ปรารถนาลิขิตรักヾ ep. 3 :ร้านตัดอาภรณ์

(ˉ(∞)ˉ)...เป็นเเค่เรื่องสมมุติที่สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิงไม่มีเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงเเต่อย่างใด..(ˉ(∞)ˉ)

♪☆＼(^０^＼) ขออนุญาติเจ้าของภาพทุกภาพณ.ที่นี้ด้วย♪(／^-^)／☆

☆☆(......) = ความคิดในใจ/พูดใจใน / = หรือ // =การกระทำ + =ทำอีกอย่างเเละมาทำอีกอย่าง .... =เสียงลากยาว เช่น เจ้า... =เงียบก่อนจะพูดหรือทำสิ่งใด 😊 =สีหน้าของตัวละครนั้นๆหรืออาจจะเป็นการบรรยายสีหน้า เเก่นกาย = สิ่งนั้นของผู้ชาย รูรัก = ทะวานหนัก - = โดนพูดแทรก

☆

☆☆

☆☆☆

☆☆☆☆

☆☆☆

☆☆

☆

*..หลายวันต่อมา..*

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ท่านพ่อเราเช่าร้านตรงนี้ดีหรือไม่ที่นี่ทำเลดีมีผู้คนพลุ้งพล่าน

หลิงเหลียนตง :พ่อนายเอก

อย่างนั้นก็เอาตามที่เจ้าพูด

หลิงเหลียนตง :พ่อนายเอก

เราจะเปิดเป็นร้านอะไรดีหละ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ร้านตัดอาภรณ์ดีหรือไม่

หลิงเหลียนตง :พ่อนายเอก

ก็ดีนะ..ข้ายกร้านนี้ให้เจ้าดูเเลเเล้วกัน

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ขอบคุณท่านพ่อ//ดีใจ

หลิงเหลียนตง :พ่อนายเอก

เถ้าเเก่..!ร้านนี้ค่าราคาเท่าไหร่

⊙_⊙

:200ตำลึงขอรับ

หลิงเหลียนตง :พ่อนายเอก

มา!จ่ายเลย

⊙_⊙

:งั้นเราไปทำเอกสารซื้อขายกันก่อนนะขอรับนายท่าน//😀

หลิงเหลียนตง :พ่อนายเอก

นำทางเลย

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

อย่างนั้นลูกขอตัวไปดูพื้นที่ เเถวๆ นี้ก่อนนะขอรับ

หลิงเหลียนตง :พ่อนายเอก

เจ้าไปเถอะ

*.หน้าโรงเตี๊ยมเเห่งหนึ่ง.*

⊙_⊙

:เจ้านี่เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆเลย!!//ผลักอีกฝ่ายออกจากร้าน

เนี่ยวเหนี่ยว

เถ้าเเก่..!!ข้าไม่ได้ขโมยนะ!//ร้องไห้

เนี่ยวเหนี่ยว

ข้าสาบานได้ ลูกค้าคนนั้นเขาจะลวนลามข้าพอข้าไม่ยอมเขากลับใส่ร้ายข้า//สะอึกสะอื้น

⊙_⊙

:เจ้าจะไปไหนก็ไปเลย! เงินเดือนของเจ้าเดือนนี้ถือเป็นค่าชดใช้ให้ลูกค้าเเล้วกัน!!//เปิดประตูเสียงดัง

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

(เเม่นางคนนั้นหนิ นางอาจจะรู้ก็ได้ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้น)//ยืนมองอยู่

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เเม่นางหากเจ้าไม่มีที่ไปมาทำงานกับข้าก็ได้นะ//ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้

เนี่ยวเหนี่ยว

//มองอีกฝ่ายด้วยความประหลาดใจ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ข้ากำลังจะเปิดร้านตัดอาภรณ์พอดียังไม่มีคนช่วยงาน

เนี่ยวเหนี่ยว

ขอเเค่มีที่พักเเละอาหารให้ ข้ายินดีทำงานเเลก//เช็ดน้ำตา

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

อย่างนั้นเจ้ามาเป็นสาวใช้ข้าดีหรือไม่

เนี่ยวเหนี่ยว

จริงหรือคุณชาย//ดีใจ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

จริงสิ//ยิ้มให้อฝ.

เนี่ยวเหนี่ยว

ขอบคุณ คุณชาย//🙇‍♀

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ลุกขึ้นเถอะๆ

"เรือนเฟยจวิน"

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ข้ามีเรื่องจะถามเจ้า

เนี่ยวเหนี่ยว

คุณชายเชิญว่ามา

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ห้องที่ข้าพักตอนที่หลับ คือห้องของผู้ใด

เนี่ยวเหนี่ยว

ข้าก็ไม่รู้..

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เจ้าลองคิดดูดีๆ

เนี่ยวเหนี่ยว

เหมือนจะเป็นคนใหญ่คนโต การเช่าเป็นความลับเจ้าค่ะ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ต้องใหญ่โตเท่าไหร่กันถึงจะทำได้

เนี่ยวเหนี่ยว

เป็นคนนางขั้นสูงเเละเหล่าองค์ชายเจ้าค่ะ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เจ้าไปดูที่พักกับเสื้อผ้าที่ข้าจัดเตรียมไว้ให้เถอะ

เนี่ยวเหนี่ยว

ห๊า...ขอบคุณ คุณชายภายหน้าหากคุณชายสั่งให้ข้าทำสิ่งใด เเม้จะต้องเเลกด้วยชีวิต เนี่ยวเหนี่ยวยินดีทำ//🙇‍♀

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ไม่เป็นไรเจ้าไปเถอะ

เนี่ยวเหนี่ยว

เจ้าค่ะ//🙇‍♀😊

☆

☆☆

☆☆☆

☆☆

☆

....〣〣 1เดือนต่อมา 〣〣....

