ช่วยสังหารข้าที... ( ไม่มีแพลนอัพต่อ )
วนหลูบ
// = การกระทำ
() = พูด หรือ คิดในใจ
{} = กระซิบหรือพูดเสียงเบา
💧 = เหงื่อตก
ไฮเดรนเยีย
.... // มองลงจากชั้นบนสุด
ไฮเดรนเยีย
( เสียงที่คุ้นเคยนี่.... ไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ )
ไฮเดรนเยีย
เดซี่... // หันไปมอง
เดซี่
คุณหนูมันอันตรายนะเพคะ! ได้โปรดทรงลงมาด้วยเถอะนะคะ!!!! // วิ่งเข้าไปหาไฮเดรนเยีย
ไฮเดรนเยีย
ข้าทราบดีว่ามันอันตราย และเพราะเหตุนั้นข้าจึงเลือกที่จะขึ้นมา.... // หันหลังให้เดซี่
เดซี่
ค...คุณหนูเพคะ ได้โปรดเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ... // ค่อย ๆ ยื่นมือไปหาไฮเดรนเยีย
ขอบคุณเจ้า.... สำหรับทุกอย่างนะ~
เดซี่
อย่านะเพคะ ถ้าคุณหนูจากไป ข...ข้-
เดซี่
ค...คุณหนู // เสียงสั่น
" มันแปลกนะ หากได้ยินว่ามีคุณหนูตะกูลขุนนาง มาร์ควิส ที่เพียบพร้อมไปซะทุกอย่าง กลับคิดฆ่าตัวตาย.... เมื่อกล่าวถึงสามัญชนแล้ว แม้แต่ขอทาน ยังยืนหยัดสู้ เพื่อให้ตนอยู่รอดในโลกที่ไร้ซึ่งความเท่าเทียม "
" แล้วเหตุใดกันเล่า ขุนนางจึงไม่คิดถึงความยากลำบากของสามัญชน แล้วเอาชีวิตที่ใคร ๆ ก็อยากครอบครองไปทิ้งขว้างเช่นนี้... "
ไฮเดรนเยีย
เฮือก!!! // สะดุ้งตื่น
ไฮเดรนเยีย
(สุดท้ายก็กลับมาสินะ...) // ก้มหน้า
ไฮเดรนเยีย
( ความรู้สึกที่เจ็บปวดก่อนที่จะตาย มันยังฝังลึกอยู่ในความรู้สึกของข้าแท้ ๆ เชียว... )
ไฮเดรนเยีย
( ก.. การดิ้นรนกว่า100 ครั้งของข้า มีประโยชน์อันใดกัน....! ) // น้ำตาคลอ
ไฮเดรนเยีย
( ภาพเหตุการณ์ที่วนหลูบ วนซ้ำเช่นนี้... ข้าเห็นจนเอียนแล้วล่ะนะ... ) // เงยหน้าขึ้นมอง
เดซี่
เอ๊ะ?! // สังเกตุเห็น
เดซี่
ขอประทานอภัยเพคะ ข้ามิทราบว่าคุณหนูทรงตื่นแล้ว ข้าสมควรตาย!!! // คุกเข่า
ไฮเดรนเยีย
( และก็เป็นไปตามเดิม ที่เจ้าขอโทษเพียงเพราะมารบกวนการพักผ่อนของข้า... )
ไฮเดรนเยีย
( เมื่อก่อนข้าน่ากลัวจนเจ้าตื่นตระหนกกับเรื่องพันธ์นี้เลยหรือไงกัน? )
ไฮเดรนเยีย
เจ้าเองก็ทราบดีว่าข้ามิชอบคนที่ทำตัวไร้สาระ ยกตัวอย่างเช่นเจ้าในตอนนี้ // กอด-อก
ไฮเดรนเยีย
อีกอย่าง.... เจ้ามิทราบเสียหน่อยว่าข้าจะตื่นตอนไหน // พึมพำ และมองไปทางอื่น
เดซี่
พ...เพคะ? // เงยหน้าขึ้น
เดซี่
ทรงมิดุด่าข้างั้นหรือเพคะ?
