นักฆ่าหน้าโหดอยู่ในโหมดลูกหมา

ใบหน้ากลมสวยน่ารัก ยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวสะอาด รีบวิ่งลงมาด้วยความตื่นเต้นแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นแขกไม่ได้รับเชิญนั่งกอดกับสามีตัวเอง "ฮึก......ทำไมพี่ทำงี้วะ"ร่างบางตะหวาดลั่น ปากสั่นระริกด้วยความโกรธ ผิดหวังและเสียใจจนสับสนไปหมด ดวงตาสีสวยเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา

"คนเก่าก็เป็นได้แค่ของตายแบบแกไง......หน้าตาไม่สวยแล้วยังหน้าด้านอยู่อีก......อ้วนก็อ้วน"น้ำเสียงของแขกไม่ได้รับเชิญเอยด้วยความเหยียดอย่างเห็นได้ชัด

"กูไม่ได้อ้วนกูท้อง.......เมียน้อยอย่างมึงคงไม่เข้าใจหรอก"ปากคนตัวเล็กสั่นระริก วิ่งไปผลักคนที่ได้ชื่อว่าเมียน้อยจนล้มลง แล้วพุ่งเข้าไปตบ

"พอได้แล้ว"เสียงของผัวชั่วเอ่ยขึ้นอย่างเยือกเย็นราวกับคนไร้ความรู้สึก แค่นี้ก็ทำให้รู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้ที่เขารักมากเลือกใคร

"ไสหัวออกไปจากบ้านหลังนี้ซะ"ดวงตาจ้องเขม็งมาที่ร่างบางราวกับจะฆ่ากันเสียให้ได้ "แค่ผมเป็นคนผ่อนบ้านหลังนี้ทั้งหมดนะ.....พี่สิต้องออกไป"ผมเถียงจ้องคนตัวเล็กกว่าที่นอนซบอกของอดีตคนรักอยู่

"แล้วไงอะ"ร่างหนาลุกขึ้นผลักคนตัวเล็กจนกระเด็นแล้ววิ่งขึ้นไปข้างบน ร่างบางพยุงตัวขึ้นแล้วรีบตามขึ้นไป

"หยุดนะ....คุณไม่มีสิทธิ์แตะต้องของของผม"ดวงตาว่างป่าวไร้ความรู้สึกมองชายตรงหน้าอย่างไร้อารมณ์ก่อนเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วทิ้งท้ายไว้แค่ว่า"คุณทำให้ผมเจ็บแค่ไหนผมจะเอาคืนเป็นร้อยเท่า" แล้วร่างบางก็เดินจากไป

4ปีต่อมา

"มะม๊ากั๊บ"เสียงใสก้องราวกับระฆังเอ่ยเสียงชายร่างบางที่เดินจูงมืออยู่ "ครับ"ร่างบางตอบ

"ตรงนั้นเค้าทำอะไรกันหรอ"เด็กชายวัย4ขวบมองฝ่าความมืดมองไปยังเงาตะคุ่มๆอยู่

"รีบไปเถอะครับ......ไม่มีอะไรหรอก"ร่างบางเหงื่อแตกพลั่กรีบพาลูกเดินออกไปจากตรงนั้นโดนที่ไม่รู้เลยว่าคนที่ซ่อนเร้นตัวในความมืดจะรู้ตัวแล้ว

"หึ......น่ารักดีนิ่.....เหมาะกับแม่ของลูกดี"ชายนิรนามพึมพำแผ่วเบาก่อนหันไปมองเหยื่อที่กำลังหาทางหนีอยู่ "กูใจดีปล่อยมึงไปว่ะ" "อาหารอันโอชะของกูกำลังจะหนี......ถือว่ากูมีเมตตาหนึ่งวันจะไปไหนก็ไป"ร่างใหญ่เก็บมีดพลางเดินออกไปตามคนตัวเล็ก2คน

"เงียบก่อนนะครับ"ร่างบางบอกลูกแล้วเร่งจังหวะเดินให้เร็วขึ้น

"ไหวพริบดีนี่หว่า"ว่าแล้วก็เดินตามให้เร็วขึ้นก่อนจะเอื้อมมือไปกระชากแขนเด็กน้อยมา

"มะม๊า!!"เสียงจ้าเรียกผู้เป็นมารดาดังลั่นตามมาด้วยเสียงสะอื้นที่ดังขึ้น

"ฮึก....แงแง~"เด็กน้อยเริ่มร้องไห้ "อย่าทำอะไรลูกผมเลยนะครับ"ร่างบางวิ่งเค้ามาโอบกอดลูกร่างกายสั่นเทาแต่ยังสู้เพื่อปกป้องแก้วตาดวงใจ

