ไฟรักในเพลิง รอวันล้างแค้น
ตอนที่ 4
ทันใดนั้นเธอองค์พระราชทานยาก และ เหล่าข้าราชการทหารต่างๆและฮ่องเต้และห้องเฮา และแม่ทัพ 3 และพระชายาเอก ก็ต่างคนต่างได้ยินกันอย่างเอร็ดอร่อย จนถึงเวลา ต่างคนต่างกับตัวของตัวเอง
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้านี่เมาเลอะเลือนอีกแล้ว เดี๋ยวข้าจะไปส่งที่ห้อง
ฉางโฟง. พระลอง
ไม่ทราบว่า องค์รัชทายาทจะพาพัทยาไปไหนหรือพะยะค่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ถ้าจะพาไปไหนมันก็เรื่องของข้า มาเกี่ยวอะไรด้วย พระไชยาเป็นภรรยาของข้า ข้าก็จะพากลับเข้าห้องน่ะสิ ถ้าพยายามเมามากแล้ว ก็ไม่มีอะไรทำก็ไปเถอะ
ฉางโฟง. พระลอง
นี้พะยะค่ะ ยาแก้เมากระหน่ำฝากให้ก็ใช้ยาด้วยนะพี่ค่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ขอบใจ ท่านจะไปไหนก็ไปเถอะ เราไม่รบกวนท่านหรอก
ณห้องตำหนักพระไชยา ฉางซุ่น
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าตื่นแล้วเหรอ นี่ ยาแก้เมาน่ะ เจ้ากินซะ มีคนฝากมาให้เจ้า รีบกินซะสิ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าเป็นอะไรไป ทำไมไม่คุยกับข้า สร้างคนฆ่าอยู่ด้วย วันนี้เจ้ารู้สึกทำตัวดีขึ้นนะ ถ้าเปลี่ยนไปมากเลยจริงๆ เพราะไม่อยากจะเถียงข้า หรือเจ้ามีอะไร หรือเปล่า
จางฉางซุน. นายเอก
เธอไม่มี ไม่มีอะไรจะพูดกับท่าน ถ้าจะพักผ่อนแล้ว
เฉินหบางซู. พระเอก
คืนนี้ข้าอยู่กับเจ้าได้ไหม แม้กระทั่ง ท่านพี่อยากจะอยู่ข้าก็ไม่ว่าอะไร มันเป็นสิทธิ์ของท่าน
เฉินหบางซู. พระเอก
บอกข้าได้หรือไม่ว่าจะเป็นอะไรไป แค่รู้สึกว่าเจ้าเปลี่ยนไปจริงๆ จากที่เจ้า เคยเป็นคนเถียงกับข้า แต่เจ้ากลับไม่ตอบสนองทะเลาะกับข้ามันหมายความว่ายังไง
จางฉางซุน. นายเอก
ฉันเป็นเพราะข้า ไม่อยากทะเลาะกับท่านนั่นแหละ เพราะข้ารู้ยิ่งทะเลาะกับท่าน ก็ยิ่ง ไม่อยาก ให้ท่าน เข้ามาไม่พอใจข้าอีก ดังนั้นข้าจึงไม่อยากทะเลาะกับท่าน อยากจะพูดกับท่านดีๆก็เท่านั้นข้าไม่รู้หรอ ไม่ควรถูกตีข้า ถ้าดูแต่เพียงแค่ว่าถ้าต้องทำให้ท่านพา ให้ได้มากที่สุด กนะความรู้สึกไปขอท่านเป็นเช่นไร
เฉินหบางซู. พระเอก
ถ้าพูดแบบนี้ เธอจะย่าวยวนข้างั้นคืนนี้ข้าจะนอนกับเจ้า
