ช่วยสังหารข้าที... ( ไม่มีแพลนอัพต่อ )
อาบน้ำ
" เหตุผลที่เรียกข้าเข้าพบนั่นก็เพราะว่า องค์จักรพรรดิมีความประสงค์ที่จะให้ข้าได้แต่งงานกับผู้ปกครองแห่งอาณาจักรใกล้เคียง ซึ่งจะได้ขึ้นเป็นมงกุฎราชกุมาร "
" ข้าหลังจากที่ทราบเช่นนั้นก็ตื่นเต้นจนแทบไม่ไหว จนมิสามารถเก็บอาการสีหน้าได้เลย อยากที่จะตอบตกลงเลยทันที... "
" องค์จักรพรรดิ และองค์จักรพรรดินีที่เห็นสีหน้าท่าทางของข้า ได้ยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนที่จะถือว่ากิริยาของข้าคือคำตกลง "
" แต่สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อข้าได้ทราบว่ามงกุฎราชกุมารนั้นมีคนที่หมายปองไว้อยู่แล้ว แถมยังเป็นแค่เพียงตระกูลสามัญชนต่ำต้อย "
" ข้าในตอนนั้นมิสบอารมณ์เอาเสียเลยกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้ข้าไม่ชอบเธอคนนั้นตั้งแต่ยังมิเคยเจอหน้าด้วยซ้ำ.... "
" และเมื่อมีโอกาสได้เจอกัน ข้าเลยตามแกล้ง และรังแกเธออยู่บ่อย ๆ ทำให้มงกุฎราชกุมารโกรธและถูกเขาดุด่า หรือแม้แต่ลงโทษเกินความผิดที่ทำไป "
" มงกุฎราชกุมารไม่ชอบข้า เพราะข้าทำตัวหยิ่งยโส เอาแต่ใจ ไม่ให้เกียรติคนที่ยศฐาบรรดาศักดิ์ต่ำต้อย ทำให้เขาคิดที่จะหย่าร้างกับข้าอยู่ตลอดเวลา แต่เขาเองก็มิอาจขัดคำสั่งขององค์จักรพรรดิได้ ทำให้ไม่ได้แสดงกิริยาขัดขืนออกมา "
" มีข่าวฉาวแพร่สะพัดไปทั่ว ว่ามงกุฎราชกุมารทรงมีคนที่หมายปองอยู่แล้ว ทำให้ทุกคนบางก็ว่าข้าเป็นมือที่3 บ้างก็ว่าข้าใช้ความโปรดปรานจากองค์จักรพรรดิในทางที่ผิด "
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
//ยืดเส้น ยืดสาย ก่อนที่จะเดินลงอ่าง
" การกลั่นแกล้งของข้าที่ทำต่อเธอนั้นชั่งเบาบาง ต่างจากคำดุด่าที่ข้าได้รับ.... "
" เมื่อข้านั้นได้เหยียบก้าวเข้ามายังอาณาจักรของมงกุฏราชกุมาร ข้าก็รู้ตัวได้เลยทันทีว่าตนเองยังดีไม่มากพอที่จะเคียงข้างเขา นั่นคือแรงผลักดันให้ข้าพยายามเล่าเรียนอย่างหนักมากกว่าใคร ๆ และล้มเลิกการกลั่นแกล้ง เพราะต้องการมุ่งกับการเล่าเรียน ไม่ว่าจะเรื่องมารยาท เรื่องการเมืองการปกครอง หรือแม้แต่เรื่องหวานซึ้งก็ตาม "
" แต่มันก็ไร้ประโยชน์ สุดท้ายก็มิได้มีผู้เห็นถึงความพยายามของข้าอยู่ดี ข้านั้นทราบดี...ว่าเธอคนนั้นมิได้เป็นเพียงคนที่มงกุฎราชกุมารหมายปอง แต่ยังเป็นแก้วตาดวงใจของคนทั้งอาณาจักรอีกต่างหาก เพราะเหตุนั้นการที่ข้ากลั่นแกล้งเธอนั้นจึงเป็นสิ่งที่ให้อภัยไม่ได้.... "
