Serendipity Love–รักที่โชคชะตานำพา
คาเฟ่
ในขณะที่ไทเกอร์กำลังจดจ่อกับงานของตัวเอง มินก็ยังนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆ เงียบๆ คำพูดของเธอที่บอกว่า "ถ้าพี่อยากคุยอะไร" ยังอยู่ในหัวของไทเกอร์ แต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไรออกไป เขามักจะไม่พูดอะไรมากเกินความจำเป็น ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบพูดคุย แต่แค่บางครั้งการมีโลกส่วนตัวมันก็สบายกว่าการต้องเปิดใจให้คนอื่นเข้ามา
Min🤓
//เดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อเติมน้ำเปล่าเล็กน้อย
Tiger🐯
ชอบเวลาที่ไม่ต้องทำอะไรเลย//คิดในใจ
Min🤓
//กลับมาที่โต๊ะแล้วนั่งลงอีกครั้ง
Min🤓
//ท่าทางเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง
ความเงียบคงอยู่ระหว่างพวกเขา
มินเกิดที่หลังนะครับเลยเรียกไทเกอร์ว่าพี่
Tiger🐯
ไม่เป็นไรครับ//ส่ายหัวเบาๆ
Min🤓
ดีใจที่พี่ไม่คิดว่าฉันกวนมากไป
Min🤓
แต่มันก็ดีที่ได้คุยกับพี่บ้าง
Tiger🐯
//รู้สึกปลอดภัยในบางแง่
Tiger🐯
ผมไม่ค่อยชอบคุยกับใครมากนักครับ
Tiger🐯
แต่ถ้าคุณอยากคุยกับผมก็ไม่ว่าอะไร
Min🤓
ขอบคุณนะคะที่รับฟัง//หัวเราะเบาๆ
Min🤓
ถ้าพี่ไม่อยากคุยหรือทำอะไ ก็ไม่ต้องกังวลนะคะฉันเข้าใจ
Tiger🐯
//พยักหน้าอย่างเข้าใจ แล้วเงียบไปอีกครั้ง
ในขณะที่ทั้งสองคนอยู่ในความเงียบ พวกเขาก็ไม่รู้ตัวว่าเวลาได้ผ่านไปแล้วเกือบครึ่งชั่วโมง เมื่อถึงเวลาที่ไทเกอร์รู้สึกว่าคงถึงเวลาที่จะกลับ
Tiger🐯
//ยื่นขึ้นและยิ้นบางๆให้มิน
Tiger🐯
ขอโทษครับคงต้องไปแล้ว//เสียงเรียบ แต่เป็นมิตร
Min🤓
ค่ะ พี่ไทเกอร์ถ้ามีเวลาว่างค่อยคุยกันอีกนะคะ//ยิ้มและพยักหน้า
Tiger🐯
//เดินออกจากคาเฟ่ไป
เขารู้สึกได้ถึงความสงบที่ยังคงอยู่ในใจ แม้ว่าจะมีการพบปะกับคนอื่นบ้าง แต่นั่นก็ไม่ทำให้เขารู้สึกอึดอัด
ไทเกอร์เดินออกจากคาเฟ่และกลับไปยังหอพักของตัวเอง รู้สึกว่าตัวเองได้พักผ่อนจากการเรียนในวันนั้นแล้ว เขายังคงชอบการอยู่คนเดียวแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่สามารถเปิดใจให้กับคนอื่นได้
Comments