ร้าย

"ต้า! ทางนี้ๆ"

"ไงมึง มานานยังอะ"

"นานสัส รอมึงตั้งนานอะแม่งสายแล้วเนี่ย"

"เออมึง เห็นแฟนกูปะ"เพื่อนรักสองคนของผมมันมองหน้ากันทันทีแบบงงๆ

"คนไหนอะ” มิวถามอย่างติดตลก

ป้าบ

ผมตีแขนมันไปหนึ่งทีกวนตีนนะมึง

"แฟนกูมีคนเดียวมั้ย พี่ไฟไง"ผมพูดขึ้นพวกมันตาโตจากตอนแรกที่ขำๆ กันอยู่

"ต้ามึงอย่าเรียกชื่อนี้ๆ มึงก็รู้นี่"พวกมันโวยวายเสียงดัง

"ชิ้ กูจะเรียกคอยดูนะพี่ไฟต้องเป็นผัวกู"

"โอ้ย มึงเนี่ยนะไอ้ต้า"

"เออหน่า พวกมึงอะเลิกคิดเรื่องนั้นเหอะ ไปขึ้นเรียน สายแล้วไม่ใช่หรอ"ผมพูดขึ้นบ้าง ผมจะบอกว่าพวกไอ้มิวกับไอ้วา มันอะก็ชอบเพื่อนพี่ไฟ เพราะแบบนี้ผมเลยมีเพื่อนไปอ่อยพี่เขาทุกวัน พวกผมเรียนคณะบริหาร ส่วนพี่เพลิง (ไฟ) เรียนวิศวะ

พักเที่ยง

"พวกมึง กูหิวมากกก"

"ไปกินข้าวไหนดีวะ"

"วิศวะ!"ผมรีบตอบทันทีผมจะไปหาว่าที่แฟนไงครับ

"ดีล" ผมคนเดียวซะที่ไหนที่อยากไปคณะวิศวะ

ผ่านไปไม่ถึง10นาที ตอนนี้พวกผมสามคนอยู่ที่โรงอาหารวิศวะแล้วครับ ผมกำลังยืนมองอยู่ว่าพี่เพลิงนั่งตรงไหน ผมอยากนั่งกินข้าวกับ (ว่าที่) แฟน คิดได้อย่างนั้นสายตาผมก็หันไปเห็นพอดี ก็เด่นขนาดนั้นนี่นะ พี่เพลิงเป็นผู้ชายที่หล่อมากครับ ได้ฉายาเหนือเดือน เป็นผู้ชายที่ติดอันดับหนุ่มหล่อที่สุดในมหาลัย พี่เพลิงสูง188 น้ำหนัก75สูงมาก ตัดภาพมาที่ผมสูง165เอง

เมื่อผมเห็นว่าอีกฝ่ายนั่งตรงไหนผมจึงรีบเดินไปที่โต๊ะพวกพี่เพลิงทันที

"นั่งด้วยได้มั้ยครับ ที่อื่นเต็มหมดแล้ว"เอาจริงๆ มันก็ไม่ถึงกับเต็มหมดหรอกครับแต่ที่นี่คนเยอะเลยดูเหมือนเต็มหมดแล้ว

"…."พี่เพลิงไม่ตอบ เป็นแบบนี้แหละเย็นชากับผมตลอด

"ได้สิครับน้องต้า น้องมิว น้องวา “ทำไมผมรู้สึกว่าพี่คิมจะเน้นชื่อไอ้มิวเสียงดังกว่าปกตินะ ผมไม่รอช้านั่งลงทันที โดยที่ไอ้วานั่งข้างพี่กร รายนั้นก็หน้านิ่งเกิ้นพอๆ กับพี่เพลิง พี่กรเป็นคนดุมากในสายตาผม ส่วนไอ้มิวนั่งข้างพี่คิม รายนั้นทำหน้าเจ้าเล่ห์ยิ้มมุมปากตามสไตล์พี่แก ส่วนผมนั่งข้างพี่เพลิง อีกฝ่ายไม่มองหน้าผมสักนิด

"พี่เพลิงกินอะไรยังครับ"ผมเลิกสนใจพวกนั้นแล้วถามขึ้น

"ขยับออกไป"

"ก็ตอบต้าสิฮะ ปิดเทอมตั้งนาน ต้าคิดถึง"ผมว่าอย่างอ้อนๆ แล้วก็ยังไม่เลิกเบียดพี่เพลิง

"แรด"

"พี่ไฟ!! "ชิป ผมโมโหจนเผลอตะหวาดชื่อ (ต้องห้าม) พี่มันเสียงดัง

หมับ

เพลิงกัลป์บีบข้อมือของอีกคนอย่างแรง สายตาเขาแข็งเกล้า

"มึงเรียกกูว่าไงนะ"ข้อมือของคนตัวเล็กถูกบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆ

"อ๊ะ...ตะ ต้าเจ็บนะ"

