Serendipity Love–รักที่โชคชะตานำพา
ตื่นจากฝันร้าย
Tiger🐯
//ลืมตาขึ้นมองเพดานห้องเงียบสนิท
Tiger🐯
//หันไปมองนาฬิกาบนโต๊ะข้างเตียง ตัวเลขสีฟ้าเรืองรองบอกเวลา 03:27 น.
Tiger🐯
อีกแล้ว//พึมพำกับตัวเองเบาๆ
Tiger🐯
//ใช้มือลูบหน้าไล่ความรู้สึกหนักอึ้งในใจ
ใจ ฝันร้ายพวกนี้ไม่เคยหายไปไหน ยิ่งเขาอยู่คนเดียว มันยิ่งชัดเจน
Tiger🐯
//พลิกตัวนอนตะแคงมองออกไปนอกหน้าต่าง
แสงไฟจากถนนยังคงส่องลอดผ่านม่านเข้ามาจางๆ
Tiger🐯
//หลับตาลง พยายามสลัดความทรงจำที่ฝังลึกออกไปจากหัว
มะกอก
นายมันแปลก แค่พูดก็ไม่พูด
มะกอก
ไม่อยากคุยกับใครนักก็อยู่คนเดียวไปสิ
โอม
อ่อนแอจริงๆ แค่โดนแบบนี้ก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้ว
เสียงเหล่านั้นยังคงดังก้องอยู่ในหู เขารู้ว่ามันเป็นอดีตไปแล้ว แต่ความรู้สึกมันไม่เคยจางหาย
Tiger🐯
//หายใจเข้าออกลึกๆ พยายามสงบสติอารมณ์
Tiger🐯
พอเถอะ...มันจบไปแล้ว//พูดกับตัวเองในใจ
Tiger🐯
//ค่อยๆ ล้มตัวลงนอนอีกครั้ง
Tiger🐯
//ฝืนหลับตาลงแม้ว่าความรู้สึกอึดอัดยังไม่หายไป
แต่สุดท้ายแล้ว คืนนี้ก็ยังเป็นอีกคืนที่เขานอนไม่หลับสนิทอยู่ดี...
Tiger🐯
//หมดแรงจากการนอนหลับไม่สนิทเมื่อคืน
ฝันร้ายที่หลอกหลอนเขามาตลอดยังคงติดอยู่ในหัว
เมื่อคืนเป็นคืนที่ฝันถึงวันเก่าๆ สมัยที่เขายังเด็ก มันคือฝันที่เขาไม่เคยลืม—ความทรมานจากการถูกเพื่อนแกล้ง ทำร้าย จนกลายเป็นบาดแผลที่ฝังลึกในใจ
Tiger🐯
//ลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปที่หน้ากระจก
Tiger🐯
//หยุดมองตัวเองในกระจก
Tiger🐯
//มองเงาของตัวเองสะท้อนกลับมา
หลังจากนั้น ไทเกอร์เตรียมตัวไปมหาวิทยาลัยอย่างเงียบๆ เขาไม่ได้พูดคุยหรือทักทายกับใคร พยายามดึงตัวเองออกจากความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัว
Tiger🐯
//เดินผ่านฝูงนักศึกษาไปยังห้องเรียนของตัวเอง
Tiger🐯
//นั่งลงที่โต๊ะในมุมห้องที่มักจะนั่งคนเดียวและเริ่มเปิดสมุดบันทึกขึ้นมา
Tiger🐯
//พยายามเขียนการบ้านวนเวียนฝันร้ายเมื่อคืน
Tiger🐯
ทำไมมันยังหลอกหลอนอยู่นะ//คิดในใจ
Tiger🐯
//เงยหน้ามองไปนอกหน้าต่าง
เขามองเห็นเพื่อนๆ ที่กำลังเดินผ่านไปมา แต่เขากลับรู้สึกห่างไกลจากพวกเขาเหลือเกิน เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของโลกที่แยกจากกัน
ทั้งห้องเรียนเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆ
Tiger🐯
//เหม่อลอยมองไปข้างหน้า
Tiger🐯
คงต้องทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ//คิดในใจ
Tiger🐯
//ยังคงรู้สึกโดดเดี่ยวเสมอ
Comments