พบรักครั้งใหม่กับนักผจญภัยสุดเจ๋ง!
สัตว์ประหลาด
เมื่อทั้ง4เดิอนทางไปเรื่อยๆจนเกือบค่ำ
ในที่สุดทั้ง4ก็มาถึงป่าเวทย์มนต์จนได้
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
เป็นป่าเวทย์มนต์ที่ดูดีอยู่นะ
โฮโนกะ [แม่มด]
เห็นดูดีแบบนี้ก็อันตรายนะจะบอกให้
โฮโนกะ [แม่มด]
แต่ว่าาดอกไม้สีฟ้านี้น่าจะเอาปรุ่งยาได้ล่ะ!
โฮโนกะ [แม่มด]
ฮิๆๆ//ไปนั่งเด็ดดอกไม้เรืองแสง
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
เอ่อ....
เรย์ [แวมไพร์]
บอกคนอื่นว่าอันตรายแท้ๆ....
เรย์ [แวมไพร์]
แต่ตัวเองไปนั่งเด็ดดอกไม้นี่นะ!?
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ปกติโฮโนกะเป็นแบบนี้หรอ?
เซย์จิ [นักดาบ]
ก็เป็นแบบนี้แหละ
เซย์จิ [นักดาบ]
เห็นอะไรแปลกใหม่คิดว่าอะไรทำปรุงยาได้ก็เก็บมาหมด
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ฮ่าๆเหมือนแม่มดตัวน้อยเลย
โฮโนกะ [แม่มด]
เข้าป่าเวทย์มนต์แล้วก็ระวังหน่อยนะทุกคนน
โฮโนกะ [แม่มด]
ที่นี่ค่อยข้างอันตรายเลยล่ะน้าา//ยิ้มหน้าบาน
เรย์ [แวมไพร์]
ถ้างั้นเกาะอยู่กันเป็นกลุ่มเถอะ
เรย์ [แวมไพร์]
เพื่อความปลอดภัย
เรย์ [แวมไพร์]
ส่วนเธอเลิกวอกแวกเก็บดอกไม้ได้แล้ว
โฮโนกะ [แม่มด]
เหอะ รู้แล้วน่าา
โฮโนกะ [แม่มด]
แค่เก็บนิดหน่อยเอง
ถึงปากของโฮโนกะจะบอกแค่นิดหน่อย
แต่ความจริงก็เก็บมาเยอะจนเกือบจะล้นมือด้วยซ้ำ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
อีกนานมั้ยถึงจะออกจากที่นี้ได้
โฮโนกะ [แม่มด]
ก็ถ้าตีประมาณเป็นวันก็เกือบ1วันเลยล่ะ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ห๊ะ!?
เรย์ [แวมไพร์]
ก็นะเป็นป่าไว้ป้องกันอาณาจักร
เรย์ [แวมไพร์]
ก็ต้องสร้างป่าให้ใหญ่สิ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ก็จริง
ก็มีเสียงฝีเท้าที่ดังระงมอยู่รอบๆป่าทุกทิศทาง
เซย์จิ [นักดาบ]
เสียงอะไรน่ะ?
โฮโนกะ [แม่มด]
เตรียมตัวให้ดีนะ
โฮโนกะ [แม่มด]
มันมากันแล้ว
เรย์ [แวมไพร์]
สัตว์ป่านะหรอ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ป่าเวทย์มนต์ซะอย่างจะเป็นสัตว์ธรรมดาได้ไง
เรย์ [แวมไพร์]
ก็คิดในแง่ดีก่อนไงเล่า
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
คิดในแง่ดีเป็นด้วยหรอเนี่ย?
