น้องกับพี่ "โรคหนึ่งเดียว" ภาค 2
1 ไอ้เหี้ยเพื่อน
อามัส
ย้อนไปเมื่อสงครามโลกปีที่แล้ว // กำลังสอนอยู่
อามัส
คือวันไหนเดือนไหนที่เกิดขึ้น // มองนักเรียนแต่ละคน
นักเรียนแต่ละคนช่วยกันหาคำตอบ
อามัส
ไม่ต้องรีบ ยังมีเวลาเหลืออยู่
อามัส
เดี๋ยวครูมานะ // เดินออกไป
ซังชิล
ไปคุยที่ห้องกู // เดินตามทางไป
อามัส
คุยเรื่องอะไรวะ // นั่งไขว้ขา+มืออีกข้างวางบนโซฟา
ซังชิล
// ลากเก้าอี้มา+นั่งไขว้ขา
ซังชิล
มึงอ่านดู // โยนเอกสารให้.อ.ส.
อามัส
อะไร // หยิบเอกสารมาดู
อามัส
แล้วมึงจะทำไง // โยนเอกสาร
ซังชิล
ให้กักนักเรียนอยู่ที่นี่ // วางกุญแจลงบนโต๊ะ
อามัส
แล้วพ่อแม่พวกเด็กล่ะ
อามัส
จัดการได้ดีนิ // ลุกขึ้น+จัดเสื้อตัวเอง
อามัส
งั้นระหว่างนี้ต้องจัดการอาหารการกินสักหน่อย // ก้มหัวลงเล็กน้อย+เดินออกไป
อามัส
ช่วยหน่อยนะเว้ย // ยื่นเงินให้.จ.ม.
จิมมี่
พวกกูไม่ต้องการเงินอะไรทั้งนั้น
จิมมี่
เดี๋ยวจัดการให้ // เดินไปหาพวกเพื่อน
จอนจอน
วันนี้จะซื้ออะไรอีกล่ะ // กดปุ่มเปิดรถ
ประตูทุกบานของรถได้เปิดออก ยกเว้นหลังรถ
จิมมี่
อาหารให้พวกนักเรียนว่ะ
แทซัง
เงินพอนะ // มอง.จ.ม.
จอนจอน
ทำไมวะ // ชะเง้อหัวออกมา
แทซัง
ถ้าไม่พอก็ขอพ่อแม่เพิ่มไง
แทซัง
แล้วค่อยจ่ายวันหลัง // เดินขึ้นรถ
จอนจอน
เออว่ะ // เลิกชะเง้อหัว
จอนจอน
พ่อแม่ยิ่งมีเงินเยอะอยู่ // ปิดบานกระจกลง
แทซัง
เออ เดี๋ยวเสียเวลา // คาดเข็มขัด
จอนจอน
เออ กำลังจะสตาร์ทเนี่ยะ // สตาร์ทรถ+ขับออกไป
อามัส
// เดินกลับเข้า.รร.คืน
แทซัง
// ถอดเข็มขัดออก+ลงรถ
ทั้ง 3 คนลงจากรถและยืนมองตลาด
จอนจอน
คนเยอะชิบ // เห็นคนเต็มไปหมด
จิมมี่
วันนี้วันสุดสัปดาห์ คนเยอะก็ไม่แปลก // แตะไหล่.จ.จ.+เดินเข้าตลาด
แทซัง
อาจเดินยากหน่อยว่ะ // เดินเข้าตลาดตาม.จ.ม.
