ตอนที่ 5 — การยืนยันคำสั่ง

...‼️ไม่ควรลอกเรียนแบบหรือนำไปใช่ในชีวิตประจำวัน‼️...

เจม เดินตาม ทาโกะ มาถึงห้องที่มืดและเงียบสงัดมากขึ้น, รู้สึกถึงบรรยากาศที่แปลกประหลาดและอึดอัดจนแทบจะหายใจไม่ออก ทุกอย่างรอบตัวเขาดูเหมือนจะถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิด ซึ่ง ทาโกะ ดูเหมือนจะคุ้นเคยกับสถานที่นี้ดีจนไม่แสดงท่าทีตกใจแม้แต่น้อย

แล้ว ทาโกะ ก็หยุดที่หน้าประตูห้องใหญ่ที่ดูเหมือนจะเป็นห้องบังดาลอะไรบางอย่าง เขาหยุดกะทันหัน, ร่างกายตั้งตรงและท่าทางที่เย็นชาเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง เขาก้มตัวลงต่ำและทำความเคารพในท่าทางที่แข็งกร้าวและพิถีพิถัน

เจม มองภาพนั้นด้วยความงุนงง, ไม่เข้าใจว่าทำไม ทาโกะ ถึงต้องยอมทำแบบนั้นกับคนที่ดูเหมือนจะเป็น ตัวร้าย ที่เขายังไม่รู้จัก “ทาโกะ... นายกำลังทำอะไร?”

ทาโกะ ยังคงยืนเงียบและก้มศีรษะให้กับคนที่อยู่ข้างในห้อง เขาไม่ได้หันมามอง เจม เลยแม้แต่น้อย แล้วเสียงทุ้มของคนในห้องดังขึ้นมา

“คำสั่งของเจ้าเสร็จสิ้นแล้วหรือ?” เสียงนั้นเย็นชาและแฝงไปด้วยความมีอำนาจ

ทาโกะ ยังคงไม่ยอมเงยหน้าขึ้น เขาตอบด้วยเสียงที่หนักแน่นและเป็นทางการ “เสร็จสิ้นแล้ว, ทุกอย่างตามที่ท่านต้องการ” เสียงของเขาเรียบเฉย แต่ทุกคำพูดเต็มไปด้วยความเคารพ

เจม ยืนอยู่ข้างๆ โดยไม่รู้สึกตัวเลยว่าเขากำลังยืนอยู่ท่ามกลางความลับที่ ทาโกะ ซ่อนเอาไว้ เขาไม่เข้าใจว่าทำไม ทาโกะ ถึงทำตัวเหมือนเป็นเครื่องมือให้กับคนอื่น หรือทำไมเขาถึงยอมรับคำสั่งเหล่านี้อย่างง่ายดาย

“ดีมาก” เสียงของ ตัวร้าย ในห้องตอบกลับมาอย่างน่าพอใจ ก่อนที่ประตูจะเปิดออกเล็กน้อย, เผยให้เห็นเงาของบุคคลในห้องที่ยังไม่เห็นหน้า

เจม ขมวดคิ้วและก้าวเข้าไปใกล้ แต่ ทาโกะ ก็รีบหันมาห้ามด้วยสายตาเย็นชา "อย่าเข้ามาใกล้" เขากระซิบเบาๆ ห้าม เจม จากการเข้าไปในห้องที่เขาไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่

ในขณะเดียวกัน, ทาโกะ ก็ยืนตรงและรอคำสั่งจาก ตัวร้าย โดยไม่พูดอะไรเพิ่มเติม ท่าทางของเขายังคงเหมือนเดิม, เย็นชาและไร้ความรู้สึก

ตัวร้าย ในห้องจ้องมองไปที่ ทาโกะ และ เจม ด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตร “เจ้ามาคนเดียวหรือ? หรือมีอีกคนที่ต้องการให้เราเล่นด้วย?” เสียงของเขานั้นมีลักษณะคุกคาม แต่ก็มีความสนุกสนานแฝงอยู่

เจม รู้สึกถึงอันตรายที่แผ่ซ่านออกมาจาก ตัวร้าย ในห้องนี้ เขาตัดสินใจไม่เข้าไปใกล้ แต่ก็ยังไม่สามารถหยุดถาม ทาโกะ ได้

“ทาโกะ... ทำไมถึงยอมทำแบบนี้? ทำไมไม่ออกไปจากที่นี่? นายไม่ควรทำตัวเป็นเครื่องมือของพวกเขา” เจม ถามด้วยความห่วงใย

ทาโกะ หันมามองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความเจ็บปวด “ไม่ใช่ทุกคนที่มีทางเลือก... พวกเราทำตามคำสั่งเท่านั้น” เขาหยุดแล้วก้มศีรษะอีกครั้ง “ฉันไม่สามารถออกไปได้... ฉันต้องอยู่ที่นี่”

เจม มองไปที่ ทาโกะ ด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ เขารู้ว่า ทาโกะ ถูกบังคับให้เป็นอย่างนี้ แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้ในการช่วยเขา

ในขณะนั้น ตัวร้าย ในห้องเริ่มยืนขึ้นจากที่นั่งและเดินออกมาจากเงามืด เปิดเผยตัวเองเป็นชายสูงวัยในชุดทหารที่ดูแข็งแกร่งและมีอำนาจ สายตาของเขาจ้องไปที่ เจม อย่างสงสัย “เจ้านี่... ใคร?”

เจม รู้สึกถึงแรงกดดันที่กำลังก่อตัวขึ้น แต่เขาก็ตัดสินใจไม่ถอยกลับไป “ฉันจะไม่ยอมให้เขาถูกใช้เป็นเครื่องมือสังหารอีกต่อไป” เขากล่าวออกมาอย่างมั่นคง

ทาโกะ หันไปมอง เจม ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด “อย่าทำตัวเป็นวีรบุรุษ... นายจะทำให้ทุกอย่างแย่ลงไปกว่าเดิม”

...🥀อาจจะมีเรื่องที่ขาดไปก็ขอโทษด้วยค้าบบ🥀...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***