จุดเริ่มต้น 2
โคโค่'แม่'
//วางถ้วยลงบนโต๊ะ
โคโค่'แม่'
วันนี้อาหารน่ากินเป็นพิเศษเลยแฮะ
โคโค่'แม่'
ฝีมือเรานี่มันช่างคมในฝักจริงๆทำอะไรก็ดีเลิศประเสริฐศรีไปหมด!
โคโค่ทำท่าทางไปไม่ถึงนาทีก็เพิ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้ปลุกลูก
โคโค่'แม่'
ตายแล้ว! ลืมปลุกลูกเลย!
ว่าแล้วโคโค่ก็เดินตรงไปเลี้ยวซ้ายเพื่อไปยังจุดหมายปลายทาง
เสียงประตูห้องสไปรท์ค่อยๆเปิดเผยให้เห็นร่างของสไปรท์ที่กำลังนอนหลับอย่างสบายใจเฉิ่ม
แม่โคโค่เดินเข้าห้องลูกสาว ก่อนค่อยเปล่งน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนเทพีแห่งความรัก
โคโค่'แม่'
สไปรท์ซัง~ ตื่นได้แล้วนะลูก~ วันนี้เปิดเทอมวันแรกน้า~
แต่สิ่งที่เธอได้รับคือ...
ใช่ความเงียบเท่านั้นที่เธอได้รับจากลูกสาว
แม่โคโค่ยังใจเย็น หัวเราะเบาๆ และเอานิ้วจิ้มแก้มนุ่มๆของลูกสาว
โคโค่'แม่'
สไปรท์ซัง~ ถ้าไม่ตื่น เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ~
เท่านั้นแหละโคโค่เหมือนได้ยินเส้นเอ็นขาดไปทีละนิด
โคโค่'แม่'
สไปร๊ย์ต์ตตตตต!! เปิดเทอมแล้วเฟ้ยยย!!! ถ้ายังไม่ลุก เดี๋ยวแม่จะฟาดกะโหลกเข้าให้!!
โคโค่ยิ้มละมุนกลับมาทันที
โคโค่'แม่'
แหม~ ตื่นแล้วหรอจ๊ะ
โคโค่'แม่'
งั้นก็ลุกขึ้นไปเตรียมตัวนะจ๊ะ
แม่หันหลังให้สไปรท์แล้วเดินออกไปจากห้องแต่ก็หยุดชะงักกลางคัน
โคโค่'แม่'
อย่าลืมไปปลุกน้องด้วยล่ะ//หันไปมองสไปรท์
สไปรท์
น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อน่า เบื่อน่าเบื่อน่า เบื่อน่า เบื่อน่า เบื่อน่า เบื่อน่า เบื่อ น่าเบื่อ...
สไปรท์
น่าเบื่อโว้ยยยยยยยย!!?
สไปรท์
ยังนอนไม่เพียงพอเลยนะเฮ้ยยยยย!?
สไปรท์
จะกลายเป็นตากุ้งยิงบ่นี่
สไปรท์
รู้งี้น่าจะแกล้งป่วย
ว่าแล้วก็นำร่างไร้วิญญาณของตัวเองไปห้องน้ำ
สไปรท์
จ๊ะทิงจา จ๊ะทิงจา 🎶
สไปรท์
จ๊ะทิงจา จ๊ะทิงจา 🎶
สไปรท์
จ๊ะทิงจา น้องยาหยี 🎶
สไปรท์
กับรถตุ๊กตุ๊กเครื่องเย็นๆ 🎶
สไปรท์
จะไปไหนมาไหนก็ยังไห- 🎶
สไปรท์
เอิ่ม...ไม่มีอะไรครั-ค่ะ!
