ปรารถนาลิขิตรักヾ ep. 8 NC

(ˉ(∞)ˉ)...เป็นเเค่เรื่องสมมุติที่สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงไม่มีเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงเเต่อย่างใด..(ˉ(∞)ˉ)

☆☆(......) = ความคิดในใจ/พูดใจใน / = หรือ // =การกระทำ + =ทำอีกอย่างเเละมาทำอีกอย่าง .... =เสียงลากยาว เช่น เจ้า... =เงียบก่อนจะพูดหรือทำสิ่งใด 😊 =สีหน้าของตัวละครนั้นๆหรืออาจจะเป็นการบรรยายสีหน้า เเก่นกาย = สิ่งนั้นของผู้ชาย รูรัก = ทะวานหนัก - = โดนพูดแทรก

♪☆＼(^０^＼) ขออนุญาติเจ้าของภาพทุกภาพณ.ที่นี้ด้วย♪(／^-^)／☆

☆

☆☆

☆

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

//เเหวกเสื้อร่ายบางออกอย่างเเรง

เผยให้เห็นหน้าท้องเเบนราบ หน้าอกขาวเนียน

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

ไหนท่านบอกว่า...!ถ้าข้าพูดความจริงท่านจะไม่ทำอะไร!

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

เจ้าในตอนนี้ดูยั่วยวนใจไม่น้อย..จะให้ข้าอดใจไหวได้อย่างไร//ไซร้ตามคอร่างบางอย่างหื่นกระหาย+ทำรอยไว้ที่คอ

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

ท..ท่านออกไปเดี๋ยวนี้นะ.!//ผลักหัวร่างหนาออก

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

หน้าอกนี่...ดูเหมือนจะใหญ่ขึ้นนะ..//เอามือบีบคั้น🍼ร่างบาง

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อ..อ๊าาห์!...ข้าเจ็บ!..ท่านรีบปล่อยมือเดี๋ยวนี้นะ..!//พยายามจับเเขนร่างหนาออก

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

เจ้าก็ให้เด็กสองคนนั้นดูดใช่หรือไม่//บีบคั้นเเบบไม่ยอมปล่อย

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อึ๊กก!!..เเน่นอนว่าข้าก็ต้องให้ลูกข้าดื่มนมอยู่เเล้ว.!

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

เเล้วสามีหละ..เจ้าให้ดูดหรือไม่//มองหน้าอกร่างบางอย่างหื่นกระหาย

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

สามีอะไร!..อย่ามองเเบบนี้นะ!!

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

//พุ่งเข้าไปดูด🍼อีกฝ่ายอย่างดูดดื่ม

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อ๊าาห์!....อย่าทำเเบบนี้นะ!..ข..ข้าเจ็บ//พยายามผลักหัวร่างหนาออก

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

จ๊วบ!..//ดูดเเรงกว่าเดิม

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อ๊ะห์..อ๊าาส์!!..(รู้สึกเหมือนหน้าอกจะหลุดออกมาเลย)

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

//ดูด🍼ไปพลางถอดเสื้อผ้าของร่างบางออก

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

//ผละดูด

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

//เหงื่อออกทั่วตัว

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

หากเจ้าไม่อยากให้ ลูกๆ ได้ยินก็อย่าขัดขืนสิ..หรือเจ้าอยากให้พวกเขาเปิดมาเจอเจ้าในสภาพนี้หละ

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

ข..ข้า..เข้าใจเเล้ว//น้ำตาซึม

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ไม่เอาน่า..อย่าร้องไห้สิสามีจะปลอบเจ้าเอง//สอด2นิ้วเข้าไปในรูรักของร่างบาง

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อึ้ก!..อื้ออส์..//สะดุ้งโหย่ง

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

สามีจะปลอบเจ้าอย่างดีเลยหละ!..//ขยับนิ้ว

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อื๊อ.อห์!.!..อื้มห์ม.ม!!//เอามือปิดปากตัวเองไว้

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

เป็นยังไง..รู้สึกดีหรือไม่//เพิ่มนิ้วเข้าไปอีก1นิ้ว+ขยับนิ้วเร็วขึ้น

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อั๊ก!..ก..อื้มมส์..ส...........อื้ออห์!.!...!

