ช่วยสังหารข้าที... วนหลูบ

// = การกระทำ () = พูด หรือ คิดในใจ {} = กระซิบหรือพูดเสียงเบา 💧 = เหงื่อตก

. .

ณ ระเบียง

ไฮเดรนเยีย

.... //มองลงจากชั้นบนสุด

ไฮเดรนเยีย

คุณหนูเพคะ!!!!

ไฮเดรนเยีย

เสียงนี่... มิต้องสงสัยเลย เดซี่//หันไปมอง

เดซี่

คุณหนูมันอันตรายนะเพคะ! ได้โปรดทรงลงมาด้วยเถอะนะเพคะ!!!!//วิ่งเข้าไปหาไฮเดรนเยีย

ไฮเดรนเยีย

....

ไฮเดรนเยีย

ข้าต้องการให้มันอันตราย ข้าจึงเลือกที่จะขึ้นมา//หันหลังให้เดซี่

เดซี่

ค...คุณหนูเพคะ.... ไม่เอาแบบนี้สิเพคะ//ค่อย ๆ ยื่นมือไปหาไฮเดรนเยีย

ไฮเดรนเยีย

{ขอบ ใจ เจ้า~}

เดซี่

ไม่เพคะ! คุณหนูทรงอย่าทำเช่นนั้นเล-

พรึบ!

ไฮเดรนเยีย

เดซี่

คุณหนู!!!!

เดซี่

//เข่าทรุด

เดซี่

ค...คุณหนู

เดซี่

. .

"มันแปลกนะ หากได้ยินว่ามีคุณหนูตะกูลขุนนาง มาร์ควิส ที่เพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง กลับคิดฆ่าตัวตาย.... เมื่อกล่าวถึงสามัญชนแล้ว แม้แต่ขอทาน ยังยืนหยัดสู้ เพื่อให้ตนอยู่รอดในโลกไร้ซึ่งความเท่าเทียม แต่ทำไมคนในตะกูลที่สูงรองแค่จากดยุก และราชวงศ์กลับฆ่าตัวตาย?"

"แต่ถึงเช่นนั้น...."

. .

ไฮเดรนเยีย

เฮือก!!!//สะดุ้งตื่น

ไฮเดรนเยีย

....

ไฮเดรนเยีย

//ลุกขึ้นนั่ง

ไฮเดรนเยีย

(สุดท้ายก็กลับมา... ความรู้สึกเจียนตายยังคงฝังลึก ในจิตใจของฉัน แต่มันก็สูญเปล่า มิเห็นเข้าใจเลย...)//ก้มหน้า

แอร๊ด.....

ไฮเดรนเยีย

//หันมอง

ไฮเดรนเยีย

(ภาพนี้ข้าเห็นมานักต่อนัก คงมิต้องเดาว่าเป็นผู้ใด)//มอง

เดซี่

//เปิดประตูเข้ามา

เดซี่

เอ๊ะ?!

เดซี่

ขอประทานอภัยเพคะ ข้ามิทราบว่าคุณหนูทรงตื่นแล้ว ข้าสมควรตาย!!!//คุกเข่า

ไฮเดรนเยีย

....

ไฮเดรนเยีย

(ข้ามินับหรอกนะ ว่าเจ้าขอโทษข้าเรื่องนี่มากี่ครั้งแล้ว นี่ข้าไม่รวมครั้งแรก ก่อนที่ข้าจะตายหรอกนะ...)

ไฮเดรนเยีย

ลุกขึ้นเถิด ทำเช่นนั้นมันเป็นการเสียเวลาที่เจ้าต้องทำ เจ้าเองก็ไม่ทราบหนิ ว่าข้าจะตื่นเมื่อใด

เดซี่

พ...เพคะ?//เงยหน้าขึ้น

เดซี่

ทรงมิดุด่าข้างั้นหรือเพคะ?

ไฮเดรนเยีย

(ถ้าเป็นข้าเมื่อก่อนก็ใช่ แต่ตอนนี้ข้าเหนื่อยที่กล่าวตักเตือนเจ้ามิรู้จบแล้วหรอกนะ)//ลุกขึ้นจากเตียง

เดซี่

ทรงจะเสร็จไปที่ใดงั้นหรือเพคะ?

ไฮเดรนเยีย

ถ้าเจ้าเอาเวลาที่ถามข้า ไปทำในสิ่งที่ควรทำ เมื่อถึงบัดนี้ ข้าคงได้ไปพบจักรพรรดิแล้ว

เดซี่

ค...คุณหนูทรงทราบ?!//ตกใจ

ไฮเดรนเยีย

//จ้อง

เดซี่

พ...เพคะ ข้ามิสงสัยแล้ว จะรีบไปนำน้ำอุ่นมาเดี๋ยวนี้แหละเพคะ!!//รีบวิ่งออกไป

ไฮเดรนเยีย

....

ปัง!

ไฮเดรนเยีย

เฮ้อ~//เดินตรงไปที่หน้าต่าง

ไฮเดรนเยีย

//มองออกไปข้างนอก

"ข้ามีนามว่าไฮเดรนเยีย เป็นบุตรคนเดียวของตะกูลมาร์ควิส ฟอร์นตินี"

"เริ่มแรกข้าใช้ชีวิตปรกติ เฉกเช่นขุนนางคนอื่น ๆ (มั้งนะ) จนถึงบัดนี้ ข้าได้รับข่าวจากเดซี่ ว่าข้าถูกเรียกพบจากจักรพรรดิองค์ปัจจุบัน ณ ตอนนั้นข้าโง่เง่า ไร้ปัญญา วางมาด เย่อหยิ่ง ไม่มีใครนั้นชอบข้า"

"สำหรับข้าแล้ว มันล้วนปรกติที่ชนชั้นสูงจะทำต่อผู้ที่ยศฐาบรรดาศักดิ์ต่ำกว่า แต่มันอาจจะมากจนเกิน.... ข้ามิทราบหรอกว่าคนที่สนิทกับข้าคิดอย่างไรกับเรื่องนี้"

ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี

//ก้มหน้า

"หลังจากที่ข้าทราบเรื่องจากเดซี่ ข้าก็รีบแต่งตัวหรูหรา เพชรพลอยประดับ ต่าง ๆ นา ๆ ทั้งที่ความเป็นจริง ควรจะแต่งตัวมิดชิด และเรียบร้อยแท้ ๆ"

"หลังไปถึงจักรวรรดิ ทั้งจักรพรรดิ และจักรพรรดินีต่างตกใจกับการแต่งตัว และกิริยาท่าทางของข้า แต่ก็มิได้พูดถึง หมายถึงสำหรับข้าในตอนนั้นที่ไม่เข้าใจ พวกเขากล่าวคำด่าใส่ข้า ด้วยคำพูดที่เปี่ยมด้วยความใจดี"

"ส่วนเหตุผลที่เรียกพบข้า..."

แอร๊ด....

เดซี่

//เปิดประตูเข้ามา

เดซี่

น้ำอุ่นเตรียมไว้แล้วนะเพคะ หากคุณหนูพร้อม สามารถอาบได้ทุกเมื่อ ข้าเรียกคาร์สันมาแล้ว

ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี

งานเร็วดีนี่~//หันไปมอง

🔪จบตอน🔪

. .