"หึ..มึงเนี่ยไม่จำสินะ"พี่เพลิงพูดกดเสียงต่ำจนผมขนลุกไปหมด วากับมิวหน้าซีดทันที ส่วนพี่กรกับพี่คิมยกยิ้มมุมปาก

พี่ไฟมันลุกขึ้นพร้อมกับลากผมออกไปด้วย

"พะ พี่ฟะ..เพลิงจะพาต้าไปไหนครับ"

ผมพูดออกมาด้วยเสียงติดๆ ขัดๆ เจ็บข้อมือมากเลย พี่เพลิงบีบข้อมือผมอย่างแรง ขายาวก้าวไวจบผมแทบจะก้าวตามไม่ทัน ใช้คำว่าลากดีกว่า พี่มันไม่ฟังสักนิดลากผมออกจากโรงอาหารขึ้นมาบนห้องเรียนของวิศวะ

อึก

พี่เพลิงบีบกราม ผมอย่างแรง

"กูบอกมึงว่าไง นอกจากเพื่อนกู คนสำคัญของกูแล้วไม่ว่าใครก็ห้ามเรียกชื่อนี้"ผมรู้สึกได้ถึงแรงบีบของอีกฝ่าย แต่ก็ไม่รู้สึกเจ็บเท่ากับคำพูดของพี่ไฟ คนอย่างผมไม่มีสิทธิ์สินะ

เหตุผลที่มันเป็นชื่อต้องห้าม เมื่อก่อนพี่เพลิงมีแฟนเธอชื่อว่า"พลอย"พี่พลอยเป็นคนแรกที่เรียกเขาว่าไฟ

พี่เพลิงรักเธอมาก แต่มาวันหนึ่งตอนเข้ามหาลัยได้ไม่นานเธอนอกใจพี่เพลิง เธอไปแอบมีอะไรกับรุ่นพี่คนหนึ่ง ทั้งนอกกายและนอกใจ รุ่นพี่คนนั้นชื่อพี่โชอยู่ปี4 ตอนนั้นพี่เพลิงอยู่ปี2 พี่พลอยอยู่ปี1ส่วนผมอยุ่ ม.6 ผมเคยเรียนโรงเรียนมัธยมที่เดียวกับพี่เพลิงผมชอบพี่เพลิงมาตั้งแต่มอต้น

ตอนนั้นพี่เพลิงเสียหลักไปเลยพอรู้เรื่องนั้น พี่เพลิงเมาทุกวันเลยล่ะคับ ด้วยความที่พี่เพลิงมีผับเป็นของตัวเอง Plerng CLUB พี่เพลิงอ้อนวอนขอให้เธอกลับมายอมเธอทุกอย่างแต่ก็ไม่มีประโยชน์ พี่เพลิงพูดว่าจะรอเธอกลับมา ส่วนผมแอบชอบมาตั้งแต่อยู่ ม.2 ก่อนพี่พลอยด้วยซ้ำแต่ตอนนั้นผมไม่กล้าสารภาพรัก เพราะในสายตาของพี่เพลิงผมมันก็แค่เด็กคนหนึ่ง และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่พี่เพลิงด่าว่าผม เพราะว่าผมเผลอเรียกชื่อที่แฟนเก่าของเขาเคยเรียก พี่กรบอกว่าชื่อนี้พี่เพลิงเขาอยากให้คนที่พิเศษกับเขาเรียกเท่านั้น

"ต้าไม่สนหรอกนะ ต้าจะเรียกว่าพี่ไฟด้วย"

"หึ..มึงนี่กล้าดีจริงๆ "พี่มันพูดมือก็บีบกามผมแน่นจนรู้สึกเจ็บแปลบ

"กูโครตเกลียดมึงเลย"อีกฝ่ายพูดด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าเกลียดผมขนาดไหน

"หรอครับ แย่จัง"

"แต่ต้าอยากได้พี่นะ"ไหนๆ ก็มองผมแรดแล้วก็เอาให้สุดไปเลยแล้วกัน

จุ้บ

ผมจุ้บริมฝีปากพี่มันเบาๆ

"แล้วเดี๋ยวตอนเย็นต้าทักไปนะฮะ ต้าไปเรียนก่อนนะพี่ไฟ"พี่มันไม่มีท่าทีอะไรเลย นอกจากหน้านิ่งเหมือนเดิม

"อ้อ ลืมบอก เดี๋ยวตอนเย็นผมจะไปแรดที่ผับพี่นะครับ"ผมพูดทิ้งท้ายก่อนจะหันหลังเดินออกไป

"หึ"ผมหูฝาดไปหรือเปล่านะที่ได้ยินพี่มันหัวเราะ

ผมกลับมาถึงบ้านมองใบหน้าของตัวเองในกระจกที่ตอนนี้หายเจ็บแล้วเหลือแต่ความเสียใจ

"ฮึก..เมื่อไรพี่จะรักผมบ้าง"ผมนั่งร้องไห้อยู่บนที่นอนสักพัก มันอดน้อยใจไม่ได้ เมื่อเวลาผ่านไปสักพักผมเช็ดน้ำตาออก ผมจะไม่อ่อนแอไห้ใครเห็นเด็ดขาดนอกจากเพื่อนรักทั้งสองคนของผม