"จ......ใจเย็นนะ.....ผมเอ่อ.....มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ......ผมเห็นน้องเค้าดูตัวเล็กๆอะครับ"ชายร่างหนาเอ่ยตะกุกตะกักทำตัวไม่ถูกกลัวเหลือเกินว่าคนตรงหน้าจะไม่ยอมไปอยู่ด้วย

"คุณจะไม่ฆ่าผมกับลูกใช่มั้ย"ร่างบางมองด้วยความหวาดกลัวพลางกอดลูกแน่น "ผมไม่ทำอะไรหรอก.....ไปอยู่กับผมเถอะนะ"ไม่ต้องรอคำตอบชายหนุ่มก็อุ้มลูกน้อยของร่างบางขึ้นแล้วเดินเพื่อให้ร่างบางวิ่งตาม

"ฮึก.....ลูกพีช.....ย.....อย่าเอาน้องลูกพีชไปจากผมนะ......คุณจะทำอะไรผมก็เชิญเลย ......ผมยอมทุกอย่าง"คนตัวเล็กร่ำไห้วิงวอนขอชายหนุ่มด้วยท่าทีอ่อนแรง "งั้นให้ผมเป็นผัวกับพ่อของน้องลูกพีชสิ......ผมสงสารคุณกับน้องลูกพีชนะ......ตัวแค่นี้โดนฉุดไปทำไง" ผมลดจังหวะการเดินลง "ว่าไงล่ะ.......ตกลงมั้ย"ผมหันไปถาม มองคนตัวเล็กที่วิ่งตามจนหอบแล้วเปลี่ยนเป็นจูงมือน้องลูกพีชแทน

"ต่อไปนี้น้องลูกพีชเรียกคุณลุงว่าปะป๊านะครับ"มองเด็กน้อยตัวเล็กที่ยังไม่หยุดสะอึกสะอื้นไห้ "หึก.....ปะ.....หึก....ปะป๊า"เด็กน้อยเรียกเสียงใส

"ตกลงครับ.......แฮ่กๆ"ร่างบางวิ่งมาถึงที่ที่ทั้งสองคนยืนอยู่ก่อนเกาะไหล่อีกฝ่ายไว้ไม่ให้ล้ม

บ้านพัก

"ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอครับ"ระหว่างที่กินข้าวฝ่ายที่นั่งอยู่ข้างๆลูกน้อยก็ถามขึ้น ผมกระตุกยิ้มวางช้อนลงก่อนมองฝ่ายถามแล้วค่อยตอบ "ชื่อคิงครับเป็นนักฆ่า และรวยมากอยากได้อะไรก็ขอให้บอกเดี๋ยวผมซื้อให้"

"ปะป๊าน่าอัวมากเยย"(ปะป๊าน่ากลัวมากเลย)เด็กชายวัยสี่ขวบที่ยังพูดไม่ค่อยชัดนักก้มหน้าไม่กล้าสบตาปะป๊า "แต่ปะป๊ารวยนะน้องลูกพีชไม่ชอบหรอ"ผมแกล้งถามเด็กน้อยดู

"มะชอบ.......ปะป๊าต้องเป็นจนดีด้วย"(ไม่ชอบ........ปะป๊าต้องเป็นคนดีด้วย)เด็กน้อยว่าตาใส

"งั้นหรอครับ........งั้นปะป๊าเป็นคนดีก็ได้นะ........แต่ปะป๊าไม่ดีกับทุกคนน้องแพรรับได้มั้ย"ผมลองถามดู

"รับสิขอแค่ปะป๊าไม่ทำร้ายเราก็พอ ใช่มั้ยครับน้องลูกพีช"คนตัวเล็กถามลูก "ช่ะ"เด็กน้อยตอบ

หลังจากพาลูกเข้านอนเสร็จ

"หนูชื่ออะไรหรอ......ยังไม่บอกเฮียเลยนะ"ผมถามร่างบางที่เตรียมเข้านอน ผมกับเด็กตรงหน้าไม่ได้นอนกับลูกเพราะผมกะจะใช้จังหวะนี้เย็ดคนอายุน้อยกว่าให้ท้องลูกแฝดเลยลูกพีชจะได้มีเพื่อน

"ผม....."น้ำเสียงราบเรียบไร้อารมณ์เอ่ยแทรกขึ้น "แทนตัวเองว่าหนูแทนเฮียว่าเฮีย" "ขอโทษครับ"เสียงเด็กหนุ่มสลดลงเล็กน้อยด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะหยิบมีดมาฆ่าตัว

"นี่......เฮียทำให้กลัวหรอ.......ขอโทษนะ......พอดีเฮียคิดว่าเสียงเรียบแล้วมันหล่อดีอะ"ชายหนุ่มรีบเข้ามากอดร่างบางทันทีกลัวว่าคนอายุน้อยกว่าจะกลัวจนหอบลูกหนีไป

"ม......ไม่เป็นไรครับ"เสียงใสตอบก่อนดันร่างสูงใหญ่ออก "งั้นถ้าไม่เป็นไรเราเย็ดกันเลยนะครับ"ไม่ต้องรอให้อีกฝ่ายตอบคนตัวสูงลิ่วก็จัดการถอดเสื้อผ้าเด็กตรงหน้าออกแล้วรูดซิปกางเกงลง

"ย......อย่ากระแทกเข้ามานะครับ"ผมขอร้องวิงวินอีกฝ่ายไม่ให้ใจร้อนเกินไป "ได้สิ.......แต่ไม่รู้นะว่าทนได้นานแค่ไหน"ร่างหนายกขาเด็กหนุ่มขึ้นพลาดบ่า แล้วค่อยๆดันเข้าไปทีละนิด

"อะ.....อ้าา.....อื้มมม"เสียงครางหวานของคนใต้ร่างดังขึ้นทีละนิดเพื่อบรรเทาอาการเจ็บ "จิกแขนเฮียก็ได้นะ.......เฮียไม่เจ็บหรอก"มือบางยกขึ้นขึ้นจิกแขนเมื่อได้รับอนุญาต

"อึมมม......พร้อมก็บอก"ร่างหนาขยับตัวช้าๆก่อนหยุดนิ่งรออีกฝ่ายปรับตัวได้ "อ๊ะส......เฮีย......ข.....ของเฮียใหญ่จนอึดอัดเลยอะ......อ๊ะ.....อ.....เอาออก....ได้.......มั้ย"เสียงหวานขาดห้วงเอ่ยถามเสียงแผ่ว "ถ้าเอาออกมันจะ........โหวงในท้องนะ"ผมลองขยับอีก2-3ครั้งเมื้อเห็นท่าทีเด็กน้อยไม่เจ็บจึงเริ่มขยับเร็วขึ้น

ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ

"อ๊ะๆๆๆ......อื้มมมม.......อร้างงงง"น้ำตาความสุขเอ่อล้นรอบดวงตาด้วยไม่เคยได้รับความรู้สึกใส่ใจหรืออ่อนโยนเลย นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ผมอยู่กับเค้าแล้วรู้สึกปลอดภัย แต่แล้วผมก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู

ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"มะม๊า ปะป๊าน้องพีชของนอนด้วย"เสียงงัวเงียดังมาจากข้างนอก ทำให้ทั้งสองที่เข้าด้ายเข้าเข็มต้องหยุดชะงัก "ไปเปิดประตูแล้วให้ลูกมานอนด้วยไป"เขาบอกฃก่อนจับผมหันหลังแล้วค่อยๆเดินไปเปิดประตู

"เข้ามาครับ.....ม.....มะม๊ากับปะป๊าอยากก......กอดคนเก่งมากเลย"น้ำเสียงตะกุกตะกักพยามกลั้นเสียงไม่ให้สั่นมากเพราะความเสียว "จำไมตัวปะป๊าถึงติดมะม๊าแบบนั้น"เด็กชายเอียงคอถามอย่างหน้าน่ารัก "เพราะว่าปะป๊ากับมะม๊ากำลังกอดกันอยู่ไงครับ......น้องลูกพีชอยากมีน้องไม่ใช่หรอ......เดี๋ยวปะป๊าจะเสกเด็กเข้าท้องมะม๊าเอง"คนตัวใหญ่เอ่ยมาได้ไม่อายปากจนมือบางต้องแจกขนมเปี๊ยะให้อีก2เปี๊ยะ "จริงหย๋อกั้บ"(จริงหรอครับ)เด็กน้อยน่ารักเดินเข้าในห้องก่อนจะปิดประตู

"จริงสิ......ป๊าไม่โกหกหรอก"เขาพูดพลางขยับตัวไปพลาง "อื้ออ.....น.....นอนนะ.......ม๊ากับป๊าก็.......จ......นอน.......แล้ว"เสียงหวานขาดห้วงกับการทนความเสียว

หลังจากที่เด็กน้อยอย่างลูกพีชหลับแล้วปะป๊ามะม๊าก็ทำกิจกรรมจนเสร็จก่อนเข้านอน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***