สไปรท์ยิ้มให้ตัวเองในกระจก
สไปรท์
ไม่เคยรู้ตัวเลยนะเนี่ยว่าตัวเองจะสวยเจิดจรัสขนาดนี้🤭
สไปรท์
ได้เวลาไปปลุกน้องละ~
สไปรท์หันหลังให้กระจกแล้วเดินไปที่ประตูเพื่อเปิดประตูไปหาแบงค์
สไปรท์
ไอ้แบงค์ตื่นนนนนได้แล้-
บนโต๊ะอาหารที่เต็มไปด้วยอาหารญี่ปุ่นหลากชนิด ทั้งข้าวสวย ซุปมิโซะ ปลาหลากหลายอย่าง เทมปุระ ผักดอง และอีกหลายรายการที่วางเรียงรายอยู่ ทั้งสามคนต่างก็เริ่มมื้ออาหารของตนเอง
คนแรกเลือกคีบปลาเนื้อขาวนุ่มลิ้น จิ้มซีอิ๊วเล็กน้อย ก่อนจะส่งเข้าปากอย่างช้า ๆ แล้วตามด้วยการซดซุปมิโซะร้อน ๆ ที่มีเต้าหู้อ่อนนุ่ม
คนที่สองตักข้าวสวยร้อน ๆ คลุกเคล้ากับไข่ปลาเมนไทโกะสีส้มสดใส เคี้ยวแก้มตุ่ยอย่างเอร็ดอร่อย สลับกับการคีบผักดองรสเปรี้ยวอมหวานมาทาน
ส่วนคนสุดท้ายกำลังเพลิดเพลินกับเทมปุระกุ้งกรอบนอกนุ่มใน จิ้มน้ำจิ้มเทมปุระรสชาติกลมกล่อม พร้อมกับจิบชาเขียวร้อน ๆ เป็นระยะ
เสียงตะเกียบกระทบชามเบา ๆ เสียงซู้ดน้ำซุปแผ่ว ๆ และเสียงเคี้ยวอาหารเบา ๆ เป็นเสียงที่ดังคลอเคลียอยู่บนโต๊ะอาหาร ทุกคนต่างมุ่งมั่นกับอาหารตรงหน้า ลิ้มรสชาติอันเป็นเอกลักษณ์ของอาหารญี่ปุ่นแต่ละจานอย่างตั้งใจ แม้จะไม่มีบทสนทนามากนัก แต่บรรยากาศก็เต็มไปด้วยความอิ่มเอมและความสุขกับการได้ลิ้มลองอาหารอร่อยร่วมกัน
โคโค่'แม่'
นี้สไปรท์ซัง แบงค์ซัง
โคโค่'แม่'
ข้างในตู้เย็นมีไอติมด้วยนะจ๊ะส่วนขนมปังอยู่ตรงตะกร้านะจ๊ะ
ค่ะ! ×2 2 แฝดพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
แบงค์
อะ...อ้าวไหนไอติมอ่ะไม่เห็นมีเลย?
แบงค์
แม่ค่ะไม่เห็นมีไอติมข้างในตู้เย็นเลย
โคโค่'แม่'
ทำไมถึงจะไม่มีล่ะ?
แบงค์
ก็ในตู้เย็นไม่มีไอติมอ่ะแม่
โคโค่'แม่'
เดี๋ยวแม่คิดแป๊บ
โคโค่ที่กำลังคิดอยู่ว่าไอติมหายไปไหนก็เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองกินไปแล้ว
โคโค่'แม่'
//หันไปหาแบงค์ช้าๆ
โคโค่'แม่'
มะ...แม่น่ะกินไอติมของลูกไปแล้วนะ
แบงค์
ม...มะ...ไม่นะไอติมของหนูนนนน!!
แบงค์
เอ้าสักหมัดไหมไอ้นี่!
โคโค่'แม่'
ขนมปังแม่ก็กินของหนูไปแล้วจ๊ะ😅
สไปรท์
ป่านนี้เขาไม่เข้าแถวกันแล้วหรอ?
แบงค์
อาจจะแบบว่าเรียนช้าอะไรป่านนี้ป่ะ
ระหว่างที่ 2แฝดกำลังเดินไปรรอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงผู้หญิงขึ้นมา
สึนะ
(ดาวเด่นของโรงเรียน ซาซางาวะ เคียวโกะจัง)
สึนะคิดอยู่ในใจก่อนที่จะเงยหน้าแล้วเห็นผู้หญิงแปลกหน้าเดินมาหา
ฮารุ
เด็กนี่เป็นน้องชายหรอ?
สึนะ
เอิ่ม...ป...เปล่า ม...ไม่ใช่นะ
เคียวโกะ
หนูจ๊ะ ทำไมต้องใส่สูทด้วยล่ะ?