แต่มัน..... รุงแรงถึงต้องใส่สีตีไข่ข้า ให้กลายเป็นคนชั่วช้าที่มีโทษรุงแรงถึงขั้นประหารชีวิตเลยงั้นฤา? มิมีใครสืบหาความบริสุทธิ์ให้ข้า มิหม่ำซ้ำยังต้องการ 'ประหาร' ข้าในทันทีอีกต่างหาก... "
" คนที่ต้องการสังหารข้า ทีข้าหมายถึง.... ก็คือเขานั่นแหละ 'มงกุฎราชกุมาร' "
" ข้าตกใจมากที่ได้ทราบว่าคนที่ต้องการสังหารช้ามากที่สุดคือคู่ชีวิตของข้าเอง.... ทั้งที่ข้าคิดมาโดยตลอดว่าเขาคือคนเดียวที่เห็นถึงความพยายามของข้า และทำดีกลับข้ามาโดยตลอด... "
" แต่ใครจักรู้กับเล่าว่านั่นเป็นเพียงการสวมใส่หน้ากาก และสร้างละครที่หวานชื่นนั่นขึ้นมา เพื่อเป็นการตบตาองค์จักรพรรดิที่ส่งคนมาจับตามองโดยตลอด... "
" ความรู้สึกของข้ามันว่างเปล่า หลังจากที่รู้ว่าความพยายามที่ทำมาตลอด 10 ปีนั้น กลับถูกมองว่าเป็นเพียงการเสแสร้งเพียงเพราะต้องการให้มงกุฎราชกุมารสนใจ.... และทันใดที่ใบมีดของกิโยตินตัดลงที่คอของข้า ข้ากลับรู้สึกเหมือนถูกปลดปล่อยเสียแบบนั้น ความเหนื่อยล้าที่แบกรับไว้นั้นหายไป มิต้องกังวลอันใดทั้งสิ้น แต่ความแค้นที่มีต่อมงกุฎราชกุมาร ก็ยังมิหายไป.... "
" ใช่.... ข้ามีความคิดเช่นนั้น แต่ก็ไม่ได้นานนักข้าได้ย้อนกลับมาอยู่ที่เดิม ที่ ที่ข้าได้ตื่นขึ้น หลังจากกระโดดลงจาก-ระเบียง "
" ตอนนั้นข้าตกใจมาก-ว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งเดียวที่คิดได้ก็คือ มันเป็นเเค่เพียงความฝัน แต่หลังจากพิสูจน์มันกลับมิใช่ความฝัน ข้านั้นตกใจมาก เลยตัดสิ้นใจปลิดชีพตัวเองลงอย่างกระทันหันอีกครั้ง "
" แต่ท้ายที่สุด ข้าก็ย้อนกลับเหมือนเดิม... "
" ข้าทำแบบนี้ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า สรรหาสารพัดการฆ่าตัวตายไม่ซ้ำวิธี "
" กระทั่งใช้กริซแทงทะลุศีรษะ จมน้ำ อดอาหาร ผูกคอ ดื่มยาพิษร้ายแรงที่ใช้สำหรับรอบสังหาร ตกจากที่สูง ถูกคนอื่นแทงทะลุหัวใจ ถูกสัตว์อสูรกิน กบฏต่อจักรวรรดิจนถูกกล่าวหาว่าเป็นพวกนอกรีต จนถูกเผาทั้งเป็น และอื่น ๆ อีกมาก "
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( แค่คิด... ข้าก็รับรู้ถึงความรู้สึกนั้น ) // เสียวหลังวาบ ๆ
？？？
คุณหนูจะเริ่มเลยไหมขอรับ?
