ไฟรักในเพลิง รอวันล้างแค้น
ตอนที่ 2
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าจะไปไหน
จางฉางซุน. นายเอก
ถ้าจะไปไหนมันก็เรื่องของข้า ฉันจะมายุ่งทำไมท่านก็มีภาระภารกิจของท่านเยอะแยะ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้านี่มัน ปากคอเราะร้ายจริงๆ ข้าพูดกับเจ้าดีๆถ้าถามเจ้าดีๆแต่เจ้า กับผู้ใส่ข้าแบบนี้งั้นเหรอ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าหนี้หยิ่งผยอง เหมือนแม่เจ้าจริงๆ ข้าจะเกลียดนัก ทำตัวอย่างแบบนี้ใส่ค่า เดี๋ยวเจ้าก็รู้ อยู่กับข้าไป ดูซิว่าเจ้าจะทนค่าได้อีกสักกี่น้ำ
จางฉางซุน. นายเอก
แล้วแต่พระองค์เลย ถ้าไม่มีอะไรข้าจะออกไปตลาดท่านไม่ต้องไปก็ได้นะ ก็ไม่ได้ว่าอะไร เดี๋ยวพวกเจ้าจนวันมาให้ข้าด้วย
จางฉางซุน. นายเอก
ข้าไม่ให้เจ้าไป ถ้าเจ้าจะไปเจ้าก็บอกข้าสิข้าจะพาเจ้าไป
จางฉางซุน. นายเอก
ไม่เป็นไรถ้าเกรงใจท่าน ทั้งมีภารกิจที่ต้องทำอะไรท่านไปเถอะอย่ามาใส่ใจข้า คนเช่นข้าทำอะไรเองได้ ไม่ต้องพึ่งท่าน
เฉินหบางซู. พระเอก
ข้าเป็นสามีเฒ่านะ โชคดีสิทธิ์อะไรมาพูดใส่ข้าวเช่นนี้ โชคดีนะ นี่ฝากไว้ก่อนเถอะ เจ้ากับข้าวได้เห็นดีกันแน่
ทันใดนั้นองค์ชายจาม ได้เดินคล้อยหันหลังไป และเดินผ่านจากทายาทไป ไม่แลเหลียวหันหลังกลับมามอง
ทุกบ้าน เดินผ่านข้าไปไม่หันมามองข้าสักนิด จิตใจนัก ข้าต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว
เหนียงเหยา. แม่นายเอก
พุทธเจ้าจะไปไหนกัน ฉางซุน
จางฉางซุน. นายเอก
เสด็จแม่ไม่ทราบว่าเสด็จแม่มาทำอะไรที่นี่หรือพะยะค่ะ
เหนียงเหยา. แม่นายเอก
ข้าควรถามเจ้าไม่ใช่ให้เจ้ามาย้อนถามข้า แล้วนี่เจ้าจะไปไหน ส่วนเจ้าเป็นองครักษ์ นายเจ้าจะไปไหน เจ้าก็ต้องตามเขาไป ทุกที่ใช่ไหม งั้นเจ้าจงบอกข้ามา เจ้าจะพาลูกข้าไปไหน
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
กระหม่อมทุนของเขาพะยะค่ะ องค์ชายจาง ทรงอยากออกไปนอกเมืองพะยะค่ะ ไปตลาดพะยะค่ะ
เหนียงเหยา. แม่นายเอก
อ๋อเจ้าอยากไปตลาดเหรอ ไปสิ ไปอิสระของเจ้านี่ เจ้าเป็นพระชายา เขาให้เจ้าไปแล้วเหรอ เจ้าไปแบบนี้องค์รัชทายาทรู้หรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
ดูพะยะค่ะเสด็จแม่ เพิ่งจะเจอกันเมื่อกี้นี้ เสด็จแม่ทรงไม่ต้องเป็นห่วง ลูกเลย ซักเย็นๆลูกก็จะกลับมาแล้วค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
ได้เจ้าก็ไปเถอะ เจ้าดูแลองค์ชายจากให้เขาด้วย อย่าให้ลูกข้าต้องเป็นอันตรายไปเด็ดขาด
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
รับทราบแล้ว ฮองเฮา ไม่ต้องห่วงนะพะยะค่ะ งั้นก็หม่อมทูนลาเลยนะพี่ค่ะ
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
ลูกขอตัวพญาครางเสด็จแม่ เงินลูกทูนลาวเลยพี่ค่ะ
