น้องกับพี่ "โรคหนึ่งเดียว" ภาค 2
3 วันเกิด
จิมมี่
ไม่ต้องลำบากก็ได้ครับ📱// มองไปข้างนอก
จิมมี่
ครับ📱// พยักหน้า+วางสาย
จอนจอน
พ่อแม่มึงซื้อของมาให้เหรอวะ // เลี้ยวโค้ง
จิมมี่
วางเต็มบ้านกูเลย // เก็บโทรศัพท์
จอนจอน
ถึงว่าล่ะ~เต็มบ้าน // ยิ้ม
จิมมี่
กลับบ้านไปคงเจอพ่อแม่ว่ะ
จอนจอน
ไม่ได้ซื้อของให้มึง
จิมมี่
แค่นี้ก็เต็มบ้านแล้ว ไม่ต้องการเพิ่มหรอก
จอนจอน
ไอ้แทล่ะ // ลงจากรถ
ปาร์คมิน
จิมมี่~ // วิ่งมาหา.จ.ม.
ปาร์คมิน
รูปร่างดีขึ้นนะเนี่ย😲 // ตาโต+มองตั้งแต่หัวจรดเท้า
จิมมี่
ครับ // มองหน้า.จ.จ.
จอนจอน
กูควรออกไปมั้ยวะ // ชี้ไปทางอื่น
"อย่ามัวแต่ยืนอยู่ตรงนั้นเลย!"
ปาร์คมิน
ไปกันเถอะ // จูงมือ.จ.ม.กับ.จ.จ.เข้าบ้าน
ปาร์คมิน
สุขสันต์วันเกิด~ // ยื่นขนมให้.จ.ม.
จิมมี่
ขอบคุณครับ // รับมา
ปาร์คมิน
วันนี้ปาร์ตี้ให้เต็มที่ // เดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้
ก้า
ว่าแต่ว่ามากันแค่นี้เหรอ...หรือยังไง // มอง.จ.จ.
จอนจอน
ไอ้แทมันนอนอยู่ครับ // ชี้ไปที่รถ
จอนจอน
ส่วนคนอื่น ๆ ก็ยังไม่กลับจากต่างสถานที่ครับ
ก้า
อืม // พยักหน้า+ก้มกินเค้ก
ปาร์คมิน
เค้กมันมีมดนะ // ชี้มดที่เค้ก
ปาร์คมิน
นี่ไงครับ // หยิบมดขึ้นมา
ปาร์คมิน
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ
จอนจอน
ชิ้นเดียวก็ยังดี // หยิบขนมมาชิ้นเดียว+กิน
จอนจอน
ได้นะ // ชูนิ้ว+พยักหน้า
จอนจอน
ใครมาวะ // หันไปมอง
ปาร์คคิน
พี่น่ะ ซื้อของมาให้เพียบเลย! // วางของลงบนโต๊ะ
ปาร์คมิน
มะ...ไม่เห็นจะต้องลำบากเลย
ปาร์คคิน
ไม่ได้น้อง! // มอง.ป.ม.
ปาร์คคิน
หมายถึงไม่ลำบากเลยน่ะ // นั่งลง
ปาร์คคัม
จริง ๆ ก็ไม่ได้ลำบากอะไรหรอก // ถือโซดามา
ปาร์คคัม
เพราะซื้อมาให้ตัวเองด้วยไง // จะเปิดโซดา
ปาร์คคัม
มีใครมีที่เปิดโซดาบ้างวะ // มองไปทั่ว
ปาร์คจิน
แล้วตอนมึงซื้อของทำไมไม่ซื้อที่เปิดมาด้วยวะ // เดินมา
ปาร์คจิน
ทีนี้ก็ถามหา // นั่งลง
ปาร์คคัม
ถ้าพูดตามจริงนะ // มอง.ป.จ.
ก้า
เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ // ลุกขึ้น
ปาร์คคัม
ไม่ต้อง! // เตะไปที่ฝาโซดาจนฝาโซดาเปิดออก
ปาร์คคิน
แล้วไม่ทำแต่แรกวะ ไอ้สัสนี่ // ฟรุ๊บหน้าลงกับโต๊ะ
ปาร์คคัม
แล้วมึงจะฟรุ๊บหน้าลงเพื่อ // ดึงผม.ป.ค.
