มรดกหลอนซ่อนตาย ( ยังไม่ได้แก้คำผิด )
04
ยาย
คยอง หลานก็ตื่นแล้วเหรอเนี่ย
คยอง ลี
อรุณสวัสดิ์ครับ คุณยาย
ยาย
หลับฝันดีหรือเปล่า? หลานดูมีความสุขนะ
ยาย
ยายชอบฟังเพลงคลาสสิกเป็นงานอดิเรกนะ
คยอง ลี
อ่อ~ ผมรู้แล้วล่ะครับ
คยอง ลี
ผมได้ยินเสียงเพลงตอนที่ลืมตาตื่นขึ้นมา
คยอง ลี
มันดังมาจากห้องของคุณยายผมก็เลยถามเรื่องนี้ไป
คยอง ลี
พี่สาวเป็นคนบอกผมมาน่ะ
ยาย
พอยายอยู่คนเดียวและอายุเยอะเท่านี้แล้ว
ยาย
ก็เลยชอบเร่งเสียงจนเป็นนิสัยน่ะยายจะพยายามปรับให้เบาลงเพื่อหลานนะ
ยาย
มันเป็นความสุขเพียงอย่างเดียวของยาย เพราะงั้นก็ช่วยเข้าใจด้วยนะจ๊ะ
ยาย
แต่เมื่อกี้หลานพูดว่าพี่สาวงั้นเหรอ?
ยาย
หนูจ๊ะ... หนูอายุเท่าไหร่แล้วนะ?
แม่บ้าน
ปีนี้ดิฉันอายุ 31 แล้วค่ะ
ยาย
ถ้าหนูอายุ 31 ก็แก่กว่าคยอง 14 ปี
ยาย
ป้าเขาอายุเยอะกว่าหลาน
ยาย
ระวังเวลาจะเรียกใครด้วย
ยาย
ถ้าหลานไม่รู้ว่าจะเรียกเธอยังไงดีล่ะก็...
ยาย
จะว่าไปแล้วหลานทำงานบ้านเป็นยังไงบ้าง?
ยาย
พ่อของหลานบอกว่าทั้งคู่แบ่งงานบ้านกันทำจริงหรือเปล่าคยอง?
ยาย
ยายก็เคยพูดเรื่องนี้กับเขาไปเมื่อวาน...แม้กระทั่งล่าสุดพ่อของหลานก็ไม่ยอมตอบตรงๆเลย
คยอง ลี
พวกเราแบ่งกันทำครับก็เลยไม่ได้ลำบากอะไรขนาดนั้น
คยอง ลี
คุณยายบ้านของเราสะอาดนะครับ
คยอง ลี
ยายคิดว่าพวกเราไม่สนใจเรื่องทำ ความสะอาดเหรอครับ?
ยาย
ก็แค่ผู้ชายสองคน บ้านมันจะสะอาดได้แค่ไหนกันเชียว?
ยาย
ถ้าอยากให้บ้านสะอาดจริงๆ จำเป็นต้องผ่านมือของกุลสตรีเท่านั้น
ยาย
พ่อของหลานเอาเงินที่หาได้เอาไปทำอะไรกันอยู่นะ?
ยาย
แต่เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาคุยกับหลาน เพราะงั้นพวกเราลืมเรื่องนี้กันเถอะ
คยอง ลี
(มันก็ไม่ได้สำคัญซักหน่อยนี่ครับว่าใครจะเป็นคนทำงานบ้าน มันจะเป็นเรื่องใหญ่อะไรขนาดนั้นกัน?)
พอคุณยายหยุดเทศน์ พวกเราก็กินอาหารมื้อเช้ากันอย่างรวดเร็ว
คยอง ลี
วันนี้พอแค่นี้ดีกว่า! เรียนต่อไปไม่ไหวแล้ว!
คยอง ลี
ผมก็นึกว่าที่นี่น่าจะดีต่อการเรียนเพราะว่ามันเงียบสงบมาก
คยอง ลี
แต่แค่เพ่งสมาธิผมยังทำไม่ได้เลย
คยอง ลี
คนแถวนี้อยู่กันไปได้ยังไง?
คยอง ลี
(ขนาดสัญญาณมือถือยังไม่มีเลย)
คยอง ลี
เฮ้อ ผมจะเบื่อตายก่อนไหมเนี่ย
คยอง ลี
ไปเดินเล่นหน่อยดีกว่า ตอนนี้เบื่อจะตายแล้ว
คยอง ลี
ฟิ้ว!! อากาศสดชื่นดีจริงๆ
คยอง ลี
มีแค่ถนนเดียวเหรอเนี่ย คงมีแค่ทางเดียวให้เดินไปสินะ
คยอง ลี
ผู้หญิงคนเมื่อวานก็เดินผ่านไปทางนี้
คยอง ลี
และแม่บ้านก็บอกว่าถ้าต้องการอะไรให้ไปถามผู้ใหญ่บ้านที่อยู่แถวถนนหลัก
คยอง ลี
ผู้หญิงคนเมื่อวานเดินไปทางนั้น
คยอง ลี
ทำไมเราไม่ไปทางนั้นแล้วก็สำรวจหมู่บ้านไปด้วยเลยล่ะ?