ไฮเดรนเยีย
เห็นข้าเป็นคนเช่นนั้นงั้นหรือ? // เหลือบมอง
เดซี่
ม...มิใช่เช่นนั้นเพคะ!
ไฮเดรนเยีย
เช่นนั้นก็อย่ามาเซ้าซี้ข้า
เดซี่
ค...ค่ะ💧 // ค่อย ๆ ยืนขึ้น
ไฮเดรนเยีย
( ถ้าเป็นข้าเมื่อก่อนก็ใช่ แต่ตอนนี้ข้าเหนื่อยที่จะต้องกล่าวตักเตือนเจ้ามิรู้จบเช่นนี้แล้วหรอกนะ ) // ลุกขึ้นจากเตียง
เดซี่
อ่ะ! ค...คุณหนูทรงจะเสร็จไปที่ใดงั้นหรือเพคะ?
ไฮเดรนเยีย
หากเจ้าเอาเวลาที่ถามข้าไปทำในสิ่งที่ควรทำ เมื่อถึงตอนนี้ข้าคงได้เข้าพบจักรพรรดิแล้ว
เดซี่
ค...คุณหนูทรงทราบ?! // ตกใจ
เดซี่
พ...เพคะ ข้ามิสงสัยแล้ว จะรีบไปนำน้ำอุ่นมาเดี๋ยวนี้แหละเพคะ!! // รีบวิ่งออกไป
ไฮเดรนเยีย
เฮ้อ.... // ถอนหายใจ
ไฮเดรนเยีย
// เดินตรงไปที่ระเบียง
ไฮเดรนเยีย
// มองออกไปข้างนอก
" ข้ามีนามว่าไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี เป็นบุตรคนเดียวของตะกูลมาร์ควิส ฟอร์นตินี "
" ชีวิตของข้าที่เคยผ่านมา ล้วนแล้วชั่งหนักหนาแต่ก็มิได้ต่างตากคนใดมากนัก "
" และณ ช่วงเวลาเดียวกับในตอนนี้ ข้านั้นได้รับข่าวสารจากเดซี่อย่างกระทันหัน ว่าในวันนี้องค์จักรพรรดิทรงเรียกพบข้า... "
" ในเมื่อก่อนข้ามีนิสัยที่รวมเอาความหน้ามั่นไส้ และน่ารังเกียจมาไว้ที่ตนเองจนเกือบทุกประการ ทำให้มิมีใครนั้นชอบข้าแม้แต่น้อย... "
" ข้าน่ะมิเคยทราบเลยว่าคนอื่น หรือแม้แต่คนใกล้ข้าคิดเช่นไรกับนิสัยของข้า แต่สำหรับข้าแล้วมันล้วนปรกติยิ่งนักที่ข้าจะปฏิบัติต่อขนนางด้วยท่าทีที่สง่างาม และไม่วางใจจนเกินไป แต่ในทางกลับกันข้าที่ปฏิบัติต่อสามัญชนกับแย่ยิ่งนัก ข้าคิดว่าพวกเขามิสมควรอยู่ใกล้ชิดกับขุนนางแม้แต่นิด "
" ด้วยชาติกำเนิดที่สูงสง ทำให้ต้องดูสง่างาม และอ่อนน้อมให้สมฐานะ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าสามัญชนที่ต่ำต้อยนั้น ข้าไม่ควรให้ความสำคัญ เนื่องจากจะทำให้ความสูงส่งถดถอยลง... "
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
//ก้มหน้า
" หลังจากที่ข้าทราบเรื่องจากเดซี่ ข้าก็รีบแต่งตัวหรูหรา เพชรพลอยประดับ ต่าง ๆ นา ๆ ทั้งที่ความเป็นจริง ควรจะแต่งตัวมิดชิด และเรียบร้อยแท้ ๆ "
" หลังไปถึงจักรวรรดิ ทั้งจักรพรรดิ และจักรพรรดินีต่างตกใจกับการแต่งตัว และกิริยาท่าทางของข้า แต่ก็มิได้พูดถึงอันใด เอ่อ หมายถึง...สำหรับข้าในตอนนั้นที่ไม่เข้าใจน่ะนะ พวกเขากล่าวคำด่าใส่ข้า ด้วยคำพูดที่เปี่ยมด้วยความใจดี แต่ทิ่มแทงเหมือนมีดที่แหลมคม "
" และเหตุผลที่เรียกพบข้า... "
เดซี่
