"หึ......หน้าตาก็สวยนิ่.....แต่เป็นกระหรี่ซะได้"เสียงของชายวัยกลางคนพูดขึ้นในขณะที่สำรวจร่างกายผม ผมชื่อ"นะเนย"ครับ ตัวเล็ก ผิวขาวหน้าตา(เคย)สะอาดสะอ้าน ส่วนสาเหตุที่ผมมาอยู่ในซ่องนี่หรอ เหอะ เพราะอิแฟนเก่าเฮ็งซวยนั่นแหละ ถ้ามันไม่เล่นพนันจนผีพนันเข้าสิงคงล้มละลายแบบนี้หรอก เงินหมดแล้วยังมีหน้าเอาผมมาขายอีกนะ หึ้ย!!
"ใช่ครับ......ผมเป็นกระหรี่......แล้วแบบนี้คุณจะซื้อผมไปช่วยคลายเครียดมั้ยล่ะ"ผมรุกก่อนโดยการลูบไล้แผงอกหนาของคนตัวโตกว่าพร้อมกัดปากยั่วให้เค้าซื้อบริการ
"หึ......คันมากสินะ.....เดี๋ยวชั้นสนองให้เอง"เขาพาผมไปที่ห้องพักที่จองไว้ก่อนที่จะผลักผมลงเตียง
ตุบ......ตัวผมกระแทกลงบนที่นอนนุ่มแล้วเขาก็ตามมาทาบทับ เขาเป็นคนที่มีอายุหน่อย ผิวเข้ม หน้าตาหล่อใช้ได้ รูปร่างสูงใหญ่ ตาคม
"จ้องขนาดนี้.....ไม่กินกูเข้าไปเลยล่ะ"พูดก่อนที่จะโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูก่อนที่จะเริ่มทำรอย
"เดี๋ยวครับ!!"ผมดันตัวเข้าให้ออกห่าง"ทำไม"เขาขมวดคิ้วพลางจ้องหน้าผม
"ที่นี่มีกฎอยู่ว่าลูกค้าไม่มีสิทธิ์ทำรอยครับ มันถือเป็นของมีตำหนิ"เสียงแผ่วเอาของผมเอ่ยบอกก่อนที่จะค่อยๆลดมือลงจากอกของชายตรงหน้า "งั้นก็ทำให้ชั้นติดใจให้ได้ละกัน"เขาพูดแค่นั้นก่อนเริ่มเร้าโรมผม
เด็กคนนี้พึ่งบอกว่าไม่ให้ทำรอยไม่ใช่หรอ แต่ทำไมในร่มผ้าถึงได้มีรอยช้ำเหมือนโดนทำร้านแบบนี้นะแต่ชั่งมันเถอะ กระหรี่ก็งี้แหละ
ดันร่างหนาลงพลางคร่อมทับ พร้อมคำพูดที่เหมือนจะแอบดูถูกผมอยู่ "ให้ผมขย่มควยใหญ่ๆแบบนี้เองนะครับ.......เสี่ยแก่แล้วถ้าออกแรงมากๆผมกลัวว่าจะตายคาอกผมอะ....อ๊ะครับ"แหนะมีการยั่วผมอีกเดี๋ยวเหอะ เด็กหนุ่มเริ่มบดตัวใส่ควยผมจนแข็งเต็มที่ก่อนจะลุกไปเปิดลิ้นชัก พลางหันมาถามผม
"ไม่ทราบว่าขอเสี่ยไซซ์ไหนหรอครับ" ผมยิ้มก่อนถามกลับว่า"ลองคำนวณดูสิ15คูณ10หาร2จุด2มันจะได้เท่าไหร่กันน้าา"
เด็กหนุ่มคำนวณสักพักจึงได้คำตอบ!!!! "68"ผมนี่ตาเหลือกไปเลยที่ผมเคยเจอมาใหญ่สุดแค่58เอง
"เอ่อ......คุณพอจะ.....เอ่อ......พกมาบ้างมั้ยครับ"เสียงตะกุกตะกักถามขึ้นอย่างเขินอาย "ไม่มี.....ในนั้นมันก็มีเยอะนิ่......ไม่มีเลยหรอ"เขาถามพรางมองไปทางลิ้นชักหัวเตียงแล้วดึงผมมานั่งบนตัก
"ไม่มีก็เอาสดเลย"เขาว่า "ไม่ได้คับ......ใครต่อใครที่บ้างก็ไม่รู้ที่ผมให้บริการ"ผมก้มหน้าพรางแกะมือเค้าออกแล้วลุกไปนั่งดีๆ "ทำไม......กลัวชั้นทำเธอติดโรคหรอ" "ไม่ใช่น่ะครับ"ผมรีบปฏิเสธทันที
"แล้วทำไมถึงไม่ให้ชั้นเอาสดล่ะ"เขาถามก่อนยืนเต็มความสูงแล้วจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยเพราะรู้ว่ายังไงวันนี้คงไปต่อไม่ได้
"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ......เอ่อ....,.ไม่ทราบว่าบัญชีคุณ.......เอ่อ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 31
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments