|My Love|#20

|My Love|เลิกเล่นบทเพื่อนสักที!
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
คุรุมิ!!!!
ปึก!
ดอกไม้หลายดอกที่ดีอ้อนเก็บตกลงสู่พื้น
ภาพตรงหน้าของเขา
คือเด็กสาวที่แสนคุ้นเคย
กำลังเอามีดปอกผลไม้ทำร้ายตัวเองเพื่อลบร่องรอยของคนที่เคยทำ
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน!?
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
นี่เธอกำลังทำอะไร!!!
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
!?
คุรุมิเกลียดชังเวลาที่ไม่รอยแผลจากการทำร้ายที่เกิดจากคนอื่น
เธอมองว่ามันเป็นสิ่งสกปรกที่จะฝังอยู่บนตัวเธอไปตลอด
เธอจึงพยายามจะทำบาดแผลทับเพื่อลบมันออกไป
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
นาย!
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
ทำไมถึงยังอยู่ที่นี่!?
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ฉันต้องถามเธอว่าเธอกำลังทำอะไร!!!!
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
นี่เธอ!
น้ำตาของเด็กผู้ชายที่เริ่มไหลอาบแก้ม
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
กำลังทำบ้าอะไรอยู่...//วางหน้าบนไหล่ของคุรุมิ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ฮึก...
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
ด..ดีอ้อน!?
น้ำตาของดีอ้อนและเสียงที่สั่นดึงสติคุรุมิกลับมา
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
นายอย่าร้องไห้สิ...
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
เงยหน้ามองฉันดีอ้อน
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ฮึก...
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ห้ามทำน่ะ...
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ห้ามทำร้ายตัวเอง
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ฉันขอร้องล่ะ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
จะให้ทำอะไรฉันก็ยอม
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
อย่าทำร้ายตัวเองเลยน่ะ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
คุรุมิ
คำพูดที่พูดรัวๆออกมาจากปากของเขา
ทั้งน้ำเสียงที่สั่นคลอน
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
//กำมีดไว้แน่นๆ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ขอร้องล่ะคุรุมิ...
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ฉันสัญญาว่าบาดแผลบนตัวเธอจะไม่เหลือร่องรอยอะไร
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ต่อให้ต้องใช้เวลาฉันก็จะหาวิธีทำให้ไม่มีรอยแผลบนตัวเธอ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ขอร้องล่ะคุรุมิ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ช่วยเห็นแก่ฉันที
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
!!!
มีดที่เธอถือก็ถูกปล่อยออก
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน...
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
ฉันดูแย่รึเปล่า
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คงจะไม่น่ารักแล้ว
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
เพราะรอยแผลพวกนี้
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คงจะดูตลก
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
และดูน่าสงสาร
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คงจะใส่เสื้อผ้าน่ารักๆไม่ได้แล้ว
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
กว่ารอยแผลจะหายก็คงจะใช้เวลาอีกนานเลย...
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
ฉัน
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
เป็นเด็กไม่น่ารักซะแล้วล่ะดีอ้อน^^
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ไม่เลย!
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
!?
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ถึงฉันจะไม่ค่อยชมเธอ!
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
แต่ว่าเธอน่ะ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
น่ารักที่สุดแล้ว
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
เธอทั้งน่ารักยิ้มที่สดใสจิตใจที่ดีกิริยาของเธอ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ทุกๆอย่างของเธอ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
มันดูดีและงดงาม
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ไม่มีใครเทียบเธอได้ในสายตาฉัน
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ไม่ว่าเธอจะมีรอยแผลอีกเท่าไหร่หรือจะเป็นอะไรยังไง
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
เธอก็ยังน่ารัก...
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ขอร้องล่ะคุรุมิห้ามพูดหรือทำร้ายตัวเอง
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
คนที่คอยเป็นห่วงเธอมันรู้สึกเจ็บปวดน่ะ
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
ดีอ้อนนาย!
หมับ!
คุรุมิดึงเสื้อดีอ้อนและกอดเขา
น้ำตาของเธอเริ่มไหลออกมา
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
นายคิดอย่างงั้นจริงๆใช่ไหม...ฮึก....
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
อื้อ//กอดคุรุมิ
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ฉันพูดจริงทุกๆอย่างเลย..
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ดีอ้อน(ตอนเด็ก)
ก็เธอน่ะน่ารักที่สุดแล้วยังไงล่ะ...
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
ขอบคุณน่ะ...ฮึก...ฮือๆ
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
คุรุมิ(ตอนเด็ก)
ขอบคุณน่ะดีอ้อน
หลังจากนั้นดีอ้อนก็ไปจัดการเด็กที่เหลือและก็ถูกพบโดยคุรุมิ
ความสนิทและความไว้ใจความผูกพันมันเริ่มมากขึ้นไปอีก
.
.
กลับมาปัจจุบัน
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ขอบคุณน่ะดีอ้อน//นั่งมองดีอ้อนที่กำลังนอนหลับอยู่บนโซฟา
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างเลย
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
นายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลยน่ะ...
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
เพราะนายเลยน่ะ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ทำให้ฉันมีสเปคสูงแบบนี้
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ถ้าผู้ชายคนนั้นดูแลไม่ดีเท่านาย
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ฉันคงจะโสดไปทั้งชีวิตแน่ๆเลย//ค่อยๆลูบหัวดีอ้อน
หมับ!
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
!?
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
แล้วเป็นฉันไม่ได้หรอ...//จับมือคุรุมิ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
อ่ะ!?
ดีอ้อนดึงคุรุมิไปนอนกอด
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ด..ดีอ้อน!?
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
คุรุมิ...
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
ฉันจริงจังน่ะ...
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
เป็นฉันไม่ได้งั้นหรอ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
น...นายหมายถึงเรื่องอะไรน่ะ!
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
เธอก็รู้ว่าฉันกำลังหมายถึงเรื่องอะไร
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ด..ดีอ้อน!
ใบหน้าของคุรุมิเริ่มแดง
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
จะว่าไป//ในใจ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ตรงโต๊ะมีขวดแอลกอฮอล์//ในใจ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
กลิ่นเขาก็มีกลิ่นของแอลกอฮอล์//ในใจ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
หมอนี่เมาจนหลับไปสิน่ะ//ในใจ
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
คุรุมิ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
!!!!!
ดีอ้อนจับใบหน้าของคุรุมิและจูบเธอ
เสียงของหัวใจที่เต้นรัวๆ
เสียงของลมหายใจ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ฉันได้ยินมันหมดเลย//ในใจ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
อือ...
คุรุมิพยายามผลักดีอ้อนออก
แต่ด้วยแรงของเขา
ทำให้เธอต้องยอมจำนงและปล่อยให้เขาจูบเธอต่อไปเรื่อยๆ
แต่เมื่อมีช่องว่างหายใจ
คุรุมิจึงเริ่มพูด
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ด...ดีอ้อนฉ..ฉันหายใจไม่ทัน
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
แฮ่ก...
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
หายใจทางจมูกสิ....
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
พ...พอก่อน//ปิดปากดีอ้อน
จุ๊บ!
ดีอ้อนจุ๊บมือคุรุมิที่เอามาปิดปากของเขาเอาไว้
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
!!!?
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
หึ...
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
หน้าเธอแดงหมดแล้วน่ะ//พูดใกล้ๆหูคุรุมิ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
!!!?
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
น..นี่แกล้งฉันหรอ!?
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
ขออีกหน่อยได้ไหม...
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
!?
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
ให้รางวัลฉันหน่อยสิ...
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
คุรุมิ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ม...หมอนี่!!ทำหน้าอ้อนใส่ฉันงั้นหรอ!?//ในใจ
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
ฉันพยายามขนาดนี้...
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
ขอแค่นี้เอง...
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
น่ะคุรุมิ
ดีอ้อนน้ำสีหน้าอ้อนวอนขอให้คุรุมิตามใจเขา
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
โอ้ย!ล่ะหมอนี่จะเกิดมาหน้าตาหล่อทำไมล่ะเนี่ย>///<//ในใจ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ค...แค่วันนี้น่ะที่ยอมน่ะ!
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
หึ
ไม่ทันได้ให้คุรุมิพูด
เขาก็จูบเธออีกครั้ง
และนานอยู่หลายนาที
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
แรงเยอะชะมัด...//ในใจ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
กลิ่นแอลกอฮอล์แรงจัง...//ในใจ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ด..ดีอ้อน
ดีอ้อน(พระเอก)
ดีอ้อน(พระเอก)
ไม่..
ดีอ้อนจูบเธอไม่ยอมปล่อยเธอได้พูดจบ
เขาทำแบบนั้น
จนเผลอหลับไปเพราะอาการเมา
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ก...เกือบสติหลุดแล้ว
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ถ้ามากกว่านี้มีหวัง...
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
จะว่าไปมือหมอนี่กำลังถกเสื้อฉันนี่น่า...
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ไอ้ลูกหมาเอ้ย!
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
แบบนี้คนที่สติครบถ้วนแบบฉัน
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
จะมองหน้านายยังไงล่ะเนี่ย...
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
ว่าแต่ที่เขาพูดนี่...//ในใจ
คุรุมิ(นางเอก)
คุรุมิ(นางเอก)
เพราะเมาด้วยรึเปล่าน่ะ...//ในใจ
|My Love|เลิกเล่นบทเพื่อนสักที!

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!