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าเป็นอะไรไปฉางซุน ข้าไม่เคยเห็นจะเป็นแบบนี้มาก่อน เจ้าไม่ทะเลาะกับข้าแล้วอย่างงั้นรึ เจ้าดูเปลี่ยนไปมากนะ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้ากำลัง คิดจะทำอะไรอยู่ เจ้าอย่าบอกนะว่าเจ้ากำลังคิดแผนที่จะออกไปจากข้า
เฉินหบางซู. พระเอก
ทำไมจู่ๆ ถ้าถึงได้รู้สึกปวดใจแบบนี้ยิ่งเจ้าไม่พูดอะไร เจ้ายิ่งไม่ตอบโต้ค่ะ มันทำให้ข้ารู้สึก เจ็บใจตัวเองยิ่งนัก
จางฉางซุน. นายเอก
ฉันไม่รู้จริงๆหรอ ว่าทำไมข้าถึงไม่ตอบโต้ท่านข้าถึงปล่อยให้ท่านพูด ข้ารู้ว่าเถียงท่านไปก็ไม่ชนะท่านถึงข้าเถียงท่านไปข้าก็โดนทุบตีไปซะเปล่าๆ สู้ปล่อยให้ท่านพูด มันจะดีกว่าไหม ถ้าไม่อยากทำร้ายจิตใจท่าน ข้ารู้ว่าท่านเจออะไรมา ท่านถึงจงเกลียดจงชังค่าเช่นนี้ มันเป็นเพราะว่า ถ้าเป็นลูกของนางท่านจึงรังเกียจข้าใช่หรือไม่ ท่านจะบอกว่าท่านรักข้า หรือแค่เรื่องไม่สมเหตุสมผลล่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ทำไม สู้ถ้าเปลี่ยนไปจริงๆ ทำไมเจ้าต้องทำให้ข้าศึกเจ็บที่ใจข้าแบบนี้ข้าไม่เคยเห็นผู้ใด ทำไมข้าต้องปวดใจแบบนี้ แต่นั้นแต่เดิมทีเจ้าก็หยิ่งผยองใส่ข้า แต่ตอนนี้เจ้ากลับไม่หยิ่งผยองเท่ากับทำตัวดีขึ้น เพื่อต้องการให้ฆ่าจำนวนเจ้าอย่างนั้นหรอ
เฉินหบางซู. พระเอก
เสื้อทำชุดนี้ไปเพื่ออะไร เครื่องเสแสร้ง ใส่เสื้อทำมันดีเหรอคะอย่างนั้นเหรอ เจ้านี่มัน
จางฉางซุน. นายเอก
ถ้าท่านจะคิดว่า ค่าทำดีเสแสร้งกับท่าน ก็เชิญท่านคิด แล้วส่วนเรื่องชายอื่นข้าไม่เคยคิด ถ้ามีแต่ท่าน ข้ายอมทุกอย่าง เพื่อให้ได้อยู่ตัวรอด ให้อยู่กันท่านได้นานที่สุด ข้าไม่ได้เห็นแก่ตัว คนที่เห็นแก่ตัวคือท่าน แค่ยอมจำนนท่าน ข้ายอมท่านทุกอย่าง แล้วท่านจะเอาอะไรอีก ถ้าไม่โต้เถียงท่าน ข้าไม่ต้องแย้งกับท่านไม่ต่อล้อต่อเถียงกับท่านแล้วท่านจะเอาอะไรอีก ท่านต้องการอะไรท่านบอกมาซิ ท่านต้องการฆ่าข้าหรือไม่ ถ้าคิดจะฆ่าข้าซะตอนนี้เลย จะได้จบจบกันไปซะ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าพูดอะไรนะ คือเป็นบ้าไปแล้วงั้นเหรอ ช่างซุ่น เจ้าคิดอะไรของเจ้า เจ้าคิดว่าข้าจะฆ่าเจ้าจริงๆอย่างนั้นเหรอ จะบ้าไปแล้ว
จางฉางซุน. นายเอก
ถ้าไม่ได้บ้า แต่แค่อยากให้ท่านล้างแค้นข้าแทนแม่ข้าก็แล้วกัน เอาชีวิตของข้าไป แล้วท่านก็เลิกรั้งความแม่ข้าเลิกเกลียดแม่ข้าจะได้ไหม
เฉินหบางซู. พระเอก