เคียวโกะชื่นชมในความเท่ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้น
เคียวโกะ
งั้นไปก่อนนะ เดี๋ยวสาย
เคียวโกะ
หนูน้อย//ทำท่าบ๊ายบาย
รีบอร์น
บ๊ายบาย//ทำท่าบ๊ายบาย
ฮารุ
ฉันก็จะสายอยู่แล้ว ไว้เจอกันนะ//ทำท่าบ๊ายบาย
หญิงสาวทั้งสองได้เดินแยกกันไปคนละทางดูเหมือนว่าผู้หญิงมัดรวบจะไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกับผู้หญิงผมสั้นจึงไปคนละทางเหลือเพียงแค่เด็กทารกกับสึนะ
แบงค์
อะ...อ้าวพรี่ไปไห-//ชะงัก
สไปรท์
หืม~\\มองหน้ารีบอร์น
สึนะ
(มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย?)
แบงค์
"ถ้าพูดออกมาล่ะก็ตบหัวกระโหลกแน่"
สไปรท์
โอ๊ะ ใกล้สายแล้วนี่
แบงค์
(โอ๊ยน้อไอหนักกว่าเดิมอีกกก!!)
แบงค์
ด...ดูเหมือนจะ อุ๊บ!🤢
สไปรท์
เฮ้ยๆ! อย่ามาอ้วกแถวนี้นะ!!!
เสียงของ2แฝดได้หายวับไปกับตา
สึนะ
(ดูเหมือนจะไม่เคยเห็นหน้าเลยแฮ🤔)
สไปรท์
ในที่สุดก็มาถึงสักที!
แบงค์
ขะ...ขอเวลานอกแป๊- อุ๊บ!🤢
สไปรท์
ไอ้คำว่าเวลานอกอ่ะมึงจะไปอ้วกใช่ไหม?
สไปรท์
เห็นหน้าเอ็งแล้วสงสารจริงๆ
สไปรท์
อย่ามาอ้วกใส่กูอีเหี้ย!!
ดูเหมือนว่า 2 แฝดจะพลาดช็อตน่าสนใจ
ภายในห้องเรียนที่เริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากเสียงสัญญาณเข้าเรียนดังไปแล้ว เสียงพูดคุยกระจัดกระจายดังคลอเคลียไปทั่วห้อง นักเรียนกลุ่มเล็ก ๆ จับกลุ่มคุยกันอย่างออกรส บางคนก็หัวเราะคิกคักกับเรื่องตลกที่เพื่อนเล่า บางคนก็แลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับหัวข้อที่น่าสนใจ
เสียงกระซิบกระซาบดังมาจากหลายทิศทาง บางคู่กำลังนินทาเรื่องราวล่าสุดของคนในโรงเรียน บางคู่ก็ปรึกษาหารือกันเรื่องการบ้านที่ยังทำไม่เสร็จ เสียงพลิกหน้ากระดาษดังแว่วมาบ้างเป็นครั้งคราวจากคนที่เริ่มทบทวนบทเรียน
ถึงแม้บรรยากาศจะดูวุ่นวาย แต่ก็ไม่ได้ถึงกับอึกทึกครึกโครม ยังคงมีเสียงพูดคุยในระดับที่พอจะฟังรู้เรื่องหากตั้งใจฟัง บางครั้งก็มีเสียงเก้าอี้ลากกับพื้น หรือเสียงเปิดปิดลิ้นชักดังแทรกเข้ามาเป็นระยะ
ครูที่ยังมาไม่ถึงปล่อยให้ห้องเรียนเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยของนักเรียนตามธรรมชาติ เป็นภาพที่คุ้นเคยของเช้าวันใหม่ในโรงเรียนมัธยมต้น ที่ซึ่งความสดใสและความอยากรู้อยากเห็นของวัยรุ่นกำลังเบ่งบาน
ตปก:นักเรียนผช
"นี่ๆ เธอรู้เรื่องนั้นรึเปล่า?"
เสียงกระซิบกระซาบดังมาจากตรงกลางห้อง
ตปก:นักเรียนผญ
"เรื่องอะไรเหรอ?"//โน้มตัวเข้ามาใกล้ หูผึ่ง
ตปก:นักเรียนผช
"ก็เรื่องสึนะไงล่ะ...เห็นว่าไปสารภาพรักเคียวโกะจังมาด้วยนะ!"