น้ำอุ่นเตรียมไว้แล้วนะเพคะ หากคุณหนูพร้อม สามารถอาบได้ทุกเมื่อ ข้าเรียกคาร์สันมาแล้ว
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ก็ทำอะไรเร็วดีเหมือนกันนี่~ เจ้าออกไปก่อนเถอะ // หันไปมอง
แอดเอง~
เปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว!! หาเรื่องใส่ตัวมาก งานปรกติก็เยอะอยู่ ยังจะต้องมาอัพ2 เรื่องอีก... ทำตัวเองแท้ ๆ🥺
อาบน้ำ
" เหตุผลที่เรียกข้าเข้าพบนั่นก็เพราะว่า องค์จักรพรรดิมีความประสงค์ที่จะให้ข้าได้แต่งงานกับผู้ปกครองแห่งอาณาจักรใกล้เคียง ซึ่งจะได้ขึ้นเป็นมงกุฎราชกุมาร "
" ข้าหลังจากที่ทราบเช่นนั้นก็ตื่นเต้นจนแทบไม่ไหว จนมิสามารถเก็บอาการสีหน้าได้เลย อยากที่จะตอบตกลงเลยทันที... "
" องค์จักรพรรดิ และองค์จักรพรรดินีที่เห็นสีหน้าท่าทางของข้า ได้ยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนที่จะถือว่ากิริยาของข้าคือคำตกลง "
" แต่สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อข้าได้ทราบว่ามงกุฎราชกุมารนั้นมีคนที่หมายปองไว้อยู่แล้ว แถมยังเป็นแค่เพียงตระกูลสามัญชนต่ำต้อย "
" ข้าในตอนนั้นมิสบอารมณ์เอาเสียเลยกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้ข้าไม่ชอบเธอคนนั้นตั้งแต่ยังมิเคยเจอหน้าด้วยซ้ำ.... "
" และเมื่อมีโอกาสได้เจอกัน ข้าเลยตามแกล้ง และรังแกเธออยู่บ่อย ๆ ทำให้มงกุฎราชกุมารโกรธและถูกเขาดุด่า หรือแม้แต่ลงโทษเกินความผิดที่ทำไป "
" มงกุฎราชกุมารไม่ชอบข้า เพราะข้าทำตัวหยิ่งยโส เอาแต่ใจ ไม่ให้เกียรติคนที่ยศฐาบรรดาศักดิ์ต่ำต้อย ทำให้เขาคิดที่จะหย่าร้างกับข้าอยู่ตลอดเวลา แต่เขาเองก็มิอาจขัดคำสั่งขององค์จักรพรรดิได้ ทำให้ไม่ได้แสดงกิริยาขัดขืนออกมา "
" มีข่าวฉาวแพร่สะพัดไปทั่ว ว่ามงกุฎราชกุมารทรงมีคนที่หมายปองอยู่แล้ว ทำให้ทุกคนบางก็ว่าข้าเป็นมือที่3 บ้างก็ว่าข้าใช้ความโปรดปรานจากองค์จักรพรรดิในทางที่ผิด "
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
//ยืดเส้น ยืดสาย ก่อนที่จะเดินลงอ่าง
" การกลั่นแกล้งของข้าที่ทำต่อเธอนั้นชั่งเบาบาง ต่างจากคำดุด่าที่ข้าได้รับ.... "
" เมื่อข้านั้นได้เหยียบก้าวเข้ามายังอาณาจักรของมงกุฏราชกุมาร ข้าก็รู้ตัวได้เลยทันทีว่าตนเองยังดีไม่มากพอที่จะเคียงข้างเขา นั่นคือแรงผลักดันให้ข้าพยายามเล่าเรียนอย่างหนักมากกว่าใคร ๆ และล้มเลิกการกลั่นแกล้ง เพราะต้องการมุ่งกับการเล่าเรียน ไม่ว่าจะเรื่องมารยาท เรื่องการเมืองการปกครอง หรือแม้แต่เรื่องหวานซึ้งก็ตาม "
