ตอนที่ 3: พลังแห่งมิติ

ฉากที่ 1: ผู้เฝ้ามิติ

หลังจากเผชิญหน้ากับเงามืด ทายน์เดินทางลึกเข้าไปในป่ามายา ที่ซึ่งทุกสิ่งรอบตัวดูเหมือนจะบิดเบี้ยวและไร้ซึ่งตรรกะ ต้นไม้บางต้นกลับหัว น้ำไหลย้อนขึ้นฟ้า และดวงจันทร์บนท้องฟ้ากลับมีมากกว่าหนึ่งดวง

"ที่นี่…มันคืออะไรกันแน่?" ทายน์พึมพำกับตัวเอง

ขณะที่เขากำลังพยายามทำความเข้าใจกับสถานที่ประหลาดนี้ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น "เจ้ามาช้าไปนัก นักเวทหนุ่ม"

ทายน์หันไปพบกับชายร่างสูงในชุดคลุมสีน้ำเงินเข้ม เขาคือผู้เฝ้ามิติ—นักเวทโบราณที่ทำหน้าที่คุ้มครองทางผ่านระหว่างโลกแห่งความจริงและโลกเวทมนตร์

"เจ้าต้องการตามหาหมาป่าทองคำใช่หรือไม่?" ชายคนนั้นถาม

"ใช่!" ทายน์ตอบทันที

ชายลึกลับพยักหน้า "แต่ก่อนที่เจ้าจะเดินหน้าต่อไป... เจ้าต้องเข้าใจเสียก่อนว่า เจ้ากำลังเผชิญหน้ากับอะไรกันแน่"

...----------------...

ฉากที่ 2: ความจริงที่ถูกเปิดเผย

ผู้เฝ้ามิตินำทายน์ไปยังบ่อน้ำแห่งปัญญา ที่ซึ่งเงาสะท้อนของอดีตจะปรากฏให้เห็น

ทายน์ก้มลงมองบ่อน้ำ และภาพหนึ่งก็เริ่มปรากฏขึ้น—ชายหนุ่มในชุดนักเวทโบราณ ยืนอยู่เคียงข้างหมาป่าทองคำ ดวงตาของเขามีสีทองเจิดจ้า เหมือนกับทายน์

"นี่มัน... ใครกัน?" ทายน์ถามอย่างตกตะลึง

"บรรพบุรุษของเจ้า" ผู้เฝ้ามิติกล่าว "ชายผู้นี้คือผู้ที่ทำพันธะสัญญากับหมาป่าทองคำเมื่อหลายร้อยปีก่อน... และเป็นต้นเหตุของคำสาปที่ส่งต่อมายังสายเลือดของเจ้า"

หัวใจของทายน์เต้นแรง เขาไม่เคยรู้มาก่อนว่า ตระกูลของเขามีความเกี่ยวข้องกับหมาป่าทองคำมาตั้งแต่ต้น

"เพราะพันธะสัญญานั้น... เจ้าจึงถูกเลือกให้มาทำภารกิจนี้" ผู้เฝ้ามิติกล่าวต่อ "แต่จงจำไว้—ไม่ใช่ทุกคนที่คู่ควรกับพลังของมัน"

...----------------...

ฉากที่ 3: บททดสอบแห่งมิติ

ทันใดนั้น ผู้เฝ้ามิติก็สะบัดมือ บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไปทันที ทายน์ถูกดึงเข้าไปในอีกมิติหนึ่ง ที่ซึ่งทุกสิ่งดูไร้กฎเกณฑ์

"จงแสดงให้ข้าเห็นว่าเจ้ามีค่าพอ!" ผู้เฝ้ามิติกล่าว ก่อนที่ร่างของเขาจะสลายไป และแทนที่ด้วยเงาสามตนที่ล้อมรอบทายน์

ทายน์เข้าใจทันที—นี่คือบททดสอบของเขา

เงาเหล่านั้นพุ่งเข้าโจมตี ทายน์ต้องใช้เวทมนตร์ของเขาในการเอาตัวรอด เขาร่ายคาถาป้องกันและโจมตีกลับด้วยพลังเวทสายฟ้า แต่เงากลับหลบได้ทุกครั้ง

"ข้าไม่ได้ต้องการพลังของเจ้าเพียงอย่างเดียว... ข้าต้องการเห็นจิตใจของเจ้า!" เสียงของผู้เฝ้ามิติสะท้อนก้องในอากาศ

ทายน์เริ่มเข้าใจ บททดสอบนี้ไม่ได้มีไว้เพื่อทดสอบพลังของเขาเพียงอย่างเดียว แต่มันต้องการทดสอบจิตใจและเจตนาของเขาด้วย

แทนที่จะสู้ต่อ ทายน์สูดหายใจเข้าลึกๆ และปล่อยพลังเวทของเขาลง เขาเลือกที่จะ เผชิญหน้ากับเงาเหล่านั้นด้วยสติและความเข้าใจ แทนที่จะใช้ความรุนแรง

ทันใดนั้น เงาทั้งสามก็ค่อยๆ สลายไป และผู้เฝ้ามิติก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง

"เจ้าเข้าใจแล้วสินะ" เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม "นั่นคือกุญแจสำคัญในการควบคุมพลังของหมาป่าทองคำ... พลังอันแท้จริงไม่ได้อยู่ที่เวทมนตร์ แต่อยู่ที่เจตนาและจิตใจของเจ้าเอง"

แสงสีทองส่องสว่างขึ้นจากบ่อน้ำแห่งปัญญา และทางผ่านไปยังดินแดนของหมาป่าทองคำก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าทายน์

การเดินทางที่แท้จริง... เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***