น้องกับพี่ "โรคหนึ่งเดียว" ภาค 2
5 เห็นมั้ย
อามัส
นักเรียนโช // หันไปมอง.ช.ช.
อามัส
เธอเป็นไร // เขย่าตัว.ช.ช.
โชชิ
ทำไมไม่เอาผมลงไป // ไม่มอง.อ.ม.
อามัส
ช่วยครูหน่อยเถอะ // ยื่นเข็มให้.ช.ช.
อามัส
ผ.อ.โว้ย! // ตะโกนเสียงดัง
อามัส
มานี่หน่อยครับ! // กวักมือ
โชชิ
ช่วยสอนผมฉีดหน่อยสิครับ // มอง.ซ.ช.
ซังชิล
ฉันจะอธิบายง่าย ๆ ให้เธอฟัง
ซังชิล
กดด้านบนขึ้นหลังใส่ตัวยาเสร็จ
ซังชิล
จากนั้นก็ฉีดลงบนแขนเพื่อนเธอ
ซังชิล
แล้วกดตรงหัวด้านบนลง
อามัส
จำให้ขึ้นใจล่ะ // ตบไหล่.ช.ช
เซซัง
เริ่มกันเถอะ // เปิดฝาออก
จากนั้นก็เริ่มทำการฉีดยาให้นักเรียน
จอนจอน
แล้วนี่กูต้องมาแบกห่าเชี่ยอะไรแบบนี้อีกสัส // แบกถังน้ำ
แทซัง
ไม่ต้องบ่น // แบกถังน้ำ
โฮปอู
พวกมึง // เข็นรถเข็นมา
แทซัง
ไปเอามาจากไหน // วางถังน้ำลง
จิมมี่
มีข่าวเพิ่ม // เดินมา
จิมมี่
ตอนนี้มีนักเรียนหลายโรงเรียนตายไปแล้วคนละ 1
จิมมี่
แสดงว่าทุกโรงเรียนเริ่มแพร่แล้ว
อันชิ
มีเสื้อป้องกันโรคสารพัดอยู่นิ
เอ็มเอ็ด
ก็มันป้องกันโรคสารพัดนี่แหละ
เอ็มเอ็ด
มันถึงจะติดโรคสารพัด
โชชิ
มีนักเรียนฉีดไม่ได้ครับ
โชชิ
คนนั้นครับ // ชี้ไปทาง.น.ร.
ครูอามัสและนักเรียนโชชิได้เดินไปหยุดที่นักเรียนคนนึง
โชชิ
นี่ครับ // ยื่นเข็มให้.อ.ม.
อามัส
เข็มก็ดูปกติดี แต่ทำไม... // มอง.น.ร.ตรงหน้า
เซซัง
ฉีดโดนกระดูกหรือเปล่าคะ
โชชิ
แต่ผมฉีดแบบนี้กับหลายคนแล้วนะครับ
โชชิ
ก็ไม่เห็นมีใครฉีดไม่ได้เลย
เซซัง
เงยหน้าขึ้นหน่อยสิคะ // มอง.น.ร
ตรงหน้า
อามัส
นักเรียนหนึ่ง // มอง
เซซัง
หนึ่ง เธอรู้สาเหตุมั้ย
เซซัง
ว่าทำไมถึงฉีดไม่เข้า
หนึ่ง
หนู... // มองตา.ซ.ซ.
จอนจอน
เต็มโรงอาหารเลย // เดินเข้ามา
จิมมี่
ฉีดครบทุกคนแล้วใช่มั้ย
หนึ่ง
ฉีดแล้วค่ะ // ปิดแขนเสื้อลง
อามัส
ฉีดแล้วเหรอ // มอง.น.
โชชิ
เหมือนจะฉีดแล้วนะครับ // มองเข็ม
เซซัง
งั้นก็เรียบร้อยแล้วค่ะ
โฮปอู
แล้วเก็บไว้ไหน // เดินมายืนข้าง ๆ.ซ.ช.