ไม่ได้ ถ้าเจ้าคิดจะให้ข้าเลิกเกลียดแม่เจ้า แล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าโดนกระทำมาล่ะเจ้าเคยคิดบ้างไหม เจ้าเคยเจ็บปวดเหมือนข้าไหม เจ้าเคยอยู่ตายทั้งเป็นเหมือนข้าไหม ตลอดเวลาที่แม่เจ้าทำร้ายข้า ทำร้ายความรู้สึกข้า มันเจ็บไปทั้งใจ
จางฉางซุน. นายเอก
อะไรกัน ท่านคิดว่าข้าไม่รู้สึกอย่างนั้นหรอความเจ็บปวดของท่านก็ไม่ได้ต่างอะไรกับข้าตอนนี้นี่ ความเจ็บปวดของข้า ข้าก็คือข้า ไม่ใช่แม่ข้า ท่านเห็นข้าเป็นลูกของนาง ท่านก็เห็นข้าเป็นแค่เครื่องมือของท่าน เป็นการชดใช้ ที่ดินดีเยี่ยมจริงๆ ก็ข้าบอกแล้วไง ถ้าทำตัวดีๆกับท่าน ข้าไม่อยากให้ท่าน ต้องช้ำใจอีกก็เพราะเหตุนี้ ฉันไม่รู้จริงๆเหรอ ว่าทำไม ข้าเข้าใจความรู้สึกท่าน แม่ข้า ก็ไม่เชื่อว่าจะรักข้า ข้าเองก็โดนทุบตีเหมือนกันโดนบีบบังคับให้แต่งกับท่าน ทั้งๆที่ข้าก็ไม่เคยรักท่าน ไม่เคยเลย ท่านรู้ไหม ท่านขืนใจข้า ข้าแต่งงานเข้ามาอยู่กับท่านก็ตายทั้งเป็นเหมือนกัน
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าอะไรนะ คือบอกว่า ต้องอยู่กับข้า แล้วเจ้าล่ะ เจ้าคงต้องอยู่กับแม่ทัพสินะ เท่ากับเขา สมคู่ควรกันสินะ คนอย่างข้ามันไม่สมควรคู่.กับใครใช่หรือไม่ ข้าสมควรที่จะอยู่คนเดียวเหมือนเคยใช่หรือไม่ ใครบ้างที่จะเข้าใจข้าว่าข้าต้องการอะไร ใช่ข้าต้องการความรัก ใช่ข้าต้องทนความอบอุ่นจากใครสักคนที่จูงมือไปกับข้า ข้าไม่ได้ต้องการเลย ต้องรู้ไหม ข้าไม่ได้ต้องการที่จะแก้แค้นใครเลยแต่สถานการณ์มันบีบบังคับข้าทุกอย่างมันต้องการให้ข้าทำแบบนี้จิตใต้สำนึกของข้าข้าเจ็บปวดยิ่งกว่าอะไร ไม่มีใครเป็นข้าก็ไม่มีวันรู้หรอกนะ เจ้าไป หากเจ้าไม่อยากอยู่กับข้า เราควรจะ
จางฉางซุน. นายเอก
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรไม่เป็นไรถ้าเข้าใจท่านดี ข้าขอโทษ ที่ข้าพูดแบบนั้น ข้าแค่เตือนสติท่าน ทำอะไรอย่าโผงผาง ฉันควรใจเย็นลงให้มากกว่านี้ จะได้หรือไม่ เฮ้อข้าสัญญา ข้าไม่ไปจากท่านถ้าจะอยู่เคียงข้างท่าน ท่านต้องการท่านต้องการความอบอุ่นต้องการความรัก ใช่หรือไม่
เฉินหบางซู. พระเอก
พอเถอะ ความรักที่เสแสร้งความรัก ที่ไม่ได้บริสุทธิ์จากใจ ข้าไม่ต้องการ ข้าเกลียดคนเสแสร้งที่สุด ข้าเกลียดคนทำดีกับข้าที่สุด
ทันใดนั้น พระชายาเอก หรือฉางซุนนั้นได้เดินเข้าไปโอบกอดองค์รัชทายาทด้านหลังแล้วพูดขึ้นมาว่า
จางฉางซุน. นายเอก
