...‼️ไม่ควรลอกเรียนแบบหรือนำไปใช่ในชีวิตประจำวัน‼️...
...หลังจากที่ ทาโกะ หันหลังเดินออกไป, เจม ยืนนิ่งอยู่ในที่เดิม คำพูดของ ทาโกะ ยังคงดังก้องในหัวของเขา “มันไม่ง่ายอย่างที่นายคิด... อย่าเข้ามาใกล้ถ้านายไม่พร้อมจะรับผลลัพธ์”...
...เจม รู้สึกถึงความหนักใจที่กำลังเริ่มก่อตัวในอก เขารู้ดีว่า ทาโกะ กำลังพยายามกันเขาออกห่าง แต่เขาก็ไม่ยอมที่จะถอยไปง่ายๆ...
...เขากำหมัดแน่นและหายใจลึก ก่อนที่จะตัดสินใจเดินตาม ทาโกะ ไป แม้ว่า ทาโกะ จะพูดอย่างนั้น, เจม ก็ยังไม่ยอมแพ้ เขารู้ว่า ทาโกะ คือนักฆ่าที่ถูกบังคับและไม่เคยได้โอกาสในการเลือกทางเดินของตัวเอง เขาจะไม่ปล่อยให้เขาต้องจมอยู่ในหลุมลึกนั้น...
...ทาโกะ เดินไปอย่างเงียบๆ ผ่านถนนที่ไม่มีผู้คน, สภาพแวดล้อมในยามค่ำคืนอ้างว้างและน่ากลัว, แต่เขาไม่ได้หยุดหรือหันกลับมามองแม้แต่น้อย ท่าทางของเขาดูเย็นชาและแข็งกร้าว แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่ไม่สามารถแสดงออกมาได้...
...เจม ตามติดไปเงียบๆ จากด้านหลัง, ไม่ทิ้งระยะห่าง แม้ว่าเขาจะรู้ดีว่า ทาโกะ คงไม่เปิดใจให้เขา แต่เขาก็ต้องการจะเข้าใจ เห็นถึงความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ในนั้น...
...เมื่อ ทาโกะ เดินไปถึงที่ที่เขาต้องการ, เขาหยุดที่หน้าประตูเหล็กที่ดูเก่าคร่ำคร่า มีรอยขีดข่วนและรอยสนิมมากมาย เจม ยืนห่างๆ และจับจ้องไปที่ประตูนั้น เขารู้สึกว่ามันเป็นเหมือนทางเข้าไปสู่สิ่งที่มืดมนและเต็มไปด้วยความลับ...
...ทาโกะ ยืนนิ่งอยู่ที่ประตู ก่อนจะหันไปมอง เจม ครั้งหนึ่งด้วยสายตาที่เย็นชา “นายยังอยากตามมาอีกหรือ?” เสียงของเขานิ่งสนิท, ไม่มีอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น...
...เจม ไม่ตอบ เขามองเข้าไปในดวงตาของ ทาโกะ และรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ แต่เขาก็ยังไม่สามารถรู้ได้ว่าอะไรทำให้ ทาโกะ เป็นแบบนี้...
...ทาโกะ หยุดนิ่งสักพัก ก่อนจะเปิดประตูและเดินเข้าไปในที่มืดสนิท “นี่คือที่ที่ฉันไม่อยากให้ใครมาที่นี่... เพราะที่นี่ไม่ใช่ที่ที่ใครควรจะอยู่” เขาพูดออกมาด้วยเสียงที่เย็นชา แต่แฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะบอก...
...เจม หันไปมองที่ประตูแล้วตัดสินใจเดินตามเข้าไป เขารู้ว่ามันอันตราย แต่เขาไม่สามารถปล่อยให้ ทาโกะ ต้องอยู่ในที่มืดนั้นเพียงลำพัง เขาต้องการให้เขาได้เห็นแสงสว่าง, ให้เขารู้ว่าเขามีทางเลือก...
...เมื่อ เจม ก้าวเข้าไปในพื้นที่มืด, บรรยากาศรอบๆ เริ่มรู้สึกแปลกไป ทุกอย่างเงียบสงัดจนเกินไป และเสียงลมหายใจของทั้งสองคนดังก้องอยู่ในห้อง...
...ทาโกะ หันมามอง เจม อีกครั้ง, สีหน้าเย็นชาและไร้อารมณ์ “นายยังไม่รู้หรอกว่าที่นี่คืออะไร... บางครั้งมันก็ควรจะปล่อยทุกอย่างให้มันเป็นไปตามทางที่มันจะเป็น”...
...เจม ไม่พูดอะไร เขารู้ดีว่า ทาโกะ กำลังพูดถึงบางสิ่งที่ลึกซึ้งและเจ็บปวดในตัวเขา แต่เขาก็ไม่สามารถปล่อยให้เรื่องนี้จบลงแค่นี้...
...เจม ก้าวเข้าไปใกล้และจับแขนของ ทาโกะ เบาๆ “นายไม่ต้องเก็บทุกอย่างไว้คนเดียว... ฉันจะไม่ทิ้งนายไว้ที่นี่”...
...ทาโกะ สะบัดมือออกและหันไปมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชาและไม่ยอมรับ “ฉันบอกแล้วไงว่าไม่มีใครที่จะช่วยฉันได้... นายก็แค่หลงทางในสิ่งที่ไม่ควรรู้” เขากล่าว ก่อนจะเดินไปข้างหน้า...
...เจม ยังคงตามไป แม้ว่า ทาโกะ จะไม่เปิดใจ เขาก็จะไม่ยอมแพ้ แต่เขารู้ว่าเขากำลังเผชิญกับการทดสอบที่ยากเย็นที่สุดในชีวิต...
🥀อาจจะมีเรื่องที่ขาดไปก็ขอโทษด้วยค้าบบ🥀
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 25
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments