เกิดใหม่....ในโลกของดาบพิฆาตอสูร

เกิดใหม่....ในโลกของดาบพิฆาตอสูร

ตอนที่ 1 ฝันร้ายแสนทรหด...

อาเรโกะ ปารุ
อาเรโกะ ปารุ
*ลืมตาตื่นขึ้นมา*
สึกิคุนิ โยริอิจิ
สึกิคุนิ โยริอิจิ
ที่รัก! นางลืมตาแล้ว!
อาเรโกะ อุตะ
อาเรโกะ อุตะ
ว้าว! น่ารักมากๆเลยค่ะ! *ยิ้ม*
อาเรโกะ อุตะ
อาเรโกะ อุตะ
แต่ทว่า....
สึกิคุนิ โยริอิจิ
สึกิคุนิ โยริอิจิ
อะไรเหรอครับที่รัก?
สึกิคุนิ โยริอิจิ
สึกิคุนิ โยริอิจิ
ดวงตาทั้งสองข้างของนาง...สีไม่เหมือนกันเลย...ข้างซ้ายเป็นสีชมพูเเละมีรูม่านตารูปหัวใจสีขาวอยู่ตรงกลาง....ส่วนข้างขวา...เป็นสีม่วงและมีรูม่านตาเป็นรูปดาว 6 แฉกสีขาวคล้ายๆดาวเหนืออยู่ตรงกลาง...
สึกิคุนิ โยริอิจิ
สึกิคุนิ โยริอิจิ
นี่คือ...สิ่งที่คุณกำลังจะพูด...ใช่ไหมครับ? *ยิ้ม*
อาเรโกะ อุตะ
อาเรโกะ อุตะ
ใช่ค่ะ... *ยิ้ม*
อาเรโกะ อุตะ
อาเรโกะ อุตะ
แต่นาง....ก็สวยอยู่หรอกค่ะ...
อาเรโกะ อุตะ
อาเรโกะ อุตะ
ผมนุ่มๆสีชมพู....ของใครน้า? *ยิ้มและพูดในน้ำเสียงอ่อนโยน*
อาเรโกะ ปารุ
อาเรโกะ ปารุ
*หัวเราะ*
สึกิคุนิ โยริอิจิ
สึกิคุนิ โยริอิจิ
*ยิ้ม*
สึกิคุนิ โยริอิจิ
สึกิคุนิ โยริอิจิ
พอลูกโตมา....พ่อจะสอน...วิชาดาบให้ลูกเองนะ... *จับนิ้วก้อยของนางอย่างอ่อนโยน*
อาเรโกะ ปารุ
อาเรโกะ ปารุ
*จับมือของคุณพ่อแล้วยิ้ม*
*5 ปีผ่านไป*
อาเรโกะ อุมิ
อาเรโกะ อุมิ
นี่ๆ พี่คะ...ทำไมถึงต้องเอาชีวิตเข้าปกป้องพวกเราจากหมีป่าตัวนั้นด้วยค่ะ?! ทั้งๆที่รู้อยู่ว่า...ตัวเองต้องบาดเจ็บน่ะ?! *น้ำเสียงหงุดหงิด*
อาเรโกะ มิกุ
อาเรโกะ มิกุ
*ร้องไห้แล้วเข้าไปกอดนาง* ฮือๆ พ-พี่คะ....หมีตัวนั้น....น-น่ากลัวมากเลยค่ะ...
อาเรโกะ ไอ
อาเรโกะ ไอ
พี่อุมิคะ....แต่ถ้าไม่ได้พี่ปารุช่วยไว้...พวกเราตายกันหมดนะคะ...ลองคำนวณดูเล่นๆนะคะ พี่ปารุกับพี่อุมิ 5 ขวบ....ส่วนหนูกับน้องมิกุอายุเพียง 4 ปี...ซึ่ง...พี่ปารุเกิดก่อนพี่ไป 1 นาทีแสดงว่าพี่ปารุอวุโสที่สุดในนี้...เพราะฉะนั้นพี่เขา...ก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่คะ *ยิ้มและกอดนาง*
อาเรโกะ ปารุ
อาเรโกะ ปารุ
*ยิ้ม* ขอบคุณนะ...และ...พี่ก็ขอโทษด้วยที่ไม่ได้รอบคอบ...
อาเรโกะ อุมิ
อาเรโกะ อุมิ
ชิ....พี่ไม่ผิดหรอกค่ะ... *น้ำเสียงของนางอ่อนโยนลง*
อาเรโกะ ปารุ
อาเรโกะ ปารุ
*ลูบหัวน้องๆทั้ง 3 คนอย่างอ่อนโยน*
สึกิคุนิ โยริอิจิ
สึกิคุนิ โยริอิจิ
ลูกเก่งมากนะ...ทั้ง 4 คนเลย...
อาเรโกะ อุตะ
อาเรโกะ อุตะ
ใช่แล้วจ้ะ...แม่ภูมิใจ...ในตัวของลูกๆนะ *ยิ้มแล้วปิดกล่องปฐมพยาบาล*
เด็กๆทั้ง 4 คนขอบคุณพ่อและแม่ จากนั้นพวกเขาก็ทานข้าวเย็นกัน....
1 ปีต่อมา...
ปารุออกไปเก็บสมุนไพรมาทำยาให้พ่อที่นอนป่วยใกล้ตายของนางอยู่
อาเรโกะ ปารุ
อาเรโกะ ปารุ
ขอร้องล่ะ....ขอร้องล่ะ...ขอร้องล่ะ! ขอให้ไปทำยาทันเถอะนะ!
อาเรโกะ ปารุ
อาเรโกะ ปารุ
*!!!*
นางยืนอยู่หน้าประตูบ้าน....พร้อมกับน้ำตาไหลพราก....
ครอบครัวสุดที่รักของนาง....
ที่มี...พ่อ...แม่...อุมิ (น้องสาวฝาแฝดของนาง)....ไอ...และ...มิกุ (น้องเล็กสุด)
ได้...
นอนจมกองเลือดอยู่ตรงหน้าของนาง...
อาเรโกะ ปารุ
อาเรโกะ ปารุ
*ร้องไห้* ไม่....ไม่...ไม่...ไม่.....ใครทำกันได้ลงคอ?!
เธอกำลังหมายถึง......ตัวของฉันเหรอ?
อาเรโกะ ปารุ
อาเรโกะ ปารุ
*?!?* ใครน่ะ?!
นางหันหลังไปตามเสียงที่พูดขึ้นมา
แล้วเจอ...
อสูรยืนอยู่ข้างหลังตัวของนาง....
...ติดตามตอนต่อไป...

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!