ไฟรักในเพลิง รอวันล้างแค้น
ตอนที่ 3
หลังจากที่องค์ชายจางหรือพระชายาในนาม ได้ประสบ กับความลำบากโดยการโดนทำร้ายร่างกายจากทางของรัชทายาทผู้เป็นสามีของตัวเองผู้ซึ่งเข้าใจผิดว่าตัวเองนั้นปันใจให้ชายอื่นจึงทำให้ตัวเองรู้สึกไร้ค่าทำให้ตัวเองรู้สึก วิตกกังวลเป็นอย่างมาก จึงต้องทำอะไรสักอย่าง ทำให้องค์รัชทายาทนั้นไม่ส่งกิ้วอีก เขาจึงได้รู้ว่านิสัยจริงๆขององค์ราชทายาทเป็นเช่นนี้ เขาไม่ได้กลัวแต่เพียงแค่เขารู้สึกถอนหายใจทุกๆครั้งเวลาที่เจอหน้ากัน มันทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวแต่ไม่กล้าพูดอะไรออกไป
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
กรมราชทายาทพะยะค่ะ มิทราบว่าองค์รัชทายาทมาทำอะไรที่นี่หรือพะยะค่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ข้าจะมาทำอะไรมันก็เรื่องของข้า เจ้าอย่าแสนเรื่องข้าได้หรือไม่เจ้าเป็นแค่องครักษ์ของพระชายาเจ้าอย่าแชร์ ข้าจะทำอะไรมันก็ ไม่เกี่ยวกับเจ้า หลบไป ข้าแค่จะมาดูหนังหน้าว่าพระชายาของเจ้า ยังอยู่ดีหรือตายแล้วต่างหากล่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
โจ้มาทำไม ออกไปนะ ถ้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้า คนชั่วอย่างท่าน ไม่สมควรด้วยรับความรักจากข้า ข้าไม่ได้ทำผิดอะไรท่านก็ลงมาลงมือกับข้ามันถูกต้องแล้วหรือ
เฉินหบางซู. พระเอก
เธอมีสิทธิ์อะไร มาต่อกลอนกับข้าวเช่นนี้ เจ้ารู้บ้างไหม ข้าห่วงเจ้าแค่ไหน ที่เจ้ามากับชายอื่น เจ้าไม่มีสิทธิ์ เจ้าไม่มีสิทธิ์ที่จะปันใจให้ใครนอกจากข้าผู้เป็นสามีเจ้า
จางฉางซุน. นายเอก
ต่อให้ข้า จะบอกว่าข้าไม่มีชายใด ท่านก็ไม่เชื่อข้าอยู่แล้วนี่นา ท่านจะมาพูดเอาอะไร ท่านน่ะมันพวกซาดิสชอบทำร้าย ร่างกายคนอื่น โดยที่ท่านไม่ถามสาเหตุคงเป็นเช่นนี้สินะ นางสนมผู้ใดหรือพระยาผู้ใดที่เข้ามาเป็นคนของท่านท่านกลับทำแบบนี้เสมอ เพราะท่านไม่ฟังเหตุผลใครนี่เอง ข้าก็เป็นคนหนึ่งที่เข้ามาอยู่แต่งกับท่าน ท่านอย่าลืมนะ ว่าข้าเป็นได้แค่นามข้าไม่ได้จดทะเบียนกับท่านถูกต้องตามกฎหมายอันนั้นท่านก็ไม่มีสิทธิ์มาหึงข้าข้าจะคบกับใครมันก็เรื่องของข้า
ทันใดนั้น หัวจะทายาทก็ได้ตบหน้าอีกครั้งทั้งๆที่ พระชายานั้นก็ยังเจ็บเนื้อเจ็บตัวอยู่
จางฉางซุน. นายเอก
