...‼️ไม่ควรลอกเรียนแบบหรือนำไปใช่ในชีวิตประจำวัน‼️...
...หลังจากการต่อสู้ที่ตึงเครียด, ทั้งสองยืนห่างกันในความเงียบ สายตาของ เจม จับจ้องไปที่ ทาโกะ อย่างระมัดระวัง เขาสังเกตเห็นว่าท่าทางของ ทาโกะ ไม่ใช่ท่าทางของคนที่ต้องการทำร้ายหรือทำลายใคร มันเหมือนกับว่าเขาไม่สามารถควบคุมสิ่งที่กำลังทำอยู่...
...เจม ถอนหายใจและค่อยๆ วางอาวุธลง "ทำไมต้องทำแบบนี้? ถ้านายเป็นคนแบบนี้ ทำไมไม่หาทางหยุด?" เขาถามเสียงเบา, เริ่มสงสัยว่ามีอะไรมากกว่าที่เขาคิด...
...ทาโกะ มอง เจม ด้วยสายตาที่ไม่สามารถบอกอารมณ์ได้ เขาก้าวถอยหลังไปเล็กน้อย "หยุด?" เสียงเขาดูเหมือนจะเจ็บปวด "นายไม่เข้าใจหรอก... ไม่มีใครเคยให้โอกาสฉันทำอะไรเลย"...
...เจม ขมวดคิ้ว "แล้วใครเป็นคนบังคับให้นายทำแบบนี้? ถ้านายยังมีสติเหมือนตอนนี้ ทำไมไม่พยายามหาทางหลบหนี?"...
...ทาโกะ หยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง, ก่อนจะตอบกลับอย่างแหบแห้ง "ไม่ได้หรอก... ฉันไม่สามารถหลบหนีจากสิ่งที่ถูกมอบหมายให้ทำได้" เขากล่าวเสียงเบา, แต่ในคำพูดนั้นแฝงไปด้วยความเจ็บปวดและความหมดหวัง...
...เจม ค่อยๆ ก้าวไปข้างหน้า, มองเข้าไปในดวงตาของ ทาโกะ ที่เริ่มเปลี่ยนจากความเย็นชาเป็นความอ่อนล้าและเหนื่อยหน่าย เขารู้สึกว่าเขากำลังเห็นบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในตัวของ ทาโกะ ซึ่งไม่ใช่แค่เครื่องมือสังหาร...
..."แล้วนายถูกบังคับให้ทำทั้งหมดนี้จริงๆ?" เจม ถาม, ในขณะที่ความสงสารเริ่มซึมซาบเข้ามาในใจ...
ทาโกะ หลับตาลงและถอนหายใจยาว "ใช่... ฉันถูกกักขังตั้งแต่เด็ก ถูกบังคับให้ทำงานสกปรกให้กับพวกเขา มันไม่มีทางเลือก" เขาพูดเสียงสั่นเครือ "พวกเขาไม่ได้แค่ใช้ฉันเป็นเครื่องมือ พวกเขายังทำลายทุกสิ่งที่ฉันเคยเชื่อ"
...เจม มองไปที่เขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเห็นใจ เขาไม่สามารถเพิกเฉยต่อความเจ็บปวดที่แฝงอยู่ในคำพูดของ ทาโกะ ได้ "ถ้าอย่างนั้น... ทำไมไม่หนี? มีคนที่สามารถช่วยนายได้อยู่ไหม?"...
...ทาโกะ ยิ้มเย็นๆ ก่อนจะตอบกลับ "ไม่ได้... ถ้านายรู้จักที่ที่ฉันอยู่... นายคงเข้าใจเองว่าทำไมมันถึงไม่ง่ายอย่างนั้น"...
...ความเงียบครอบงำทั้งห้องไปชั่วขณะ ก่อนที่ เจม จะพูดต่อ "ฉันจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้เป็นแบบนี้ต่อไป ถ้านายยอมให้ฉันช่วย... เราจะหาทางออกด้วยกัน"...
...ทาโกะ มองไปที่เขาด้วยสายตาที่มีความสงสัยและความลังเล แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา...
...เจม รู้สึกถึงความมุ่งมั่นในตัวเองที่ค่อยๆ เกิดขึ้น "มันไม่ง่ายหรอก... แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้ใครต้องอยู่ในเงื้อมมือของพวกนั้น"...
...ทาโกะ หันไปมองที่ เจม อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน เขาเห็นความจริงใจและความมุ่งมั่นในแววตาของ เจม แต่เขายังรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดาย...
..."นายคิดว่าแค่คำพูดจะช่วยอะไรได้เหรอ?" ทาโกะ พูดขึ้นเสียงเบา "นายจะทำอะไรได้จากการเป็นแค่ตำรวจ?"...
...เจม ยิ้มขึ้นมาบางๆ "บางครั้งคำพูดก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง... และฉันก็ไม่ได้แค่เป็นตำรวจ ฉันจะพานายออกไปจากที่นี่"...
...ท่าทางของ ทาโกะ เริ่มผ่อนคลายลงเล็กน้อย, แม้ว่าจะยังไม่ยอมเชื่อทั้งหมด แต่เขาก็เริ่มเปิดใจให้กับ เจม และเริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในตัวเอง...
...🥀อาจจะมีเรื่องที่ขาดไปก็ขอโทษด้วยค้าบบ🥀...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 25
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments