล้วและไม่ค่อยเน้นรายละเอียดตามโมเดลจริงมากนัก

เด็กหนุ่ม : ... กลับบ้านดีกว่า

เด็กหนุ่มเดินกลับมาถึงบ้าน ขณะนั้นเป็นเวลาห้าโมงเย็น บ้านของเขาเป็นบ้านเดี่ยวสองชั้นที่ทำมาจากไม้ ไม่ได้หวือหวาอลังการ แต่ก็ไม่ได้ทรุดโทรม ดูธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ เขาเปิดประตูเข้าไปข้างในบ้าน

เด็กหนุ่ม : กลับมาแล้วครับ

เด็กหนุ่ม (คิดในใจ) : เงียบจัง...

เด็กหนุ่ม : มิยุ อยู่รึเปล่า ?

เขาเดินผ่านโถงทางเดินแล้วชะเง้อหน้าเข้าไปมองในห้องนั่งเล่นก็เห็นน้องสาวของเขานอนหลับอยู่ เขายิ้มเบา ๆ ก่อนที่จะเดินไปทอดไข่ดาวและเบคอนโปะลงบนจานใส่ข้าวกว่าสามจาน เขาทานจานหนึ่งเป็นข้าวเย็นและนำฝาชีครอบอีกสองจานที่เหลือ หลังจากนั้นจึงเดินไปปลุกน้องสาวของเขาให้มาทานอาหารเย็น

เขารีบจัดการธุระส่วนตัวก่อนที่จะเปิดคอมพิวเตอร์ของเขาขึ้นแล้วเข้าเกม Bladecore Lockdown เขาเข้าโหมดโหมดหนึ่งและเลือกหุ่นยนต์ไซเลนท์แฟลชสีแดงลงสนาม

.

.

.

ไซเลนท์แฟลชสีแดงของเขากระเด็นมาชนกำแพงตึก ตรงหน้าของเขา ตรงหน้าของเขามีหุ่นยนต์อยู่ถึงสามตัวกำลังยืนอยู่ เขารีบบังคับให้หุ่นลุกขึ้นมาพร้อมกับพุ่งตรงไปยังฝ่ายศัตรูที่อยู่ตรงกลางพร้อมกับแทงเข้าไปที่กลางหัวของอีกฝ่าย ทันใดนั้นหุ่นยนต์ฝ่ายตรงข้ามทั้งสองเครื่องก็โจมตีมาที่ไซเลนท์แฟลชของเขา

เด็กหนุ่ม : บ้าจริง ไม่รอดแน่

ก่อนที่การโจมตีจะมาถึง จู่ ๆ หุ่นยนต์ทั้งหมดตรงหน้าเขาก็ถูกทำลายในพริบตา ดาบสีดำได้ถูกปาปักลงพื้นตรงหน้าของเขาห่างออกไป หุ่นยนต์สีดำเหยียบลงพื้นพร้อมทั้งหยิบดาบกลับขึ้นมา รูปลักษณ์ของมันให้ความรู้สึกคุ้นเคยกับเขาแปลก ๆ... นั่นคือไซเลนท์แฟลชสีดำที่เขาเคยเห็นผ่านทีวีในวัยเด็ก และในตอนนี้ เขาก็มาอยู่ตรงหน้าแล้ว

เด็กหนุ่ม : นั่นมั-

ไซเลนท์แฟลชสีดำได้พุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็วจนแทบไม่ทันได้ตั้งตัวพร้อมกับใช้แขนขวาฟันไปด้านซ้ายในแนวขวาง ทันใดนั้นเขาจึงรีบยกดาบของเขาขึ้นมาขวางบริเวณข้างลำตัวซ้ายเพื่อป้องกันการโจมตี แรงจากการปะทะทำให้ตัวเขาไถลออกไปทางขวาของเขาตามแรงที่ถูกโจมตี

เด็กหนุ่ม : ผู้เล่นในสนามคนอื่นโดนเก็บหมดแล้วเหรอ.. แล้วเมื่อกี้มันคืออะไร... มองไม่ทั-

คิดยังไม่ทันจบ อีกฝ่ายก็หายไปจากสายตาของเขา เมื่อพยายามมองหา อยู่ ๆ หุ่นยนต์สีดำก็โผล่มาอยู่ตรงหน้าของเขาในระยะประชิดพร้อมกับถีบจนเขาปลิวออกไป เมื่อเขาปักดาบลงพื้นเพื่อหยุดไม่ให้ปลิวไปไกล ศัตรูก็โผล่มาอยู่ด้านหลังของเขาไม่รู้ตัว เขารีบหันไปฟันที่ด้านหลัง แต่อีกฝ่ายก็เอนตัวไปด้านหลังเพื่อหลบการโจมตี ไม่ว่าจะกระหน่ำโจมตีมากแค่ไหน อีกฝ่ายก็หลบได้ทุกครั้ง