ท่านตบหน้าข้า ข้าทำอะไรผิดก็ค่าพูดความจริง หรือว่าท่านรับไม่ได้ล่ะ ว่าสิ่งที่ข้าพูดมันเป็นเรื่องจริง
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าจงจำไว้นะ แพศยายังเจ้าไม่คู่ควรกับผู้ใดนอกจากข้า เจ้าคิดว่า การที่ข้าตบตีเจ้ามันเป็นแค่สั่งสอนนะ ข้ารู้ว่าเป็นการที่จะผิดก็จริง แต่เจ้าเคยรู้อะไรบ้างไหม การนอกใจข้า มันก็ถือว่าผิด แล้วล่ะ เจ้าควรรู้ไว้ซะด้วย ต่อให้เจ้าเป็นพระชายา ที่แต่งตั้ง หรือเจ้าจะเป็นพระชายาที่ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสก็ช่าง เจ้าล้วนเป็นของข้า เจ้าเข้า นับแต่จากวันนี้ไป พระไชยาจัง ต้องจดทะเบียนสมรสกับข้า ขึ้นชื่อว่าเป็นพระชายาเอก ห้ามใครขัดคำสั่งฆ่า ใครขัดคำสั่งฆ่าฆ่าให้หมด
เฉินหบางซู. พระเอก
ก็พอใจหรือยัง ค่ายกตำแหน่งนี้ให้เจ้า ตำแหน่งพระชายาเอกของเจ้า เจ้าคงจะไป ยุ่งกับชายใดอีกไม่ได้แล้วสินะ ถ้ามีชื่อเจ้าจดทะเบียนเป็นสมรสกับข้า แล้วอย่าฝันนะว่าข้าจะหย่ากับเจ้า นับจากนี้ไป ชื่อทะเบียนสมรสของเจ้า จะอยู่ในมือข้าทุกอย่าง แล้วนี่ยา เจ้าทาซะ เตรียมตัวให้ดีล่ะ พรุ่งนี้จะมีวันงานฉลองคล้ายวันเกิดของพี่ ชายข้า แล้วเจ้า ก็เงียบปากไปนะ แล้วไม่ต้องพูดถึงเรื่องกันที่ข้าทำร้ายเจ้าเช่นนี้อีกเจ้ารู้หรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
ได้ ได้ ถ้าจะไม่พูดมัน ฉันออกไปได้แล้ว ข้าบอกให้ท่านออกไปได้แล้ว แค่ไม่อยากเจอหน้าท่าน แล้ววันนี้ ข้าก็ไม่อยากรับแขกท่าน ข้าไม่ใช่คนบำเรอของท่าน คิดจะทำอะไรกับข้าก็ได้ ถึงข้าจะเป็นพระชายาเอกตอนนี้ ค่ะ ก็ยินดี จะให้ท่านมีพัสดุอีกคนนึง ฉันยอมไหมล่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
จังหวัดไหนนะ เจ้ากำลังท้าทายข้าอย่างนั้นเหรอ เจ้าคิดว่า การที่เจ้าจะให้ข้ารับอนุมาเป็นพระสนมอีก 1 คนเป็นพระชายาลองเจ้าคิดหรอว่าข้าต้องการมัน ข้าไม่ได้ต้องการข้าต้องการเจ้าเพียงคนเดียว เจ้าจงรู้ไว้ต่อให้เจ้าหามาให้ข้าสักกี่ 10 คนข้าก็ไม่เอา ต่อให้ข้าแต่งข้าก็ไม่ร่วมหอ เจ้าจำไว้