ปาร์คคิน
เจ็บ! // ตีมือ.ป.ค.
ปาร์คคัม
สัส! // ลูบมือ.ต.อ.
จากนั้นทั้ง 3 คนก็หันไปเห็นจิมมี่ที่ยืนกินขนมอยู่
ปาร์คคิน
สัส! กินด้วย // ขโมยขนมจากมือ.จ.ม.มากิน
ปาร์คคัม
ขอกูอันนึง // หยิบขนมออกมา 1 อัน
ปาร์คจิน
พวกมึงไปแย่งขนมหลานเค้าทำไม // นั่งอยู่กับที่
จิมมี่
ไม่เป็นไรครับ // หยิบขนมกินตามปกติ
ปาร์คคิน
เดี๋ยวเอาให้ // เดินไปหยิบเบียร์ออกมา
ปาร์คคิน
อ่ะนี่ // เดินไปหา.จ.จ.+ยื่นให้
จอนจอน
ขอบคุณครับ // รับมา
จิมมี่
แม่... // หันไปมอง.ป.ม.
จิมมี่
ยังเหลือมั้ยครับ // ชี้ขนมที่อยู่ในมือ.ป.ค.
ปาร์คคิน
ใช่น้อง ยังเหลือป่าว // มอง.ป.ม.
ปาร์คมิน
เหมือนจะเหลือแค่อันเดียวนะครับ // หยิบออกมา
ปาร์คมิน
ยังไงก็แบ่งกันกิน
จิมมี่
// เดินไปหยิบขนมจากมือ.ป.ม.
จิมมี่
เอาอีกมั้ยครับ // มอง.ป.ค.
ปาร์คคิน
ได้เหรอ // มองขนมในมือ.จ.ม.
จิมมี่
เอาไปทั้งหมดเลยมั้ยครับ
ปาร์คคิน
ขอ 2 ชิ้นพอ✌️// ยิ้มให้.จ.ม.
ปาร์คมิน
พี่พี่ไม่มาเหรอครับ
ปาร์คมิน
วันนี้ก็เปรียบเสมือนวันเกิดพี่นิ
ปาร์คคัม
ไม่นึกว่าพ่องจะมาว่ะ // หลบใต้โต๊ะ
ปาร์คคิน
เออจริงว่ะ // หลบในผ้าม่าน
ปาร์คจี
// เดินเข้ามา+ถือเหล็กในมือ
ปาร์คมิน
หวัดดีครับ~ // ยิ้ม
จอนจอน
ช่วยกูด้วย // มองเหล็ก+เดินไปหลบหลัง.จ.ม.
จิมมี่
มึงไม่ได้ทำผิดอะไรสักหน่อย
ปาร์คจี
ทั้ง 2 คนนั้นน่ะออกมา // ยืนกอดอก
ปาร์คคัม
ครับ // ออกมาจากใต้โต๊ะ
ปาร์คคิน
// ออกมาจากผ้าม่าน
ปาร์คมิน
จะทำอะไรน่ะ // เดินมายืนข้าง ๆ.จ.ม.+เสียงเบา
ปาร์คคิน
ให้พูดความจริงมั้ยครับ
ปาร์คคิน
ก็เวลาพ่อง...พ่อมา
ปาร์คคิน
มันจะมีรังสีน่ากลัวออกมา
ปาร์คคัม
โดยเฉพาะนิสัยกับหน้าตา
ปาร์คจี
เป็นแบบนั้นเหรอ // มอง.ป.จ.
ปาร์คจี
แล้วจะให้พ่อทำยังไง
ปาร์คมิน
พ่อก็เดินยิ้มมาสิครับ
ปาร์คคิน
ถ้าเดินยิ้มมาจะไม่น่ากลัวกว่าเดิมเหรอน้อง
ปาร์คมิน
งั้น...ผมก็คิดไม่ออกแล้ว
"โอ้ว~คนอยู่เยอะเหมือนกันนะเนี่ย"
แทซัง
เหมือนงาน... // มองเหล็ก
จิมมี่
มึงหลับไปแค่ 15 น. เอง
ปาร์คมิน
มีคนเยอะ...ในวันเกิดยิ่งสนุก
Comments