จอนจอน
ถ้ากูรอได้นะ กูรอไปแล้ว
จอนจอน
แต่ดันซื้อของเยอะนี่สิ เฮ้อ~ // ส่ายหัวไปมา+เดินเข้าตลาด
อาริ
ต้องอยู่อีกหลายเดือนเลยเหรอคะคุณครูมัส
อามัส
จนกว่าจะมีกำหนดแจ้งออกมา
อามัส
ทุกคนทนหน่อยนะครับ // มองนักเรียนแต่ละคน
จิมมี่
// ยืนเลือกผักต่าง ๆ ชนิด
จิมมี่
เรียกกูเบา ๆ หน่อยดิ // ไม่มองหน้า
แทซัง
เออ แค่กลัวมึงหายว่ะ // เดินมายืนข้าง ๆ
แทซัง
เดี๋ยวเป็นเรื่องเหมือนตอนเด็กอีก // มองผักต่าง ๆ ชนิด
แทซัง
งั้นเล่นวิ่งไล่จับกัน
แทซัง
เดี๋ยวสิ...! // วิ่งตาม
แทซัง
จิมมี่! // เดินตามหา
แทซัง
จิมมี่! // มองซ้ายมองขวา
แทซัง
หะ...หายไปไหนน่ะ // เริ่มกลัว
ปาร์คมิน
แทซังอยู่นี่เอง! // วิ่งมา
ปาร์คมิน
แทซัง... // วิ่งมาถึง
ปาร์คมิน
จิมมี่ล่ะ // มองหน้า.ท.ซ.
แทซัง
ไม่รู้คร้าบ ไม่รู้หายไปได้ยังไง // ส่ายหัวไปมา
ปาร์คมิน
พี่ก้า... // เดินไปหาก้า
ก้า
อะไรนะ! หายไปได้ยังไง!
ปาร์คมิน
ไม่รู้เหมือนกันครับ // ก้มหน้าต่ำ
ก้า
มินพาแทซังกลับไปรอที่บ้านก่อน // วิ่งไปตามหา
ปาร์คมิน
ไปแทซัง // จูงมือแทซังกลับบ้าน
ปาร์คมิน
จิมมี่! // วิ่งเข้าไปหา
ปาร์คมิน
ไม่เป็นไรแล้วนะ // กอดจิมมี่
ก้า
แทซัง // เดินไปหาแทนซัง
ก้า
ทีหลังอย่าชวนเล่นแบบนี้อีก!
ก้า
ถ้าเล่นได้ก็ต้องเป็นตอนโตเท่านั้น เข้าใจมั้ย!
แทซัง
ครับ! // พยักหน้า+กลัว
แทซัง
กูยิ่งกลัวโดนพ่อมึงด่าอยู่
แทซัง
ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว // หยิบผักกาดขึ้นมา
แทซัง
ต้องเป็นตอนโตเท่านั้น
แทซัง
แต่คิดว่าคงไม่ได้เล่นแล้วว่ะ // หยิบผักกะหล่ำปลี
จิมมี่
ไอ้สัส! // รีบดึงมือ.ท.ซ.ออกจากผัก
แทซัง
เชี่ยไรของมึงวะ! // ตกใจ
จิมมี่
หยิบผักไม่ดูตาม้าตาเรือ!
จิมมี่
ก็รู้อยู่ว่าแพ้ผักกาดขาวน่ะ!
แทซัง
เฮ้ย! ลืมว่ะ // มองมือ.ต.อ.
จอนจอน
ใครมันแพ้ผักกาดขาววะ! // วิ่งมา
จิมมี่
ไอ้เหี้ยนี่ไง // ชี้ไปที่มือ.ท.ซ.
จอนจอน
แม่งยังดีว่ะ ที่กูเตรียมยาแก้แพ้มึงมาด้วย // ล้วงกระเป๋า.ต.อ.
จอนจอน
เหี้ย! // มองทั้ง 2 คน
จอนจอน
สัส! กูเอาไว้ที่รถว่ะ
แทซัง
กูไม่ไหวแล้วว่ะ // ล้มลง
จิมมี่
มึงพามันกลับไปกินยา // ส่งตัว.ท.ซ.ให้.จ.จ.
จิมมี่
เดี๋ยวกูจัดการทางนี้เอง
จอนจอน
งั้นเดี๋ยวจะรีบกลับมาเลย // พา.ท.ซ.กลับไปที่รถ
จิมมี่
อันที่เพื่อนผมจับเมื่อกี้นี้ // มองคนขาย
จิมมี่
ใส่ถุงให้ด้วยนะครับ // เลือกผักต่อ
Comments