ทันใดนั้น พัทยา ที่ได้แต่งตั้งเป็นพระชายาเอก นั้นก็ได้รู้สึก มีความเป็นกังวลมาก คิดว่าองค์รัชทายะจะทำอะไรกับตัวเองต่อไปดี แต่เขาเชื่อว่า สักวันหนึ่งเป็นครั้งสุดท้ายอยากจะต้องยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง ถ้าใช่ยาจึงคิดว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างนึง ทำให้องค์รัชทายาทนั้นลดจำนวนตัวเองลง เลือกหยิ่งผยอง ไหนๆบางอย่างเขาก็ได้รับรู้แล้วว่า สิ่งที่องค์รัชทายาทนั้น ได้ทำกับเขาไว้ มันทำให้เขารู้สึก เครียดแค้นในสิ่งที่องค์รัชทายาททำ แต่ก็ ไม่ต้องตื่นไปตามนั้น พระชายาเอกผู้ที่ได้แต่งตั้งได้ขึ้นว่าเป็นพระยาเอกแล้วสมรส แล้วจดทะเบียนสมรสกันแล้ว ก็ไม่สามารถยุ่งกับชายอื่นได้ ถ้าใช้ยาเองนั้น ก็เลยจำเป็นจะต้องเอาตัวเองให้รอดโดยการ จำใจยอมอยู่ทนต่อไป และต้องอดทนของการโดนเกลียดชัง ขององค์รัชทายาทต่อไป
จางฉางซุน. นายเอก
ทำไม ใจข้ารู้สึกเจ็บปวดเช่นนี้นะ ถ้าอยู่กับเขา เท่ากับข้าตกนรกตายทั้งเป็นจริงๆ เสด็จแม่นะเสด็จแม่ เสด็จแม่ไปทำอะไรเขาไว้นะ เขาถึงมาแก้แค้นข้าแทนท่านแบบนี้ ยิ่งคิดค่าก็ยิ่งเจ็บใจนะ ทำไมเขาถึงเกลียดฆ่าเช่นนี้นักนะ ต่อให้ข้า เป็นพระชายาเอก ต่อให้ข้าเป็นภรรยาหลวงก็จริง เขาทั้งรักทั้งเกลียดชังค่าแบบนี้ ข้ารู้สึกสมเพชตัวเองจริงๆ ข้าจะต้องรู้ให้ได้ ว่าท่านแม่ทำอะไรเขาไว้เขาถึงสมเกียรติตรงชั่งค่าเช่นนี้ มีเงินเข้ากับข้า ไม่ได้ตายดีแน่
จางฉางซุน. นายเอก
เจ้าคิดว่า ถ้าจะทน ตรงรัชทายาทพรุ่งนี้ไปได้อีกนานแค่ไหนจนเชียว
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
พัทยาพะยะค่ะ ตัวหม่อมเองก็ไม่ทราบอะไรมากนะ ตั้งแต่เล็กองค์ราชทายาทก็เป็นคนหัวแข็งมาตลอด เขาเป็นคนแบบนี้มาตลอด กระหม่อมเองจนยังต้องสงสัยเช่นกันว่าทำไมย่าถึงเป็นคนนิสัยแบบนี้ เด็กๆองค์รัชทายาทเป็นคนยิ้มแย้มร่าเริงแจ่มใสนะพะยะค่ะ แต่พอมีเพราะพี่เลี้ยงซึ่งเป็นแม่ท่าน ได้เข้ามาอยู่ ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป ทำให้พี่ชาย ที่เป็นฮ่องเต้ ได้ พึงพอใจ กับแม่ของท่าน จึงรับนายเป็นพระสนมจนต่อมาฝ่าบาทจะได้แต่งตั้งแม่ของท่านเป็นฮองเฮาซึ่งเป็นแม่ของแผ่นดินนางมีอำนาจนางล้วนมีอำนาจทุกสิ่งทุกอย่างนั้นทำได้ทุกอย่างพะยะค่ะ ล้วนแต่ว่าแต่ก่อนนี้ฝ่าบาทไม่เคยรับรู้เลยว่า แม่ของท่านตบตีองค์ราชธานีมาโดยตลอดมันจึงทำให้องค์รัชทายาทของกระหม่อมเครียดแค้นนางมากยิ่งนัก นางเพียงแค่ไม่ชอบหน้าองค์รัชทายาทไม่อยากให้องค์รัชทายาทได้ดี นางเพียงแค่เป็นคนอิจฉาเท่านั้นแล้วท่านก็เป็นลูกของนางจึงทำให้องค์รัชทายาทได้เคียดแค้นท่านแทนนายอยู่ตลอดเวลา