" แต่มันก็ไร้ประโยชน์ สุดท้ายก็มิได้มีผู้เห็นถึงความพยายามของข้าอยู่ดี ข้านั้นทราบดี...ว่าเธอคนนั้นมิได้เป็นเพียงคนที่มงกุฎราชกุมารหมายปอง แต่ยังเป็นแก้วตาดวงใจของคนทั้งอาณาจักรอีกต่างหาก เพราะเหตุนั้นการที่ข้ากลั่นแกล้งเธอนั้นจึงเป็นสิ่งที่ให้อภัยไม่ได้.... "
แต่มัน..... รุงแรงถึงต้องใส่สีตีไข่ข้า ให้กลายเป็นคนชั่วช้าที่มีโทษรุงแรงถึงขั้นประหารชีวิตเลยงั้นฤา? มิมีใครสืบหาความบริสุทธิ์ให้ข้า มิหม่ำซ้ำยังต้องการ 'ประหาร' ข้าในทันทีอีกต่างหาก... "
" คนที่ต้องการสังหารข้า ทีข้าหมายถึง.... ก็คือเขานั่นแหละ 'มงกุฎราชกุมาร' "
" ข้าตกใจมากที่ได้ทราบว่าคนที่ต้องการสังหารช้ามากที่สุดคือคู่ชีวิตของข้าเอง.... ทั้งที่ข้าคิดมาโดยตลอดว่าเขาคือคนเดียวที่เห็นถึงความพยายามของข้า และทำดีกลับข้ามาโดยตลอด... "
" แต่ใครจักรู้กับเล่าว่านั่นเป็นเพียงการสวมใส่หน้ากาก และสร้างละครที่หวานชื่นนั่นขึ้นมา เพื่อเป็นการตบตาองค์จักรพรรดิที่ส่งคนมาจับตามองโดยตลอด... "
" ความรู้สึกของข้ามันว่างเปล่า หลังจากที่รู้ว่าความพยายามที่ทำมาตลอด 10 ปีนั้น กลับถูกมองว่าเป็นเพียงการเสแสร้งเพียงเพราะต้องการให้มงกุฎราชกุมารสนใจ.... และทันใดที่ใบมีดของกิโยตินตัดลงที่คอของข้า ข้ากลับรู้สึกเหมือนถูกปลดปล่อยเสียแบบนั้น ความเหนื่อยล้าที่แบกรับไว้นั้นหายไป มิต้องกังวลอันใดทั้งสิ้น แต่ความแค้นที่มีต่อมงกุฎราชกุมาร ก็ยังมิหายไป.... "
" ใช่.... ข้ามีความคิดเช่นนั้น แต่ก็ไม่ได้นานนักข้าได้ย้อนกลับมาอยู่ที่เดิม ที่ ที่ข้าได้ตื่นขึ้น หลังจากกระโดดลงจาก-ระเบียง "
" ตอนนั้นข้าตกใจมาก-ว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งเดียวที่คิดได้ก็คือ มันเป็นเเค่เพียงความฝัน แต่หลังจากพิสูจน์มันกลับมิใช่ความฝัน ข้านั้นตกใจมาก เลยตัดสิ้นใจปลิดชีพตัวเองลงอย่างกระทันหันอีกครั้ง "
" แต่ท้ายที่สุด ข้าก็ย้อนกลับเหมือนเดิม... "
" ข้าทำแบบนี้ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า สรรหาสารพัดการฆ่าตัวตายไม่ซ้ำวิธี "
" กระทั่งใช้กริซแทงทะลุศีรษะ จมน้ำ อดอาหาร ผูกคอ ดื่มยาพิษร้ายแรงที่ใช้สำหรับรอบสังหาร ตกจากที่สูง ถูกคนอื่นแทงทะลุหัวใจ ถูกสัตว์อสูรกิน กบฏต่อจักรวรรดิจนถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกนอกรีต จนถูกเผาทั้งเป็น และอื่น ๆ อีกมาก "
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( แค่คิด... ข้าก็รับรู้ถึงความรู้สึกนั้น ) // เสียวหลังวาบ ๆ
？？？
คุณหนูจะเริ่มเลยไหมขอรับ?
