ข้าก็แค่ตัวประกอบที่ต้องตาย
7 .เตรียมตัวเดินทาง
*และขออนุญาตเจ้าของรูปที่นำมาใช้ทั้งหมดในนี้ ก่อนล่วงหน้า และทางเราไม่ได้ต้องการที่จะทำให้ เนื้อเรื่องเดิมเสื่อมเสีย ทุกอย่างคือจินตนาการที่ แต่งขึ้นมา*
[//=การกระทำ]
["..."=กระซิบ]
[(...)=คิด]
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//เดินไปแบบเงียบๆ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ท่านเจ้าสำนักคือตัวร้ายหลักเอาจริงๆพลังก็สูงกว่าราชามารอยู่แล้ว เคยฆ่าราชามารไปครั้งหนึ่ง)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(แต่ก็รอดมาได้แล้วก็แก้แค้นคืน)
หวัง เจียงซิง
ศิษย์พี่!//อยู่ดีๆก็ตะโกนขึ้นมา
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//สะดุ้งเล็กน้อย
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจ้ามีอันใด?//ขมวดคิ้ว
หวัง เจียงซิง
(เมื่อกี้นี้ศิษย์พี่สะดุ้ง?น่ารักจัง)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจียงซิง!
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจ้ามีอันใด!
หวัง เจียงซิง
คือข้าแค่ อยากขอบคุณท่านนะขอรับ!//กำลังจะก้มหัว
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//จ้องเข็ม
หวัง เจียงซิง
ขะ..ขอโทษขอรับ//รีบเงยหน้าขึ้น+เหงื่อตก
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เรื่องนั้นมันเป็นหน้าที่ของศิษย์เอกอยู่แล้ว//เดินต่อ
หวัง เจียงซิง
เดี๋ยวสิขอรับรอข้าด้วย!
หวัง เจียงซิง
ข้าขอบคุณท่านมากที่ช่วยข้า!!
หวัง เจียงซิง
ท่านคือคนเดียวที่เข้ามาช่วยข้า และข้าสัญญาว่าจะติดตามท่านตลอดชีวิต!!
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//หยุดเดิน
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ข้าว่ามันคงไม่เป็นอย่างนั้นหรอก
หวัง เจียงซิง
ทำไมหรอขอรับ?
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ในอนาคตข้างหน้าเจ้าก็จะรู้เอง//เดินต่อไป
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ในอนาคตเนื้อเรื่องบางส่วนจะไม่เปลี่ยนแปลงแต่ข้าจะเปลี่ยนแปลงเจ้า)
ห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างที่จะเก่ามากๆเรียกได้ว่า เคยเป็นห้องเก็บของมาก่อนด้วยซ้ำ หลานเหยี่ยน นี่ร้ายกาจไม่เบาสามารถทำเรื่องแบบนี้โดยที่ปกปิดไว้ได้ช่างสารเลวจริงๆ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//สำรวจ
หวัง เจียงซิง
//เก็บของและเสื้อผ้า
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ที่นี่เก่ามากเจ้าพวกนั้น!หลานเยี่ยน...ผู้ดูแลห้องพักของเหล่าศิษย์)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ช่างกล้าขัดคำสั่งซือจุน..แต่ว่าที่นี่สะอาดถึงแม้จะเก่าแต่ไม่มีฝุ่นเลย)
หวัง เจียงซิง
ข้าเก็บของเสร็จแล้วขอรับ!//วิ่งมา
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ตามมาเถอะข้าจะพาเจ้าไปที่ห้อง//เดิน
หวัง เจียงซิง
//มองด้วยความตื่นเต้น
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ต่อไปนี้นี่คือที่พักของเจ้า ทางทิศตะวันออกจะเป็นที่พักของข้า
หวัง เจียงซิง
จะ.ขอบคุณ..ฮึอ!//น้ำตาไหล
หวัง เจียงซิง
(ตั้งแต่ท่านแม่เสียไปข้าก็ไม่เคยได้มีชีวิตที่ดีแบบนี้มาก่อน)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจ้า?...