แทซัง
งั้นโรงอาหารก็ไว้สักประมาณ 4 ถัง
จิมมี่
เดี๋ยวให้คนภายนอกแบกถังน้ำมาให้
จอนจอน
ไม่ใช่มึงต้องให้คนภายนอกแบกถังน้ำไปไว้ทุกห้องเหรอวะ
จิมมี่
ความหมายกูก็หมายความแบบนั้นแหละ
จอนจอน
ละกูฟังไม่เข้าใจ // เกาหัว.ต.อ.+เดินไป
จิมมี่
ว่าแต่อาหารเหลือเยอะป่าว // มอง.อ.ม.
อามัส
ตอนนี้ยังพอมีอยู่ // เดินมา
อามัส
แต่ไม่เกิน 2 วัน ก็น่าจะหมดพอดี
อามัส
เดี๋ยวครั้งนี้กูจะไปซื้อเอง
จิมมี่
ครั้งนี้เยอะกว่าเดิม
ปาร์คคิน
พวกมึงเห็นข่าวมั้ย
ปาร์คคิน
โรคระบาด"โรคหนึ่งเดียว!~"
ปาร์คคัม
เออ กูเห็นก่อนมึงอีก // กำลังพิมพ์
ปาร์คคิน
แล้วนี่กำลังพิมพ์อะไร
ปาร์คคิน
เห็นทำมาตั้งนานแล้ว // เดินมาส่อง
ปาร์คคัม
กำลังคุยกับผู้นำโลกอยู่
ปาร์คคิน
แล้วนี่อะไรเนี่ยะ
ปาร์คคิน
พิมพ์ตั้งหลายบรรทัดขนาดนี้
ปาร์คคิน
คิดว่าคนฝั่งโน้นจะขยันอ่านมั้ยวะ
ปาร์คคัม
มันยังส่งให้กูตั้ง 20 บรรทัด
ปาร์คคัม
แค่นี้ทำไมจะไม่ขยัน
ปาร์คคิน
บรรทัดหนึ่งมันยาวเกินไป
ปาร์คจิน
พวกมึง // เปิดประตูเข้ามา
ปาร์คจิน
กูเจอไอ้นี่ระหว่างทางเข้าว่ะ // วางกล่องลง
ปาร์คจิน
มันเขียนว่า"สำหรับพวกมึง"ว่ะ
ปาร์คคัม
แล้วมึงเปิดดูหรือยังวะ
"ฮ๊ะ!" ปาร์คคิน
"ฮ๊ะ " ปาร์คคัม
ปาร์คคิน
ทำไมพูดเหมือนไม่ตกใจ
ปาร์คคัม
กะจิตกะใจกูไม่ได้อยู่ที่หัวใจคน
ปาร์คคัม
มันอยู่ที่ไอ้นี่ต่างหาก
จงกุก
พวกมึง // เดินเข้ามา
จงกุก
เปิดเชี่ยอะไรดูวะ // ปิดโน้ตบุ๊กอย่างรวดเร็ว
ปาร์คจิน
กูลืมบอกพวกมึงไปเลย
ปาร์คจิน
เห็นว่าพี่กูจะมาว่ะ
ฟิวจิน
พี่ใหญ่เชี่ยนั่นอ่ะนะ
จงกุก
ก็สุดแล้ว อยู่ ๆ ก็มาเนี่ยนะ
ปาร์คคิน
งั้นกูขอวิ่งตอนนี้ได้มั้ยวะ
ปาร์คคิน
แต่ไม่ต้องถามหรอกว่าผิดอะไร
ปาร์คคิน
คือกูน่ะ ทำเสื้อขาดเว้ย
ปาร์คคิน
แล้วไม่มีเงินซื้อใหม่ว่ะ
ปาร์คคิน
อ่อ ก็แบบ... // ทำหน้าเซ็กซี่+เสยผม
Comments