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ข้าพร้อมแล้ว หากเจ้าเองก็พร้อมเช่นกัน ก็ลงมือเลยเถอะคาร์สัน
คาร์สัน
ขอรับ ข้าขออนุญาตสัมผัสตัวของคุณหนู // หลังพูดจบเขาได้ใช้มือถูไปตามตัวของอีกฝ่าย
คาร์สัน
สบู่นี่นั้นทำมาจากดอกพรมซิสร์จากอาณาจักร เฟอร์ทิลลิตี ข้าได้รับมันมาจากเดซี่ขอรับ
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
อืม.... ข้าชอบมันมาก
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( หมายถึงครั้งแรกที่ได้ดมกลิ่นมันล่ะนะ เพราะตอนนี้ข้าชินกับกลิ่นมันเสียแล้วล่ะ )
คาร์สัน
คุณหนูทรงพอพระทัย ข้าทราบเช่นนั้นก็ถือว่าเป็นความสำเร็จของข้า
" หลังจากที่ข้าตระหนักรู้ว่าการตายไม่ใช่ทางออก ข้าเลยตัดสินใจทำสิ่งที่อยากทำมาโดยตลอด ทั้งสิ่งที่เสี่ยงตาย สิ่งที่ผิดกฎหมาย และอาชีพต่าง ๆ มากมาย ที่ฉันพอจะทำได้ "
" มิว่าทั้งคนครัว คนใช้ นักเวทย์ นักดาบ อัศวิน นักดาบเงามืด โสเภณี หมอ เกษตรกร อาจารย์ และอีกมากมาย แต่สุดท้ายก็จบด้วยความตาย และย้อนกลับมาที่เดิมเหมือนดั่งเคย "
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( จนตอนนี้ฉันจนปัญญาคิดแล้ว ว่าต่อไปข้าจะทำอันใดเป็นการดี )
" ถึงจะกล่าวเช่นนั้น แต่ข้าก็ยังมีสิ่งที่ยังไม่ได้ทำอยู่ และนั่นก็คือ "แก้แค้น" มงกุฎราชกุมาร และตามหาวิธีตาย "
" ณ บัดนี้ข้าก็มีความสามารถมากพอ เห็นทีคงไม่ยากในการแก้แค้น แต่ถ้าหากฆ่าทิ้งไปเลยก็เสียดายเปล่า... "
คาร์สัน
( จู่ ๆ เหตุใดคุณหนูจึงยิ้มเช่นนั้น!? )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ดอกพรมซิสร์ นั้นมีกลิ่นหอม และสรรพคุณมาก-ล้น แต่ถ้าใช้ในปริมาณมาก ๆ ก็จะเป็นภัย สมแล้วที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอาณาจักรแห่งความอุดมสมบูรณ์ จึงคิดสูตรนี้ขึ้นมาได้~
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( ข้าเองก็เพิ่งทราบได้ไม่เหมือนกัน ) // ตีฟองสบู่
คาร์สัน
คุณหนูทรงทราบมาจากที่ใดงั้นหรือขอรับ? // ถูขาให้อีกฝ่าย
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ตำราเรียนทั่วไป เจ้ามิทราบงั้นหรือ?