จางฉางซุน. นายเอก
แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้า ข้าก็คือข้า ไม่ใช่แม่ข้าซะหน่อย ถึงแม่ข้าจะทำผิดต่อเขา แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะต้องมาลงที่ข้านี่นา ถ้าเป็นแค่เพียงลูกเขาก็จริง ข้าก็ไม่ได้หมายความว่าเสด็จแม่จะรักข้ามากขนาดนั้นนะเด็กๆเค้าก็เคยโดนทุบตีเหมือนกันข้าไม่เชื่อฟังเขาให้เข้าใจดี ความรู้สึกเจ็บปวดแบบนั้นใครบ้างจะทนไหวล่ะ มันก็เหมือนค่าในตอนนี้นั่นแหละ แค่โดนรักเคาะแทนมันก็สะสมแล้วนี่มันก็เป็นสิทธิ์ที่เขาจะต้องทำมึงฆ่าเช่นนี้ถ้าข้าขืนยัง แข็งข้อกับเขาต่อไปในตอนนี้มันก็อาจจะยิ่งหนักกว่าเดิมอีกใช่หรือไม่
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
ใส่พยะค่ะ ก็มึงคิดว่าพระชายา คุณจะทำดีกับพระองค์ให้มาก ควรเข้าใจพระองค์ให้มากยิ่งกว่านี้นะพะยะค่ะ พระองค์ควรที่จะใจเย็นลง ต่อให้ท่าน แค้นองค์รัชทายาทแค่ไหน ท่านก็ต้องปรับเปลี่ยนองค์รัชทายาทให้ดีขึ้นไม่ใช่ท่านมาใส่แง่งอนกันแบบนี้ ก็หม่อมเห็นแล้วหดหู่พะยะค่ะ สมองคิดว่า ถ้าพระชายาต่อต้านพระองค์มากไปกว่านี้ แล้วผมกลัวว่าการใช้ยาจะทนรับผิดบาดแผลไม่ไหว พะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
ใครเข้าใจแล้ว ข้าจะพยายามนะ ฉันจะพยายามทำดีกับเขาเขาจะพยายาม ไม่ต่อล้อต่อเถียง ถ้าจะพยายามใจเย็นให้ได้มากที่สุด ถ้าจะพยายามปลดปล่อยอารมณ์ของเขาออกมา เพื่อให้เขาสบายใจ ถ้าต้องการให้เขามีที่คนละใบให้เขาฟัง เขาอยากจะคุยอะไรอยากจะระบายอะไรข้าจะปล่อยให้เขาทำ ก็ดีหรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
เจ็บชะมัดเลย ถ้าไม่คิดว่า เขาจะทำค่าขนาดนี้เฮ้ยคนหัวแรงอย่างเขา หัวเดียวกระเทียมนี่แบบนี้ ข้าเจ็บตัวฟรีจริงๆ ช่างเถอะช่างเถอะ เอาเป็นว่าที่เจ้าบอกก็แล้วกันนะ อาการนี้ เธอมีอะไรก็ไปเถอะ ถ้าจะใส่ยาแล้วล่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
เย็นนี้ ก็เตรียมชุดให้ข้าข้าจะไปเข้าวังเข้าเฝ้า ห้องใต้ดินนี้ ข้าหวังว่าเขาคงจะไม่กิ้วใส่ข้าอีก ถ้าค่าทำตัวดีๆ
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
ได้พะยะค่ะ งั้นกระหม่อมขอทุนลาเลยนะพะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
