ใต้ผืนฟ้าคือหญิงเดียวผู้ถือปาฏิหาริย์
ตอนที่ ๑: วันเกิดแห่งชะตา
เสียงลมกรรโชกพัดผ่านหน้าต่างวังใหญ่ ราตรีมืดมิดไร้แสงจันทร์ ภายในห้องบรรทม พระนางโรแกนทรงประสูติกาลบุตรีน้อยท่ามกลางความวุ่นวายของราชวัง
โรแกน แน่นอ.
ลูกของข้า... เธอจะต้องไม่ตกอยู่ในมือของนาง//กระซิบกับลูก้า
ลูก้า แม่นมนอ.
ฝ่าบาท... นี่คือพระธิดา... นางช่างงดงามดั่งแสงสุริยันแรกยามรุ่งสาง
โรแกน แน่นอ.
เจ้าจงพานางออกไป... พ้นจากวัง พ้นจากสายตาซิดนี่ย์... ให้นางมีชีวิต อย่าให้ใครรู้ว่านางคือผู้ถือสายเลือดแห่งเทพี//เสียงอ่อนแรง
ลูก้า แม่นมนอ.
แล้ว... เมื่อใดจะให้ข้าพานางกลับคืนวังเพคะ?
โรแกน แน่นอ.
เมื่อถึงวันเกิดปีที่สิบแปด... จะมีผู้มารับนาง กลับมายังที่ซึ่งนางควรอยู่
เสียงกรีดร้องของทารกดังขึ้นคล้ายเป็นสัญญาณแห่งโชคชะตา ไม่นานหลังจากนั้น ลูก้ารีบห่อผ้าอ้อมทารกน้อยไว้แน่น พาหนีออกจากวังในยามค่ำคืน โดยไม่มีใครล่วงรู้
ลูก้า แม่นมนอ.
ตั้งแต่วันนี้ เจ้าชื่อ... ชาร์ลอตต์
Comments