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
เราก็ เตรียมรถมาออกเดินทางเถอะ
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
ได้พะยะค่ะ องค์ชาย
ถ้า ต่อมาองค์ชายจาง ก็ได้เดินทางมุ่งหน้าตรงไปยังตลาด เพื่อจะไปเดินเล่น ทันใดนั้น ก็ได้เจอคนขวางทางระหว่างทาง ซึ่งดันเป็น แม่ทัพจอมนายพล ที่เดินทางกลับมายังเมือง ในขณะนี้เขาผู้นั้นก็คือท่านแม่ทับฉางโฟง เขาเก่งกาจในเรื่องด้านลบเรื่องศึกสงครามเป็นอย่างมาก แพ้ชนะ 150 ครั้ง ดังนั้นเขาทั้งสองคนจึงได้พบเจอกันโดยบังเอิญ ในช่วงเวลาที่ระหว่างเดินทางกลับบ้าน เพราะพระราชวัง และองค์ชายจางซึ่งได้ออกมาเดินเล่นตลาด ในขณะนี้
จางฉางซุน. นายเอก
ไม่ทราบว่า ท่านเป็นผู้ใดงั้นรึท่านมาขวางทางข้า ท่านเป็นผู้ใดชื่อเสียงเรียงนาม ว่าอะไรหรือท่านที่รีบไปไหน ทำไมท่านถึงรีบร้อนที่จะไปเช่นนี้
ฉางโฟง. พระลอง
ข้าน้อย ซื้อข้าวน้อยขวางทางท่านข้าน้อยไม่ทราบว่าท่านคือผู้ใดที่อยู่ในเกี้ยวนี้เป็นผู้ใดหรือ
จางฉางซุน. นายเอก
ข้าเหรอ ถ้าเป็นองค์ชายจางฉางซุน
ฉางโฟง. พระลอง
อ๋อข้าน้อยเสียมารยาทแล้ว ข้าน้อยพึ่งกลับเดินทางมาจากชายแดนขอรับ ข้าน้อยขออภัยจริงๆองค์ชาย ข้าน้อย ชื่อ ฉาง โฟง พะยะค่ะองค์ชาย ข้าน้อยขอทุนลาเพื่อค่ะ ถ้าไม่มีอะไร โอกาสหน้าเราคงได้เจอกันอีก
จางฉางซุน. นายเอก
แม่ทัพฉาง ไม่เป็นไรไม่เป็นไร ฉันไปเถอะ
จางฉางซุน. นายเอก
งั้นเราก็เตรียมตัวไปเถอะ เดี๋ยวมันจะเย็นเข้าถ้าไม่อยากมีปัญหากับใครบางคน
จางฉางซุน. นายเอก
เออแค่อยากกินข้าวร้านนี้ ถ้าหิวแล้วน่า
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
ได้พะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
พวกเจ้าเอาอาหารมาให้ข้า เอาเหล้ามาให้ข้าด้วย
เซียวเอ๋อ องค์รักษ์ หนานหนิง
ได้ขอรับนายท่านรอสักครู่ คุณชายรอเดี๋ยวนะขอรับข้าน้อยจะไปเอามาให้
เซียวเอ๋อ องค์รักษ์ หนานหนิง
ฝากคุณชายตัวนี้เชิญขอรับ จะสั่งอาหารอะไรไหมขอรับคุณชาย
ฉางโฟง. พระลอง
ข้าขอสุรา แล้วก็ขออาหารเพิ่มมาอีกสัก 3 อย่างเอามาให้ข้าก็แล้วกัน
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
นั่นคุณชายเมื่อกี้นี้ขอรับ นั่นแม่ทัพนี่ สงสัยจะมาทานอาหารที่นี่เหมือนกันแล้วกะละมัง บังเอิญจริงๆ
ฉางโฟง. พระลอง
อ้าว องค์ชายจางไม่ทราบว่าพระองค์ก็มาทานอาหารที่นี่ด้วยเหมือนกันหรือพะยะค่ะ บังเอิญจังเลยนะพี่ค่ะ เมื่อกี้สักครู่นี้ก็เจอกันที่มาเจอกันอีกแล้ว
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น พวกเขาจงใจตามค่ามามากกว่าละมั้ง ช่างเถอะ
เซียวเอ๋อ องค์รักษ์ หนานหนิง
อาหารของ มาแล้วขอรับ ทานให้อร่อยนะขอรับ
ฉางโฟง. พระลอง
ถ้าองค์ชายไม่ถือสาอะไรข้าขอนั่งด้วยได้หรือไม่
จางฉางซุน. นายเอก
ไม่ถือสาไม่ถือสา
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
มันจะดีหรือพะเยาค่ะ องค์ชาย ท่านเพิ่งจะรู้จักเขาเองนะ
จางฉางซุน. นายเอก
เจ้าจะคิดมากทำไม ค่ากับเขาถึงจะรู้จักกันแค่เพียงคู่ ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะนั่งไม่ได้นี่นา ก็เปรียบเสมือนเขาเหมือนพี่ เหมือนเพื่อนกันที่รู้จักกันนี่แหละ เจ้าอย่าเพิ่งห่วงไปเลย
หยางห้าว. องครักษ์ของ นายเอก
ก็ได้พี่อ่ะค่ะ องค์ชายท่านจะเดินเล่นที่ไหนต่อหรือไม่พะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
เออน่า ข้าพเจ้ารีบกินก่อนไหม เดี๋ยวค่อยไป ท่านกินเถอะ คนของข้าเสียมารยาทกับท่านแล้ว ถ้าสั่งสอนไม่ดีเอง
ฉางโฟง. พระลอง
ไม่เป็นไรไม่เป็นไรองค์ชาย ลูกค้าไม่ซีเรียส พวกค่าทางเสร็จแล้วพวกข้าก็จะกลับ เข้าไปในวังไม่งั้นถ้าท่านจะเข้าวังก็ไปพร้อมค่าเลยก็ได้ กระหม่อมขออาสา นำพาท่านกลับวังเองพะยะค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
ได้ ข้าก็ลำบากท่านแล้วล่ะรบกวนด้วย
ทันใดนั้น และองครักษ์ ของแม่ทัพก็ได้เดินกลับเข้าวังพร้อมกันพร้อมองค์ชายจาง ทันที
แม่ทัพนั้นรู้สึกถูกชะตากับองค์ชาย เขาคิดเพียงแค่ว่าองค์ชายนั้นเป็นคนน่ารักดี เป็นคนร่าเริงสดใสทัศนคติดีกับทุกคน ดังนั้นจึงได้คบเข้าหาได้ง่าย แต่เขาไม่รู้ว่าองค์ชายนั้นได้แต่งงานสมรส กับกรมราชทายาทได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพระชายา แต่ ยังเป็นพระไชยาที่ไม่ได้ถูกต้องตามกฎหมาย นั่นก็คือเป็นพระชายาในที่ตำแหน่ง ในการแต่งตั้งแต่ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสเท่านั้นเอง เป็นแค่เพียงพระชายาในนามเท่านั้น
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้ากลับมาแล้วเหรอ เจ้า แม่ทัพฉางทำไมเจ้า ส่งคนมาด้วยกันได้
ฉางโฟง. พระลอง
ข้าน้อยกราบทุนองค์รัชทายาทพะยะค่ะ กระหม่อมเจอกันโดยบังเอิญ เห็นว่ามาทางเดียวกันก็เลยอาสากลับมาส่งพร้อมกันพะยะค่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
ขอบใจนะ พี่โจ้ยังมีน้ำใจมาส่งพัทยาของข้า
ฉางโฟง. พระลอง
องค์ชายจางเป็นพระชายาของท่านอย่างงั้นรึ ข้าน้อยสมควรตาย ข้าน้อยไม่รู้มาก่อนจริงๆ ว่าองค์แคจางจะเป็นพระชายา ขององค์รัชทายาท กระหม่อมไม่รู้จริงๆ ขออภัยด้วย
ฉางโฟง. พระลอง
ไม่เป็นไรหรอก เป็นเพราะชายาก็จริงแต่เป็นแค่ในชื่อนามยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันซะหน่อย
จางฉางซุน. นายเอก
ฉันไม่มีอะไร ธนทัต
ฉางโฟง. พระลอง
เชิญพะยะค่ะ พระ ชายา
ทันใดนั้น องค์รัชทายาทจึงกำหนดไว้ข้างเอว และแสดงตัวทำเป็นหึงหวงพระชายาอย่างมาก
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ็บใจ นัก พวกเจ้าหลบเข้าไป ออกไป