ตปก:นักเรียนผญ
"จริงดิ!? ไม่น่าเชื่อเลยนะ หมอนั่นน่ะเหรอกล้าทำเรื่องแบบนั้นด้วย?"
ตปก:นักเรียนผช
"ใช่ๆ ยัง ยังไม่หมด เจ้าห่วยนั่นไปสารภาพตอนที่กัปตันเคนโด้กำลังจีบเคียวโกะจังด้วยละ!"
ตปก:นักเรียนผญ
"ถ้าจำไม่ผิดไอ้ห่วยนั่นโดนกัปตันเคนโดต่อยหน้าจนล้มแล้วฮิบาริมา น่าสงสารจัง"
ตปก:นักเรียนผช
"สมน้ำหน้าหน่อยๆ ก็ดีไม่ใช่เหรอ? ใครๆก็รู้ว่าไอ้ห่วยนั่นน่ะ..."
เสียงหนึ่งดังขึ้น ไม่ดังมากนัก แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้บรรยากาศที่กำลังครึกครื้นค่อย ๆ จางหายไป ราวกับมีใครกดปุ่มปิดเสียง
เสียงพูดคุยที่เคยกระจัดกระจายเริ่มเบาลงทีละน้อย นักเรียนที่จับกลุ่มคุยกันรีบแยกย้ายกลับไปยังโต๊ะของตนเอง บางคนที่กำลังหัวเราะคิกคักเมื่อครู่ก็รีบหุบยิ้ม เก็บเรื่องสนุกสนานไว้คุยกันต่อในภายหลัง
สายตาหลายคู่หันไปยังประตูห้องอย่างพร้อมเพรียงกัน ทุกคนต่างนั่งตัวตรงขึ้นเล็กน้อย จัดหนังสือและอุปกรณ์บนโต๊ะให้เข้าที่เข้าทาง
ความเงียบเริ่มปกคลุมห้องเรียนอย่างรวดเร็วเหลือเพียงแค่เสียงพลิกหน้ากระดาษแผ่ว ๆ ของนักเรียนบางคนที่ทำทีเป็นอ่านหนังสือ
ประตูห้องเรียนเลื่อนเปิดออก พร้อมกับการปรากฏตัวของคุณครูประจำชั้นที่เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มบาง ๆ
ตปก:อาจารย์
เอาล่ะทุกคนเงียบก่อนนะ วันนี้เรามีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาเรียนกับเราถึงสองคน
สิ้นเสียงคุณครู เหล่านักเรียนในห้องก็ส่งเสียงฮือฮากันเบา ๆ ดวงตาหลายคู่เป็นประกายด้วยความตื่นเต้น เริ่มมีการกระซิบกระซาบกันอย่างรวดเร็ว
ตปก:นักเรียนผญ
"จริงเหรอเนี่ย?"
ตปก:นักเรียนผช
"สองคนเลย?"
ตปก:นักเรียนผญ
"ผู้หญิงหรือผู้ชายกันนะ?"
ตปก:นักเรียนผช
"ถ้าเป็นผู้หญิงล่ะก็ต้องน่ารักแน่ๆ!"
ตปก:นักเรียนผญ
"ไม่หรอกๆ คงจะเป็นผู้ชายหล่อซะมากกว่า"
ตปก:นักเรียนผญ
"ถ้าเป็นผู้ชายหล่อๆเนี่ย คงต้องหล่อแบบรุ่นพี่ฮิบาริหรือไม่ก็ยามาโมโตะแค่คิดก็อยากจะกรี๊ดร้องแล้วอ่ะ"
ตปก:นักเรียนผช
"ไอ้นี่เล่นของสูงว่ะแม่งเล่นรุ่นพี่กรรมการคุมกฏเลยว่ะ"
ตปก:อาจารย์
เอ้าๆ เงียบก่อนๆ เดี๋ยวก็ได้รู้จักกันทุกคนนั่นแหละ
เมื่อเสียงจอแจเริ่มซาลง คุณครูก็หันไปยังประตูอีกครั้ง พร้อมกับเรียกชื่อนักเรียนใหม่ทั้งสอง
และแล้วร่างสองร่างก็ก้าวเข้ามาในห้องเรียน
ตปก:นักเรียนผญ
(โธ่ นึกว่าผู้ชายซะอีกที่ไหนได้ผู้หญิงหรอเนี่ย)
ตปก:นักเรียนผช
(ว้าว ฝาแฝดซะด้วย☺️)
ถึงแม้น้ำเสียงผญบางคนจะผิดหวังแต่ก็มีส่วนใหญ่ที่รู้สึกดีใจที่ได้ผู้หญิงเข้ามาส่วนผชไม่ต้องพูดถึงหรอกเนอะ
ตปก:อาจารย์
เอาล่ะพวกเธอแนะนำตัวกันได้เลย
แบงค์ก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ
แบงค์
ฟึด...ฟือ...//สูดลมหายใจเข้าและออก
สไปรท์
(อย่าทำอะไรแปลกๆนะไอ้แบงค์)
สไปรท์
(กูไม่อยากเป็นจุดเด่-)
แบงค์
สวัสดีค่ะชื่อแบงค์นะค่ะ!