ไปเถอะ จุ๊บว่านี่มัน รุนแรงกับข้าวจริงๆ ถ้าไม่ผิดยัดเยียดให้ข้าผิด เฮ้ยจะบ้านี่ ชอบเป็นสามียังไงของข้านะ คงจะทะนุถนอมฆ่าสิไม่ใช่มาตบตีข้าแบบนี้ เอ้ยเจ็บๆๆๆเป็นบ้าเลย ดูดิ เนื้อตัวข้ามีแต่แผ่วเต็มไปหมดเลยนะ เฮ้ยบ้าชะมัด แล้วข้าจะปกปิดแผลข้ายังไงล่ะเนี่ย ปิดบังได้ก็ปิดบัง ข้าจะยอมปิดบัง ปิดบังส่วนไหนได้ก็จะปิดบังก็แล้วกันแต่หน้าข้าสิบวมขนาดนี้ จะปิดบังยังไงกันเล่า ปัดโธ่เอ้ยคนบ้า เป็นพระชายาของท่านหรือข้าเป็นนักโทษของท่านกันแน่เนี่ย
งานเฉลิมฉลองวันคล้ายวันเกิดของฮ่องเต้ ห้องท้องพระโรง
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้ามาแล้วเหรอ ถ้าคิดว่าเจ้านอนเจ็บเนื้อเจ็บตัวอยู่ในห้องซะอีกถ้าไม่คิดว่าเจ้า จะย้อนมาเช่นนี้แต่โดยดี
เฉินหบางซู. พระเอก
จะเงียบทำไม ทำไมเธอไม่พูดกับข้าเจ้าพูดประสาทข้าหรือไง ที่เจ้าไม่พูดเนี่ย เจ้างอนข้าเหรอ
จางฉางซุน. นายเอก
ท่านฟังข้านะ ที่ข้าไม่พูดเพราะข้าไม่อยากเถียงกับท่าน เพราะข้ารู้ว่าข้าเถียงท่านไปข้าก็ต้องโดนอะไร เพราะฉะนั้น ข้าถึงไม่เถียงท่าน ปล่อยให้ท่านพูดเนี่ยนะ
จางฉางซุน. นายเอก
ข้าเลย จึงอยากทำตัวดีๆกับท่านไม่อยากให้ท่านต้องกิ้วใส่ข้าอีก ข้าก็เลย ไม่อยากทะเลาะกับท่าน ข้าไม่อยากให้เสด็จแม่รู้ไม่อยากให้ฝ่าบาทรู้ว่าข้ากับฉันทะเลาะกัน เพราะเรื่องเหตุใด ข้าจึงทำตัวนิ่งให้มากที่สุดแล้วไม่พูดอะไรถึงเรื่องนั้น ดีหรือไม่ล่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ฮ่าๆๆ เจ้านี่วางตัวได้ดีนี่ สมแล้ว ที่เจ้าเป็นพระชายาเอกของข้า เจ้าย่อมรู้ตัวดี ว่ามันสมควรต้องทำเช่นไร งั้นคืนนี้ข้าจะอยู่กับเจ้า รีบไปเถอะ งานจะเริ่มแล้ว ทำตัวเป็นเด็กดีเข้าไว้ล่ะ เผื่อไม่แน่วันนึง ถ้าอาจจะถอดใจรักเจ้าขึ้นมาจริงๆก็ได้ เธอจะไปรู้
จางฉางซุน. นายเอก
แล้วแต่ท่านจะคิดเลย เชิญ ไปสิ แค่ไม่อยากเสียเวลา เราจะอยู่ตรงนี้กันอีกนานหรือเปล่าล่ะ ไปสิท่านพี่ท่านรออะไรเล่าท่านจะมามองข้าทำไม ถ้าไม่สวยอย่างงั้นรึ ถ้าไม่สวยในสายตาท่านเหรอ หรือข้าไม่ได้ในสายตาท่าน
เฉินหบางซู. พระเอก
ดูไปดูมา แค่ฉันอยากจะรู้จักเจ้ามากกว่านี้ซะแล้วสิเพราะชายาเอก คุณนิสัยเจ้าเป็นคนยังไงกันแน่นะ เจ้าดูเหมือนสงบเสงี่ยม ไม่เหมือนแต่ทีแรกที่หญิงจองของโอหังใส่ค่ะ จะเปลี่ยนไปอย่างนั้นเหรอ ถ้าต้องดูให้แน่ชัด ว่าเธอเปลี่ยนไปแค่ไหนก็ใช้ยา เอก เธอไม่รู้จะเอาตัวรอด ฉลาด