ทันใดนั้น ลงรัชทายาทก็เริ่มทำตัวไม่พอใจเป็นอย่างมากจึงทำเครื่องข้าวของในห้องและ ถ้วยกาน้ำแตก โมโหเป็นอย่างมากที่ภรรยาของตัวเองนั้น เริ่มปันใจให้กับคนอื่น องค์รัชทายาทนั้นเขาได้คิดเช่นนั้นเขาจึงทำการเริ่มทรมานองค์ชาย โดยการ เดินเข้าไปในห้องและตบหน้าพระไชยาอย่างแรง และหลังจากนั้นเริ่มทำร้ายร่างกายมาตลอด จนทำให้พระชายานั้นกลัว
จางฉางซุน. นายเอก
อะไรกัน ขึ้นมาตบข้าทำไม ข้าทำอะไรผิดงั้นรึ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าจะบอกว่าเจ้าไม่ผิดอีกงั้นรึ เจ้านี่มันไร้เรื่องอายจริงๆ เจ้าปันใจให้คนอื่นงั้นหรอ ข้าเห็นแล้วว่าสายตาเจ้ามองเขา
จางฉางซุน. นายเอก
ท่านคิดไปเองหรือเปล่า ถ้าไม่ได้คิดอะไรกับเขาซะหน่อยข้าก็ เพิ่งจะเจอด้านนอกมาโดยไม่ถึงเท่าไหร่ถ้า 2 คนยังไม่ทันได้รู้จักอะไรกันดีพอท่านจะมาหาว่าข้าชอบพ่อกับเขาได้อย่างไรอย่าคิดมากสิ
เฉินหบางซู. พระเอก
เขาไม่เชื่อเจ้า เจ้านี่มันแพศยาจริงๆ เจ้ารู้ว่าเจ้าเป็นของข้า แต่เจ้ากลับไปกับชายอื่นเนี่ยนะ มันหมายความว่ายังไง
จางฉางซุน. นายเอก
ก็ข้าบอกว่าข้าไม่ได้ไปกับเขา ถ้าเจอเขาโดยบังเอิญเท่านั้นฉันไม่เชื่อข้าอย่างนั้นหรอ
ทันใดนั้น จะหายากก็ตบตี พระชายาเป็นต้นมา เขาตบตีทุกครั้งเวลาที่ พระชายานั้นทำผิด เขาเริ่มมีอาการโมโหรุนแรงมากขึ้น เขาเริ่มเอาโซ่เฆี่ยนตีไม้เฆี่ยนตี ทำให้พระชายานั้นมีบาดแผลเต็มตัวไปหมด แต่ห้องเรานั้นทรงยังไม่รู้ข่าว
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
พระองค์ เจ็บมากไหมพะยะค่ะพัทยา นี่ยานะพะยะค่ะ
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
องค์รัชทายาทพยัคฆ์ค่ะ
เฉินหบางซู. พระเอก
เจ้าออกไป เจ้าได้ยินหรือไม่ ข้าจะอยู่กับพระชายา ในคืนนี้
หมิงต้น. องครักษ์ของพระเอก
ได้พยะค่ะ กระหม่อมขอทุนลานะพี่ค่ะ
จางฉางซุน. นายเอก
เจ้าคิดจะทำอะไรข้าอีก ก็ตบตีข้าไม่พออีกหรือไงปล่อยข้านะ
จางฉางซุน. นายเอก
คนอย่างเจ้า ไม่สมควรได้รับ ยานี้หรอกนะ คุณน่ารักยังอายอย่างเจ้า มันก็ต้องเจอแบบนี้แหละ
เฉินหบางซู. พระเอก
ถ้าจะสั่งสอนเจ้า จนกว่าเจ้าจะสำนึกผิด
จางฉางซุน. นายเอก
ปล่อยข้านะปล่อยข้า
ทันใดนั้นองค์รัชทายาท ก็อุ้มพระชายาขึ้นไปบนเตียงอีกครั้งและได้ฉีกเสื้อผ้าออก หลังจากนั้นจะทายาท จะได้บรรจงจูบปากพัทยาอีกครั้งด้วยความโมโหและด้วยความหึงหวงขององค์รัชทายาทดังนั้นองค์รัชทายาท จึงได้ ส่งรูปไลค์ ของพระชายา และทำอย่าง นั้น ด้วยความรุนแรงและความเสน่หาอย่างรุนแรงอีกครั้ง จนทำให้พระชายานั้นรู้สึกคิดว่าตัวเองไม่ปลอดภัย และมีน้ำตาไหลออกมา โดยไม่รู้ตัว เขาไม่เคยรักเลย พระองค์ราชทายาทนั้น ค่อนข้างเป็นคนหัวรุนแรง ไม่เคยมีใครอยู่กับองค์รัชทายาททนได้สักคน ดังนั้นพระชายาจึงต้องอดทนยอมเพื่อที่จะอยู่ กับ ทายาทให้จนได้
Comments