ตปก:นักเรียนผช
"ชื่อแบงค์หรอเนี่ย?"
ตปก:นักเรียนผญ
"ชื่อแปลกจังแฮะ"
ตปก:นักเรียนผช
"แต่น่ารักให้อภัย☺️🤭"
ตปก:นักเรียนผญ
(ตะ?...ตั๊กแตน?)
แบงค์
แต่ไม่แนะนำให้ตกหลุมรักนะคะ😘
ตปก:นักเรียนผช
(กะ...กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!)
ตปก:นักเรียนผช
(ไม่ทันแล้วครับตกหลุมรักไปแล้ววววว😭🤧)
ตปก:นักเรียนผช
(ชอบครับ ชอบคุณแบงค์ครับ☺️🤭)
ตปก:นักเรียนผช
(ชอบไม่ไหว😭)
ตปก:นักเรียนผญ
(ไอ้บ้านี่เป็นไร?)
ในขณะที่ผชกำลังกรี๊ดอยู่ในใจอยู่นั้นผญในห้องก็ทำหน้าฉงน
ตปก:อาจารย์
งั้นคนต่อไป//มองสไปรท์
แบงค์ถอยหลังออกมาก่อนที่จะให้สไปรท์ก้าวไปข้างหน้า
ตปก:นักเรียนผช
"โห ผู้หญิงคนนี้แบบสไตล์คลูๆว่ะ"//หันไปหาผญ
ตปก:นักเรียนผญ
"จริง คือแบบเหมือนพระเอกโชโจอ่ะ"
ตปก:นักเรียนผญ
"แต่ก็ดูน่าเอ็นดูในเวลาเดียวกันนะ"
ตปก:นักเรียนผช
"เฮ้ยๆ คาแรคเตอร์นี้มันพระเอกโชโจชัดๆ"
ตปก:นักเรียนผช
"แบบคลูๆเท่ๆในเวลาเดียวกันแต่ก็มีมุมน่าเอ็นดูวะ"
ตปก:อาจารย์
งั้นเธอไปนั่งตรงริมหน้าต่างนะ//ชี้สไปรท์
ตปก:อาจารย์
ส่วนเธอ//ชี้แบงค์
แบงค์
ค่ะ//หันไปมองอาจารย์
ตปก:อาจารย์
ไปนั่งตรงข้างฮะรุโตะ//ชี้ไปที่ฮะรุโตะ
ตปก:นักเรียนผช
(ม...ไม่จริงใช่ไหม!!)