ถ้าจะอยู่เคียงข้างท่าน ฉันเชื่อเธอได้ไหม ให้โอกาสก็ได้ไหม ให้โอกาสพิสูจน์ใจข้า แค่อยากลองให้ท่านเปิดใจดู ถ้าเชื่อว่าท่านต้องทำได้ สามีข้าต้องทำได้ ท่านพี่ ข้าเลือกแค่ว่าท่านพี่แบบนี้ดีไหม ต่อไปข้าจะไม่เลือกท่านพระองค์รัชทายาท ข้าจะเรียกท่านว่าท่านพี่ดีไหม ฉันว่ายังไง แค่อยากให้ท่าน มาทำความรู้จักใหม่กับข้า ได้หรือไม่ ท่านพี่
เฉินหบางซู. พระเอก
จะพูดจริงๆเหรอ ฉันไม่ได้โกหกข้าใช่หรือไม่ เจ้าต้องการอยู่เคียงข้างข้าจริงๆใช่หรือไม่ แล้วแม่ทัพล่ะ ฉันไม่ต้องการเขาแล้วงั้นหรอ ถ้าเห็นเขาสนใจเจ้าอยู่นี่
จางฉางซุน. นายเอก
จะบ้า คนบ้าอย่างท่านเนี่ยจะรู้อะไรกับเขาบ้างไหมเนี่ย ฉันฟังนะ ข้าไม่ได้ชอบเขาข้าเห็นเขาเป็นแค่พี่ชายเท่านั้นจริงๆ ฉันเชื่อใจข้าไว้ใจข้าได้ไหม แค่อยากทำให้ท่านมีความสุข อย่างน้อยจะได้คลายทุกข์ความเศร้าหมองของท่านได้บ้าง เอาเป็นว่า ต่อไปนี้เรื่องราชการงานของท่านถ้าจะช่วยท่านก็แล้วกันตกลงหรือไม่ ท่านพี่
เฉินหบางซู. พระเอก
ได้ๆ ได้สิ เจ้าไม่หลอกข้าจริงๆใช่ไหม ข้าเชื่อใจเจ้าได้จริงๆนะ เจ้าไม่ได้มีแผนอะไรให้หลอกลวงฆ่าใช่หรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
ใช่ ข้ารู้ว่าสักวันหนึ่งถึงท่านจะมีใจให้ข้า แต่ข้าก็เข้าใจว่าไม่ได้หมายความว่าท่านจะ เลิกเกลียดชังแม่ข้าใช่หรือไม่
เฉินหบางซู. พระเอก
อันนี้ข้าเข้าใจ มันก็ไม่ได้หมายความว่าข้าจะไม่เกลียดนางนะข้าก็ชิงชังนางข้าก็เกลียดนางแต่นางเป็นแม่ข้า จะให้ข้าทำอย่างเช่นไร สักวันหนึ่งฟ้าดินสวรรค์ก็ต้องลงโทษนางอยู่ดี ถึงข้าเป็นลูกข้าก็ช่วยอะไรนางไม่ได้ถึงนางจะต้องตายเข้าตายของนางข้าก็ต้องยอมปล่อยเป็นไปตามกรรม ฉันก็จริงไหม
เฉินหบางซู. พระเอก
เอาละๆถ้าเข้าใจเจ้าแล้ว พระชัยยะเอมเจ้า ข้าเข้าใจ ข้ารู้ตัวว่าข้าผิด ข้าทำร้ายเจ้าข้าไม่เคยที่จะอ่อนข้อให้เจ้า ข้าเข้าใจ เจ้าแล้วล่ะ เด็กดี ถ้าไม่โกรธข้าแล้วใช่ไหมถ้าสัญญาต่อไปนี้ข้าจะไม่ตบตีเจ้าอีก
จางฉางซุน. นายเอก
จริงๆนะ ฉันจะไม่จบปีข้าจริงๆใช่ไหม
ทันใดนั้น องครักษ์ได้เข้ามา บอก รายงานเก่าเข้าเรื่องของ เหล่าประชาราษฎร ที่ต้องตกทุกข์ได้ยากลำบาก ดังนั้น องครักษ์จึงได้มากล่าวบอก ให้องค์ราชทายาทนั้นไปแจ้งให้ฮ่องเต้ทรงทราบ
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
ทายาทพะยะค่ะ ไม่ทราบว่าองค์ราชทายาท อยู่หรือไม่พะยะค่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้ามีอะไร รีบพูดมา