คยอง ลี
แถมอากาศตอนนี้ก็ดีด้วย
คยอง ลี
หมู่บ้านใหญ่กว่าที่เห็นนะเนี่ย เผลอๆใหญ่เท่าสวนสาธารณะโอลิมปิกด้วยซ้ำ
คยอง ลี
ไม่เคยเห็นบ้านร้างแบบจริงๆ มาก่อนเลยแฮะสมแล้วที่เป็นต่างจังหวัด
คยอง ลี
คนคงไม่ได้อาศัยอยู่บ้านใกล้กันสินะ
คยอง ลี
(หืม? ผู้หญิงที่อยู่ตรงกำแพงคนนั้นคือคนที่นั่งรถเมล์มาด้วยกันเมื่อวานนี่)
คยอง ลี
ถึงจะมองไม่เห็นหน้าแต่ผมคิดว่าใช่นะ
หญิงสาวจากเมื่อวานกำลังร้องห่มร้องไห้ที่หน้ากำแพงของบ้านหลังเล็ก
คยอง ลี
(อะไรกัน... ทำไมเธอถึงร้องไห้ขนาดนั้นล่ะ?)
คยอง ลี
เข้าไปปลอบเธอดีไหม?
คยอง ลี
เอ่อ... ขอโทษนะครับ
คยอง ลี
มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเหรอครับ?
เธอเงยหน้าขึ้นมามองผมเล็กน้อย
คยอง ลี
เอ่อ... ฝุ่นเต็มตัวเธอไปหมดเลย สะดุดล้มมางั้นเหรอ?
หญิงสาว
แล้ว... นายเป็นใครล่ะ?
คยอง ลี
ผมคือหลานชายของคุณยายที่อาศัยอยู่ถัดจากบ้านตรงนั้น
คยอง ลี
ผมเห็นเธอกำลังร้องไห้อยู่บนถนน ก็เลยคิดว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นน่ะ
หญิงสาว
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก...
*เสียงสะอื้น*
คยอง ลี
(จะให้เชื่อได้ยังไงล่ะ)
คยอง ลี
เอ่อ... มันไม่ใช่เพราะ...ใครบางคนเหรอ?
คยอง ลี
อ่อ ตอนที่นั่งรถเมล์เมื่อวานแล้วอยู่ดีๆก็เงียบขึ้นมา
คยอง ลี
ผมก็เลยคิดว่ามันมีปัญหาตรงนั้นหรือเปล่า
หญิงสาว
ฉันรู้ว่านายกำลังพูดอะไรอยู่แต่ฉันโอเคดี
หญิงสาว
จะยังไงก็เถอะ ฉันสบายดี
คยอง ลี
ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีแล้วครับ
หญิงสาว
เมื่อกี้นายว่าไงนะ? ถัดจากบ้านหลังนั้นเหรอ?
คยอง ลี
อ่อใช่ บ้านหลังใหญ่ที่อยู่ตรงนั้นน่ะ
หญิงสาว
งั้นเหรอ นั่นมันเป็นบ้านหลังที่ใหญ่ที่สุดเลยนะ
คยอง ลี
ผมเป็นหลานชายของเจ้าของบ้าน
คยอง ลี
คือพวกเราลงจากรถเมล์คันเดียวกันน่ะ...
พี่สาว
อ่อ... คนที่ลงมากับฉัน
พี่สาว
นายมีเวลาว่างมากเลยสินะ?
พี่สาว
ถ้านายมาอยู่ที่นี่....
พี่สาว
คุยกับฉันอยู่ตรงนี้...
คยอง ลี
ใช่แล้วล่ะ ผมออกมาข้างนอกเพราะว่าผมไม่มีอะไรทำเลยน่ะ
พี่สาว
แถวนี้ก็ไม่มีอะไรให้นายทำหรอก
คยอง ลี
ใช่มะ? ผมก็รู้สึกเศร้าใจเหมือนกันที่ถ่อมาถึงที่นี่
คยอง ลี
โอ๊ะ คือผมก็ไม่ได้จะพูดให้แถวนี้มันดูแย่หรืออะไรทั้งนั้นนะ
คยอง ลี
แค่อยากจะบอกว่ามันไม่มีอะไรให้ ผมทำเลยประมาณนั้น
พี่สาว
คือว่านะ สิ่งเดียวที่ทำได้ก็มีแต่เดินเอ้อระเหยไปมาและฉันก็ไม่แนะนำให้ออกมาเดินเล่นในตอนกลางวันด้วยซ้ำเพราะอากาศมันร้อนตับแตก
คยอง ลี
ก่อนหน้านี้เธอยังร้องไห้อยู่เลย ตอนนี้โอเคดีแล้วสินะ?
ในขณะที่เธอกำลังจะจุดบุหรี่ เธอก็หันมาถามผมว่า...
พี่สาว
นายไม่ว่าอะไรใช่ไหม?
หญิงสาวสูบบุหรี่อยู่สองสามครั้งแล้วก็เคาะขี้เถ้าลงในที่เขี่ยบุหรี่
พี่สาว
นายบอกว่ากำลังปิดเทอมอยู่งั้นเหรอ? งั้นนายก็เป็นนักเรียนน่ะสิ มัธยมต้น? มัธยมปลาย?
คยอง ลี
ใช่แล้ว ผมอยู่ ม.4 น่ะ
พี่สาว
แหม่ ยังเด็กอยู่เลยนะ ฉันอายุ 21 จ่ะ
พี่สาว
ยังไงก็เถอะ ขอบคุณนะ
หญิงสาวยิ้มราวกับว่าเธอรู้สึกดีขึ้นแล้ว
เธอพูดพร้อมกับแทรกตัวเข้าไปในประตูที่ถูกแง้มไว้อยู่
คยอง ลี
เธอคงรู้สึกดีขึ้นแล้วสินะ ดีแล้วล่ะ
คยอง ลี
แต่สงสัยจังเลยว่าทำไมเธอถึงมาอาศัยอยู่ในที่แบบนี้กันนะ? ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีอะไรให้ทำอยู่แล้ว
คยอง ลี
ไว้ครั้งหน้าถ้าได้เจออีก เดี๋ยวถามหน่อยละกัน
Comments