ตปก:นักเรียนผช
(นี่เรากำลังฝันอยู่แน่ๆ)
ตปก:นักเรียนผช
(กะ...กรี๊ดดดดดดดดดด😱)
ตปก:นักเรียนผช
(ได้นั่งข้างสาวที่ชอบ🤭)
ตปก:นักเรียนผช
(นี่มันพรหมลิขิตชัดๆ)
ตปก:นักเรียนผช
(ฮุฮุฮุฮิฮิฮิฮิฮิ)
ตปก:นักเรียนผช
อะ...เอิ่มไง
แบงค์
นายชื่อฮารุโตะใช่ไหม//เอียงคอ
แบงค์
ยินดีที่รู้จักนะ//ส่งยิ้มไปให้ฮะรุโตะ
ตปก:นักเรียนผญ
(เป็นบ้าไปซะแล้ว)
ตปก:นักเรียนผช
(คุณรู้ไหมครับคุณแบงค์ว่าคุณน่ารักมากแค่ไหน)
ตปก:นักเรียนผช
(น่ารักจนผมต้องยอมตาย)
ตปก:นักเรียนผช
(ในที่สุดผมก็ตกหลุมรักคุณเข้าเต็มเป้า😌)
ตปก:นักเรียนผญ
(เห้อ~ ชีวิตเพื่อนผู้ชายในห้อง)
ตปก:อาจารย์
อ่ะคาบนี้ก็จบไปแล้วนะไม่มีการบ้าน
เสียงกระดิ่งดังยาวนาน ก้องกังวานไปทั่วทั้งอาคารเรียน เป็นสัญญาณสิ้นสุดคาบเรียนสุดท้ายของช่วงเช้า นักเรียนหลายคนถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เก็บหนังสือและสมุดลงกระเป๋าด้วยท่าทางกระตือรือร้น บ้างก็เริ่มลุกจากที่นั่งทันทีด้วยความดีใจ
บรรยากาศในห้องเริ่มคึกคักขึ้นอีกครั้ง เสียงพูดคุยดังขึ้นอย่างรวดเร็ว นักเรียนบางกลุ่มวางแผนจะไปกินอะไรที่โรงอาหาร บ้างก็ชวนเพื่อนไปซื้อขนมที่ร้านค้าสหกรณ์ บางคนก็เตรียมตัวจะไปนั่งพักผ่อนใต้ร่มไม้ในสนาม
เก้าอี้ถูกลากดังครืดคราด เสียงเปิดปิดกระเป๋าดังเป็นระยะ นักเรียนบางคนรีบเดินออกจากห้องด้วยรอยยิ้มสดใส ในขณะที่บางคนยังคงนั่งเก็บของอย่างช้า ๆ พลางพูดคุยกับเพื่อนไปด้วย
แสงแดดส่องลอดหน้าต่างเข้ามาในห้องที่เริ่มว่างเปล่าลงเรื่อย ๆ กลิ่นอาหารจากโรงอาหารเริ่มลอยมาแตะจมูก ชวนให้นักเรียนที่เหลืออยู่รีบเร่งเก็บของให้เสร็จ เพื่อที่จะได้ไปเติมพลังสำหรับช่วงบ่ายที่กำลังจะมาถึง เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยค่อย ๆ ดังห่างออกไป บ่งบอกว่าทุกคนกำลังมุ่งหน้าไปยังจุดหมายเดียวกัน นั่นก็คือ "พักเที่ยง" ที่รอคอย
สไปรท์
//เก็บหนังสือและสมุดลงกระเป๋า
แบงค์
//เก็บหนังสือและสมุดลงกระเป๋า
แบงค์
พรี่~//เดินมาหาสไปรท์
ตปก:นักเรียนผญ
นี่เธอน่ะชื่อสไปรท์กับแบงค์ใช่ไหม?
ตปก:นักเรียนผญ
ฉันโซะระนะยินดีที่ได้รู้จัก//ส่งยิ้มให้
ระหว่างที่2 แฝดกับผญ1 คนกำลังคุยกันอยู่นั้นผู้หญิงอีกคนนึงก็มา
ตปก:นักเรียนผญ
ฉันซากุระน่ะ!
ตปก:นักเรียนผญ
ซากุระ! ทำไมมาแบบไม่กล่าวกันเลยล่ะ
ระหว่างที่หญิงทั้ง 4 คนกำลังคุยเล่นกันอยู่นั้นคนอื่นๆก็ค่อยๆมารุม2 แฝดกัน
ตปก:นักเรียนผช
นี่ๆพวกเธอรู้รึยังไอ้ห่วยนั่นน่ะจะไปประลองแข่งกับกัปตันเคนโดด้วยนะ!
ตปก:นักเรียนผญ
ใช่ๆฉันได้ยินคนอื่นเขาคุยซุบซิบกันน่ะจะไปไหมล่ะพักเที่ยงอ่ะ
ตปก:นักเรียนผญ
อ้าวงั้นหรอ
ตปก:นักเรียนผช
เสียดายแย่เลยแฮ
Comments
yongobongo11:11
สู้ๆกับนิยายต่อไปนะคะ 🌺
2025-04-26
1