คาร์สัน
ข้าเป็นเพียงคนใช้ มิเคยได้อ่านเขียน เรียนหนังสือ ให้อภัยข้าที่ไม่มีความรู้
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
นั่นสินะ.... ข้าถามไม่เข้าท่าเองล่ะ
คาร์สัน
( ประโยคเมื่อกี้เหมือนกำลังขอโทษ.... งั้นหรอ!? )
คาร์สัน
( ม...มิใช่ว่าข้าคิดมากไปเองหรอกนะ ) // ค่อย ๆ ราดน้ำใส่ตัวอีกฝ่ายอย่างช้า ๆ
คาร์สัน
เสร็จแล้วขอรับ // เดินไปหยิบผ้า
คาร์สัน
// หลับตาลง โดยอัตโนมัติ เสมือนเชี่ยวชาญ และเป็นมืออาชีพ
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
// ลุกขึ้นจากอ่าง
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
// หยิบผ้า มาปกคลุมร่างกาย
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ไปกันเถอะ // เดินออกจากอ่าง
คาร์สัน
ขอรับ // ลืมตาขึ้น
ตัวตาย ตัวแทน
" หลังจากที่ข้าเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมคาร์สัน ด้านหน้าของข้านั้น...ข้าได้เห็นเดซี่ และเพื่อนเมด อีก2-3 คนยื่นเรียงรายกันเป็นแถวหน้ากระดาน ซึ่งพวกเขาดข้ามาแต่งตัวให้ข้าโดยไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ "
เรนนี่ย์
เรนนี่ย์ผู้นี้พร้อมแต่งองค์ทรงเครื่อง ให้คุณหนูเลอโฉมเลยเพคะ~ // ตื่นเต้น
โซเฟีร์ย
ข..ข้าโซเฟีร์ย เก่งเรื่องการจัดองค์ประกอบชุด และทำผม หากคุณหนูเชื่อใจให้ข้าแต่งตัวให้คุณหนู มันจะเป็นเรื่องที่น่ายินดีมากสำหรับข้าเพคะ // เขินอาย
ไคลี่
ข้าไครี่เพคะ วันนี้คุณหนูก็งดงามเหมือนเคย ให้ข้าได้ทำให้คุณหนูเลอโฉมกว่านี้เถอะนะเพคะ~ // สุภาพ
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( กิริยาต่างกันอย่างสิ้นเชิง มิทราบว่าเป็นสหายกันได้เช่นไร ข้าก็มิเคยมีด้วยสิ คำว่าสหายน่ะ )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ตามใจพวกเจ้า...
ไคลี่
ขอบพระทัยเพคะ ที่ไว้ใจ~ // โค้ง
โซเฟีร์ย
จ..จะไม่ทำให้คุณหนูผิดหวังเพคะ! // โค้ง
เรนนี่ย์
เชื่อมือเลยค้า~ // โค้ง
เดซี่
ทางนี้ค่ะ คุณหนู~ // ผายมือ
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
//มอง
เดซี่
เสื้อผ้าพวกนี้สั่งตัดจากช่างมือดีจากจักรวรรดิเลยเพคะ มีให้เลือกสรรค์มากมาย เชิญเลือกตามที่ประสงค์เลยค่ะ~ // ยิ้ม
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
// เดินไปที่ราวแขวนเสื้อผ้า
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
เสื้อผ้ามีมากจริง ๆ อย่างที่เจ้าว่า // เดินดู
เดซี่
สั่งตัดเพื่อคุณหนูโดยเฉพาะเลยเพคะ~
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( ดูจากการจัดเรียงชุด เดซี่นั้นคงเรียงจากชุดที่ข้าชอบที่สุดไว้ข้างหน้า และลดลงตามลำดับสินะ )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( แต่ขอโทษนะ เพราะข้าในตอนนี้น่ะ.... )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
.... // ตั้งใจมองหา
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
โอ๊ะ... // หยิบมา1 ตัว
เดซี่
ท..ทรงสนพระทัยชุดนี้งั้นหรือเพคะ?