ไซเลนท์แฟลชสีดำได้ใช้ดาบฟันสวนกลับอย่างรวดเร็ว การโจมตีนั้นหลบแทบไม่ได้ เขาจึงต้องใช้ดาบรับการโจมตีทั้งหมด แม้ว่าจะพยายามรับยังไง หนึ่งในสามก็จะหลุดเข้ามาทำดาเมจแก่ตัวเขา แม้ว่าจะเป็นการฟันตื้น ๆ แต่หากใครมาดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังออมมือให้อยู่

ในขณะที่เขาถอยหลังมาเรื่อย ๆ ฝ่ายตรงข้ามก็สับดาบลงมาที่ไหล่ซ้ายของเขา ก่อนที่การโจมตีจะมาถึง เขาก็ใช้ดาบรับการโจมตีเอาไว้

เด็กหนุ่ม : ปล่อยไว้แบบนี้มีหวังแพ้แน่ ๆ

ไซเลนท์แฟลชสีดำได้ปัดดาบของเขาออกไปอีกทางพร้อมกับหยิบคุไนออกมาแทงลงไปที่ตาซ้ายของเขา แล้วจึงเตะเขาออกไปอย่างแรงจนไซเลนท์แฟลชสีแดงปลิวออกไปจนหมุนตัวตีลังกาหลายตลบพร้อมกับชนกับชั้นที่ยี่สิบกว่าของตึกจนฝุ่นกระจาย

เขาพยายามบังคับให้หุ่นยนต์ดึงตัวมันออกจากตึก ในขณะนั้น ไซเลนท์แฟลชสีแดงก็ตรงเข้ามาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่การโจมตีจะมาถึง ชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของตึกก็ได้หล่นมาทับหุ่นยนต์สีแดงของเขาจนหลุดออกจากตึกมาได้

ในขณะที่ตกลงมา เพียงเสี้ยววิก่อนที่จะเขาถึงพื้นและถูกหินทับก็ได้พุ่งออกจากบริเวณนั้น ด้วยความที่อยู่ใกล้พื้นเกินไป เมื่อออกมาเพียงครู่เดียวจึงไถลไปกับพื้นอย่างช่วยไม่ได้

เด็กหนุ่ม : แย่แล้ว... มาแล้ว ! ลุกเร็วเข้า !!!

ไซเลนท์แฟลชสีแดงของเขาค่อย ๆ ลุกขึ้น หันหลังกลับมาพร้อมกับตั้งท่าเตรียมรับการโจมตี แต่ก็ไม่เห็นใครเลย เขามองไปรอบ ๆ อย่างร้อนรนเพื่อหาศัตรู และเมื่อเห็นเงาจาง ๆ บนพื้น เขาก็ได้มองขึ้นไปด้านบนจนเห็นว่าไซเลนท์แฟลชสีดำได้แทงดาบตรงมายังเขาจากกลางอากาศ ก่อนที่จะถูกจัดการ เขาก็ได้ใช้ดาบรับการโจมตีหนักนั้นจนคุกเข่าขวาลง

เด็กหนุ่ม : ไม่ยอมหรอก !

เขาปัดดาบของอีกฝ่ายออกพร้อมกับโจมตีใส่เป้าหมายนับครั้งไม่ถ้วน ความเร็วของเขาสูงขึ้นเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ จนก้าวข้ามขีดจำกัด อีกฝ่ายเริ่มเปลี่ยนจากการหลบเป็นการใช้ดาบรับการโจมตีทั้งหมด เมื่อเห็นว่าวิธีใด ๆ ก็ใช้ไม่ได้ผล เขาจึงชี้ดาบลงพื้นด้านหน้าก่อนที่จะร่ายรำดาบรอบทิศสร้างลวดลายคล้ายดอกไม้กระหน่ำโจมตีไปยังไซเลนท์แฟลชสีดำตรงหน้า แต่การร่ายรำของเขาถูกทำลายลงในพริบตา

เด็กหนุ่ม : ขนาดนี้... ยังไม่ได้อีกเหรอ

หุ่นยนต์ของเขาถูกฟันขาดเป็นสองท่อน เกมได้จบลงและเขาก็กลับมาอยู่ในหน้าแสดงผลการแข่งขันในทันที เขารีบส่งคำขอเพิ่มเพื่อนไปยังผู้เล่นไซเลนท์แฟลชสีดำคนนั้นซึ่งใช้ชื่อในเกมว่า lnwzaKhaoneawkai

อีกฝ่ายตอบรับคำขอในทันที เขาจึงรับเชิญเข้ามาในล็อบบี้สร้างทีมพร้อมกับเปิดไมค์โครโฟน

(ภาษาอังกฤษ)

เด็กหนุ่ม : ทำยังไง... ผมถึงจะสามารถเก่งแบบคุณได้ครับ ?

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***