เฉินห้าวซู. พื่ชายพนะเอก
พระเจ้ามากันครบแล้วเหรอ เอ้า พัชยา ยินดีด้วยนี่ข้ายินดีด้วยนะ ที่เจ้าได้ขึ้นตำแหน่งเป็นพระชายาเอกของน้องชายข้า องค์รัชทายาท ดูแลเจ้าดีหรือเปล่าพระชายาเอก
จางฉางซุน. นายเอก
เพื่อนน้อยทุนฝ่าบาทพญาค่ะ องค์รัชทายาทดูกระหม่อมดีพะยะค่ะ ดูแลเป็นอย่างดีเลยล่ะ ยุ่งก็ไม่ให้ไหล่ หมดเมื่อไหร่ก็ไม่ให้ตองพะยะค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะพะยะค่ะ องค์รัชทายาทเป็นสามีกระหม่อม กระหม่อมมีหน้าที่ดูแลองค์รัชทายาทพะยะค่ะ เขาจะต้องเป็นสามีที่ดีของข้าได้แน่นอน พระองค์ฝ่าบาทวางพระทัยได้เลยพะยะค่ะ
เฉินห้าวซู. พื่ชายพนะเอก
เป็นอย่างนั้นเช่นนั้นก็ดีแล้ว ลูกของท่านวางตัวดีนะ วันนี้แต่งตัวดีมาเชียว นะนี่ แม่ทัพก็มาแล้วเหรอ ฉันนั่งสิ
เฉินห้าวซู. พื่ชายพนะเอก
ถ้ามากันครบแล้วพวกเจ้า ดูนางรำตามสบายพวกเจ้าเลยก็แล้วกัน
ทันใดนั้น ท่านแม่ทัพนั้นจะได้เสนอหันไปมองพระชายา ผู้ที่นั่งเงียบขรึมไม่พูดอะไรและนั่งอยู่ข้างกายองค์รัชทายาท โดยที่ไม่พูดอะไร ไม่มองหน้าผู้คนตั้งใจดูนางรำเป็นอย่างดีและคอยเอาอกเอาใจองค์รัชทายาทเป็นอย่างดี ทำให้องค์รัชทายาทนั้นเป็นที่พึ่งพอใจอย่างมาก แต่แม่ทัพนั้นก็ได้แค่แอบมองแต่พูดอะไรไม่ได้
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าเป็นยังไงบ้าง เที่ยวสนุกหรือไม่ ถ้าเจ้าสนุก เจ้าก็ดูต่อไปก็แล้วกัน ข้าว่ามันก็เพลินดีนะ มีเจ้าอยู่เคียงข้าง วันนี้เจ้าเป็นเด็กดีนี่ ไม่มีพิรุธอะไร ถ้ารู้จัก วางตัวถูกนิ
จางฉางซุน. นายเอก
ใครจะเป็นเหมือนท่านล่ะ เขาจะจ้องหาเรื่องข้าไปวันๆ
เฉินหบางซู. พระเอก
ดื่มเหล้าไหม ถ้าเจ้าดื่มเหล้าเจ้ากินเหล้ากับข้าหน่อยนะพัทยา วันนี้ไม่เมาก็ไม่เลิกลาก็แล้วกัน ทุกคนเต็มที่ เชิญ
ทันใดนั้น หลังจากนั้น เหล่าทหารและเหล่าแม่ทัพทั้งหลายก็ได้เดินทางกลับไป แต่องค์รัชทายาทนั้น กินไปแค่ 2-3 หน่วย แต่ก็ไม่ค่อยเมาสักเท่าไหร่ แต่องค์พระชายานั้นได้กินเหล้าจนเมามาย จึงทำให้องค์รัชทายาทนั้นต้องอุ้มเดินเข้าห้อง แม่ทัพ ฉาง ก็ได้เดินเข้ามาหาองค์รัชทายาท แล้วพูดขึ้นว่า
ฉางโฟง. พระลอง
องค์รัชทายาทพะยะค่ะ ไม่ทราบว่าองค์รัชทายาท จะนำพัทยากลับเข้าห้องแล้วหรือพะยะค่ะ
Comments