ศาสตราจารย์ที่รัก [ Chapter 3 : เหตุผล ]

─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───

. .

วันต่อมา

ช่วงบ่ายของวัน

ณ สนามบิน

กรึก ๆ ๆ ๆ

" โอ้ย... นั่งเครื่องบินมาตั้งไกลขนาดนี้ ทำไมให้ยัยน้องสาวมารับด้วยสีหน้าแบบนั้นล่ะ "

Sun

ทำไม

Sun

ยังดีนะที่วันนี้วันเสาร์

Sun

น้องถึงมาได้อะ

Rain

จ่ะ ๆ

Rain

ขอบใจแล้วกันที่ลำบากมารับ

Rain

แล้วเจ้าไนท์ล่ะ

Sun

วันนี้มีเรียนพิเศษ เลยมาไม่ได้

Rain

อ๋อออ

Rain

งั้นสินะ

Rain

พยายามกันน่าดูเลยสิ

Rain

อีกไม่ถึง 4 เดือนก็สอบเข้ามหาลัยกันแล้ว

Rain

มีมหาลัยในใจกันแล้วหรือยัง

Sun

มีแล้ว

Rain

ที่ไหนล่ะ

ทั้งสองเดินพูดคุยกัน จนไปถึงรถที่จอดรอไว้อยู่

กึก

คนขับรถเดินออกมารับกระเป๋าเดินทางของเรนไปเก็บไว้หลังรถ

เรนเดินมาอีกทางเพื่อเปิดประตูรถขึ้นเอง

Sun

มหาลัย ALC

กึก

Rain

อะไรนะ..

Sun

....

Sun

ทำไมถึงทำหน้าตกใจขนาดนั้นล่ะ ?

Rain

ป..เปล่า

ปัง

Rain

คือ...

Rain

มหาลัยนี่มันก็ดีนะซัน

Rain

ไม่ได้อยู่รั้งท้ายขนาดนั้น

Rain

แต่ว่า..

Rain

พี่ว่าความสามารถเรามันยังไปได้ไกลกว่ามหาลัยนี้อีกนะ

Sun

ทำไม

Sun

ก็น้องคิดไว้แล้วว่าจะเข้าที่นี่

Sun

ที่พี่ไม่สนับสนุนเป็นเพราะแฟนเก่าพี่เป็นอาจารย์สอนที่นี่เหรอ

ในรถเงียบกริบทันทีที่ซันเอ่ยปากพูดแบบนั้น เรนก็ดูอึ้ง ๆ เช่นเดียวกัน

Rain

ซัน

Rain

มันไม่เกี่ยวกันเลยนะ

Rain

พี่แค่คิดว่าเรายังไปมหาลัยที่ดีกว่านี้ได้อีก

Rain

พี่ไม่อยากให้เรากดความสามารถตัวเองไว้แค่ตรงนี้

Sun

ไม่

Sun

น้องจะเรียนที่นี่

....

Rain

เฮ้อออ

Rain

พี่จะบอกอะไรให้นะซัน

Rain

เหตุผลที่พี่หย่ากับเขาน่ะ

Rain

มันเป็นเพราะพี่นอกใจเขาเองนั่นแหละ

Sun

หะ... ?

Sun

ทำไมพี่ถึงทำแบบนั้น..ล่ะ

Rain

ซัน

Rain

ซันจะทนได้ไหมถ้าหากรู้ว่าสามีของตัวเองยังอาลัยอาวรณ์ถึงรักครั้งเก่าอยู่น่ะ

Rain

จะทนได้ไหมถ้าเกิดรู้ว่าเขายังเก็บรูปของผู้หญิงคนนั้นไว้อยู่

Rain

ซันจะยอมทนอยู่ไหม

เรนหันหน้ามามองซันพร้อมด้วยสายตาที่จริงจัง กับความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้มากมายสื่อออกมาผ่านดวงตา

Sun

ถึงยังไง..

Sun

พี่ก็ไม่ควรนอกใจเขานี่

Rain

อืมม..

Rain

เพราะงั้นพี่เลยหย่ากับเขาไง

Rain

ดูเขาเองก็ไม่ได้สนใจอะไรขนาดนั้นด้วยนะ

Rain

มีทำหน้าเศร้า ๆ บ้าง แต่ก็ไม่มีมากกว่านั้น

Rain

เพราะในใจเขายังมีคนเก่าอยู่ยังไงล่ะ

Sun

....

Sun

พี่..

Rain

แต่พี่ก็มีความสุขดีนะหลังจากวันนั้น

Rain

จากนั้นพี่ก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกับเขาอีกเลย

Sun

งั้นเหรอ..

Rain

อืม

Rain

เพราะงั้นไม่ใช่เพราะว่าเขาเป็นอาจารย์ที่มหาลัยนั้นหรอก

Rain

แต่เพราะพี่เป็นห่วงเรื่องความสามารถซันจริง ๆ

Sun

....

Rain

จะบอกว่าค่อย ๆ คิดก็ไม่ได้

Rain

เพราะมันใกล้ถึงวันสอบจริงแล้ว

Rain

เพราะงั้นคิดดี ๆ นะ

Rain

เพื่ออนาคตของตัวเธอเอง

Sun

.....

Sun

อืม

Rain

//ยิ้ม

Rain

เด็กน้อยของพี่เริ่มโตเป็นผู้ใหญ่แล้วสิน้าา

Sun

พ..พูดอะไรบ้า ๆ เหมือนกับไนท์อีกแล้ว !

Rain

ฮ่า ๆ

. .

มหาลัย ALC

กุก ๆ กัก ๆ

" ดูยุ่ง ๆ จังนะครับศาสตราจารย์ ~ "

Horace

...

ร่างของชายวัยกลางคนกำลังหมกมุ่นอยู่กับกองเอกสารมากมายบนโต๊ะ ตัวเขาไม่มีแม้แต่เวลาจะหันไปมองรุ่นน้องอีกคนที่เดินเข้ามา

Horace

นายมีสอนพิเศษไม่ใช่เหรอ

Allen

อืมมม

Allen

จริง ๆ ผมก็มีนะ

Allen

แต่คิด ๆ ดูมากวนคุณก่อนค่อยไปดีกว่า

Horace

....

Allen

ศาสตราจ๊ารย์ ~

Horace

มีอะไรก็รีบ ๆ พูดมา

Allen

คืองี้นะ

อัลเลนไถเก้าอี้มานั่งที่ตรงข้ามกับฮอเรซ

Allen

ผมไปชอบเด็กคนนึง

Horace

....

Horace

เด็กขนาดไหน

Allen

อืมม

Allen

อายุ 18 ได้มั้ง

พรึ่บ

ฮอเรซรีบหันขึ้นมาจ้องอัลเลนทันที

Allen

ท..ทำไมเหรอครับ

Horace

เปล่า

Horace

พูดต่อเถอะ

Allen

แต่ว่าาา

Allen

เพราะเขาเด็กมากเลย ผมก็เลยไม่รู้ว่าเข้าหายังไง

Allen

อีกอย่าง

Allen

เขาเป็นเด็กที่ผมสอนพิเศษอยู่ด้วยสิ..

Horace

นี่นาย...

Horace

มีจรรยาบรรณของความเป็นครูอยู่ไหมเนี่ย !

Allen

ว้ากกกก

. .

─── ⋆⋅☆⋅⋆ ───

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