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ข้าพร้อมแล้ว หากเจ้าเองก็พร้อมเช่นกัน ก็ลงมือเลยเถอะคาร์สัน
คาร์สัน
ขอรับ ข้าขออนุญาตสัมผัสตัวของคุณหนู // หลังพูดจบเขาได้ใช้มือถูไปตามตัวของอีกฝ่าย
คาร์สัน
สบู่นี่นั้นทำมาจากดอกพรมซิสร์จากอาณาจักร เฟอร์ทิลลิตี ข้าได้รับมันมาจากเดซี่ขอรับ
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
อืม.... ข้าชอบมันมาก
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( หมายถึงครั้งแรกที่ได้ดมกลิ่นมันล่ะนะ เพราะตอนนี้ข้าชินกับกลิ่นมันเสียแล้วล่ะ )
คาร์สัน
คุณหนูทรงพอพระทัย ข้าทราบเช่นนั้นก็ถือว่าเป็นความสำเร็จของข้า
" หลังจากที่ข้าตระหนักรู้ว่าการตายไม่ใช่ทางออก ข้าเลยตัดสินใจทำสิ่งที่อยากทำมาโดยตลอด ทั้งสิ่งที่เสี่ยงตาย สิ่งที่ผิดกฎหมาย และอาชีพต่าง ๆ มากมาย ที่ฉันพอจะทำได้ "
" มิว่าทั้งคนครัว คนใช้ นักเวทย์ นักดาบ อัศวิน นักดาบเงามืด โสเภณี หมอ เกษตรกร อาจารย์ และอีกมากมาย แต่สุดท้ายก็จบด้วยความตาย และย้อนกลับมาที่เดิมเหมือนดั่งเคย "
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( จนตอนนี้ฉันจนปัญญาคิดแล้ว ว่าต่อไปข้าจะทำอันใดเป็นการดี )
" ถึงจะกล่าวเช่นนั้น แต่ข้าก็ยังมีสิ่งที่ยังไม่ได้ทำอยู่ และนั่นก็คือ "แก้แค้น" มงกุฎราชกุมาร และตามหาวิธีตาย "
" ณ บัดนี้ข้าก็มีความสามารถมากพอ เห็นทีคงไม่ยากในการแก้แค้น แต่ถ้าหากฆ่าทิ้งไปเลยก็เสียดายเปล่า... "
คาร์สัน
( จู่ ๆ เหตุใดคุณหนูจึงยิ้มเช่นนั้น!? )
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ดอกพรมซิสร์ นั้นมีกลิ่นหอม และสรรพคุณมาก-ล้น แต่ถ้าใช้ในปริมาณมาก ๆ ก็จะเป็นภัย สมแล้วที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอาณาจักรแห่งความอุดมสมบูรณ์ จึงคิดสูตรนี้ขึ้นมาได้~
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
( ข้าเองก็เพิ่งทราบได้ไม่เหมือนกัน ) // ตีฟองสบู่
คาร์สัน
คุณหนูทรงทราบมาจากที่ใดงั้นหรือขอรับ? // ถูขาให้อีกฝ่าย
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ตำราเรียนทั่วไป เจ้ามิทราบงั้นหรือ?
คาร์สัน
ข้าเป็นเพียงคนใช้ มิเคยได้อ่านเขียน เรียนหนังสือ ให้อภัยข้าที่ไม่มีความรู้
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
นั่นสินะ.... ข้าถามไม่เข้าท่าเองล่ะ
คาร์สัน
( ประโยคเมื่อกี้เหมือนกำลังขอโทษ.... งั้นหรอ!? )
คาร์สัน
( ม...มิใช่ว่าข้าคิดมากไปเองหรอกนะ ) // ค่อย ๆ ราดน้ำใส่ตัวอีกฝ่ายอย่างช้า ๆ
คาร์สัน
เสร็จแล้วขอรับ // เดินไปหยิบผ้า
คาร์สัน
// หลับตาลง โดยอัตโนมัติ เสมือนเชี่ยวชาญ และเป็นมืออาชีพ
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
// ลุกขึ้นจากอ่าง
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
// หยิบผ้า มาปกคลุมร่างกาย
ไฮเดรนเยีย ฟอร์นตินี
ไปกันเถอะ // เดินออกจากอ่าง
คาร์สัน
ขอรับ // ลืมตาขึ้น
Comments