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อื้มห์!......อ..อ๊าาห์!!..//เเตก💦

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

มาดูกินสิว่า..ผ่านมา5ปีตรงนี้ของเจ้าจะยังคงเเน่นเหมือนเดิมไหม//เอานิ้วออก

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

//กลั้นหายใจพลางหลับตาปี๊

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

//ค่อยๆสอดเเก่นกายเข้าไปในรูรักของร่างบาง

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อ๊าาาห์........!//กำมือเเน่น

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

เเน่น จริงๆ//กระเเทกเข้าไปจนสุดลำ+เริ่มขยับ

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อ้าาส์!...!!!..//ร้องลั่น

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อื้ออห์!......อื้ม.มห์!!..!...//รีบเอามือปิดปากไม่เเน่นพลางน้ำตาซึม

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

//เพิ่มความการขยับเร็วขึ้น

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อึ๊กก.!...อื้ออมส์!.!!...อ๊ะส์!....อึก.!...อื้มห์!!!....!//เอามืออีกข้างจับเเขนร่ายหนาไว้เเน่น

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

//กระเเทก ถี่ๆ เเรงๆ

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อึ๊กก!.......อ๊ะส์!.!.........อื้อส์!!....

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อื้ออส์!...........อึ๊ก!!..........อ๊าาส์!...!

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ข้างในของเจ้า..ตอดรัดข้าปลานจะกลืนกินเชียวหละ//กระเเทก รัวๆ

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อ๊าาห์!!...อื้มมห์!!.....อ๊ะห์ๆ!....อึ๊ก!!...ซี๊ดดด!.!....อ๊าาส์!.....//ขาสั่นระริก

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อ๊าาห์!!....!..ข..ข้า.จะไม่ไหวเเล้ว..อ๊าาห์!!!..อ๊ะะส์!......!!//เเตก💦

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

อาาห์....ดียิ่งนัก..//กระเเทกเข้าไปจนสุดลำ2-3ครั้ง

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

//เเตก(ใน)💦

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

น..นี่ท่าน!....ท่านหลั่งในได้อย่างไร!!..//หายใจหอบ

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ทำไมหรือ..จะมีอีกคนจะเป็นอะไรไป...จวนโหวข้ามีทรัพสินสามารถเลี้ยงเด็กได้เป็น100คน

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

ท่านนี่!.......หัวรั้น จริงๆ ใครจะให้เด็กกับเจ้ากัน

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ข้าก็จะทำจนกว่าเจ้าจะให้..//ขยับต่อ

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อ๊าาห์!......พ..พอเเล้ว ..อื้อออส์!!...หยุดนะ!...!

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

คืนนี้หากเจ้าเอ่ยว่า"พอ"ก็ต้องยกเด็กสองคนนั้นให้ข้า//เพิ่มความเร็วการขยับ

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

อึ๊กก..!!อ๊าาห์!.....ท่านมันเจ้าเลห์!....อ๊ะห์!..

**ทำกันจนเกือบรุ่งสาง**

︵ヽรุ่งเช้าﾉ︵

ร่างกายนายเอก

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

//สะลิมสะลือลุกขึ้นนั่ง

จื่อจิน :น้องสาวบุญธรรมนอ.

ท่านพี่...ข้านำยาบำรุงร่ายกายมาให้ท่าน//เดินเข้ามา

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

//รีบเอาผ้าห่มคลุมตัว

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

วางไว้ตรงนั้นเเหละ

จื่อจิน :น้องสาวบุญธรรมนอ.

วางไว้นี่เเล้วท่านจะลุกขึ้นกินไหวไหม//เดินมานั่งข้างเตียง

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

เจ้ารู้หรือ..?

จื่อจิน :น้องสาวบุญธรรมนอ.

ท่านพี่ข้าเป็นคนนอนหลับยากพอหลับไปเเล้วก็สะดุ้งตื่นได้ง่าย

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

เเล้วเด็กๆหละ

จื่อจิน :น้องสาวบุญธรรมนอ.

ยังไม่ตื่นกันเลย

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

เเล้วเขา....

จื่อจิน :น้องสาวบุญธรรมนอ.

อยู่ในห้องของ เด็กๆ เจ้าค่ะ

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

ห่ะ!....//รีบลุกจากเตียงใส่เสื้อผ้า

จื่อจิน :น้องสาวบุญธรรมนอ.

ท..ท่านพี่อาบน้ำก่อนดีหรือไม่//มองไปที่ขานอ.

รุ่ยจวิน :นายเอก📿

งั้น...ก็ดี.//เข้าใจความหมาย

. .

จบตอนนน!!!

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