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
อืม... เอาชุดนี้ // ยื่นให้เดซี่
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( ชุดตัวนี้เป็นชุดที่เรียบง่ายแต่หรูหรา มิชิดแต่ให้ความรู้สึกสง่างาม มีเครื่องประดับเล็กน้อยให้รู้ถึงสถานะ สีไม่ฉูดฉาดมากเกินจำเป็น )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( ที่เดซี่ทำหน้าประหลาดใจ ก็มิใช่เรื่องที่แปลกอะไร เพราะเมื่อก่อนความชอบของข้าต่างจากตอนนี้อย่างสิ้นเชิงเลย )
เดซี่
( เหตุใดคุณหนูจึงเลือกชุดนี้กันล่ะ...? )
เดซี่
เดี๋ยวพวกเราจะทำให้คุณหนูเลอโฉมที่สุดในจักรวรรดิเลยเพคะ~ // ซ่อนความสงสัยเอาไว้
หลังจากนั้น พวกเธอ4 คน ก็จัดแต่งชุด ทำผม แต่งหน้าให้ไฮเดรนเยีย โดยที่มีคาร์สันยืนดูอยู่ในระยะที่ไม่เป็นการรบกวน
เวลาผ่านไปนานพอควร ก่อนที่จะแต่งองค์ทรงเครื่องให้ไฮเดรนเยียเสร็จ
เดซี่
ว้าว~ ไม่เคยเห็นคุณหนูในชุดประเภทนี้มาก่อนเลย เข้ากันอย่างบอกไม่ถูกเลยเพคะ // ยิ้ม
เรนนี่ย์
คุณหนูของพวกเราเลอโฉมที่สุดในจักรวรรดิแล้วเพคะ~~~
โซเฟีร์ย
ง..งดงามเกินคาดมากเพคะ // เอามือปิดปาก
ไคลี่
สมแล้วค่ะ ที่เป็นคุณหนูผู้เพียบพร้อมจากตะกูล มาร์ควิส ฟอร์นตินี~ // ยิ้ม
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
หึ~ พวกเจ้านี่ก็ช่างสรรหาคำมายกยอข้ายิ่งนักนะ พวกเราไปกันเถอะคาร์สัน // เดินออกไป
คาร์สัน
ขอรับ // โค้งเล็กน้อย ก่อนจะเดินตามไป
คาร์สัน
ข้าเกรงว่าคุณหนูจะไปมิทันเวลาตามที่นัดหมายไว้ จึงมิได้เลือกเสิร์ฟอาหารจานหลัก
คาร์สัน
ทั้งหมดนี่ เลยเป็นคุกกี้หวานน้อย และชากุหลาบขอรับ
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
เข้าใจคิดนะ ไม่ยักจะทราบมาก่อนว่าเข้ารู้เรื่องจุบจิบเช่นนี้ด้วย~
คาร์สัน
หากคุณหนูทรงพอพระทัยข้าเองก็มีสุข ทรงรับประทานอาหารเช้าให้มีความสุขขอรับ~ // รินชาให้ไฮเดรนเยีย
คาร์สัน
// โค้งเล็กน้อย ก่อนจะถอยไปอยู่ด้านหลังไฮเดรนเยีย
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
เห็นเดซี่บอกว่า เจ้าจะร่วมทางไปกับข้าด้วยงั้นหรือ? // ยกชา
คาร์สัน
ข..ขอรับ เป็นคำสั่งจากท่านมาร์ควิส....
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
งั้นหรือ?
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
มีทหารมือดีอยู่มากมาย แต่กลับให้เจ้าไปแทน เจ้าคิดว่ามีเหตุผลหรือไม่? // ยิ้ม
คาร์สัน
ข้ามิทราบขอรับ ค...คุณหนู
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
อืม... ข้าเองก็มิได้อยากได้คำตอบอันใดเป็นพิเศษหรอก
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( เจ้าน่ะรู้ดีกว่าใคร คาร์สัน )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( จักรพรรดิจะลงโทษคนที่เขามิพอพระทัย เรื่องนั้นท่านพ่อเองก็ทราบดี และดูเหมือนว่าท่านพ่อจะทราบว่าข้ามิมีทางทำให้จักรพรรดิทรงพอพระทัยได้แน่ )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( แต่องค์จักรพรรดิก็มิสามารถลงโทษอะไรข้าได้ เนื่องจากข้าต้องไปหมั้นหมายกับมงกุฎราชกุมาร โดยที่ต้องทำให้สุขภาพจิตของข้าคงที่ )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( จึงเลือกที่จะลงโทษผู้ดูแลของข้า หรือคนที่ไปพร้อมกับข้า ท่านพ่อมิต้องการให้ทหารมือดีของเขา ต้องบาดเจ็บ )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( จึงเลือก.... ที่จะให้คนใช้ของข้าไปแทน )
" คิดหรอ? ว่าข้าจะให้เกิดขึ้นน่ะ.... "
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
