ข้าก็แค่ตัวประกอบที่ต้องตาย
4 .สบตา
*และขออนุญาตเจ้าของรูปที่นำมาใช้ทั้งหมดในนี้ ก่อนล่วงหน้า และทางเราไม่ได้ต้องการที่จะทำให้ เนื้อเรื่องเดิมเสื่อมเสีย ทุกอย่างคือจินตนาการที่ แต่งขึ้นมา*
[//=การกระทำ]
["..."=กระซิบ]
[(...)=คิด]
ยามหนึ่ง(ยามซวี-19:00-21:00)
"การขึ้นเป็นราชามารของเขาจะไม่อาจเปลี่ยนแปลง"
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//จิบชา
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้หรอถ้างั้นทางเดียวก็คือต้องทำให้จิตใจเขาไม่มืดมนเกินไป)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(แต่อย่างน้อยข้าก็เปลี่ยนชุดสำหรับนอนแล้วนอนพักผ่อนสักหน่อยคงจะดี)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ช้านะเจ้านะ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ตกใจอันใดยามหนึ่งแล้วนอนเถอะ
หวัง เจียงซิง
แล้วข้าจะนอน-
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
นอนเตียงเดียวกันกับข้า//ขัด
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//เดินไปนอนลงบนเตียง
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ข้าจะนอนแล้วถ้าเจ้าไม่นอนก็เรื่องของเจ้า//หลับตาลง
หวัง เจียงซิง
ศิษย์พี่...//พูดเสียงเบา
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//หลับสนิท
หวัง เจียงซิง
//ค่อยๆเดินไปนั่งที่เตียง+นอนลงข้างๆ
หวัง เจียงซิง
//ค่อยๆเอื้อมมือไปจับใบหน้าของคนที่นอนอยู่
หวัง เจียงซิง
อีกไม่นานแล้ว ท่านก็จะเป็นของข้าแต่ดูเหมือนว่าคงไม่ใช่แค่ข้าผู้เดียวแล้วล่ะ//แสยะยิ้ม
หวัง เจียงซิง
//เข้าไปกอดเอว
หวัง เจียงซิง
//ค่อยๆหลับตา
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
อือ~//ค่อยๆลืมตา
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//ลุกขึ้นนั่ง
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(กลิ่นอะไร?อาหารหรอปกติไม่มีนิ..)//ลุกออกจากเตียง
หวัง เจียงซิง
ตื่นแล้วหรอครับศิษย์พี่!//ยิ้มสดใส+ถือสำรับอาหาร
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(อะไรของคนคนนี้กัน?เมื่อวานนี้ไม่ได้เป็นแบบนี้นี่นา?)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจ้าทำอันใด?
หวัง เจียงซิง
คือข้าทำอาหารให้ศิษย์พี่นะขอรับ//เหงื่อตก
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
วางไว้อยู่ตรงนั้นแหละ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//เดินไปนั่ง
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//มอง
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ทักษะพิเศษหรอ?เหมือนจะเคยอ่านมาอยู่บ้างว่าทำอาหารเก่ง)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจ้าไม่กินด้วยหรือ?อย่างไรเจ้าก็เป็นคนทำ//พูดหน้านิ่งๆ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//จ้อง
หวัง เจียงซิง
ขอรับ..//ยิ้มแห้งๆ+เดินมานั่งฝั่งตรงข้าม
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//หยิบซาลาเปาขึ้นมากิน
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(อร่อย!)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//เก็บสีหน้า
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
รสชาติดี
หวัง เจียงซิง
ขอบคุณขอรับ!//ตาเป็นประกาย
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ซาลาเปานี้อร่อยถ้าได้กินแบบนี้ทุกวันก็คงดี เขาทำขนมหวานเป็นไหมนะ?)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//หยิบกิน
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(ว่าแต่ข้าไม่ได้กินขนมหวานมานานแล้วคิดถึงรสชาติหวานๆจริงๆ)
หวัง เจียงซิง
(อึก!)//เอามือปิดปากตัวเอง
หวัง เจียงซิง
(ศิษย์พี่!ศิษย์พี่น่ารักเกินไปแล้ว!!!)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เอ้าไอ่อินหออ?[เจ้าไม่กินหรอ?]//เสียงอู้อี้
หวัง เจียงซิง
ข้าจะกินเดี๋ยวนี้ล่ะขอรับ!//หยิบซาลาเปาลูกหนึ่งขึ้นมากิน
หนึ่งถ้วยชา ต่อมา(10-15 นาที)
หวัง เจียงซิง
//เก็บสำรับ+กำลังจะเดินเอาไปเก็บ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เดี๋ยวก่อน//น้ำเสียงนิ่งๆ
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
ข้างเรือนข้ายังว่างวันนี้เจ้าเก็บของที่จำเป็นของเจ้าย้ายไปอยู่ที่นั่น
หวัง เจียงซิง
ขอบพระคุณขอรับศิษย์พี่!//ดีใจ
หวัง เจียงซิง
(ข้าได้อยู่ใกล้ๆศิษย์พี่แล้ว!ศิษย์พี่อยู่ใกล้ข้า ข้าได้อยู่ใกล้ศิษย์พี่..)//แอบยิ้มเล็กน้อย
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
เจ้าไปเถอะ
หวัง เจียงซิง
ขอรับ!//เดินออกไป
หมิงซาน(ศิษย์ผู้ดูแล)
//เดินสวน
ทั้งสองหยุดชะงักแล้วสบตากัน
หมิงซาน(ศิษย์ผู้ดูแล)
(ไอ้โสโครกนี่มันเป็นใครกันทำไมถึงกล้าเข้ามาในห้องศิษย์พี่นอกจากข้า!)
หวัง เจียงซิง
(สตรีน่าเกลียดนี่มาจากไหนกันกำลังจะเข้าไปหาศิษย์พี่นั่นหรอฆ่าทิ้งดีไหม?)
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
//มองสถานการณ์ตรงหน้า
ไป๋ เซียนถง(ศิษย์เอก)
(นางเอกกับพระเอกสบตากัน?ตกหลุมรักกัน)//เท้าคางมอง
แอดคนดี
พอดีไปเจอเรื่องหนึ่งเข้าที่ปกเหมือนกันแถมเขายังเปิดเรื่องก่อน
แอดคนดี
เลยต้องเปลี่ยนนะเอาจริงเสียดายมากปกแรกเราชอบมากมันดูเท่ดีแต่ก็ต้องเปลี่ยนนะ
Comments