เฉินหบางซู. พระเอก
ได้พรุ่งนี้ถ้าจะเข้าเฝ้า ห้องเต้ก็แล้วกัน ตอนนี้มันดึกแล้วไม่ใช่เวลาที่จะไปเข้าเฝ้าผู้ใด ถ้าเข้าใจแล้ว เจ้ารีบกลับไปเถอะ พรุ่งนี้ข้าจะเข้าเฝ้าด้วยตัวข้าเอง
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
คืออย่างนี้พะยะค่ะ พอดีฮ่องเต้พระองค์ทรงรับสั่ง ให้องค์รัชทายาทเข้าเฝ้าพรุ่งนี้พะยะค่ะ ไม่ทราบว่าองค์รัชทายาทจะเข้าเฝ้าไหมพะยะค่ะ ในวันพรุ่งนี้
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
ได้พยัคฆาตฝ งั้นข้าน้อยขอธุระเลยนะพี่อ่ะค่ะ องค์ราชทายาท
จางฉางซุน. นายเอก
ท่านพี่ท่านจะทำอะไรข้า นี่ท่านฉวยโอกาสข้าเหรอ ข้าอนุญาตให้ท่านคุ้มค่าแล้วอย่างนั้นหรอ
เฉินหบางซู. พระเอก
อะไรกัน ก็คิดว่าเจ้ายอมข้าแล้วซะอีก เจ้านี่ เจ้าเป็นอะไรของเจ้ากันแน่นะ
จางฉางซุน. นายเอก
อะไรกัน ข้าหายโกรธท่านก็จริง ข้าให้อภัยท่านก็จริงแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าถ้าจะยอมร่วมเตียงกับท่านซะหน่อย
เฉินหบางซู. พระเอก
ชอบพูดอย่างนี้หมายความว่าไง ถ้าจะบอกว่าเจ้าหายโกรธข้าให้อภัยข้า แต่ไม่ให้ค่านอนร่วมเตียงกับเจ้าเนี่ยนะ สู้รังแกข้าเกินไปแล้ว ชั่งใจดำ จริงๆนะ
จางฉางซุน. นายเอก
ข้าหรอ ข้าน่ะหรอที่ใจดำกับท่าน แค่ข้าไม่ให้ท่านนอนร่วมเตียงกับข้า ก็ไม่ได้หมายความว่าข้าไม่ได้รักท่านจริงไหม
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าหนี้กวนประสาทข้านี่ เด็กบ้ายังเศร้าเขาไม่นอนก็ได้ ข้าจะกลับห้องแล้ว
จางฉางซุน. นายเอก
ท่านจะไปแล้วจริงๆหรอ ถ้าล้อเล่นฉันจะไปจริงๆหรอ ถ้าแน่ใจหรอว่าไม่นอนกับข้า
เฉินหบางซู. พระเอก
จะไม่ฆ่ายุ่งกับเจ้า ข้าก็ควรจะต้องไปนอนห้องข้าไม่ใช่หรือไง ถามได้
เฉินหบางซู. พระเอก
แล้วเจ้าจะเอายังไงกับข้ากันแน่ล่ะเนี่ย ตัวแสบไม่ใช่เล่นเลยนะเจ้าเนี่ย ถึงเจ้าจะไม่หยิ่งยโสธรห่างใส่ค่า แต่เจ้าก็เล่ห์เหลี่ยมเยอะเหมือนกันนะเนี่ย เจ้านี่ ถ้าไม่ยุ่งกับเจ้าแล้ว
จางฉางซุน. นายเอก
อะไรกัน ท่านจะหนีข้าจริงๆหรอ
ทันใดนั้น พระไชยา จะได้โอบกอด องค์รัชทายาทอีกครั้ง ดังนั้น องค์รัชทายาทจึงได้สวมโอบกอดทับอีกครั้ง แล้วบรรจงถูกปากพระชายา ทั้ง คู่ ก็ได้ โอบกอดซึ่งกันและกัน และได้รวมเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง ถึงรุ่งเช้า
Comments