และในตอนนั้นก็มีสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งโผล่ออกมาให้เห็นอยู่ไม่ไกลมากนัก
มีลักษณะผิวขาวซีด ตัวขนาดใหญ่ แขนขายาว ไม่มีหน้าตา หัวเล็ก แต่ลำตัวค่อนข้างใหญ่และเหมือนหนังหุ้มกระดูก
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ทำไม..ตัวใหญ่ได้ขนาดนั้นกัน
เรย์ [แวมไพร์]
ไม่มีหน้าตา?คงจะไม่เห็นพวกเราหรอก
โฮโนกะ [แม่มด]
ถึงจะไม่เห็น..แต่คาดว่าหูและประสาทสัมผัสคงจะดีมากๆ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
แล้วสัตว์ประหลาดแบบนั้น
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ทำร้ายกันยังไงหรอ?
โฮโนกะ [แม่มด]
ไม่เคยพบไม่เคยเห็น
เสียงที่สัตว์ประหลาดส่งเสียงดังกึกก้องทั่วบริเวรป่า
เป็นเสียงที่โหยหวนอย่างหนักแน่นจนใครๆที่ได้ยินเป็นเวลานานสามารถเกิดประสาทหลอนได้
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ส่งเสียงได้?
เรย์ [แวมไพร์]
ส่งเสียงทางลำคอไง
สัตว์ประหลาด
//หันมาทางฝั่งริโอเนะ
ทันใดที่สัตว์ประหลาดหันมาทางฝั่งริโอเนะ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
Telecast!//ใช้เวทคลื่นพลังแสง
telecast = เทเลเคส เวทมนตร์คลื่นพลังแสง
สัตว์ประหลาด
อืออออ!//ผิวหนังไหม้เล็กน้อย
เมื่อฉันได้ใช้พลังคลื่นแสงไปก็ทำให้สัตว์ตัวนั้นร้องด้วยเสียงโหยหวนดังกึกก้องอีกครั้ง
และพลังแสงที่สัตว์ประหลาดโดนไปก็ทำให้ผิวไหม้อีกด้วย
แต่ไม่นานสัตว์ประหลาดตัวนั้นก็ได้ฟื้นฟูแผลไหม้ของตัวเอง
โฮโนกะ [แม่มด]
เธอใช้เวทย์เป็นด้วยหรอเนี่ย!?
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ช่างเรื่องนั้นก่อนเถอะ!
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ตอนนี้มันฟื้นฟูตัวเองแล้ว!
โฮโนกะ [แม่มด]
ถ้าเป็นแบบนี้ไม่ดีแน่
โฮโนกะ [แม่มด]
ฉันไม่ถนัดการต่อสู้สักเท่าไร
โฮโนกะ [แม่มด]
ฉันจะใช้ธนูยิงซัพพอร์ตนะ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
ระวังตัวเองด้วยนะ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
//เสกไม้คฆา
สัตว์ประหลาด
อือออ//วิ่งมาจู่โจมอีกครั้ง
เซย์จิ [นักดาบ]
//เข้าไปฟัน
โฮโนกะ [แม่มด]
//ใช้ธนูยิงอยู่ไม่ไกลมากนัก
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
//ยิงเวทย์ไฟใส่ไปเป็นบางช่วง
เมื่อสู้ได้ไม่นานสัตว์ประหลาดก็สลายไปเป็นฝุ่น
เซย์จิ [นักดาบ]
ตายแล้วล่ะ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
จริงสิธนูเธอดูเหมือนไม่ใช่ธนูธรรมดานะ
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
//หันไปหาโฮโนกะ
โฮโนกะ [แม่มด]
ก็มันคือธนูที่มียาพิษอยู่ในลูกดอกธนูไงล่ะ!
โฮโนกะ [แม่มด]
เจ๋งใช่มั้ยล่ะ✨
ริโอเนะ[นักผจญภัยใช้เวทย์]
เจ๋งมากเลยล่ะ//ยิ้ม
เมื่อสัตว์ประหลาดตายได้ไม่นาน..
ก็มีสัตว์ประหลาดโผล่มาเพิ่ม
แต่รอบนี้ที่โผล่มากลับไม่ใช่แค่ตัวเดียว...
Comments