ครืดด

"ฮัล..ละ"

"มึงเป็นไงบ้างต้า พี่มันทำอะไรมึงรึป่าว ตอนนี้มึงอยู่ไหน"วากับมิวโทรกลุ่มมาหาผมแย่งกันพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

"กูอยู่บ้าน พี่เขาไม่ได้ทำอะไรกู"ผมบอกไปเพื่อให้พวกมันสบายใจผมไม่อยากให้มันมองพี่ไฟไม่ดีด้วย

"ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น"

"ร้องไห้หรอ"

"อือ นิดหน่อย"ผมบอกปัดพวกมันไป

"มึงแม่งนิดหน่อยตลอดอะ"

"ก็เหมือนมึงสองคนนั่นแหละ"ผมว่า มันสองคนก็พอกับผมนี่แหละร้องไห้ประจำคนอะไรเย็นชาทั้งกลุ่ม ปกติพี่เพลิงจะแค่ด่า นี่เป็นครั้งแรกที่อีกฝ่ายบีบกรามผมแน่นจนเจ็บไปหมด ถ้าเขาบีบคอผมคงตายแน่ๆ พี่เพลิงเคยเตือนผมหลายครั้งแล้ว อีกอย่างตระกูลเขาเป็นมาเฟียก็ว่าได้ผมรู้ผลที่จะตามมาอยู่แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นผมก็เลิกรักไม่ได้ ผมมีเหตุผลของผม

"เออมึง ไปผับกัน กูอยากเมา"

"เออ กูก็เบื่อๆ ว่ะ” วาเห็นด้วย

"กูได้หมด"

"ว่าแต่ผับไหน" มันสองคนถามพร้อมกัน

"Plerng CLUB"

"เอาจริง เออๆ เจอกัน3ทุ่ม"

"โอ๊ะ...1ทุ่มแล้วกูไปทักผัวกูแปปต้องตรงเวลาค่ะ"ผมว่าขึ้น

"เออแล้วเจอกัน"วา

"ตามนั้น"

พอวางสายผมก็พิมพ์แชทหาพี่เพลิงทันที

"ทำอะไรอยู่คับ พี่เพลิง"

"...."

"วันนี้ต้าจะไปผับพี่ไม่หวงต้าหน่อยหรอ"

"ทำไมกูต้องหวง"

"งื้อออ..ตอบแล้วน่ารักจัง"

"....."

"ต้าไปอาบน้ำดีกว่า"หลังจากผมบอกไปแบบนั้นก็ไม่มีอะไรตอบกลับมา นอกจากขึ้นว่าอ่านแล้ว

‘นั่นสินะ ทำไมต้องหวง ‘

ตอนนี้เป็นเวลา3ทุ่ม ร่างบางอยู่หน้าคลับเรียบร้อย

คนตัวเล็กอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวซึ่งบางมาก ทำให้เห็นผิวขาวจัด ปลดกระดุม3เม็ดจนถึงกลางอก จึงทำให้คอเสื้อเปิดกว้างมาก กางเกงขาสั้นรัดรูปจนเห็นสัดส่วนชัดเจน เสื้อที่บางจนทำให้เห็นเอวคอดเหมือนผู้หญิง 'ใช่ผมจงใจแต่งตัวแบบนี้'ผมเคยแต่งตัวแบบนี้ออกจะบ่อยฮะ แต่จะโป๊มากขึ้นเฉพาะเวลามาผับของพี่เพลิง เพราะผมต้องการทำให้อีกฝ่าย'หึง'ผมบ้างก็แค่นั้น แต่ก็นะตั้งแต่ปี1 พี่มันก็ไม่เห็นสนใจผมเลย ควรชินได้แล้วสินะ ยังไงพี่มันก็เกลียดผมอยู่ดีคง

เพราะพี่โชเขารู้จักผมฮะเราสนิทกัน แต่ผมไม่รู้มาก่อนว่าพี่โชกับพี่พลอยทำแบบนั้นกับพี่เพลิง ผมรู้หลังจากทั้งสองคนเลิกกันแล้ว ช่วงที่พี่เพลิงเมาตอนเลิกกับพี่พลอยนั่นแหละมั้งครับที่ทำให้พี่เพลิงเกลียดผม เพราะความเข้าใจผิดเพราะคิดว่าผมเป็นคนให้พี่โชมาแย่งพี่พลอยไปแต่ผมไม่รู้ด้วยสักนิด พูดแทบตายอีกฝ่ายก็ไม่เคยเชื่อผม อ่า ว่าจะไม่พูดถึงมันแล้วเชียว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***