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(อย่างน้อยก็เป็นเด็กที่น่าสงสารคนหนึ่งมีคนเดียวก็เสียถึงแม้จะไม่ใช่แม่แท้ๆแต่ก็รักมาก)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ครอบครัวไม่เหลือใครพ่อแม่ที่แท้จริงก็ไม่รู้ว่าเป็นใครด้วยซ้ำ)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//เดินเข้าไปกอดอีกฝ่าย
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจ้าอย่าเป็นคนอ่อนแอนี่คือสิ่งที่ข้าจะบอกเจ้า//เอามือลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆ
หวัง เจียงซิง
ฮือ~!//กอดอีกฝ่ายแน่น+ร้องไห้หนักกว่าเดิม
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ถ้ารู้สึกข้าคิดผิดที่ทำแบบนี้!)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//เดินไปที่ไหนสักแห่ง
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(เสื้อผ้าข้าเปียกหมดเลย!เจ้าเด็กนั่นมันกักเก็บน้ำตาไว้หรือไง💢!)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ดีนะที่ยังพอมีพี่ยังใช้ได้ไม่งั้นข้าคงได้ยุมหัวแน่ๆ)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//หยุดเดิน
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
ช่างแปลกที่ศิษย์พี่มาอยู่ที่นี่ได้นะเจ้าคะ//นั่งอยู่ที่ศาลา+ยิ้ม
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
แค่มีเรื่องสำคัญน่ะ//เดินมานั่ง
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
วันนี้เจ้าสำนักเรียกข้าไปพบแล้วก็ให้ภารกิจที่ค่อนข้างที่จะยากกับพวกเรามา//พูดด้วยสีหน้ากังวลเล็กน้อย
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจ้ากับจูชิง มากับข้าและข้าจะเอาศิษย์คนหนึ่งไปด้วย
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
สวน หมิงซาน กับ ซางเทียน ให้อยู่เฝ้า หลานเหยี่ยน เอาไว้
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
งั้นหรอเจ้าคะเป็นเกียรติอย่างยิ่ง//ยิ้มเล็กน้อย
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
แล้วศิษย์ที่ท่านหมายถึงคือใครกันหรอเจ้าคะ?
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เขาอยู่ใน ระดับฝึกฝนจินตนาการขั้น 1
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ใครจะบอกเจ้าเพียงแค่นี้
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
!?จินตานขั้น 1อ่อนแอนะเจ้าคะมีโอกาสสูงที่จะได้รับบาดเจ็บหนักนะเจ้าคะ?
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ข้าจะคอยดูเขาเอง เขาโดนหลานเหยี่ยนรังแก
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ตำราที่เขาเรียนเป็นตำราปลอมที่ถ้าเขาฝึกไปอาจจะจินตาลแตกร้าวได้
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
หลานเหยี่ยนไอ้สารเลวนั่นช่างกล้ายิ่งนัก//กำหมัด
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
ถึงข้าจะรู้ว่าเขาเป็นพวกลูกขุนนางที่เอาแต่ใจแต่ก็ไม่คิดว่าจะถึงขั้นนี้นะเจ้าคะ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
นั่นแหละ ข้าก็เลยอยากให้เขาไปหาประสบการณ์บ้าง
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
ศิษย์พี่เนี่ยฉันเป็นคนที่จิตใจดีนะเจ้าคะ คนที่จะได้ครอบครองถ้าน่าจะโชคดีมากๆ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ข้าไม่ใช่ชายตัดแขนเสื้อ
ชายตัดแขนเสื้อ=ชายที่ชอบเพศเดียวกัน
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
แน่ใจหรอเจ้าคะ หน้าตาของท่านเหมือนมากๆเลยนะเจ้าค่ะศิษย์พี่?
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจ้าเหมือนกำลังยัดเยียดข้าให้ข้าเป็นอยู่หรือ แม่นางเย่?
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
ขอโทษเจ้าค่ะ! ข้าเช็คให้แน่ใจเท่านั้นเจ้าค่ะ//ยิ้มขำ
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
แล้วว่าแต่ที่ที่เราจะไปคือที่ไหนแล้วเจ้าคะเผื่อข้าช่วยได้
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
หมู่บ้าน หลัวเฟิง
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
นั่น? ที่ปกครองของท่านพ่อของข้านะเจ้าคะ
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
ข้ารู้จักหมู่บ้านที่เป็นเขตปกครองอยู่แต่ หมู่บ้าน หลัวเฟิง นี่....//เริ่มคิดหนัก
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
อย่างที่เจ้ารู้ที่นั่น ว่ากันว่ามีมารกินคน พวกเราต้องไปที่นั่น//พูดด้วยความกังวล
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
แย่สิเจ้าคะ//ไม่ต่างกัน
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
มาร ตนนั้นน่าจะอยู่ในระดับกลางเลยหรือไม่ก็ระดับสูงเลยช่างอันตรายยิ่งนัก
*มารจะแบ่งออกเป็นระดับต่ำ,ระดับกลาง,ระดับสูงและระดับหายนะ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
แต่ต้องลองดูไปก่อนเจ้าเตรียมพลุสัญญาณไว้//ยืนขึ้น
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ถ้าเกิดเหตุการณ์อะไรจุดพลุซะ
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
เจ้าค่ะ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เตรียมเก็บของเราจะเดินทางพรุ่งนี้ตั้งแต่ยามเหม่า
ชู เฉินเย่(ศิษย์ผู้ดูแล)
เจ้าค่ะข้าจะไม่ทำให้ศิษย์พี่ผิดหวัง!
Comments