เนี่ยวเหนี่ยว

คุณชาย.!! มีลูกข้าท่านหนึ่งสั่งตัดอาภรณ์มา

เนี่ยวเหนี่ยว

เขาบอกว่าเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาขอเเค่งานออกมาน่าพอใจ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

วันนี้เขาได้มาหรือไม่

เนี่ยวเหนี่ยว

อยู่ที่หน้าร้านเจ้าค่ะ รอคุณชายไปต้องรับ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ได้..ข้ากำลังไป

หน้าร้าน

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

คุณชายท่านนี้ ใช่คนที่สั่งตัดอาภรณ์หรือไม่

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ใช่..ข้าเอง//มองนอ.ไม่วางตา

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

(เหตุใดข้าเหมือนเคยเห็นคนคนนี้มาก่อน)

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

คุณชายเชิญด้านใน..

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

อืม..

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

คุณชายจะตัดกี่ชุดขอรับ

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

10ชุด

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

(คำสั่งซื้อใหญ่!!)//ยิ้มด้วยความดีใจ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

อย่างนั้นข้าก็ต้องทำเเบบชุดส่งไปให้คุณชายดูที่จวนก่อนว่าพอใจหรือไม่

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ข้าจะเเวะมาดูที่ร้านกับ"เจ้า"ด้วยตนเองจะดีกว่า//😏

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

(รู้สึกหนาวสันหลังเเปลกๆเเฮะ)

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

อย่างนั้นคุณชายเชิญกลับก่อนเถิด เนี่ยวเหนี่ยว..ส่งเเขก!!

เนี่ยวเหนี่ยว

เจ้าค่ะ!!//รีบวิ่งเข้ามา

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

เถ้าเเก่..รีบไล่ลูกค้าเสียเเล้ว

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ไม่ใช่อย่างนั้นๆ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เกรงว่าท่านจะมีธุระที่ต้องไปสะสาง

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ข้ายังอยากให้เถ้าเเก่ วาดเเบบให้ข้าดูสักชุดอยู่เลย

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ตอนนี้หรือ!

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ข้าต้องรีบใช้ก่อน1ชุด

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

อย่างนั้นรอสักครู่

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ท่านว่าเเบบนี้ดีหรือไม่//ส่งภาพให้ดู

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

โอ้อวดเกินไป

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เเล้วเเบบนี้...

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ธรรมดาไป

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เเล้วเเบบนี้หล่ะ

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

มันดู...ใหญ่ไป

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ท่านต้องการเเบบไหนกันเเน่! ข้าวาดมาหลายชั่วยามเเล้วนะ!!//เริ่มหงุดหงิด

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ข้าต้องการชุดที่ดูสุภาพเเต่เเฝงความน่าเกรงขาม

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

(ต้องทำอย่างไรดี!!ๆ)

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เเบบนี้หละๆ//ชี้ให้ดู

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

ไม่เอา

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ได้..!อย่างนั้นท่านไปสั่งร้านอื่นดีกว่าหรือไม่//พยายามจะไม่โวยวาย

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

อย่างนั้นเอาเเบบนี้ก็ได้

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ดี..!อย่างนั้นท่านจะมารับวันไหน

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

3วันข้างหน้า

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เนี่ยวเหนี่ยวส่งเเขก!!

เนี่ยวเหนี่ยว

เจ้าค่ะ!//เดินเข้ามา

เนี่ยวเหนี่ยว

คุณชายเชิญ...

ฉางลู่โหว :พระเอก🎭

//เดินออกไป

เนี่ยวเหนี่ยว

เหตุใดคุณชายถึงดูอารมณ์ไม่ดีหละ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ลูกค้าคนเมื่อกี้หนะสิ..วอนเท้าข้ายิ่งนัก//พยายามกลืนความโกรธ

เนี่ยวเหนี่ยว

คุณชาย..ท่านใจ เย็นๆ ก่อนนั่นลูกค้า ท่องไว้ๆ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เจ้าออกไปซื้อของกินให้ข้าหน่อย

เนี่ยวเหนี่ยว

ท่านจะกินอะไรเจ้าคะ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

อะไรก็ได้ที่เปรี้ยว มากๆ หรือ หวาน มากๆ ก็ได้

เนี่ยวเหนี่ยว

เจ้าค่ะ..

〣〣จวนตระกูลหลิง〣〣

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

//นั่งกินส้มไม่หยุด

หลิงฝูเหลียน :น้องสาวนายเอก

ท่านพี่..เหตุใดช่วงนี้ท่านชอบกินผลไม้พวกนี้

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ข้าเเค่รู้สึกอยาก เเละยังอยาก มากๆ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ข้ากินผลไม้พวกนี้ทั้งสวนยังได้

หลิงฝูเหลียน :น้องสาวนายเอก

ท่านกินเหมือน....เอ่อ

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

เหมือนอะไร?

หลิงฝูเหลียน :น้องสาวนายเอก

สตรีตั้งครรภ์

หลิงซีรุ่ย :นายเอก

ข้าก็เเค่รู้สึกอยากกินเอง ฮ่าๆ//😆

หลิงฝูเหลียน :น้องสาวนายเอก

ข้าคงคิดมากไปเอง